Gewoon, gedichten
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Sunset,
Bedankt voor je eerste bezoek in
mijn tweede Laar
Je gedichten zijn prachtig en we
lezen die heel graag !
Doe zo verder en, zo te zien, is
het al een beetje beter met je
gezondheid, gelukkig !
Lieve groetjes van Alterego en Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Erg dat dit geschreven moet worden omdat de mens nog steeds niet met de hem in leen gegeven aarde of met elkaar kan omgaan.
misschien had het gekund
ik zou nog wel geloven,
dat ’t hartje winter was
wanneer er stormen raasden over stad
dan zou ik ’t misschien nog echt geloven
was daar niet zwarte leegte
waar eenmaal jullie hart geslagen had
en ook zou er nog liefde zijn
wanneer de lentes zongen
want op het smogverziekte feest
zou ik misschien nog kunnen lieven
waren daar niet te zweetgierige handen
die ’t pure steeds bezoedelden als beest
ook hoop zou er nog zijn
wanneer er zomer gloeide
sprinkhanen zich vraten aan het leven dik
ik zou misschien nog kunnen hopen
was er niet ’t uitgebloeide
van jeugd door oorlogen, onveiligheid en schrik
daarom is ’t in mijn droom reeds herfst geworden
het vuur al uitgedoofd tot enkel koude as
en ‘k maak mij op voor d’ allerlaatste strofe
’t ultieme kreunen van verkrachte aard’
die zich verheft en weerstand zal zich lonen
tot mensheid niet meer is maar enkel was.
sunset 01-08-2007
misschien had het gekund
ik zou nog wel geloven,
dat ’t hartje winter was
wanneer er stormen raasden over stad
dan zou ik ’t misschien nog echt geloven
was daar niet zwarte leegte
waar eenmaal jullie hart geslagen had
en ook zou er nog liefde zijn
wanneer de lentes zongen
want op het smogverziekte feest
zou ik misschien nog kunnen lieven
waren daar niet te zweetgierige handen
die ’t pure steeds bezoedelden als beest
ook hoop zou er nog zijn
wanneer er zomer gloeide
sprinkhanen zich vraten aan het leven dik
ik zou misschien nog kunnen hopen
was er niet ’t uitgebloeide
van jeugd door oorlogen, onveiligheid en schrik
daarom is ’t in mijn droom reeds herfst geworden
het vuur al uitgedoofd tot enkel koude as
en ‘k maak mij op voor d’ allerlaatste strofe
’t ultieme kreunen van verkrachte aard’
die zich verheft en weerstand zal zich lonen
tot mensheid niet meer is maar enkel was.
sunset 01-08-2007
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
sprakeloze liefde
‘k draag witte duiven
door de grijze dagen
en droom jouw ogen
bij het dichten
zijn zinnen zevenvoudig
en is jouw glans niets
in het donker
liegen zelfs de sterren
en sprakeloos lees ik
woorden van jouw wimpers.
**********
sunset 01-08-2007
**********
‘k draag witte duiven
door de grijze dagen
en droom jouw ogen
bij het dichten
zijn zinnen zevenvoudig
en is jouw glans niets
in het donker
liegen zelfs de sterren
en sprakeloos lees ik
woorden van jouw wimpers.
**********
sunset 01-08-2007
**********
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Goede morgen beste Sunset,
Weer een mooi gedicht ! Die 'palomas blancas' zijn
naar jou gevlogen om je te bedanken voor je bezoek
van gisteren
Wij wensen jou een zonnige donderdag zonder donder
of bliksem (letterlijk en ook figuurlijk
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Deze maatschappij, en dan met name de jeugd, is zo verslaafd aan de kijkkast.
TV consumptie
’t onrustig bloed ontstijgt spelonken
de dag houdt amper zich aan ’t scherm nog vast
in sneeuw behoedt een hand de levenswegen
voor dat er zwarte schaduw dreigt
antennes grijpen naar de golven
de aderen vangen vreemde wereld op
in sporen vormt zich licht tot beeld
dit medium is geworden tot een god.
**********
sunset 02-08-2007
**********
TV consumptie
’t onrustig bloed ontstijgt spelonken
de dag houdt amper zich aan ’t scherm nog vast
in sneeuw behoedt een hand de levenswegen
voor dat er zwarte schaduw dreigt
antennes grijpen naar de golven
de aderen vangen vreemde wereld op
in sporen vormt zich licht tot beeld
dit medium is geworden tot een god.
**********
sunset 02-08-2007
**********
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
’t langzaam begrijpen
de nacht borduurt haar zwart fluwelen doek
met dauw die op de lippen brandt
en dromen van het leven scheidt
zacht lispelt wind een toverspreuk
’t gevoel verruimt zich tot een dans
grijpbaar verworden tot gestalte
waarvan ’t gezang door ruimtes schalt
de stilte breekt in schelle dissonant
maar waar de nevel ‘t dal verlaat
rest nog een stille melodie
van simpel maagdelijk zijn
en ik begrijp wat ik mezelf verzwijg.
**********
sunset 03-08-2007
**********
de nacht borduurt haar zwart fluwelen doek
met dauw die op de lippen brandt
en dromen van het leven scheidt
zacht lispelt wind een toverspreuk
’t gevoel verruimt zich tot een dans
grijpbaar verworden tot gestalte
waarvan ’t gezang door ruimtes schalt
de stilte breekt in schelle dissonant
maar waar de nevel ‘t dal verlaat
rest nog een stille melodie
van simpel maagdelijk zijn
en ik begrijp wat ik mezelf verzwijg.
**********
sunset 03-08-2007
**********
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
’t herinneren van
onder de naakte voeten
liggen nog de scheuren van vroegere wegen
zei je niet dat het net dansen was
dat wij het ritme enkel opnieuw moesten voelen
’t leek zo eenvoudig
in de vaas naast de spiegel
waarin we giechelend
onze eigen passen bewonderden
werden klaprozen gezet
toen nog niet wetend dat ’t vurig rode
reeds aan ’t verrotten was
het zag eruit
als een plaatje eeuwige zomer
deze bloeiende bloesems
op terracottagele ruwe steen
tot hun bloed op de grond drupte
en onze benen wegspoelden
het is als dansen zeg je
en stil neuriënd proberen wij
de berg te beklimmen om de papavers
weer in de wind te zien wiegen.
**********
sunset 04-08-2007
**********
onder de naakte voeten
liggen nog de scheuren van vroegere wegen
zei je niet dat het net dansen was
dat wij het ritme enkel opnieuw moesten voelen
’t leek zo eenvoudig
in de vaas naast de spiegel
waarin we giechelend
onze eigen passen bewonderden
werden klaprozen gezet
toen nog niet wetend dat ’t vurig rode
reeds aan ’t verrotten was
het zag eruit
als een plaatje eeuwige zomer
deze bloeiende bloesems
op terracottagele ruwe steen
tot hun bloed op de grond drupte
en onze benen wegspoelden
het is als dansen zeg je
en stil neuriënd proberen wij
de berg te beklimmen om de papavers
weer in de wind te zien wiegen.
**********
sunset 04-08-2007
**********
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Sunset,
bedankt voor je bezoek en je
mooi gedicht 'ook jij bijzonder'
Als week-end presentje, een
ppt met de twee laatste strofen.
Voor jou ook een zonnig en heel
gezellig week-end toegewenst.
Veel liefs van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Bosrankje,
'k Hoop dat jij, jullie een schitterend weekend gehad hebben. Ik wel; de kleinkinderen waren er en we hebben heerlijk gekermist *glimlacht*.
Dank je voor je bezoekje hier en het achtergelatene. En nog een fijne dag vandaag.
Liefs en knuf, sunset
'k Hoop dat jij, jullie een schitterend weekend gehad hebben. Ik wel; de kleinkinderen waren er en we hebben heerlijk gekermist *glimlacht*.
Dank je voor je bezoekje hier en het achtergelatene. En nog een fijne dag vandaag.
Liefs en knuf, sunset
