Poëziehoekje van Roger

[Rutger]

Schrijven

De inkt vloeit uit de pen,
woorden vormen zich op papier,
en rijgen zich aaneen, tot verzen,
vullen strofen en gedichten,
tot een aanbidding van het woord,
het begin van alles.



Uit : Avalon en verder (2006) [/b]

[Rutger]

Hallo, misschien mij toch even voorstellen. Ik ben Roger, en al bijna vijftig jaar woonachtig in Rotselaar. Ik schrijf al vrij lang gedichten. De eerste pogingen dateren uit mijn tijd aan het Leuvense SPC (het 'Kot'), en aan de KUL). Toen probeerde ik nog bekende stijlen na te bootsen. Nu ik mijn eerste overzicht aan het samenstellen ben (van 1999 tot nu), moet ik toch vaststellen, dat mijn eigen stijl in die tien jaren enorm veranderd is.

Roger

[bo'ke]

Rutger,


Jouw gedichten zullen we
met plezier komen lezen.




een blije groet
bo

[Rutger]

Dan wil ik je alvast het volgende niet onthouden, Bo (komt uit dezelfde bundel als hierboven) :

Morgaine

je toont
door je ogen,
groen,
bliksemende karbonkels dwingen,
tere schoonheid, vertrouwenwekkend,
maar toch angstaanjagend,
ongenaakbaar soms

je fluistert
door je lippen,
woorden, gedachten,
de geest van anderen
jouw genezing

je ademt
door je haren,
ruist zacht de wind,
die alles verhullen
in een mystieke waas

kortbij, en toch veraf
veraf, en toch kortbij


En ik vind je spreuk prachtig. Dat iedereen die maar eens zou willen toepassen.

Rutger

[gustilpe]

Ruger,

'Morgaine'
heel mooi en er van genoten
'k zal hier nog komen lezen!

gustilpe

[Bosrankje]

Beste Rutger of Roger,

Welkom bij de vrienden van Poëzie en Proza
waar het heel gezellig te vertoeven is...

Een afbeelding van Morgaine (of Morgane)
om U te verwelkomen. Mooie gedichten trouwens.

We zullen zeker verder komen lezen...

Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap
van Alterego en Bosrankje

[Bomi]

-
-

Rutger,



Jouw Morgaine met aandacht gelezen
eventjes met de ogen geknipperd,
heel stilletjes fluisterend gezegd ' Mooi! '


Groeten,

Bomi.

- - - - - - - - - - - -

[aline]

morgaine, heel mooi geschreven, kom hier zeker nog lezen
groetjes
aline

[Rutger]

Ik zal zeker mijn best doen. Alvast bedankt voor de complimenten. Hierbij nog een gedicht uit dezelfde reeks.

Guinevre

Spelend siert de zachte bries
jouw haren, vrouwelijk golvend
omhullen de lange, zachtblonde lokken
je aardse vormen, Venus gelijkend
lok je, betoverend,
doorheen je vurige ogen,
lerend de lessen van herboren worden.
Vlammend wordt de ziel doorboord,
van één, in jouw blik gevangen,
en in haar veelheid blootgelegd.

[sunset]

Goedemorgen,

Als je maar lang genoeg wacht kom zelfs ik eens voorbij *glimlacht*; dat tijdsgebrek toch. Maar nu ik even wat heb kom ik je alvast een heel fijn herfstweekend wensen.

septemberochtend

stil verliest zich vroegte
haar koude klemt
vocht op de huid
nevelend contouren ver
ligt zwaar het licht
op ’t matte nog van ogen

klanken, dof en zacht
als was ‘t verloren roepen
zwijgen de oren
grijze wolken, eng geweefd
omarmen dag
licht is mijn hart
**********
sunset 19-09-2008
**********

Groetjes, sunset

[ria]

dag vrienden,
maak er
een rustig weekend van,

ria

[elisa20]

Rutger,
Ik hou van je stijl en zal je nog verder met plezier lezen
groetjes van elisa20

[Rutger]

het beloofde land

sneller en sneller
volgen de akkoorden,
ze vullen mijn hoofd
met verlangens
naar een verre droom,
het beloofde land –
ik volg mijn lot,
waar het mij ook brengt,
beelden van ijzige steppen,
of mistige bergtoppen,
de hitte van de evenaar
of gewoon het Noordzeestrand.
ik word vervuld
van een ritme,
de drums op het podium,
een monotoon duet.
wilder en wilder
warrelen de tonen
om mij heen,
draaien om mijn as,
overal wil ik heen.

[Rutger]

poëtisch verlangen

jaren geleden al
gaf ik mij voor het eerst over
aan het verlangen naar poëzie.
waar ik mijn inspiratie haalde,
wie zal het vertellen ?
van Ostaijen trok mij aan,
en misschien ook wel Marsman.
tenslotte zocht ik het veel verder,
en zo belandde ik in Weimar.
onder het alziend oog
van deze grootmeester
evolueerde mijn schrijven
tot wat het nu geworden is.

beperkt blijft het dichterlijk publiek,
maar aan allen die er van genieten,
dank.

misschien schrijf ik ooit
nog wel eens
...
een meesterwerk.

[Rutger]

de dichter

langzaam tastende handen,
een streling voor het haar.
een vinger glijdt
langs neus en lippen,
en tekent met zachte toets
de contouren van een vrouw
die liefde geeft,
en liefde neemt.

als woorden die vloeien uit zijn pen,
en vorm geven aan het papier,
zo bemint de dichter zijn geliefde,
in eenheid en verscheidenheid,
door zijn muze geïnspireerd.