Gewoon, gedichten
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
De zon schildert
met een fijn penseel
alles tot een feeëriek geheel
De stilte zindert
een briesje mildert
Zoveel kleurenweelde
brengen je in verrukking
het feest mag duren
geen wolken
die het verzuren
De pompoen naast
Vlijtig Liesje
we vleien ons
neer in'tgras
en genieten
alsof 't zomer was..
met een fijn penseel
alles tot een feeëriek geheel
De stilte zindert
een briesje mildert
Zoveel kleurenweelde
brengen je in verrukking
het feest mag duren
geen wolken
die het verzuren
De pompoen naast
Vlijtig Liesje
we vleien ons
neer in'tgras
en genieten
alsof 't zomer was..
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
(levens)herfstmijmeringen
slechts ogenblikken waait een wind
en heft een blad van tak, verdwijnt in verten
jij voelt geruisloos zacht de dood nu schrijden
en zelfs het weinige dat nog in wereld leeft
is bijna stil, geweest; een waterdruppel beeft,
begint snel naar de rand van ’t blad te glijden
en valt - om het weer naar ‘t begin te leiden
is het de dood waarnaar een alles streeft
oneindig vele levens telt de eeuwigheid
en toch bevat het sterven zoveel dood
op het moment dat ook jouw hoofd
zich als een herfstblad wachtend legt; jij merkt
dat hij jou vriendelijk wenkt
alsof jij hem al altijd hebt gekend.
**********
sunset 16-10-2007
**********
voor mijn andere daggedichten, ga naar mijn eigen website.
slechts ogenblikken waait een wind
en heft een blad van tak, verdwijnt in verten
jij voelt geruisloos zacht de dood nu schrijden
en zelfs het weinige dat nog in wereld leeft
is bijna stil, geweest; een waterdruppel beeft,
begint snel naar de rand van ’t blad te glijden
en valt - om het weer naar ‘t begin te leiden
is het de dood waarnaar een alles streeft
oneindig vele levens telt de eeuwigheid
en toch bevat het sterven zoveel dood
op het moment dat ook jouw hoofd
zich als een herfstblad wachtend legt; jij merkt
dat hij jou vriendelijk wenkt
alsof jij hem al altijd hebt gekend.
**********
sunset 16-10-2007
**********
voor mijn andere daggedichten, ga naar mijn eigen website.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Het schijnt een serie te worden die ik op andere sites noem 'Op weg naar 01 november'.
Je kunt ze nalezen op mijn eigen website.
laat me
laat me nog dromen
van dat wat zou geweest zijn als
een maan in stralend geel gekleed
de hemel kust aan gindse zee,
sneeuw als heel grote vlokken valt
en zo het branden van mijn ogen koelt
als elke grasspriet ’s morgens vroeg
de dauwdruppel stil voelt
laat me dan snel de sterren tellen
voor dat jouw voetstap echt verstomt
en ‘t dagelijks leven ongeschminkt
zijn grijs verweeft in horizonten
voor dat de bladeren vallen
en in de herfst de tover breekt
die mij uit elke kleinigheid
van heel jouw zijn nog spreekt.
**********
sunset 17-10-2007
**********
Je kunt ze nalezen op mijn eigen website.
laat me
laat me nog dromen
van dat wat zou geweest zijn als
een maan in stralend geel gekleed
de hemel kust aan gindse zee,
sneeuw als heel grote vlokken valt
en zo het branden van mijn ogen koelt
als elke grasspriet ’s morgens vroeg
de dauwdruppel stil voelt
laat me dan snel de sterren tellen
voor dat jouw voetstap echt verstomt
en ‘t dagelijks leven ongeschminkt
zijn grijs verweeft in horizonten
voor dat de bladeren vallen
en in de herfst de tover breekt
die mij uit elke kleinigheid
van heel jouw zijn nog spreekt.
**********
sunset 17-10-2007
**********
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
wij
wij maken ons
een nachtelijke droom
uit zeven bloemen
dansen ons
een innerlijke kring
zonder de passen te kennen
omarmen ons
met tedere kussen
van brandende lippen
in ons vinden wij
een robijnrode zee
van wild verlangen
wij volgen de wolken
zien in volheid de maan
dagen vleugels verlenen
beroeren ons
vertrouwd en vreemd tegelijk
in ieder van die ogenblikken
leven is slechts
mij wenden tot jou.
**********
sunset 18-10-2007
**********
Waarmee niet gezegd is dat de serie 'Op weg naar 01 november' niet verder gaat. Integendeel (zoals te lezen op mijn eigen website).
wij maken ons
een nachtelijke droom
uit zeven bloemen
dansen ons
een innerlijke kring
zonder de passen te kennen
omarmen ons
met tedere kussen
van brandende lippen
in ons vinden wij
een robijnrode zee
van wild verlangen
wij volgen de wolken
zien in volheid de maan
dagen vleugels verlenen
beroeren ons
vertrouwd en vreemd tegelijk
in ieder van die ogenblikken
leven is slechts
mij wenden tot jou.
**********
sunset 18-10-2007
**********
Waarmee niet gezegd is dat de serie 'Op weg naar 01 november' niet verder gaat. Integendeel (zoals te lezen op mijn eigen website).
Laatst gewijzigd door sunset op 19 okt 2007, 09:21, 1 keer totaal gewijzigd.
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Herfstbladeren dwarrelen
neer en maken een mooi tapijt
tot groot jolijt
van dartele kindervoetjes
en speelse hondjes.
Het groene gras
verwijnt onder
de herfstkleuren.
Duifjes strijken neer
en pikken en trippelen
olijk heen en weer
fladderen
in de bomen.
Koning Winter zal komen
we kunnen al dromen
van een sneeuwtapijt...
lieve groeten
Nele
neer en maken een mooi tapijt
tot groot jolijt
van dartele kindervoetjes
en speelse hondjes.
Het groene gras
verwijnt onder
de herfstkleuren.
Duifjes strijken neer
en pikken en trippelen
olijk heen en weer
fladderen
in de bomen.
Koning Winter zal komen
we kunnen al dromen
van een sneeuwtapijt...
lieve groeten
Nele
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Sunset,
Bedankt voor je ochtendbezoek en je ziet, het is nu helemaal in
orde met mijn pc !
Blij te lezen dat het je beter gaat !
Nog een prettige avond en vriendelijke groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve Sunset,
Je gedichten, "november", weerspiegelen zo goed de gevoelens die mij steeds overspoelen als het november wordt.
Voor mij, de maand van de "doden", van geliefden die ons zijn ontnomen.
Het maakt mij altijd zo droevig, melancholisch,
zo mooi, kun jij dit verwoorden.
Liefs Hilde m.
Je gedichten, "november", weerspiegelen zo goed de gevoelens die mij steeds overspoelen als het november wordt.
Voor mij, de maand van de "doden", van geliefden die ons zijn ontnomen.
Het maakt mij altijd zo droevig, melancholisch,
zo mooi, kun jij dit verwoorden.
Liefs Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
hilde m,
Weet je, ik probeer simpel wat nu in mij leeft te verwoorden. En als anderen zich daarin kunnen vinden, kan ik toch enkel maar nederig blij zijn. Toch?
Overigens, mijn serie gaat gewoon verder op mijn eigen website hoor. Ik ben nog steeds 'op weg naar 01 november'.
Liefs en mijn warme genegenheid, sunset
Weet je, ik probeer simpel wat nu in mij leeft te verwoorden. En als anderen zich daarin kunnen vinden, kan ik toch enkel maar nederig blij zijn. Toch?
Overigens, mijn serie gaat gewoon verder op mijn eigen website hoor. Ik ben nog steeds 'op weg naar 01 november'.
Liefs en mijn warme genegenheid, sunset
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Zoals gezegd, de serie 'Op weg naar 01 november' gaat gewoon door op mijn eigen website. Dus wie ze wil lezen zal zich de moeite moeten getroosten om ... ja juist *glimlacht*.
niet te geloven
wat ‘k bijna zou vergeten
voor dit jaar ten einde loopt
is simpel maar mijn leven
en brede open ramen
voor elk gesproken woord
- niet nieuw voor ‘t lijf
groeit jouw bloem in grootte
als blijft het lentetijd
en waar wij ons ontmoeten
zien onze ogen hagelbuien
liefde opwaarts vallen
in ons hart terug
wensen wij vruchtbare regen
neervallend op ons verlangen
tranenplassen omgeploegd door laarzen
tot op de volgende straathoek
- want daar kun je in verte kijken
en in jezelf, wat was
en dat een niemand zich ooit in de weg kan staan
al kan ik uren later niet geloven
dat er weer een eeuwigheid voorbij is.
**********
sunset 19-10-2007
**********
**********
niet te geloven
wat ‘k bijna zou vergeten
voor dit jaar ten einde loopt
is simpel maar mijn leven
en brede open ramen
voor elk gesproken woord
- niet nieuw voor ‘t lijf
groeit jouw bloem in grootte
als blijft het lentetijd
en waar wij ons ontmoeten
zien onze ogen hagelbuien
liefde opwaarts vallen
in ons hart terug
wensen wij vruchtbare regen
neervallend op ons verlangen
tranenplassen omgeploegd door laarzen
tot op de volgende straathoek
- want daar kun je in verte kijken
en in jezelf, wat was
en dat een niemand zich ooit in de weg kan staan
al kan ik uren later niet geloven
dat er weer een eeuwigheid voorbij is.
**********
sunset 19-10-2007
**********
**********