het leven zoals het is....
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Waauw Hilde : prachtig vind ik dit : dat oude blauwe fiestje !!
Door de mooie bewerking van Alter en rankje heb je nu uniek document voor jou en voor Hanne !!!
Felicitatie's ook voor jouw ecchtgenoot !!!
Mooi werk geleverd door jullie allebei !!Graag gelezen !!!
Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Steeds een lezend genot om door jouw plekje te wandelen.
Ik ga lekker strakjes met de kleinkinderen naar Dierenrijk Europa. Ook al is mijn griep nog niet helemaal overwonnen.
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Liefs en een heel prettig weekend, sunset
Ik ga lekker strakjes met de kleinkinderen naar Dierenrijk Europa. Ook al is mijn griep nog niet helemaal overwonnen.
liefde
ik zeg je wat voor mij de liefde is
te geven alles wat je kunt
zelfs kruimels van het suikergoed
bijeen te vegen, te bewaren
de zonnestralen van de dag
en schilfers van de maan en sterren
uit elke warme liefdesnacht
samen op zoek naar diepgang in het leven
te lachen, huilen; ondanks elke traan
verwonderd naar één toekomst gaan
in ’t weten alles gaat nooit goed
toch ‘t gisteren liefdevol onthouwen
en telkens samen weer
een nieuwe morgen bouwen.
**********
sunset 13-10-2007
**********
Liefs en een heel prettig weekend, sunset
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve vrienden,
wat doet het me goed, dat jullie mij niet vergeten.
Ik weet het,
door gebrek aan tijd ben ik hier niet meer zoveel aanwezig,
wat me heel erg spijt.
Bedankt Ferry, Ria en Sunset,
voor de lieve woorden,
het prachtige gedicht,
de schitterende weekend-wensen.
De bewerking van Rankje en Alter
van mijn "schrijfseltje" is weer "top".
Liefs Hilde m.
wat doet het me goed, dat jullie mij niet vergeten.
Ik weet het,
door gebrek aan tijd ben ik hier niet meer zoveel aanwezig,
wat me heel erg spijt.
Bedankt Ferry, Ria en Sunset,
voor de lieve woorden,
het prachtige gedicht,
de schitterende weekend-wensen.
De bewerking van Rankje en Alter
van mijn "schrijfseltje" is weer "top".
Liefs Hilde m.
Laatst gewijzigd door hilde m op 16 okt 2007, 08:38, 1 keer totaal gewijzigd.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
We zitten,
op een terrasje,
in de schaduw van de kathedraal,
dicht bij elkaar.
"Rubens",
vond die onafgewerkte toren,
maar niks,
toch is het een majestueus zicht.
Een troubadour zonder luit,
staat hier aan het fornuis.
Mijn man bestelt een lekkere pannenkoek,
maar vrouwen denken aan hun lijn,
laat het voor mij maar een théke zijn.
Terwijl we zitten te genieten,
maakt een statige heer zijn entrée,
een ranke dame is met hem mee.
Voor ons zetten ze zich neer.
Er is iets aan hen dat me fascineerd.
Heb ik misschien ooit hun alterego gekend.
De ietwat exotisch ogende dame
heeft losse krullen in haar bruine haren.
't Is moeilijk te verklaren,
lopen onze wegen parallel.
Is hier een ontmoeting door het lot gepland,
vraagt het alleen wat moed van onze kant ?
Maar dan voel ik een hevige chroom,
misschien is het een onwerkelijke droom.
Voorbij het magische moment,
de ober brengt het wisselgeld.
We staan recht en gaan weg.
Ik kijk nog eenmaal om,
mijn man neemt me bij de hand,
niets vermoedend van de strijd,
die in me woedt.
De rest van de dag,
laat het me niet los,
waren ze het dan toch?
op een terrasje,
in de schaduw van de kathedraal,
dicht bij elkaar.
"Rubens",
vond die onafgewerkte toren,
maar niks,
toch is het een majestueus zicht.
Een troubadour zonder luit,
staat hier aan het fornuis.
Mijn man bestelt een lekkere pannenkoek,
maar vrouwen denken aan hun lijn,
laat het voor mij maar een théke zijn.
Terwijl we zitten te genieten,
maakt een statige heer zijn entrée,
een ranke dame is met hem mee.
Voor ons zetten ze zich neer.
Er is iets aan hen dat me fascineerd.
Heb ik misschien ooit hun alterego gekend.
De ietwat exotisch ogende dame
heeft losse krullen in haar bruine haren.
't Is moeilijk te verklaren,
lopen onze wegen parallel.
Is hier een ontmoeting door het lot gepland,
vraagt het alleen wat moed van onze kant ?
Maar dan voel ik een hevige chroom,
misschien is het een onwerkelijke droom.
Voorbij het magische moment,
de ober brengt het wisselgeld.
We staan recht en gaan weg.
Ik kijk nog eenmaal om,
mijn man neemt me bij de hand,
niets vermoedend van de strijd,
die in me woedt.
De rest van de dag,
laat het me niet los,
waren ze het dan toch?
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Herfstkleuren
De zon schildert
met een penseel
alles tot een
Feeëriek geheel
De stilte zindert
een briesje mildert
Zoveel kleurenweelde
brengt je in verrukking
het feest mag blijven duren
geen wolken,die het verzuren!
De pompoen naast
Vlijtig Liesje
we vleien ons neer
in 't gras
en genieten
alsof 't zomer was!
lieve groeten
Nele
De zon schildert
met een penseel
alles tot een
Feeëriek geheel
De stilte zindert
een briesje mildert
Zoveel kleurenweelde
brengt je in verrukking
het feest mag blijven duren
geen wolken,die het verzuren!
De pompoen naast
Vlijtig Liesje
we vleien ons neer
in 't gras
en genieten
alsof 't zomer was!
lieve groeten
Nele
-
sunset - Lid geworden op: 26 mar 2007, 11:42
- Locatie: Eindhoven, Nederland
Ook voor jou natuurlijk een heel prettige (donder)dag. En ook eentje uit 'Op weg naar 01 november' (De andere reeds geplaatste zijn na te lezen op mijn eigen website).
Op weg naar 01 november
jij leeft
jij leeft, al is het slechts in schemer
en bent die reeds in nevelen staat
zoals een meer in ’t eerste morgenlicht
niet helder, vaal door ’t groen zich breekt
zo sta ik blootsvoets daar
op ’t stenig strand waar ik niets zie
mijn hand tast naar ‘t doorschijnend grauw
wil je beroeren in dat niets
en wat mij blijft is enkel fascinatie
van dode ochtendschemer
aan oevers ongekende oceanen.
**********
sunset 18-10-2007
**********
Liefs, sunset
Op weg naar 01 november
jij leeft
jij leeft, al is het slechts in schemer
en bent die reeds in nevelen staat
zoals een meer in ’t eerste morgenlicht
niet helder, vaal door ’t groen zich breekt
zo sta ik blootsvoets daar
op ’t stenig strand waar ik niets zie
mijn hand tast naar ‘t doorschijnend grauw
wil je beroeren in dat niets
en wat mij blijft is enkel fascinatie
van dode ochtendschemer
aan oevers ongekende oceanen.
**********
sunset 18-10-2007
**********
Liefs, sunset
Laatst gewijzigd door sunset op 18 okt 2007, 15:44, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Liefste Hilde,
Eindelijk kan ik je antwoorden !!!
maar het was buiten mijn wil wegens technische problemen aan mijn pc;
nu is hopelijk alles in orde
Je tekst over wat er gebeurde in de schaduw van de kathedraal
vind ik prachtig verwoord want ik voelde mij er bijna ! echt waar hoor
Spijtig genoeg waren wij er niet; wij hadden je (jullie) wel heel
graag ontmoet maar het kan nog altijd ooit gebeuren nietwaar?)
en een pannekoek (of twee
) hadden wij zeker graag gesmuld (wij zijn namelijk zoetebekjes)
Nog bedankt voor je bezoek in mijn laar en voor wat je geschreven
hebt. Veel liefs van ons beiden......
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lieve Nele,
Een pareltje, je gedichtje "herfstkleuren".
Sunset,
ja, 1 november komt eraan,
November, de maand van de doden,
we denken aan al onze geliefden,
die ons zijn ontnomen.
Bosrankje,
Blij dat je bent langsgeweest,
spijtig dat je pcke, gaf de geest.
Gelukkig en blij,
dat ik je nu toch weer lees.
Het was dus een wensdroom,
toch nog beter,
dan een gemiste kans....
Liefs Hilde m.
Een pareltje, je gedichtje "herfstkleuren".
Sunset,
ja, 1 november komt eraan,
November, de maand van de doden,
we denken aan al onze geliefden,
die ons zijn ontnomen.
Bosrankje,
Blij dat je bent langsgeweest,
spijtig dat je pcke, gaf de geest.
Gelukkig en blij,
dat ik je nu toch weer lees.
Het was dus een wensdroom,
toch nog beter,
dan een gemiste kans....
Liefs Hilde m.
Laatst gewijzigd door hilde m op 19 okt 2007, 07:57, 1 keer totaal gewijzigd.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Ik graaf in herinneringen,
drijf mee met de stroom,
ik denk aan vroegere dingen,
aan onze levensloop.
Hoe jong en gelukkig,
hoe overmoedig we waren,
in een zee van ruimte en tijd,
zoveel wensen en plannen,
voor die eeuwigheid.
Maar de tijd rent vlugger dan wij,
't komt alsmaar dichter bij,
't wordt voelbaar,
dat einde van jou en mij.
We naderen de eindstreep,
en.....
is het de moeite waard geweest?
drijf mee met de stroom,
ik denk aan vroegere dingen,
aan onze levensloop.
Hoe jong en gelukkig,
hoe overmoedig we waren,
in een zee van ruimte en tijd,
zoveel wensen en plannen,
voor die eeuwigheid.
Maar de tijd rent vlugger dan wij,
't komt alsmaar dichter bij,
't wordt voelbaar,
dat einde van jou en mij.
We naderen de eindstreep,
en.....
is het de moeite waard geweest?
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Hilde,
Met heel veel emotie heb ik je gedicht "Midlife blues" gelezen !
Hoeveel mensen hebben zich die vraag niet gesteld : .... is het
de moeite waard geweest ?
Ik denk dat alles wat gebeurt in ons leven de moeite waard is !
Ook de "negatieve" belevenissen en misschien die nog meer
dan de positieve want zij hebben ons het meest geleerd....
Zoals mijn lieve Edith Piaf zong : " non , je ne regrette rien !"
denk ik ook over mijn leven. Soms is het een beetje moeilijk
maar ik mag eerlijk zeggen dat alles wat mij gebeurde in mijn
63 jaren nodig was en ik probeer alleen te denken aan
de mooie momenten van vroeger en vooral het beste van het
NU MOMENT te maken !
Veel liefs en een heel prettig weekend van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Lief, mooi Rankje,
De woorden die je achterliet,
als een balsem voor mijn ziel.
November,
zo mistig, zo donker,
maakt me altijd een beetje triestig.
Maar het klopt natuurlijk wel
het verleden heeft ons gevormd tot
wie we zijn.
Liefs Hilde m.
De woorden die je achterliet,
als een balsem voor mijn ziel.
November,
zo mistig, zo donker,
maakt me altijd een beetje triestig.
Maar het klopt natuurlijk wel
het verleden heeft ons gevormd tot
wie we zijn.
Liefs Hilde m.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Vandaag, 25 Jaar geleden, stierf mijn moeder aan een hersentumor.....
Ma,
al 25 jaar,
't Is niet te geloven,
al zo lang.
Toen dacht ik,
hoe kom ik dit te boven?
Je was nog zo jong,
nog zo nodig.
Hoe moest het verder gaan,
twee kleine kindjes en een baby,
je was mijn steun en toeverlaat,
je stond me bij met woord en daad.
Mijn enigste vriendin,
ik zag de toekomst somber in.
Maar de tijd staat niet stil,
al was je lege plaats steeds
nadrukkelijk aanwezig,
vooral op familiefeestjes.
De warmte verdween samen met jou,
uit het huis van mijn kindertijd,
voor pa, ging ik er nog heen,
het deed zo zeer.
Al die herinneringen,
ik hoor nog je snelle voetstappen
op de trap als de bel ging.
Je gelukkige lach,
als de deur dan open was
en je mij en de kinderen zag.
Ma,
ik denk nog aan jou,
iedere dag.
Ma,
al 25 jaar,
't Is niet te geloven,
al zo lang.
Toen dacht ik,
hoe kom ik dit te boven?
Je was nog zo jong,
nog zo nodig.
Hoe moest het verder gaan,
twee kleine kindjes en een baby,
je was mijn steun en toeverlaat,
je stond me bij met woord en daad.
Mijn enigste vriendin,
ik zag de toekomst somber in.
Maar de tijd staat niet stil,
al was je lege plaats steeds
nadrukkelijk aanwezig,
vooral op familiefeestjes.
De warmte verdween samen met jou,
uit het huis van mijn kindertijd,
voor pa, ging ik er nog heen,
het deed zo zeer.
Al die herinneringen,
ik hoor nog je snelle voetstappen
op de trap als de bel ging.
Je gelukkige lach,
als de deur dan open was
en je mij en de kinderen zag.
Ma,
ik denk nog aan jou,
iedere dag.
Laatst gewijzigd door hilde m op 23 okt 2007, 12:45, 1 keer totaal gewijzigd.
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.
-
hilde m - Lid geworden op: 19 feb 2007, 07:49
- Locatie: puurs 2870
Dit gedichtje schreef mij moeder, één jaar voor haar dood, in het poëzie-boekje van mijn zoon, dat ik onlangs terug vond. (auteur onbekend)
Van de bloemen die er pralen
in het eenzame stille woud,
staat een bloempje in de dalen,
door het oog als niets beschouwd.
't Heeft wellicht geen grote waarde
en toch hou ik er het meeste van,
't is voor mij het schoonst der aarde,
't lieve, kleine "vergeet me niet ".
Van de bloemen die er pralen
in het eenzame stille woud,
staat een bloempje in de dalen,
door het oog als niets beschouwd.
't Heeft wellicht geen grote waarde
en toch hou ik er het meeste van,
't is voor mij het schoonst der aarde,
't lieve, kleine "vergeet me niet ".
zeg niet het glas is halfleeg, zeg het is nog halfvol.