POEZIE-GIVE
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
welk een gevoel
mooi groen zacht gras
waarin ik lig
temidden gele boterbloemen
over mij
warm
de hemel
een wijd bevend blauw
dat mij de ogen tergend langzaam
sluit
waaiende lucht … een heel stil zoemen
nu ben ik ver
van deze aarde
een heel fel rood vervult me
helemaal en ‘k voel
hoe zon door d’ aderen stroomt
urenlang
verzonken in het al ben ik
alleen nog ik
zalig.
**********
sunset 02-06-2007
**********
Mag ik jou, en natuurlijk alle anderen, een heel prettig en vooral vredig lenteweekend wensen.
Liefs, sunset
mooi groen zacht gras
waarin ik lig
temidden gele boterbloemen
over mij
warm
de hemel
een wijd bevend blauw
dat mij de ogen tergend langzaam
sluit
waaiende lucht … een heel stil zoemen
nu ben ik ver
van deze aarde
een heel fel rood vervult me
helemaal en ‘k voel
hoe zon door d’ aderen stroomt
urenlang
verzonken in het al ben ik
alleen nog ik
zalig.
**********
sunset 02-06-2007
**********
Mag ik jou, en natuurlijk alle anderen, een heel prettig en vooral vredig lenteweekend wensen.
Liefs, sunset
-
Gast
het was goed hier even vertoeven
en samen met u GIVE
van de scheldeoever te genieten
heerlijk
en zoals u dat schrijft
ongelooflijk schoon
u schreef me en zal u proberen te antwoorden zodra
ik kan
en u juist antwoorden kan dat is belangrijk
maar weet
ik ben maar een gewone man
maar uit een buiten-gewoon land
dat is zeker
ik kom hier graag op het forum en bij u
SALAAM
VREDE GIVE
tobias
en samen met u GIVE
van de scheldeoever te genieten
heerlijk
en zoals u dat schrijft
ongelooflijk schoon
u schreef me en zal u proberen te antwoorden zodra
ik kan
en u juist antwoorden kan dat is belangrijk
maar weet
ik ben maar een gewone man
maar uit een buiten-gewoon land
dat is zeker
ik kom hier graag op het forum en bij u
SALAAM
VREDE GIVE
tobias
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen

Beste Give,
Hier, een partituur voor je zangkoor
Misschien ben je al naar het oosten vertrokken?
We wilden je bedanken voor je bezoek en je
beterschapswensen voor Alter.
Zoveel vriendschap van jullie allemaal heeft zeker
geholpen want hij voelt zich elke dag beter !
Geniet van de reis, de natuur, de sfeer en tot ziens
op Forum.
Liefs van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34

Allo allemaal,
Veel dank aan sunset, Tobias, Bosrankje en ria voor het bezoekje en de vriendelijke wensen. Ik ga met vrienden een tijdje genieten van mooie dingen en nieuwe mensen in Polen, Litouwen en Letland. Voor de mensen hier die er intussen ook evenuit willen. Geniet ervan om de batterijen op te laden en met veel nieuwe inspiratie hier terug te keren. Velig weer thuis. Voor de anderen: geniet van de zomer met zijn natjes en droogjes en van mekaar. Tot einde juni. Lieve groeten. Give
Er is zoveel om lief te hebben.
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Give,
goeie reis
geniet van al het mooie en goede, zoals
alleen jij dat kan,
en...
veilige thuiskomst!
Vrede en vrienschap vergezelle jou op je trip!
johanamaria
goeie reis
geniet van al het mooie en goede, zoals
alleen jij dat kan,
en...
veilige thuiskomst!
Vrede en vrienschap vergezelle jou op je trip!
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
visje70 - Lid geworden op: 17 mar 2006, 00:52
- Locatie: Aalter
beste give,
na een jaar hard werken en ten dienste staan van anderen, wens ik je
van harte een aangename en deugdoende reis,met vrienden, naar het verre litouwen en letland via polen !
geniet ervan,zoals Johanna Maria zei ,van al het mooie,
"gelijk jij alléén dat kan !"
dan kan je ons daarna vertellen op jou poëtische manier,alsof we er zélf geweest zijn !
goeie reis,give ! en kom veilig weer thuis !
lieve groeten van visje
na een jaar hard werken en ten dienste staan van anderen, wens ik je
van harte een aangename en deugdoende reis,met vrienden, naar het verre litouwen en letland via polen !
geniet ervan,zoals Johanna Maria zei ,van al het mooie,
"gelijk jij alléén dat kan !"
dan kan je ons daarna vertellen op jou poëtische manier,alsof we er zélf geweest zijn !
goeie reis,give ! en kom veilig weer thuis !
lieve groeten van visje
-
GIVE - Lid geworden op: 17 mei 2005, 15:34
Jullie verwachten hier natuurlijk een entoesiast verhaal. Dat verhaal is er ook. Alleen heb ik het ook slechts vandaag mogen vernemen van de mensen die wel meekonden.
Daar was ik dus niet bij. Tja, je weet, ik denk nog altijd dat ik twintig ben.. of hoogstens een beetje meer. Dus twee dagen voor het vertrek alles netjes in orde willen brengen, zoals in de gloeiende middagzon de haag scheren. Ik heb dan niet zoveel chance als Leo die een bezorgde ria naast zich heeft om hem daaraan te herinneren. Resultaat: een zonneslag -daarvoor moet je je hele leven getuinierd hebben in regen en mist en dagen lang bij gloeiende zon, toen zelfs de mussen lagen te gapen. Nooit heb ik 'oud worden' zo lijfelijk moeten ervaren. De reiszak die zo blij was dat hij weer van de stoffige zolder mocht. De koortsige nacht daarop en de dansende bloeddruk zal ik jullie maar besparen.
Niet dus.. of uitgesteld. Maar nu ik hier al op zoveel topics een slotje zie en hoor dat sommige lieve en toffe mensen 'maar dat hebben', zal ik de inspiratie maar halen waar ze gewoonlijk ligt: voor de hand! Ik maar grienen wijl hier in dit kleine groepje senioren die ik op goeie momenten wel eens vrienden noem, zoveel gebeurt.
Bij Visje bv. die op één weekje van amper zeven korte seniorendagen haar lieve Luc herdenkt, een jaar terug zo plots gestorven. Die enkele dagen later verneemt dat dat ze toch in haar huisje kan blijven en dan -een maandje te vroeg- een nieuw achterkleinkindje -een Lucas natuurlijk- een mooi en gelukkig leven mag toewensen..
Of Tilly -dit wou ik toch even zeggen Tilly, met rode kaken- die vriendschap zo ernstig neemt dat ze diezelfde week lang is gaan waken bij een doodzieke nienka.
Voor hen, voor jure ook, die wellicht zijn kinderen wat huiverig hun wegje ziet gaan.. voor de mensen hier allemaal die blijven.. voor hen die wat afstand (moesten) nemen -allo Beer, dag ria- een blij verhaaltje, misschien in afleveringen omdat de wijzers van de klok nu zoveel vlugger gaan dan mijn vingers en mijn gedachten... Misschien wordt het wel een
dagboek.
24 juni 2007
Vanavond mijn oudste kleinzoon mogen welkom heten in het grote-mensenleven. Hij is, met nog enkele duizenden te lande- de laatste der 'abiturienten' die aan de mooiste tijd van hun leven mogen beginnen.
Drie eindeloze vakantiemaanden, waarin alles mag en niets moet. Vanaf volgend schooljaar wordt het ,voor de schachtjes, nog slechts twee maanden, want er moet gewerkt worden en geproduceerd.
Ik keek er naar uit, temeer omdat ik het zelf zo lange jaren mocht beleven, telkens met nieuwe, jonge en blije gezichten, dag op dag net
vijftig jaar nadat we daar zelf stonden, met ons rethorica.
Stof genoeg voor het verhaaltje van morgen over spagettibandjes, jeans, de eeuwig herkenbare lucht van schoolgangen einde juni en je eerste kleinkind die een meter vijf en tachtig oud wordt en primus tot zijn eigen ongeloof.
Give
Daar was ik dus niet bij. Tja, je weet, ik denk nog altijd dat ik twintig ben.. of hoogstens een beetje meer. Dus twee dagen voor het vertrek alles netjes in orde willen brengen, zoals in de gloeiende middagzon de haag scheren. Ik heb dan niet zoveel chance als Leo die een bezorgde ria naast zich heeft om hem daaraan te herinneren. Resultaat: een zonneslag -daarvoor moet je je hele leven getuinierd hebben in regen en mist en dagen lang bij gloeiende zon, toen zelfs de mussen lagen te gapen. Nooit heb ik 'oud worden' zo lijfelijk moeten ervaren. De reiszak die zo blij was dat hij weer van de stoffige zolder mocht. De koortsige nacht daarop en de dansende bloeddruk zal ik jullie maar besparen.
Niet dus.. of uitgesteld. Maar nu ik hier al op zoveel topics een slotje zie en hoor dat sommige lieve en toffe mensen 'maar dat hebben', zal ik de inspiratie maar halen waar ze gewoonlijk ligt: voor de hand! Ik maar grienen wijl hier in dit kleine groepje senioren die ik op goeie momenten wel eens vrienden noem, zoveel gebeurt.
Bij Visje bv. die op één weekje van amper zeven korte seniorendagen haar lieve Luc herdenkt, een jaar terug zo plots gestorven. Die enkele dagen later verneemt dat dat ze toch in haar huisje kan blijven en dan -een maandje te vroeg- een nieuw achterkleinkindje -een Lucas natuurlijk- een mooi en gelukkig leven mag toewensen..
Of Tilly -dit wou ik toch even zeggen Tilly, met rode kaken- die vriendschap zo ernstig neemt dat ze diezelfde week lang is gaan waken bij een doodzieke nienka.
Voor hen, voor jure ook, die wellicht zijn kinderen wat huiverig hun wegje ziet gaan.. voor de mensen hier allemaal die blijven.. voor hen die wat afstand (moesten) nemen -allo Beer, dag ria- een blij verhaaltje, misschien in afleveringen omdat de wijzers van de klok nu zoveel vlugger gaan dan mijn vingers en mijn gedachten... Misschien wordt het wel een
dagboek.
24 juni 2007
Vanavond mijn oudste kleinzoon mogen welkom heten in het grote-mensenleven. Hij is, met nog enkele duizenden te lande- de laatste der 'abiturienten' die aan de mooiste tijd van hun leven mogen beginnen.
Drie eindeloze vakantiemaanden, waarin alles mag en niets moet. Vanaf volgend schooljaar wordt het ,voor de schachtjes, nog slechts twee maanden, want er moet gewerkt worden en geproduceerd.
Ik keek er naar uit, temeer omdat ik het zelf zo lange jaren mocht beleven, telkens met nieuwe, jonge en blije gezichten, dag op dag net
vijftig jaar nadat we daar zelf stonden, met ons rethorica.
Stof genoeg voor het verhaaltje van morgen over spagettibandjes, jeans, de eeuwig herkenbare lucht van schoolgangen einde juni en je eerste kleinkind die een meter vijf en tachtig oud wordt en primus tot zijn eigen ongeloof.
Give
Er is zoveel om lief te hebben.
-
uvi - Lid geworden op: 01 jun 2006, 17:16
Toen ik vanmorgen onder de douche stond,
dacht ik aan hem.
Gisteren had ik immers een eikentafeltje en twee stoelen
ingesmeerd met boenwas. Het parfum van een klooster.
En het geurde naar Give. Vandaar. Meer moet je daar niet achter zoeken.
En weer adem ik rust. En troost.
Het is alsof zijn woorden zalven. Zielenzalf.
Zou dit virtueel missen zijn? Dan blijf ik nog wat.
Geen slot op m'n deur. Ik zet ze op een kier.
Misschien hoor ik hem straks binnenkomen.
Uvi
PS.
En nu (pas) m'n kopje koffie en een zesgranenspeculoos.
Van Lotus. Oei, mocht dat...
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
GIVE : goedemorgen ,
Je bent dan wel niet op reis geweest maar terug gezond en wel dat is ook ontzettend veel waard en voor ons weer aangenaam lezen !!Dank en liefs Fernanda
uvi : tuurlijk mag dat , heb je hem soms in je koffie gesopt ?
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
GIVE ja,
ik sluit me aan bij uvi
voel me ook beter nu ik je naam op het forum
terug zie leven...
Je bent er weer!
Weet je, ik houd het bij de "oude vrienden",
maar als die dan plots verdwijnen of even weg zijn,
voel ik me ontredderd,
zo was ik ook als kind:
zoeken naar veiligheid, geborgenheid....
Met de armen open:WELKOM THUIS!
johanamaria
ik sluit me aan bij uvi
voel me ook beter nu ik je naam op het forum
terug zie leven...
Je bent er weer!
Weet je, ik houd het bij de "oude vrienden",
maar als die dan plots verdwijnen of even weg zijn,
voel ik me ontredderd,
zo was ik ook als kind:
zoeken naar veiligheid, geborgenheid....
Met de armen open:WELKOM THUIS!
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
visje70 - Lid geworden op: 17 mar 2006, 00:52
- Locatie: Aalter
beste give,
beter en mooier dan johanna-maria
zou ik het écht niet kunnen zeggen !
zéker welkom thuis ,en welkom terug !
we moeten er al zooooveel missen...
'ontredderd' gelijk een kind, dat ronddoolt en zijn weg nimmer vind.
maar give ,een dikke proficiat voor je oudste kleinzoon,letterlijk en figuurlijk ,de grootste, en dé primus van zijn klas !
wat moet je dat deugd gedaan hebben...
terecht, mag je er fier op zijn !
liefs van visje
beter en mooier dan johanna-maria
zou ik het écht niet kunnen zeggen !
zéker welkom thuis ,en welkom terug !
we moeten er al zooooveel missen...
'ontredderd' gelijk een kind, dat ronddoolt en zijn weg nimmer vind.
maar give ,een dikke proficiat voor je oudste kleinzoon,letterlijk en figuurlijk ,de grootste, en dé primus van zijn klas !
wat moet je dat deugd gedaan hebben...
terecht, mag je er fier op zijn !
liefs van visje
Laatst gewijzigd door visje70 op 26 jun 2007, 18:48, 1 keer totaal gewijzigd.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Give, beste vriend,
verwittig me in het vervolg
als je hagen wil scheren.
Ik kan best twee kerels
in het oog houden,
als dat moet.
Maar zou je geluisterd hebben
Give, indien ik het had afgeraden?
Give toch, ik vind het erg spijtig.
Je keek er zo naar uit.
Maar je zou Give niet zijn
als je niet direct het goede nieuws
in de plaats zou zetten.
Van harte proficiat aan jouw kleinzoon
en ook aan zijn opa, die
zo trots op hem is, en terecht!
Visje, ook voor jou ben ik heel blij
en eveneens proficiat
met de lieve, kleine Lucas.
Moge hij een zonneke zijn in jullie leven.
Tilly, die veel meer doet
dan het werk van moderator.
Ik heb veel respekt voor U en uw inzet.
Hoe gaat het nu met Nienka?
Johana-Maria, Ferry
en Uvi ( die het de laatste dagen
ook erg moeilijk had)
allicht is hier toch meer aanwezig
dan een oppervlakkige vriendschap.
Stilaan zijn wij toch aan het groeien
en gegroeid, naar een medeleven
en bezorgd zijn voor elkaar.
Laten we dat zo houden en
stilletjes hopen dat ook Beer en Jure,
af en toe in ons gezelschap mogen weerkeren.
Aan alle vrienden
een lieve groet en tot een volgende keer,
ria
verwittig me in het vervolg
als je hagen wil scheren.
Ik kan best twee kerels
in het oog houden,
als dat moet.
Maar zou je geluisterd hebben
Give, indien ik het had afgeraden?
Give toch, ik vind het erg spijtig.
Je keek er zo naar uit.
Maar je zou Give niet zijn
als je niet direct het goede nieuws
in de plaats zou zetten.
Van harte proficiat aan jouw kleinzoon
en ook aan zijn opa, die
zo trots op hem is, en terecht!
Visje, ook voor jou ben ik heel blij
en eveneens proficiat
met de lieve, kleine Lucas.
Moge hij een zonneke zijn in jullie leven.
Tilly, die veel meer doet
dan het werk van moderator.
Ik heb veel respekt voor U en uw inzet.
Hoe gaat het nu met Nienka?
Johana-Maria, Ferry
en Uvi ( die het de laatste dagen
ook erg moeilijk had)
allicht is hier toch meer aanwezig
dan een oppervlakkige vriendschap.
Stilaan zijn wij toch aan het groeien
en gegroeid, naar een medeleven
en bezorgd zijn voor elkaar.
Laten we dat zo houden en
stilletjes hopen dat ook Beer en Jure,
af en toe in ons gezelschap mogen weerkeren.
Aan alle vrienden
een lieve groet en tot een volgende keer,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
GIVE,
laat je me toe om nog even terug te komen?
Ja, 1 om je te zeggen dat het me uiteindelijk wel
heel erg spijt dat die zó mooie reis - niet in het water viel-
maar gestoord werd door de zon?!
En dan 2 een dikke proficiat voor je kleinzoon!
Fier als een gieter zo zie ik je nu!
En 3, ik was zo blij Ria hier nu terug te vinden.
zij is zo "een beetje als de wind in het evangelie,
die komt en gaat en niemand weet vanwaar hij
komt en waarheen hij gaat"
Op dit forum komt en gaat zij en moet men
haar juist proberen te treffen!
Ria , altijd blij en gelukkig je hier ergens weer te zien!!!
Altijd even moederlijk met ieder van ons begaan!
Dat doet wel deugd hoor! Meer dan je denkt!
En Ria...we hebben 't ook nodig!
Lieve, lieve groeten en dank aan GIVE die me hier-
denk ik wel van ganser harte- een plaatsje gaf?!
hartelijk en genegen GIVE en RIA
johanamaria
laat je me toe om nog even terug te komen?
Ja, 1 om je te zeggen dat het me uiteindelijk wel
heel erg spijt dat die zó mooie reis - niet in het water viel-
maar gestoord werd door de zon?!
En dan 2 een dikke proficiat voor je kleinzoon!
Fier als een gieter zo zie ik je nu!
En 3, ik was zo blij Ria hier nu terug te vinden.
zij is zo "een beetje als de wind in het evangelie,
die komt en gaat en niemand weet vanwaar hij
komt en waarheen hij gaat"
Op dit forum komt en gaat zij en moet men
haar juist proberen te treffen!
Ria , altijd blij en gelukkig je hier ergens weer te zien!!!
Altijd even moederlijk met ieder van ons begaan!
Dat doet wel deugd hoor! Meer dan je denkt!
En Ria...we hebben 't ook nodig!
Lieve, lieve groeten en dank aan GIVE die me hier-
denk ik wel van ganser harte- een plaatsje gaf?!
hartelijk en genegen GIVE en RIA
johanamaria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Give,
Spijtig voor je gemiste reis en, had je Ria
om raad gevraagd, had je misschien geen
zonneslag gehad !
Dus, volgende keer, beter
Maar ik ben zeker dat je toch heel mooie
momenten hebt beleefd in je geliefde huis
dat zo lekker naar boenwas ruikt en waar je
van stilte en rust hebt kunnen genieten....
En dan zeker goede proza en poëzie gelezen
in je luie zetel, luisterend naar je lievelings-
muziek.......
Misschien verbeeld ik me dat , hoor Give en
daarvoor mijn excuses maar zo zie ik dat
gebeuren volgens wat ik bij jou al gelezen
heb
En... ik wil je nog feliciteren met je kleinzoon.
Als grootmoeder weet ik hoe men zich dan trots
en gelukkig voelt ! Ik wens hem een leven vol
gelukkige, intense, waardevolle momenten en,
als hij een richting gekozen heeft waar hij zijn
capaciteiten kan ontplooien en zijn beroep als
"hobby" kan beschouwen (en ik denk dat het zo
is) dan zal hij zeker een mooie en rijkgevuld leven
hebben !
'k Ben blij je terug te "zien" op Forum en wens je
een prettige en ontspannen avond.
Veel liefs van ons beiden
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....