Mijn gedachten en gevoelens.
-
_Nele_ - Lid geworden op: 06 feb 2007, 19:20
Lieve Bomi,
verzorg je goed
Donkere dagen.
donker zijn de dagen
duisternis valt overal
kerstverlichting wil ze verjagen
en warmte brengen
in de straten en pleinen
maar ook in de harten
we doen kaarsjes branden
en creëren een sfeer
van gezelligheid
hunkerend naar liefde
en genegenheid
en hartelijk samenzijn.
Nele
verzorg je goed
Donkere dagen.
donker zijn de dagen
duisternis valt overal
kerstverlichting wil ze verjagen
en warmte brengen
in de straten en pleinen
maar ook in de harten
we doen kaarsjes branden
en creëren een sfeer
van gezelligheid
hunkerend naar liefde
en genegenheid
en hartelijk samenzijn.
Nele
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Bomi hoe is het met je,knap je al een beetje op ik hoop dat het al iets beter met je gaat ik zal voor je duimen sterkte en lieve groet schrijfster.Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
Dag schrijvertjes allemaal !
Mijn dank voor al die meelevende woorden en beelden,
Het ontroert weten dat er altijd mensen zijn die meeleven.
Dinsdag is de dokter voor de tweede keer hier geweest, andere
medicijnen ( sterker ) , het gaat langzaamaan beter, moet wel
veel rusten.
Morgen vertrok ik normaal met de kinderen mee naar zee,
dat gaat niet door, nu ik voel zelf ook wel dat ik al dat rondgeloop
nog niet aankan. Antibiotica neemt ook krachten af he!
Voor ieder van jullie een warme knuffel, virtueel zal ik toch
niemand besmetten, hoop ik maar.
Groetjes,
Bomi
-
- - - - - - - - -
Dag schrijvertjes allemaal !
Mijn dank voor al die meelevende woorden en beelden,
Het ontroert weten dat er altijd mensen zijn die meeleven.
Dinsdag is de dokter voor de tweede keer hier geweest, andere
medicijnen ( sterker ) , het gaat langzaamaan beter, moet wel
veel rusten.
Morgen vertrok ik normaal met de kinderen mee naar zee,
dat gaat niet door, nu ik voel zelf ook wel dat ik al dat rondgeloop
nog niet aankan. Antibiotica neemt ook krachten af he!
Voor ieder van jullie een warme knuffel, virtueel zal ik toch
niemand besmetten, hoop ik maar.
Groetjes,
Bomi
-
- - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
--
Winter
Winterdagen
gure buien en vlagen
lange koude nachten,
ontelbare karrenvrachten
vol met bladeren.
Bomen ontluisterd
de wereld wazig, vol
schemer en duister,
Verkleumde lichamen
versteven handen en voeten
die warmte zoeken.
Koude in het land
het kwik gaat onder nul,
een kleine winterprik.
Het leven vertraagt even,
houdt de adem in.
Morgen komt er weer
een dag, nieuw, onbegonnen.
Een dag vol heimwee,
dromend over warme
voorbije zonnedagen.
Winter, triest om dragen.
Bomi
- - - - - - - - -
--
Winter
Winterdagen
gure buien en vlagen
lange koude nachten,
ontelbare karrenvrachten
vol met bladeren.
Bomen ontluisterd
de wereld wazig, vol
schemer en duister,
Verkleumde lichamen
versteven handen en voeten
die warmte zoeken.
Koude in het land
het kwik gaat onder nul,
een kleine winterprik.
Het leven vertraagt even,
houdt de adem in.
Morgen komt er weer
een dag, nieuw, onbegonnen.
Een dag vol heimwee,
dromend over warme
voorbije zonnedagen.
Winter, triest om dragen.
Bomi
- - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
lieve bomi,
welkom terug hoor, we hebben jou gemist.
Wordt nu maar gauw terug helemaal gezond!
we zijn bijna aan de kortste dagen, bij het lengen
is de winter toch al een stuk voorbij,
en dra dromen we weer van de lente!
rust maar goed!
groetjes,
gustilpe
welkom terug hoor, we hebben jou gemist.
Wordt nu maar gauw terug helemaal gezond!
we zijn bijna aan de kortste dagen, bij het lengen
is de winter toch al een stuk voorbij,
en dra dromen we weer van de lente!
rust maar goed!
groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
bo
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Gustilpe, Bo-ke en Assa,
Alweer wil ik zeggen hoe blij ik ben jullie te kennen, al is
het dan virtueel. Wie een beetje feeling heeft voelt wanneer
mensen ook menen wat ze schrijven of niet.
Jullie mogen gerust zijn, ik méén het.
Groetjes,
- - - - - - - - - -
Bomi.
-
Gustilpe, Bo-ke en Assa,
Alweer wil ik zeggen hoe blij ik ben jullie te kennen, al is
het dan virtueel. Wie een beetje feeling heeft voelt wanneer
mensen ook menen wat ze schrijven of niet.
Jullie mogen gerust zijn, ik méén het.
Groetjes,
- - - - - - - - - -
Bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Al rommelend in mijn mappen vond ik een verhaal van lang
geleden, uit onze jonge jaren. Het is een waargebeurd verhaal.
In deze tijd misschien niet zo spectaculair als toen, er wordt méér
gereisd, er zijn geen grenzen meer. Maar toch het vertellen waard.
- - - - - - - - - -
De Eerste Sneeuw.
Jaren geleden kwam er in het Philips bedrijf waar mijn man werkte een Indiër op bezoek. Het was de bedoeling dat hij zich in Hasselt kwam bekwamen over een bepaald onderdeel van ’n productieproces. De man was gelogeerd in een klein hotel werd daar door één van de medewerkers opgehaald en na het werk op de fabriek weer teruggebracht.
Aan de mensen op de afdeling was gevraagd de Heer B. zoveel mogelijk te helpen de avonden op een interessante manier door te brengen. Hij was hier voor 2 maanden, het was een echte cultuurschok voor hem, de koude en de manier van leven. Er was een beurtrol gemaakt zo dat ieder hem ook eens thuis voor ’n maaltijd kon uitnodigen, om zo de manier van leven, van Europa te leren kennen. We hadden een lijst gekregen van dingen die we wel en niet mochten klaarmaken.
Hij was Hindoe, zijn geloof liet niet toe dat je de vorm van het dier dat je opdiende kon zien, bvb. een kip mocht niet gans zijn wel gefileerd, ook geen varkensvlees.
De eerste keer dat hij bij ons kwam was zeer vreemd, hij ontdeed zich in de hall van z’n schoenen en plaatste zich op de canapé in lotushouding. Hij dronk alleen een glaasje wijn of water. Mijn eerste menu was een kippensoep, vidé als tussengerecht en Normandische tongfilet als hoofdgerecht, als nagerecht chocolade mousse. Belgische pralines bij de koffie, die hij blijkbaar al kende vóór hij hier was. Denkelijk had hij in Calcutta zijn briefing goed gelezen en onthouden. Zijn koffie dronk hij zwart al luisterend naar muziek, mijn man had een LP met klassieke muziek opgezet waar ook de ‘ Bolero van Ravel ‘ opstond. De man was gewoon in trance hij vond die bolero zo mooi dat mijn man de volgende dag met hem mee naar stad moest om de plaat te gaan kopen.
In de loop van die week zijn ze samen ook naar de audiotheek geweest. Hij zocht muziek van bij hem thuis, kon een paar platen lenen en kwam ze bij ons afspelen. Nu was het aan ons om versteld te staan, muziek zo meeslepend triest of vrolijk. Hun grootste vedette toen was Ali Akbar Khan spelend op een citar begeleid met een soort fluit. Grandioos
Hij vertelde ook over hun kaste systeem, hij was van een vrij hoge kaste vond het normaal dat z’n familie een huwelijk voor hem regelde, natuurlijk binnen de kaste. Onbegrijpelijk voor ons, toen en nu.
Onze volgende afspraak was dat we samen naar een Chinees restaurant zouden gaan, toen nog in Hasselt op de Grote Markt. Het was licht vriesweer, het eten verliep héél gezellig we waren toch vlug 2 à 3 uren binnen geweest. Alles was nieuw voor hem, er viel zoveel te verklaren en uit te leggen voor ons.
Bij het buitengaan zagen we dat er een dun laagje sneeuw lag. Ook het dak van de auto was met een wit tapijt bedekt.
Onze vriend, die normaal vrij stil en bedeesd was, kon zijn geluk niet op! Hij heeft zitten woelen met z’n handen in de sneeuw, had bijna de ganse auto schoongeveegd, bleef rondjes maken rond de auto twijfelend wat hij nu wel het eerst wou doen.Twijfelend bekeken we elkaar, langzaam drong het tot ons door dat hij nog nooit sneeuw gezien had, tenzij op afbeeldingen. Hij wreef met z’n handen door z’n zwarte haar en z’n gelaat om te zien en te voelen hoe de sneeuw smolt als ze met lichaamswarmte in aanraking kwam. Hij zwierde naar de kleine vlokjes en probeerde ze op te vangen, een idioot gezicht voor ons maar niet voor iemand die nog nooit sneeuw gezien of gevoeld had. Wij probeerden sneeuwballen te maken wat niet lukte met bevroren sneeuw. Het heeft alles samen wel een half uur geduurd eer we hem de auto inkregen en hem terug konden brengen naar het hotel.
Het volgende weekend had hij zich een vlucht geboekt naar Oostenrijk hij wou het grote werk van dichtbij gaan bekijken, voelen en meemaken. Vrijdagavond vertrekken en zondagavond terug. Iets speciaal om thuis te kunnen vertellen!
Naar de andere kant van de wereld gaan en dan per toeval sneeuw zien!
Onvoorstelbaar maar waar!
Bomi,
- - - - -
-
-
Al rommelend in mijn mappen vond ik een verhaal van lang
geleden, uit onze jonge jaren. Het is een waargebeurd verhaal.
In deze tijd misschien niet zo spectaculair als toen, er wordt méér
gereisd, er zijn geen grenzen meer. Maar toch het vertellen waard.
- - - - - - - - - -
De Eerste Sneeuw.
Jaren geleden kwam er in het Philips bedrijf waar mijn man werkte een Indiër op bezoek. Het was de bedoeling dat hij zich in Hasselt kwam bekwamen over een bepaald onderdeel van ’n productieproces. De man was gelogeerd in een klein hotel werd daar door één van de medewerkers opgehaald en na het werk op de fabriek weer teruggebracht.
Aan de mensen op de afdeling was gevraagd de Heer B. zoveel mogelijk te helpen de avonden op een interessante manier door te brengen. Hij was hier voor 2 maanden, het was een echte cultuurschok voor hem, de koude en de manier van leven. Er was een beurtrol gemaakt zo dat ieder hem ook eens thuis voor ’n maaltijd kon uitnodigen, om zo de manier van leven, van Europa te leren kennen. We hadden een lijst gekregen van dingen die we wel en niet mochten klaarmaken.
Hij was Hindoe, zijn geloof liet niet toe dat je de vorm van het dier dat je opdiende kon zien, bvb. een kip mocht niet gans zijn wel gefileerd, ook geen varkensvlees.
De eerste keer dat hij bij ons kwam was zeer vreemd, hij ontdeed zich in de hall van z’n schoenen en plaatste zich op de canapé in lotushouding. Hij dronk alleen een glaasje wijn of water. Mijn eerste menu was een kippensoep, vidé als tussengerecht en Normandische tongfilet als hoofdgerecht, als nagerecht chocolade mousse. Belgische pralines bij de koffie, die hij blijkbaar al kende vóór hij hier was. Denkelijk had hij in Calcutta zijn briefing goed gelezen en onthouden. Zijn koffie dronk hij zwart al luisterend naar muziek, mijn man had een LP met klassieke muziek opgezet waar ook de ‘ Bolero van Ravel ‘ opstond. De man was gewoon in trance hij vond die bolero zo mooi dat mijn man de volgende dag met hem mee naar stad moest om de plaat te gaan kopen.
In de loop van die week zijn ze samen ook naar de audiotheek geweest. Hij zocht muziek van bij hem thuis, kon een paar platen lenen en kwam ze bij ons afspelen. Nu was het aan ons om versteld te staan, muziek zo meeslepend triest of vrolijk. Hun grootste vedette toen was Ali Akbar Khan spelend op een citar begeleid met een soort fluit. Grandioos
Hij vertelde ook over hun kaste systeem, hij was van een vrij hoge kaste vond het normaal dat z’n familie een huwelijk voor hem regelde, natuurlijk binnen de kaste. Onbegrijpelijk voor ons, toen en nu.
Onze volgende afspraak was dat we samen naar een Chinees restaurant zouden gaan, toen nog in Hasselt op de Grote Markt. Het was licht vriesweer, het eten verliep héél gezellig we waren toch vlug 2 à 3 uren binnen geweest. Alles was nieuw voor hem, er viel zoveel te verklaren en uit te leggen voor ons.
Bij het buitengaan zagen we dat er een dun laagje sneeuw lag. Ook het dak van de auto was met een wit tapijt bedekt.
Onze vriend, die normaal vrij stil en bedeesd was, kon zijn geluk niet op! Hij heeft zitten woelen met z’n handen in de sneeuw, had bijna de ganse auto schoongeveegd, bleef rondjes maken rond de auto twijfelend wat hij nu wel het eerst wou doen.Twijfelend bekeken we elkaar, langzaam drong het tot ons door dat hij nog nooit sneeuw gezien had, tenzij op afbeeldingen. Hij wreef met z’n handen door z’n zwarte haar en z’n gelaat om te zien en te voelen hoe de sneeuw smolt als ze met lichaamswarmte in aanraking kwam. Hij zwierde naar de kleine vlokjes en probeerde ze op te vangen, een idioot gezicht voor ons maar niet voor iemand die nog nooit sneeuw gezien of gevoeld had. Wij probeerden sneeuwballen te maken wat niet lukte met bevroren sneeuw. Het heeft alles samen wel een half uur geduurd eer we hem de auto inkregen en hem terug konden brengen naar het hotel.
Het volgende weekend had hij zich een vlucht geboekt naar Oostenrijk hij wou het grote werk van dichtbij gaan bekijken, voelen en meemaken. Vrijdagavond vertrekken en zondagavond terug. Iets speciaal om thuis te kunnen vertellen!
Naar de andere kant van de wereld gaan en dan per toeval sneeuw zien!
Onvoorstelbaar maar waar!
Bomi,
- - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!