Poëzie en gedichten - Ria
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
beste ria,
Wat ben je productief de laatste dagen.
Om bij te blijven moet men bijna elke dag zijn zetel opzoeken
om rustig je (-niet korte-) schrijfsels bij te houden; zeker als men
al de tussendoortjes van de lezers er graag bij neemt.
Tijdens de periode dat je topic was afgesloten moet je óf het ontzettend
druk hebben gehad óf dikwijls de schrijfkriebels moeten onderdrukken.
Ik denk beide een beetje.
- suikerbonen in zakjes en mondje,
- je woning waar je al veertig jaar je eigen stempel hebt opgedrukt,
- een laaaaaaaaange herfstwandeling in het bos,
- na tussenkomst van Alter, je eigen herinnering aan het peerdsbos,
- en dan nu de katten en honden perikelen, ...
alles beschreven door een wijs en mild oog, met een zalige knipoog
naar het verleden en een hoopvol beeld naar de toekomst.
Bij één iets ben ik ook even gaan wegdromen: je geluk van VEERTIG
jaar in je huis.
Ik ben bij mezelf gaan tellen op hoeveel plaatsen ik al heb gewoond,
en kwam aan veertien (14!). IK moest zelfs goed nadenken om er geen
te vergeten. Daar ik overal steeds het beste van mezelf gaf om er iets
'persoonlijks' van te maken, heeft dat al veel energie gekost.
Maar kom, we zijn er nog - zijn gelukkig - en wonen weer eens in het
huisje van ons dromen, dus ...
Van de veertien locaties wil ik er wel graag één speciaal vermelden.
Zeer kort na mijn geboorte weken mijn ouders uit naar 'Rivière', tussen
Namen en Dinant. Ze (+ik natuurlijk) woonden er in een bijgebouw van
een kasteel, bewoond door een graaf en gravin.
Mijn vader, die tuinier was, moest het park onderhouden, terwijl mijn
moeder instond voor het huishouden. Nu komt het! Wanneer ik, als
kleine baby wakker werd, en moeder was nog aan het werk, dan zei de
gravin DIKWIJLS: "Jeanne, werk maar voort, ik zal me wel met de
kleine bezighouden".
En zo heb ik dus uuuuuren op de schoot van een gravin gezeten...
Of, hoe een artikeltje op sennet, een mens kan doe wegdromen.
Mag ik er nog bijvertellen dat mijn vader die een zeer sociaal mens was,
en kampioen in alle mogelijke caféspelen, daar onmogelijk kon aarden.
Vóór mijn derde verjaardag verhuisden we dan ook weer naar Opwijk.
groeten in vriendschap - -denook- -
Wat ben je productief de laatste dagen.
Om bij te blijven moet men bijna elke dag zijn zetel opzoeken
om rustig je (-niet korte-) schrijfsels bij te houden; zeker als men
al de tussendoortjes van de lezers er graag bij neemt.
Tijdens de periode dat je topic was afgesloten moet je óf het ontzettend
druk hebben gehad óf dikwijls de schrijfkriebels moeten onderdrukken.
Ik denk beide een beetje.
- suikerbonen in zakjes en mondje,
- je woning waar je al veertig jaar je eigen stempel hebt opgedrukt,
- een laaaaaaaaange herfstwandeling in het bos,
- na tussenkomst van Alter, je eigen herinnering aan het peerdsbos,
- en dan nu de katten en honden perikelen, ...
alles beschreven door een wijs en mild oog, met een zalige knipoog
naar het verleden en een hoopvol beeld naar de toekomst.
Bij één iets ben ik ook even gaan wegdromen: je geluk van VEERTIG
jaar in je huis.
Ik ben bij mezelf gaan tellen op hoeveel plaatsen ik al heb gewoond,
en kwam aan veertien (14!). IK moest zelfs goed nadenken om er geen
te vergeten. Daar ik overal steeds het beste van mezelf gaf om er iets
'persoonlijks' van te maken, heeft dat al veel energie gekost.
Maar kom, we zijn er nog - zijn gelukkig - en wonen weer eens in het
huisje van ons dromen, dus ...
Van de veertien locaties wil ik er wel graag één speciaal vermelden.
Zeer kort na mijn geboorte weken mijn ouders uit naar 'Rivière', tussen
Namen en Dinant. Ze (+ik natuurlijk) woonden er in een bijgebouw van
een kasteel, bewoond door een graaf en gravin.
Mijn vader, die tuinier was, moest het park onderhouden, terwijl mijn
moeder instond voor het huishouden. Nu komt het! Wanneer ik, als
kleine baby wakker werd, en moeder was nog aan het werk, dan zei de
gravin DIKWIJLS: "Jeanne, werk maar voort, ik zal me wel met de
kleine bezighouden".
En zo heb ik dus uuuuuren op de schoot van een gravin gezeten...
Of, hoe een artikeltje op sennet, een mens kan doe wegdromen.
Mag ik er nog bijvertellen dat mijn vader die een zeer sociaal mens was,
en kampioen in alle mogelijke caféspelen, daar onmogelijk kon aarden.
Vóór mijn derde verjaardag verhuisden we dan ook weer naar Opwijk.
groeten in vriendschap - -denook- -
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ik mag hier graag lezend vertoeven. En jou nu alvast een prettig weekend wensen.
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Liefs, sunset
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Liefs, sunset
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Denook, met veel belangstelling heb ik jouw verhaal gelezen.
Boeiend en zo verschillend van het mijne.
Als ik alles bijeen tel, mijn kinderjaren inbegrepen, zijn wij 4 x verhuisd.
Over ons eerste huis, waar ik 10 jaar woonde, droom ik nog dikwijls.
Mijn ouders hadden het gebouwd toen zij trouwden.
Wij woonden beneden, op de eerste verdieping de ouders van mijn moeder
en op de hoogste verdieping sliepen wij.
Een aantal jaren geleden stond het huis,
dat inmiddels in 3 appartementjes was omgebouwd te koop.
Wij, mijn man, onze zoon en ik zijn er samen naar gaan kijken.
Niet om het te kopen, maar om het nog eens te zien.
Wat een teleurstelling.
Dat eens zo gezellige huis zag er nu zo'n beetje uit
als een bidonville, niet van buiten maar wel van binnen.
Het enige wat nog origineel was, waren de marmeren grijze schouwtjes.
Ik ben met lood in mijn benen daar terug vertrokken.
Dat is een afgesloten hoofdstuk. Chance dat mijn ouders dat niet meer hebben gezien.
Een zonnig en gezellig weekend gewenst, denook!
ria
Sunset, dank voor je mooie warme gedicht.
Inderdaad,
"telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen".
Zolang we dat kunnen, hopen op morgen, zijn we gelukkige mensen.
Ik wens jou en allen die u lief zijn een mooi en zonnig weekend.
Hier zal de zon schijnen en bij jullie daar in het Noorden?
ria
Boeiend en zo verschillend van het mijne.
Als ik alles bijeen tel, mijn kinderjaren inbegrepen, zijn wij 4 x verhuisd.
Over ons eerste huis, waar ik 10 jaar woonde, droom ik nog dikwijls.
Mijn ouders hadden het gebouwd toen zij trouwden.
Wij woonden beneden, op de eerste verdieping de ouders van mijn moeder
en op de hoogste verdieping sliepen wij.
Een aantal jaren geleden stond het huis,
dat inmiddels in 3 appartementjes was omgebouwd te koop.
Wij, mijn man, onze zoon en ik zijn er samen naar gaan kijken.
Niet om het te kopen, maar om het nog eens te zien.
Wat een teleurstelling.
Dat eens zo gezellige huis zag er nu zo'n beetje uit
als een bidonville, niet van buiten maar wel van binnen.
Het enige wat nog origineel was, waren de marmeren grijze schouwtjes.
Ik ben met lood in mijn benen daar terug vertrokken.
Dat is een afgesloten hoofdstuk. Chance dat mijn ouders dat niet meer hebben gezien.
Een zonnig en gezellig weekend gewenst, denook!
ria
Sunset, dank voor je mooie warme gedicht.
Inderdaad,
"telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen".
Zolang we dat kunnen, hopen op morgen, zijn we gelukkige mensen.
Ik wens jou en allen die u lief zijn een mooi en zonnig weekend.
Hier zal de zon schijnen en bij jullie daar in het Noorden?
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Lieve Ria,
Tja,tegen zoveel moois wat jij hier plaatst,
je effenaf prachtig verwoord gedicht,rijkelijk
voorzien van schitterende beelden uit je eigen tuin,
daar verbleken onze sedumplantjes op 't balkon wel bij.
Dat jouw tuin zo weelderig bloeit komt,samen met
de 'groene vingers' die je hebt,vooral door jouw
liefdevolle hart dat warmte en genegenheid uitstraalt
op alles wat rondom jou leeft en groeit.
Ria,je bent tussen al die mooie rozen,voor al degenen
die je van nabij kennen,veruit toch de mooiste roos.
Leo zal dit zeker willen beamen.
Lieve groetjes van ons beiden,aan jullie beiden,
en een zonnig fijn week-end toegewenst,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Morgenstern - Lid geworden op: 04 mei 2006, 13:15
- Locatie: Wachtebeke
Ria
Dank om eens langs te komen
Ook wij wensen je
Liefs Morgenstern en Herman
Dank om eens langs te komen
Ook wij wensen je
Liefs Morgenstern en Herman
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank aan Nele? Morgenstern en Herman, voor het lieve plaatje en de wensen.
Dank aan Alter die mij deed
en ook aan Bosrankje voor de mooie ppt.
Spijtig dat je nu een tijdje jouw pc moet missen, Rankje.
Hopelijk komt alles vlug in orde en nog beter dan voordien.
LIEVE GROETEN EN EEN MOOIE WEEK TOEGEWENST, aan ALLE BEZOEKERS HIER
ria
Dank aan Alter die mij deed
en ook aan Bosrankje voor de mooie ppt.Spijtig dat je nu een tijdje jouw pc moet missen, Rankje.
Hopelijk komt alles vlug in orde en nog beter dan voordien.
LIEVE GROETEN EN EEN MOOIE WEEK TOEGEWENST, aan ALLE BEZOEKERS HIER
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Deze pps was bestemd om voor te dragen in Brasschaat.
Gedaan met treuren, nu vlug de tuin in, we gaan een boom verplanten.
( Een jonge, ik weet dat je geen oude bomen moogt verplanten.)
Duimen maar dat het lukt!
ria
Gedaan met treuren, nu vlug de tuin in, we gaan een boom verplanten.
( Een jonge, ik weet dat je geen oude bomen moogt verplanten.)
Duimen maar dat het lukt!
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Ria,
Een prachtig aangrijpend gedicht dat zo
levensecht ook de werkelijkheid van sommige
levens,jammer genoeg,tot uiting brengt.
Mooi beschreven,zowel naar realiteit als
in beeldspraak.
Wat die boom betreft,wij zijn ook al
niet meer zo jong nog verplant,en
't valt wel te doen
Lieve groetjes voor jullie beiden,
Bosrankje en Alterego
Een prachtig aangrijpend gedicht dat zo
levensecht ook de werkelijkheid van sommige
levens,jammer genoeg,tot uiting brengt.
Mooi beschreven,zowel naar realiteit als
in beeldspraak.
Wat die boom betreft,wij zijn ook al
niet meer zo jong nog verplant,en
't valt wel te doen
Lieve groetjes voor jullie beiden,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Dank je Alter, Bosrankje en Lief, voor de waardering die jullie schreven.
Het is altijd fijn te weten dat anderen er ook iets aan hebben.
En ja Lief, ne crack, dat zeggen wij hier ook.
Ik doe gewoon mijn best hé.
Omdat deze gemaakt waren om als pps geprojecteerd te worden is het heel eenvoudig gehouden, zodat de teksten duidelijk overkomen.
Ook de tekst die volgt was bestemd om voorgedragen en geprojecteerd te worden.
OKRA is voor zover ik weet nog altijd een beweging uit het katholieke front. Natuurlijk is iedereen welkom, maar hier in onze parochie en gemeente zijn er nog veel gelovige mensen aangesloten bij Okra.
Ik herinner mij de mensen die in 2006 naar de poëzienamiddag kwamen.
Verscheidene onder hen zie ik ook 's zondags in de kerk.
Daarom had ik eveneens volgend vers gekozen.
Het verenigt drie aspekten in zich, mijn aandacht en liefde voor het kleine, voor de natuur en voor mijn Schepper.
Dit alles maakt mij tot een gelukkige en dankbare vrouw.
Vrijheid van denken is het hoogste goed van de mens, dat wij altijd en overal moeten respecteren. Zonder die vrijheid geen democratie.
Waarom ik dit schrijf? Omwille van het feit dat sommigen vinden dat dit niet kan of mag en enkel resulteert in "leuterteksten". Tot zover mijn verklaring.
Ik heb er daarna nog 1 in petto - vriendelijke groeten en tot later,
ria
Het is altijd fijn te weten dat anderen er ook iets aan hebben.
En ja Lief, ne crack, dat zeggen wij hier ook.
Ik doe gewoon mijn best hé.
Omdat deze gemaakt waren om als pps geprojecteerd te worden is het heel eenvoudig gehouden, zodat de teksten duidelijk overkomen.
Ook de tekst die volgt was bestemd om voorgedragen en geprojecteerd te worden.
OKRA is voor zover ik weet nog altijd een beweging uit het katholieke front. Natuurlijk is iedereen welkom, maar hier in onze parochie en gemeente zijn er nog veel gelovige mensen aangesloten bij Okra.
Ik herinner mij de mensen die in 2006 naar de poëzienamiddag kwamen.
Verscheidene onder hen zie ik ook 's zondags in de kerk.
Daarom had ik eveneens volgend vers gekozen.
Het verenigt drie aspekten in zich, mijn aandacht en liefde voor het kleine, voor de natuur en voor mijn Schepper.
Dit alles maakt mij tot een gelukkige en dankbare vrouw.
Vrijheid van denken is het hoogste goed van de mens, dat wij altijd en overal moeten respecteren. Zonder die vrijheid geen democratie.
Waarom ik dit schrijf? Omwille van het feit dat sommigen vinden dat dit niet kan of mag en enkel resulteert in "leuterteksten". Tot zover mijn verklaring.
Ik heb er daarna nog 1 in petto - vriendelijke groeten en tot later,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve Ria,
het hier weer zo mooi en sereen.
De geillustreerde gedichtjes zijn prachtig.
Je geloof, je liefde voor je familie, je mede-mens,
de natuur,
Je topic brengt dit naar ons, die hier komen lezen.
Heel graag komen lezen.
Liefs Hilde m.
het hier weer zo mooi en sereen.
De geillustreerde gedichtjes zijn prachtig.
Je geloof, je liefde voor je familie, je mede-mens,
de natuur,
Je topic brengt dit naar ons, die hier komen lezen.
Heel graag komen lezen.
Liefs Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.