Arrivage uit Frankies oeuvre

[eurocent1948]

het Roemeense meisje dat eenzaam ronddwaalde in Couillet...
haar moeder was stervende in een verlaten uitgebrand pand






Andrea

　

　

　

Daar is een vrouw,
ik ken haar niet,
begrijp haar niet
ze loopt weg



Mama waar ben je nu?
Je had geen eten mee
toen je gisteren thuiskwam
je kwam niet bij me
toen ik weende
en de melkfles was leeg
Mijn kleertjes zijn nat
en je gaf er me geen nieuwe
Toen ik aan je hand trok
bewoog je nauwelijks
en er waren rode strepen
op je aangezicht
Je sprak niet, lachte niet



Daar is die dame terug
ze lacht wel
ze neemt me bij de hand
maar ik begrijp haar niet

[eurocent1948]

Eeuwigheid


Indien kalenders klokken waren
met wijzers vol van heimwee
smachtend naar de tijd van toen
kerend naar de vroege ochtend
suf ontwakend uit de roes
van een bruisend nieuwjaarsfeest,

Indien het gist'ren altijd Kerstmis was
en vandaag altijd de dag erna,
dan waren jaren overbodig,
dan telden wij met nul en één
Na tik komt tak en dan weer tik
en zo bleef jij altijd bij mij

[elisa20]

Dag eurocent

Met enige vertraging ,
maar heel graag gelezen :

'Door de nacht heen'
'Hangklok '
'Eeuwigheid' ...
Ware doordenkertjes, de mysteries van de tijd

'Andrea' ... schrijnend en een verschrikkelijke werkelijkheid


Dank je en
Juni groetjes,
elisa

[Alterego1]

[Alterego1]

[eurocent1948]

Kalender


Vandaag, zei vader toen hij thuiskwam van zijn werk, 't is zomer
Je ziet het niet, je voelt het niet, je wordt het zeker niet gewaar
zei moeder tegen vader, man, wie dat zegt is gewoon een dromer.
We zeggen dat de lente stopt op eenentwintig juni van elk jaar

Maar zomer, liefde, trouw, geduld, geloof en twijfel zijn begrippen
met de eigenschappen die traditie deze termen heeft geschonken,
en telkens deze klankengroepen weer gevormd zijn door twee lippen
valt de inhoud tegen in contrast met hoe die woorden eertijds klonken

Wanneer men zegt dat poëzie de saus moet zijn van 't mensenleven
is dat even dom als eisen dat de zomer elke dag moet branden op het land
en dat gedichten lezen rijkdom is alsof de zon ons geen geluk kan geven
en dat kijken naar de wandkalender een gebrek is aan gezond verstand

[elisa20]

dag eurocent

'kalender', waarin doordenkertjes verweven,
heb ik met veel genoegen gelezen !

Juli groetjes,
elisa

[Bosrankje]

Beste Frankie,

Te lang geleden dat ik nog een ppt voor jou heb
gemaakt maar wees zeker dat we trouwe
lezers zijn en dat wij jouw gedichten apprecieren !

'Eeuwigheid' hebben we gekozen om in augustus
bij Poëzie van de dag te plaatsen... heel mooi
verwoord hoor !

Lieve zomergroetjes in vrede, vreugde en vriendschap

Alter en Rankje

[Alterego1]

[Bosrankje]

Beste Frankie,

Ik was je niet vergeten maar mijn pc liet mij ineens
in de steek... dus, komen wij jou een goede morgen
wensen in plaats van 'Sweet Deams'

Lieve groetjes in vrede, vreugde en vrienschap van

Alter en Rankje

[Alterego1]

[Bosrankje]

Kuifje in de woudkathedraal.

Telkens Hergé herdacht wordt, bezorgt de schaduw van de schrijver/tekenaar
een tijdloos moment van bovennatuurlijke
kosmische ervaring aan het handvol aanwezigen.
De dood overleven is immers alleen mogelijk door nog vlug
wat meesterwerken uit je muze te nijpen.
Ritsel,ritsel doet het ene afgeprinte blad na het andere.
Een ware dans van oeverloze inspiratie, ondanks hitte en najaarszon.
Als de kerkdeur open staat, werpt een binnengelopen
verdwaalde eenzame auteur een blik door het glas in lood herfstraam.
' Dag lief', hoort hij ineens een zachte stem.
Maar deze woorden zijn niet tot hem gericht. Wel tot een kleine pasgeborene,
op de arm van een door het moederschap gezegende dame, die bedeesd achteraan
in de kathedraal een gebed prevelt.
'Zo'n herfstgevoel doet me ook hogere krachten aanroepen', spreekt de man haar aan.
'Voor de ontspoorden bid je nooit genoeg' antwoordt ze. 'Moge mijn kind gespaard
blijven van een leven vol nachtzwart.'
'Wie ben je?' vervolgt ze, de auteur strak aankijkend.
'Ik heette vroeger Kuifje', antwoordt die, 'stil verdriet kwelt me, omdat ik nooit de roem
van mijn geestelijke vader zal evenaren'
'Nooit opgeven!' probeert het moedertje hem te troosten.
'Allemaal goed en wel, maar het afscheid van mijn hondje, dat kan jij echt niet inschatten
hoe zwaar me dat viel!' 'Bobbie! ' zucht ze.
'Gelukkig geniet ik van het zingen, je moet weten, het distelvinkje dat nu naast mijn pc
in een kooitje zit, montert me enorm op.'
De gesloten deur van de sacristie herinnert de vrouw aan haar jeugd, die ze vaak doorbracht,
opgesloten in haar kamertje.
' De nachten met jou vergeet ik nooit', fluistert ze de man toe, in wie ze hoe langer hoe meer
Kuifje herkent.
'Nu ben ik vrij, maar mijn jeugd blijft het verloren paradijs.'
Zijn gsm rinkelt.
'Jansen en Jansens,' zucht hij, 'vanuit het hotel der herinneringen.
Ze hebben last van herfstbladvalmijmeringen.'
De baby huilt.
'Proficiat, papa Kuifje!' roept Jansen (s?) aan de andere kant.
'Niet die van mij!' weert Kuifje de gelukwens af.
'Aan een onbekende baby wensen wij graag een lang zorgenloos leven toe.',
klinkt het vanwege Jansen (s).
'Is Haddock nog niet binnengevaren?' vraagt Kuifje hun.
'Al jaren niet meer gezien, sinds hij met Zonnebloem naar Libië vertrokken is.
'Tot eens' waren zijn laatste woorden', vertelt Jansen(s).
'Dat zullen dan wel zijn allerlaatste woorden geweest zijn', zucht het moedertje.
Alle bommen en granaten ten spijt.

Frankie

Beste Frankie,

Jouw verhaal dat de titels van de gedichten van Poëzie van de dag
aan elkaar linkt is zo goed verwoord en zo spannend dat ik er heel
graag een ppt van wou maken !
(van Juli en September was ook bijzonder goed hoor !)

Bedankt dat je meedoet en lieve herfstgroetjes in vrede, vreugde en
vriendschap van ons beiden

Alter en Rankje

[Alterego1]

Als een sieraad van de natuur,deze mooie gele paddenstoelen,
schoonheidsgenot voor het oog in het kleurige herfstgebeuren

[Bosrankje]

[Alterego1]