Mijn gedachten en gevoelens.
-
schrijfster - Lid geworden op: 26 sep 2008, 16:16
- Locatie: nijmegen
Tonen wat je hebt,is niet laten zien wie je bent.
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Silver, Neske, Assa en Schrijfster.
Mijn wensen wil ik je toevertrouwen
Gedachten, mijmeringen blijven van mij
Al de dingen waar je zelf stiekem op hoopt
kan ik je bieden, zij het alleen in een droom.
Mijn kleindochter.
-
-
Silver, Neske, Assa en Schrijfster.
Mijn wensen wil ik je toevertrouwen
Gedachten, mijmeringen blijven van mij
Al de dingen waar je zelf stiekem op hoopt
kan ik je bieden, zij het alleen in een droom.
Mijn kleindochter.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
---
Assa, Elisa, Gustilpe, Neske, Schrijfster, Silver en Bo-ke
Een hele lange lijst, vrienden om te bewaren,
dankbaar te verzorgen, is het niet vandaag dan
misschien morgen. Even vroeger uit bed opstaan
dan staat morgen voor jullie de koffie klaar.
Groetjes,
Bomi.
- - - - - - -
Assa, Elisa, Gustilpe, Neske, Schrijfster, Silver en Bo-ke
Een hele lange lijst, vrienden om te bewaren,
dankbaar te verzorgen, is het niet vandaag dan
misschien morgen. Even vroeger uit bed opstaan
dan staat morgen voor jullie de koffie klaar.
Groetjes,
Bomi.
- - - - - - -
Laatst gewijzigd door Bomi op 15 dec 2008, 18:24, 1 keer totaal gewijzigd.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
-
Elfenwereld.
Grote cirkels makend zweven elfjes in een donkere sterrennacht. Heldere stemmetjes klinken vol jolijt over en weer. Het rankje lijfje kleurig uitgedost, ragfijn en elegant. Hun flinterdunne vleugeltjes open gespreid laten ons een heel aparte print zien, semi-transparant. Elfjesfamilies leven ’s nachts, flirtend met de maan.
Zich al koesterend langs een manestraal laten glijden is een waar genot. Ze blijven bestaan door het maanlicht ze al glijdend tot zich nemen, daardoor gaan schitteren. Hun kleine lijfjes houden de warmte van de rondflitsende maanstralen vast. Omdat ze half transparant zijn, klein en broos, lijken ze voor ons lichtgevend bij nacht en onzichtbaar overdag.
Voor ons mensen, van beneden gezien, een zéér attractief schouwspel, tenminste tijdens de nacht en voor wie goed kijkt. Bij nacht kan je de kleine wezentjes spelend zien voorbij schieten, dollend met elkaar, toch zijn ze snel en doelgericht. Alle families samen hebben voor ’t dieren en plantenrijk een heel bijzondere taak. Ze houden de wacht over alles wat op aarde groeit en bloeit, hebben door hun overgrote meerderheid en doorlopende aanwezigheid alles gezien en gehoord, ze verzorgen met hun families als het ware de eerste hulpdienst van fauna en flora.
Hun oogleden klein en fijn zijn als luikjes die voor miniraampjes op en neer gaan, open-dicht, open-dicht. Enkel en alleen in noodsituaties grijpen ze in, knipperend met hun oogjes gaan hun lichtjes van ver gezien aan en uit. Het voortdurend knipperen is een teken van onheil, opgeschrikt komt dan één van de goede feeën snel naar beneden, het is hét alarmteken voor de vereniging van feeën, een teken dat er hulp wordt verwacht. Ook de feeën zijn altijd paraat, hebben net zoals wij een echte wachtdienst van elk 8 uren stand by. Het grote verschil is, dat het voor hen gratis is en wij mensen met onze andere normen ervoor moeten betalen. De elfjes, samen met de fee van wacht, bundelen hun magische krachten om hulp te bieden waar nodig is, soms wel méér dan eens per nacht!
In en op onze grote wereld gebeurt er regelmatig wel eens wat, een jong konijntje dat de weg naar z’n hol kwijt is, waar de moeder al lang ongerust wacht. Takken die door de wind zijn afgebroken waar toevallig het nestje van een familie vogels in gebouwd was. Ze bemiddelen ook wel eens een keer in ruzies tussen de zwakkere en sterke diersoorten. Het is zoals altijd, de zwakkeren moeten beschermd en de grotere ingetoomd en tot de orde geroepen worden, orde moet er zijn. Met wanorde in ’t stelsel loopt alles fout. Ook de manestralen doen in een noodsituatie een extra inspanning. Ze plaatsen zich met een tiental naast elkaar netjes in ’t gelid en sturen op die manier voldoende licht, zó dat de plaats van het ongeval voldoende verlicht is. Zo is er net zoals hier bij ons wel altijd iets aan de hand.
Voor mensen een heel aparte wereld, ook misschien omdat wij overdag wakker zijn en ’s nachts slapen, in het magische Elfenrijk is het net andersom.
Zij waken als wij slapen.
Bomi.
- - - - - - - - - - - -
-
-
Elfenwereld.
Grote cirkels makend zweven elfjes in een donkere sterrennacht. Heldere stemmetjes klinken vol jolijt over en weer. Het rankje lijfje kleurig uitgedost, ragfijn en elegant. Hun flinterdunne vleugeltjes open gespreid laten ons een heel aparte print zien, semi-transparant. Elfjesfamilies leven ’s nachts, flirtend met de maan.
Zich al koesterend langs een manestraal laten glijden is een waar genot. Ze blijven bestaan door het maanlicht ze al glijdend tot zich nemen, daardoor gaan schitteren. Hun kleine lijfjes houden de warmte van de rondflitsende maanstralen vast. Omdat ze half transparant zijn, klein en broos, lijken ze voor ons lichtgevend bij nacht en onzichtbaar overdag.
Voor ons mensen, van beneden gezien, een zéér attractief schouwspel, tenminste tijdens de nacht en voor wie goed kijkt. Bij nacht kan je de kleine wezentjes spelend zien voorbij schieten, dollend met elkaar, toch zijn ze snel en doelgericht. Alle families samen hebben voor ’t dieren en plantenrijk een heel bijzondere taak. Ze houden de wacht over alles wat op aarde groeit en bloeit, hebben door hun overgrote meerderheid en doorlopende aanwezigheid alles gezien en gehoord, ze verzorgen met hun families als het ware de eerste hulpdienst van fauna en flora.
Hun oogleden klein en fijn zijn als luikjes die voor miniraampjes op en neer gaan, open-dicht, open-dicht. Enkel en alleen in noodsituaties grijpen ze in, knipperend met hun oogjes gaan hun lichtjes van ver gezien aan en uit. Het voortdurend knipperen is een teken van onheil, opgeschrikt komt dan één van de goede feeën snel naar beneden, het is hét alarmteken voor de vereniging van feeën, een teken dat er hulp wordt verwacht. Ook de feeën zijn altijd paraat, hebben net zoals wij een echte wachtdienst van elk 8 uren stand by. Het grote verschil is, dat het voor hen gratis is en wij mensen met onze andere normen ervoor moeten betalen. De elfjes, samen met de fee van wacht, bundelen hun magische krachten om hulp te bieden waar nodig is, soms wel méér dan eens per nacht!
In en op onze grote wereld gebeurt er regelmatig wel eens wat, een jong konijntje dat de weg naar z’n hol kwijt is, waar de moeder al lang ongerust wacht. Takken die door de wind zijn afgebroken waar toevallig het nestje van een familie vogels in gebouwd was. Ze bemiddelen ook wel eens een keer in ruzies tussen de zwakkere en sterke diersoorten. Het is zoals altijd, de zwakkeren moeten beschermd en de grotere ingetoomd en tot de orde geroepen worden, orde moet er zijn. Met wanorde in ’t stelsel loopt alles fout. Ook de manestralen doen in een noodsituatie een extra inspanning. Ze plaatsen zich met een tiental naast elkaar netjes in ’t gelid en sturen op die manier voldoende licht, zó dat de plaats van het ongeval voldoende verlicht is. Zo is er net zoals hier bij ons wel altijd iets aan de hand.
Voor mensen een heel aparte wereld, ook misschien omdat wij overdag wakker zijn en ’s nachts slapen, in het magische Elfenrijk is het net andersom.
Zij waken als wij slapen.
Bomi.
- - - - - - - - - - - -
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!