Op satijnen vleugels...2

[Robol]

Ikea

Terwijl mijn hoofd de zon bescheen
heb ik gedicht geflanst ineen
schroevendraaier met ik die leen
snel zocht woordjes de bijeen

Ik benieuwd ben het wat wordt
hoe ik trek of maar en sjort
is duidelijk wat er dat aan schort
letters teveel woordjes tekort

Robbe

[Bosrankje]

[Robol]

Bedankt Rankje voor je glimlach

Voor de mensen van Ikea:
het is een cliché natuurlijk

mvg

Robbe

[ferry]

hé Robbe

je gedichtje bij de foto van Goethe en jij aan zijn voeten
vind ik echt geinig !!

" de dag vandaag" had werkelijk 2 gezichten zoals zo dikwijls hier
in ons Belgenlandje !!

" Leven " ....ik wil echt geen vlinder meer zijn !!

een realistische en toch speelse beschrijving van
" de valei van mijn dromen " waar het ook 's nachts goed vertoeven is !!

" Ikea"
zolang het woordjes te kort zijn en geen ....vijsjes haha , gaat het nog !!
ik ken daar een heeel goei mop van !!
hoe je toch steeds weer een glimlach weet te toveren op ons gelaat !
Bedankt ! Liefs Fernanda

[Robol]

Een glimlach verbruikt beduidend veel minder energie dan een zuur gezicht, beste Ferry !

Vandaag een cdtje opgezet van de Rolling Stones en één liedje bleef in mijn hoofd hangen...



I see a red door and I want it painted black...

mvg

Robbe

[Robol]

Je wil geen kleuren zien
en schildert alles zwart

Donkere schaduwen rond je ogen
weerspiegelen het duister in je hart

Je wil niet feesten en
maakt het nooit eens bont

Staat er een regenboog
dan staar je doelloos naar de grond

Je draagt nooit rood of geel
enkel de kleur van rouw

Je baadt je in de nacht
en nooit in ‘t hemelblauw

Je logeert jezelf in hotel “ Stil verdriet”
maar ik hoop, als je ontwaakt
dat je weer alle kleuren ziet


Robbe

[Bosrankje]

http://www.youtube.com/watch?v=qn6bfRlHnPo

't is lang geleden......

mvg van A en B

[schrijfster]

Voor jou!

Robol, ik ben even bij je op bezoek geweest.
Veel mooi's gezien en gelezen,
wens jou een heel fijn en zonnig weekend
lieve groetjes schrijfster.

[Robol]

Hartelijk dank voor het "klikje", Rankbosje !
Hartelijk dank voor de vlinder, Schrijfster !

En voor het bezoek.

Als ik op tegenvisite kom, zet de koekendoos maar klaar...en de Leffe

mvg

Robbe

[Robol]

In verband met 100 jaar "Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen", volgend jaar, waar we August Cuppens in de schijnwerper gaan plaatsen in Beringen, uit mijn mapje...



Moederken

Gezelle’s meest geliefd
gedicht
draagt de titel
“Moederken”

Geen beeltenis is gebleven

Ook August Cuppens
heeft zo vaak
zijn moederke
beschreven

Ook ik liet me
keer op keer
door moeder
inspireren

Al ben ik geen dichter
zoals zij
Ik blijf moederke eren


Robbe

[Bosrankje]

Beste vriend,

Een prachtig gedicht " Moederken" !

Bedankt voor je mooie foto van de Vanessa atalanta...
We zullen ervoor zorgen dat die gelukkig overwintert in ons
laar

We hebben straks in de krant gelezen dat er plots vier keer
meer vlinders in ons land leven dan vorig jaar (vooral de
distelvlinders)
Dus, jij, als natuurliefhebber, entomoloog en dichter, moet
zonder twijfel heel gelukkig zijn ! (maar wij ook hoor !)

We brengen jou zoute koekjes en lekkere kaas mee en...
zorg je misschien dan voor een lekkere Trappistenbier ?
Lieve zomergroetjes van ons drietjes (en Luna)

[Robol]

Beste Rankje

bedankt voor het plaatje


Vlinders en elfjes
zijn inderdaad zo
teder en fragiel

gedragen door de wind
fladderend door de struiken
van roos of braam of egelantier

Mag ik de rozen vragen
behandel heel voorzichtig
hun vlerkjes van papier

Mag ik de mensen vragen
behandel ze omzichtig
ze hebben ook een ziel

Robbe

[Robol]

Pandora

Door Hephaistos geschapen
uit het water, uit de aarde
Van Zeus kreeg ze ten geschenke
een doos, onschatbaar de waarde

****

Jij hebt Pandora's doos in handen
ingesloten enkel hoop
Liefste, hou die doos gesloten
of ook die deugd gaat op de loop...

Wees nooit zo roekeloos als Pandora
nieuwsgierig en te curieus
Zij liet de liefde ooit ontsnappen
en kreeg het deksel op de neus...

****

Mijn liefste, jouw doos van Pandora
is het doosje van je hart
Doe dit doosje vlug op slot, ja
en bespaar me pijn en smart


Robbe

[Robol]

Alvorens mijn doosje van Pandora dicht gaat
nog een verhaaltje uit mijn kinderjaren...


Dag Pol !



Toen ik zo'n jaar of 8 was, trok ik elke dag naar de lagere jongensschool van mijn dorp. Dat was zo'n 3 km stappen langs een sintelbaan, want alle wegen waren nog niet verhard. Dus 12 km per dag, er was er nog geen mogelijkheid om in de school te blijven eten tijdens de middagpauze.

Gewoonlijk was ik alleen op weg want er stonden in onze straat niet veel huizen.

En elke dag passeerde ik het kleine huisje van Pol, dat was een oude weduwnaar, die daar helemaal alleen woonde. Als Pol in de tuin aan het werken was, groette ik hem..."Dag Pol!"
Telkens zei hij dan: 'aaa menne jong, kom mar is binne, ich hem nog iet vur oech !"
En dan ging ik met hem zijn huizeke binnen en deed hij de snoepdoos open, waaruit ik een karamel mocht kiezen. Zo van die heerlijke malse...
het water komt me nog in de mond...
Dan trok ik verder naar school of huiswaarts...al knabbelend op mijn karamel. Ik vond dat er in zijn leefkamer een karamellengeur hing. Of was het een geur van pijptabak?

Pol was vaak in de tuin bezig. Als ik voorbij zijn huisje kwam en ik zag hem niet direct of hij was ergens achter in "den hof" bezig, verscholen achter zijn "boëngère", dan riep ik heel luid "Dag Pol !"

"Joa, kom ma binnen joengske..."

Ik miste niet graag mijn karamel.

Heel wat kilo's heb ik bij Pol naar binnengewerkt, tot op een dag men zei:
"Pol is dood..."

Als ik in mijn dorp op het kerkhof kom en voorbij Pol zijn grafsteen passeer, fluister ik zacht: "Dag Pol"

Hij roept me dan wel niet naar binnen, maar...ik neem uit mijn jaszak een karamel en heerlijk genietend verlaat ik het kerkhof.



Robbe

[Bosrankje]

Beste Robbe,

Ik weet niet wat ik het liefst heb gelezen... Pandora of Dag Pol ! ?

De griekse mythologie was, met sprookjes en legendes, mijn

eerste lectuur en, jouw gedicht heeft mij in deze wereld terug-

gebracht, zo... in één flits !

Wat Pol betreft, is het nog iets anders....zoveel kindervreugde,

plezier, tederheid en de "clou"... bij zijn graf, als je zijn naam

fluistert en het plezier dat je beleeft als je geniet van de heerlijke

smaak van een malse karamel zoals toen.... ik zie je al, knabbelend,

het kerkhof verlaten met de zoete smaak der herinneringen die

een blije glimlach op je gezicht tekent...

Het heeft mij echt ontroerd want ik ken dat gevoel... misschien in

een andere context....

Weer een echte belevenis bij 't lezen van je gedichten en verhalen,

beste Robbe !

Lieve zomergroetjes van ons beiden

Ps. Ik zie nu dat ik de foto's heb omgewisseld en dat Pandora
van boven moest staan en de karamellen beneden maar het is
een beetje laat (of vroeg) om te veranderen.....