'Poëzie van de dag'
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
Programma voor de maand April 2012
01-04-2012 Bo'ke met Toekomst
02 " " " " " Claire met Uit het oog verloren
03 " " " " " Elisa met Herboren
04 " " " " " Ferry met Euforie
05 " " " " " Frankie met Naar de hemel
06 " " " " " Frido met Een appeltje en een peertje
07 " " " " " Give met Tijd
08 " " " " " Gustilpe met Vol verlangen
09 " " " " " Herman met De molenaar
10 " " " " " Hilde met Ongewenst bezoek
11 " " " " " Jadi met Jean-Luc de haan
12 " " " " " Janina met Michelleke
13 " " " " " Jure met Ten strijde
14 " " " " " Michelly met Wereldtranen
15 " " " " " Morgenstern met De donkere winter is voorbij
16 " " " " " Nele met Madeliefjes
17 " " " " " Norman met Vraagjes
18 " " " " " NinjaVincent met Storm aan de kust
19 " " " " " Rapke met Zij voelt zich goed tussen het koren
20 " " " " " Ria met Ontbijt op zondag
21 " " " " " Robbe met Laat me gedichten schrijven
22 " " " " " Schrijfster met Nog heel even
23 " " " " " Sunset met Aan mijn kind
24 " " " " " Tineke met Zonlicht
25 " " " " " Tinneke met Een gouden ster
26 " " " " " Uvi met Als de kleur van tijd
27 " " " " " Yna met Dierenplezier
28 " " " " " Alterego met Jong lenteleven
29 " " " " " Bosrankje met Lente euforie
30 " " " " " Bomi met Beekje
Groetjes,
Rankje en Alter
Programma voor de maand April 2012
01-04-2012 Bo'ke met Toekomst
02 " " " " " Claire met Uit het oog verloren
03 " " " " " Elisa met Herboren
04 " " " " " Ferry met Euforie
05 " " " " " Frankie met Naar de hemel
06 " " " " " Frido met Een appeltje en een peertje
07 " " " " " Give met Tijd
08 " " " " " Gustilpe met Vol verlangen
09 " " " " " Herman met De molenaar
10 " " " " " Hilde met Ongewenst bezoek
11 " " " " " Jadi met Jean-Luc de haan
12 " " " " " Janina met Michelleke
13 " " " " " Jure met Ten strijde
14 " " " " " Michelly met Wereldtranen
15 " " " " " Morgenstern met De donkere winter is voorbij
16 " " " " " Nele met Madeliefjes
17 " " " " " Norman met Vraagjes
18 " " " " " NinjaVincent met Storm aan de kust
19 " " " " " Rapke met Zij voelt zich goed tussen het koren
20 " " " " " Ria met Ontbijt op zondag
21 " " " " " Robbe met Laat me gedichten schrijven
22 " " " " " Schrijfster met Nog heel even
23 " " " " " Sunset met Aan mijn kind
24 " " " " " Tineke met Zonlicht
25 " " " " " Tinneke met Een gouden ster
26 " " " " " Uvi met Als de kleur van tijd
27 " " " " " Yna met Dierenplezier
28 " " " " " Alterego met Jong lenteleven
29 " " " " " Bosrankje met Lente euforie
30 " " " " " Bomi met Beekje
Groetjes,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Aprilse grillen.
Ton de tuinier zag het niet meer zitten na die strenge winter. Hij had hierdoor zijn toekomst uit het oog verloren. Nochtans leek de natuur plotseling herboren. In euforie keek hij naar de hemel, alsof daar al een appeltje en een peertje hingen te rijpen. Hij vond het tijd om vol verlangen de molenaar eens een ongewenst bezoek te brengen. Hij was nochtans niet alleen: Jean-Luc de haan had aan de arme man zijn graan gezeten en in de silo's de nodige visitekaartjes achtergelaten.
'Michelleke, Michelleke, 'richtte Ton zich tot de mulder. 'We trekken ten strijde tegen dat ellendig beest! Droog uw wereldtranen want de donkere winter is voorbij. Weldra bloeien opnieuw madeliefjes!'
'Toch heb ik nog wat vraagjes', opperde Michel. 'Ons Rita is naar zee en er is deze maand regelmatig storm aan de kust. Ze komt pas in de zomer terug, ze voelt zich immers goed tussen het koren. Gelukkig verwacht ze mij voor ontbijt op zondag.'
'Laat me gedichten schrijven tot ik mijn tuin in kan' probeerde Ton ondertussen zichzelf te troosten.
'Wacht nog heel even', merkte Michel op.'Aan mijn kind kan je goed zien dat de lente zich aankondigt. Dat geniet van het zonlicht weerkaatsend in een gouden ster die van onze kerstboom gewaaid is.'
'Als de kleur van tijd me mijn tuin benijdt en de buur met lawijt op zijn quad rondrijdt...' begon Ton te dichten.
'Let liever op al het dierenplezier, daar komt jong lenteleven uit voort!' wist de molenaar.
'Je hebt gelijk', gaf Ton toe. 'Ik geef me over aan de lente-euforie en zal later wel eens gedichtjes schrijven bij het beekje.'
Zo leidde hun onsamenhangend gesprek dan ten slotte toch tot een gemeenschappelijke conclusie.
Ton de tuinier zag het niet meer zitten na die strenge winter. Hij had hierdoor zijn toekomst uit het oog verloren. Nochtans leek de natuur plotseling herboren. In euforie keek hij naar de hemel, alsof daar al een appeltje en een peertje hingen te rijpen. Hij vond het tijd om vol verlangen de molenaar eens een ongewenst bezoek te brengen. Hij was nochtans niet alleen: Jean-Luc de haan had aan de arme man zijn graan gezeten en in de silo's de nodige visitekaartjes achtergelaten.
'Michelleke, Michelleke, 'richtte Ton zich tot de mulder. 'We trekken ten strijde tegen dat ellendig beest! Droog uw wereldtranen want de donkere winter is voorbij. Weldra bloeien opnieuw madeliefjes!'
'Toch heb ik nog wat vraagjes', opperde Michel. 'Ons Rita is naar zee en er is deze maand regelmatig storm aan de kust. Ze komt pas in de zomer terug, ze voelt zich immers goed tussen het koren. Gelukkig verwacht ze mij voor ontbijt op zondag.'
'Laat me gedichten schrijven tot ik mijn tuin in kan' probeerde Ton ondertussen zichzelf te troosten.
'Wacht nog heel even', merkte Michel op.'Aan mijn kind kan je goed zien dat de lente zich aankondigt. Dat geniet van het zonlicht weerkaatsend in een gouden ster die van onze kerstboom gewaaid is.'
'Als de kleur van tijd me mijn tuin benijdt en de buur met lawijt op zijn quad rondrijdt...' begon Ton te dichten.
'Let liever op al het dierenplezier, daar komt jong lenteleven uit voort!' wist de molenaar.
'Je hebt gelijk', gaf Ton toe. 'Ik geef me over aan de lente-euforie en zal later wel eens gedichtjes schrijven bij het beekje.'
Zo leidde hun onsamenhangend gesprek dan ten slotte toch tot een gemeenschappelijke conclusie.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Drieluik
Je vraagt me vriendelijk om je toekomst te voorspellen,
waar zijn mijn tarotkaarten, ik ben ze uit het oog verloren
maar ik zie in mijn glazen bol, je gaat weldra 2 eitjes pellen
en na je paasbiecht voel je je weer herboren
In euforie biecht je je levenszonden
zodat je later zeker naar de hemel gaat
Een appeltje en een peertje, die had je niet gevonden
maar gepikt uit de schaal van de kapelaan
Je neemt dan even tijd voor de penitentie
drie Weesgegroetjes en een klapje op je broek
Vol verlangen snak je naar een straffe koffie
van ’t merk “De Molenaar”, die je steeds drinkt na ongewenst bezoek
Jean- Luc, de haan zit op de mesthoop te verlangen
naar Michelleke, de kip van de naaste buur
“Ten strijde” kukelt hij, met blosjes op de wangen
en “het” gebeurde driemaal in de schuur…
De kip, voldaan, huilde geen wereldtranen
De donkere winter is voorbij, ze droomde op haar nest
Van madeliefjes, die ze kreeg van vele hanen
en vraagjes om te huwen, vanaf die hoop met mest…
Storm aan de kust, maar in de Kempen roert geen wind
en de kip, ze voelt zich goed tussen het koren
haar ontbijt op zondag: een bak vol graan, goudgeel getint
daarna op zoek naar pieren in grachten en in voren
Laat me een gedichtje schrijven
nog heel even, een ode aan mijn kind
voor ’t eerste zonlicht, het duister zal verdrijven
over een gouden ster, die valt, over het zingen van de wind
Als de kleur van tijd, mijn haren zal vergrijzen
wandel ik dagelijks met mijn hondje, dat is dierenplezier
Jong lenteleven, ik zie de voorjaarsbloemen rijzen
In lente-euforie, in ’t café “Het Beekje”, drink ik 3 glazen bier !
Robbe
Je vraagt me vriendelijk om je toekomst te voorspellen,
waar zijn mijn tarotkaarten, ik ben ze uit het oog verloren
maar ik zie in mijn glazen bol, je gaat weldra 2 eitjes pellen
en na je paasbiecht voel je je weer herboren
In euforie biecht je je levenszonden
zodat je later zeker naar de hemel gaat
Een appeltje en een peertje, die had je niet gevonden
maar gepikt uit de schaal van de kapelaan
Je neemt dan even tijd voor de penitentie
drie Weesgegroetjes en een klapje op je broek
Vol verlangen snak je naar een straffe koffie
van ’t merk “De Molenaar”, die je steeds drinkt na ongewenst bezoek
Jean- Luc, de haan zit op de mesthoop te verlangen
naar Michelleke, de kip van de naaste buur
“Ten strijde” kukelt hij, met blosjes op de wangen
en “het” gebeurde driemaal in de schuur…
De kip, voldaan, huilde geen wereldtranen
De donkere winter is voorbij, ze droomde op haar nest
Van madeliefjes, die ze kreeg van vele hanen
en vraagjes om te huwen, vanaf die hoop met mest…
Storm aan de kust, maar in de Kempen roert geen wind
en de kip, ze voelt zich goed tussen het koren
haar ontbijt op zondag: een bak vol graan, goudgeel getint
daarna op zoek naar pieren in grachten en in voren
Laat me een gedichtje schrijven
nog heel even, een ode aan mijn kind
voor ’t eerste zonlicht, het duister zal verdrijven
over een gouden ster, die valt, over het zingen van de wind
Als de kleur van tijd, mijn haren zal vergrijzen
wandel ik dagelijks met mijn hondje, dat is dierenplezier
Jong lenteleven, ik zie de voorjaarsbloemen rijzen
In lente-euforie, in ’t café “Het Beekje”, drink ik 3 glazen bier !
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor April 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
We kijken de TOEKOMST vol verwachting tegemoet,
in 't verleden hebben we veel UIT HET OOG VERLOREN,
maar nu voel ik me zowat als HERBOREN en leef ik een
beetje in een soort EUFORIE.Maar 'k weet dat zelfs de
weg NAAR DE HEMEL niet met gouden tegels is geplaveid,
dat is zo sedert de erfzonde,toen Eva het verschil niet kende
tussen EEN APPELTJE EN EEN PEERTJE.
In deze TIJD van het jaar,kijkt iedereen VOL VERLANGEN
uit naar een zonnige lente vol fris jong leven en prachtige
bloesems aan de bomen.Toch hoor ik DE MOLENAAR
sakkeren,'t is omdat hij plots ONGEWENST BEZOEK op
zijn erf krijgt met JEAN-LUC DE HAAN die altijd tracht van
overal enkele stevige graantjes te kunnen meepikken.
(Tiens,komt die naam en dat gedrag ons niet bekend voor?)
Dan is ons MICHELLEKE uit heel ander hout gesneden,die
trekt steeds onvervaard TEN STRIJDE tegen menig onrecht
dat zoveel WERELDTRANEN doet vloeien.
DE DONKERE WINTER IS VOORBIJ,'t is weer lente,en de
MADELIEFJES bloeien overal in de grasperken,tot vreugde
van de kinderen die met madeliefjes kroontjes vlechten.
Je ziet dan soms die VRAAGJES in die kinderogen,of het
wel mag dat ze die madeliefjes plukken,of het bij wijze van
spreken geen 'STORM AAN DE KUST' zal teweegbrengen!
Straks als het echt zomert,en de velden vol rijpe gewassen
staan,ga ik met mijn liefje zoals vroeger langs het korenveld,
want ZIJ VOELT ZICH GOED TUSSEN HET KOREN,meestal
zo direct na het ONTBIJT OP ZONDAG.Op andere dagen durft
ze nogal eens te zeggen LAAT ME GEDICHTEN SCHRIJVEN,
en als ik dan blijf aandringen oppert ze met NOG HEEL EVEN
dat ik wat geduld moet oefenen.Ik kijk toe hoe ze schrijft,wat
de aanhef is van haar zoveelste gedicht,AAN MIJN KIND staat
er te lezen,en verder ondermeer nog woorden die voor zich
spreken,zoals ZONLICHT en EEN GOUDEN STER.
Schrijven is een mooie bezigheid,met Poëzie en Proza kun je
alle kanten uit,het woordgebruik kan daarbij zo variabel zijn
ALS DE KLEUR VAN TIJD.Zo kun je bijvoorbeeld met zoveel
beeldende kracht over DIERENPLEZIER schrijven,ondermeer
over die dartel rondspringende veulentjes of tengere lammetjes,
het JONG LENTELEVEN dat ons mensen zowaar nogeens
in een LENTE EUFORIE doet verzeilen,zo zalig in 't frisgroene
gras langs de kant van een stil kabbelend BEEKJE.
Alterego
De titels van de gedichten voor April 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
We kijken de TOEKOMST vol verwachting tegemoet,
in 't verleden hebben we veel UIT HET OOG VERLOREN,
maar nu voel ik me zowat als HERBOREN en leef ik een
beetje in een soort EUFORIE.Maar 'k weet dat zelfs de
weg NAAR DE HEMEL niet met gouden tegels is geplaveid,
dat is zo sedert de erfzonde,toen Eva het verschil niet kende
tussen EEN APPELTJE EN EEN PEERTJE.
In deze TIJD van het jaar,kijkt iedereen VOL VERLANGEN
uit naar een zonnige lente vol fris jong leven en prachtige
bloesems aan de bomen.Toch hoor ik DE MOLENAAR
sakkeren,'t is omdat hij plots ONGEWENST BEZOEK op
zijn erf krijgt met JEAN-LUC DE HAAN die altijd tracht van
overal enkele stevige graantjes te kunnen meepikken.
(Tiens,komt die naam en dat gedrag ons niet bekend voor?)
Dan is ons MICHELLEKE uit heel ander hout gesneden,die
trekt steeds onvervaard TEN STRIJDE tegen menig onrecht
dat zoveel WERELDTRANEN doet vloeien.
DE DONKERE WINTER IS VOORBIJ,'t is weer lente,en de
MADELIEFJES bloeien overal in de grasperken,tot vreugde
van de kinderen die met madeliefjes kroontjes vlechten.
Je ziet dan soms die VRAAGJES in die kinderogen,of het
wel mag dat ze die madeliefjes plukken,of het bij wijze van
spreken geen 'STORM AAN DE KUST' zal teweegbrengen!
Straks als het echt zomert,en de velden vol rijpe gewassen
staan,ga ik met mijn liefje zoals vroeger langs het korenveld,
want ZIJ VOELT ZICH GOED TUSSEN HET KOREN,meestal
zo direct na het ONTBIJT OP ZONDAG.Op andere dagen durft
ze nogal eens te zeggen LAAT ME GEDICHTEN SCHRIJVEN,
en als ik dan blijf aandringen oppert ze met NOG HEEL EVEN
dat ik wat geduld moet oefenen.Ik kijk toe hoe ze schrijft,wat
de aanhef is van haar zoveelste gedicht,AAN MIJN KIND staat
er te lezen,en verder ondermeer nog woorden die voor zich
spreken,zoals ZONLICHT en EEN GOUDEN STER.
Schrijven is een mooie bezigheid,met Poëzie en Proza kun je
alle kanten uit,het woordgebruik kan daarbij zo variabel zijn
ALS DE KLEUR VAN TIJD.Zo kun je bijvoorbeeld met zoveel
beeldende kracht over DIERENPLEZIER schrijven,ondermeer
over die dartel rondspringende veulentjes of tengere lammetjes,
het JONG LENTELEVEN dat ons mensen zowaar nogeens
in een LENTE EUFORIE doet verzeilen,zo zalig in 't frisgroene
gras langs de kant van een stil kabbelend BEEKJE.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Ik was bijna vergeten mijn maandelijks tekstje te schrijven...
Ik dacht aan niets meer, dus zeker niet aan mijn TOEKOMST !
Ik had alles UIT HET OOG VERLOREN... maar ineens voelde ik
mij als HERBOREN en in een onbeschrijflijke EUFORIE vloog ik
NAAR DE HEMEL waar ik voor EEN APPELTJE EN EEN PEERTJE mij
alles kon veroorloven.
Waar is de TIJD wanneer ik ontdekte dat mijn beste vriendin, VOL
VERLANGEN bij DE MOLENAAR op ONGEWENST BEZOEK ging ?
DE HAAN van MICHELLEKE trok TEN STRIJDE... maar zo belangrijk
was het ook weer niet, zeker niet van het gehalte om daarmede
WERELDTRANEN te stelpen.
DE DONKERE WINTER IS VOORBIJ en MADELIEFJES dansen in de wei...
ze zijn gelukkig en stellen zich geen VRAAGJES zelfs is er STORM
AAN DE KUST !
Mijn vriendin heeft begrepen dat de molenaar haar niet zo graag zag...
maar ze bleef slenteren in de velden want ZIJ VOELT ZICH ZO GOED
TUSSEN HET KOREN !
Ze belde mij om te vragen of EEN ONTBIJT OP ZONDAG mij zou bekoren ?
Maar ik zei : - LAAT ME GEDICHTEN SCHRIJVEN, NOG HEEL EVEN, want ik
denk AAN MIJN KIND dat in het ZONLICHT als EEN GOUDEN STER schittert
ALS DE KLEUR VAN TIJD.
Ik wou nog niet terug naar de stad...Ik had iets ontdekt op het platte land :
DIERENPLEZIER ! Wat er allemaal gebeurt met JONG LENTELEVEN...
En in een LENTE EUFORIE liep ik naar het BEEKJE, kronkelend in het dal
op zoek naar alle diertjes die de wereld gingen ontdekken... ik voelde
mij zo gelukkig dat ik even op 't zachte mos ging liggen en naar de hemel
staarde, hopend op een antwoord op al mijn vragen...
Bosrankje
Vandaag schijnt de zon... geniet ervan !
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
Programma voor de maand Mei 2012
01-05-2012 Alterego met Lelietje-van-dalen
02 " " " " " Bo'ke met Vlinder
03 " " " " " Claire met Emoties
04 " " " " " Nienka met Mensen denken
05 " " " " " Elisa met Ochtendgloren
06 " " " " " Ferry met De pimpelmees
07 " " " " " Frankie met Muur
08 " " " " " Frido met Welkom lief kindje
09 " " " " " Give met De dorpsschool
10 " " " " " Gustilpe met De weg naar optimisme
11 " " " " " Nele met Lentewandeling
12 " " " " " Hilde met Wat gaat alles vlug
13 " " " " " Robbe met Moeders rozen
14 " " " " " Janina met Lente
15 " " " " " Jure met De roep
16 " " " " " Michelly met Blij
17 " " " " " Morgenstern met De weg terug
18 " " " " " Neske met Jordan de kat van onze buur
19 " " " " " Norman met Samen
20 " " " " " Rapke met Leven
21 " " " " " Ria met Moeders kamer
22 " " " " " Jadi met Coq au vin
23 " " " " " Schrijfster met Voor een nieuw leven
24 " " " " " Sunset met Lenteonweer
25 " " " " " Tineke met Dans nu
26 " " " " " Tinneke met Klein meisje
27 " " " " " Uvi met Misschien zijn meeuwen wel engelen
28 " " " " " Yna met Lekker smullen
29 " " " " " Alterego met Van de wijs
30 " " " " " Bosrankje met 's Nachts
31 " " " " " Bomi met De waterschaal
Groetjes,
Rankje en Alter
Programma voor de maand Mei 2012
01-05-2012 Alterego met Lelietje-van-dalen
02 " " " " " Bo'ke met Vlinder
03 " " " " " Claire met Emoties
04 " " " " " Nienka met Mensen denken
05 " " " " " Elisa met Ochtendgloren
06 " " " " " Ferry met De pimpelmees
07 " " " " " Frankie met Muur
08 " " " " " Frido met Welkom lief kindje
09 " " " " " Give met De dorpsschool
10 " " " " " Gustilpe met De weg naar optimisme
11 " " " " " Nele met Lentewandeling
12 " " " " " Hilde met Wat gaat alles vlug
13 " " " " " Robbe met Moeders rozen
14 " " " " " Janina met Lente
15 " " " " " Jure met De roep
16 " " " " " Michelly met Blij
17 " " " " " Morgenstern met De weg terug
18 " " " " " Neske met Jordan de kat van onze buur
19 " " " " " Norman met Samen
20 " " " " " Rapke met Leven
21 " " " " " Ria met Moeders kamer
22 " " " " " Jadi met Coq au vin
23 " " " " " Schrijfster met Voor een nieuw leven
24 " " " " " Sunset met Lenteonweer
25 " " " " " Tineke met Dans nu
26 " " " " " Tinneke met Klein meisje
27 " " " " " Uvi met Misschien zijn meeuwen wel engelen
28 " " " " " Yna met Lekker smullen
29 " " " " " Alterego met Van de wijs
30 " " " " " Bosrankje met 's Nachts
31 " " " " " Bomi met De waterschaal
Groetjes,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor Mei 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
Op die mooie eerste Meidag zag ik op de sneeuwwitte
klokjes van dat lieflijke LELIETJE-VAN-DALEN zo'n
bontgekleurde VLINDER de zoete nectar zoeken.
Zonder het eigenlijk te willen verdwaalde ik daardoor
dan weer in dat soort EMOTIES die een diepere weergave
zijn van wat MENSEN DENKEN bij het aanschouwen van
zulks tafereeltje in het prille OCHTENDGLOREN.
Niets wereldschokkends natuurlijk,maar toch.
DE PIMPELMEES dat kleine geel-groen-blauwe vogeltje,
steekt daar aan de MUUR,waar het in een nis 'n nestje
bouwde,zijn kopje naar buiten,alsof het telkens zeggen
wil WELKOM LIEF KINDJE tegen de bengels die passeren
op weg naar DE DORPSSCHOOL.En dat doet een mens
beseffen hoe mooi de natuur zich kan manifesteren,en hoe
weinig eigenlijk nodig is om DE WEG NAAR OPTIMISME
te vinden tijdens een LENTEWANDELING.
Hemeltje lief,WAT GAAT ALLES VLUG tegenwoordig,veel
te vlug als je 't mij vraagt,het is alweer Moederdag,en dan
zetten we alle moeders,jong en oud,extra in de bloemetjes.
Met MOEDERS ROZEN symboliseren we dan hoe innig
we van hen houden en hun moederliefde gedenken.Zo'n
moederdag in de LENTE durft ook wel eens een dubieuse
weemoedigheid oproepen,enerzijds zoiets als DE ROEP
om BLIJ te zijn,anderzijds om de droefheid voor zij die
gingen op DE WEG TERUG.
Onze poes Luna is beste maatjes met JORDAN DE KAT
VAN ONZE BUUR,ze keuvelen SAMEN over het LEVEN,
zo vertelde Jordan onlangs hoe hij in MOEDERS KAMER
stiekem lekker van de COQ AU VIN had gesmuld.Maar
't lokte bij hem de gedachte uit dat wanneer hij ooit
VOOR EEN NIEUW LEVEN mocht kiezen,nooit voor dat
van een kip zou opteren.
Een LENTEONWEER kan op zwoele dagen verfrissing
brengen,solidair met Gene Kelly op de tonen van zijn
'Singing in the rain' kunnen we dan zeggen DANS NU
als een KLEIN MEISJE in Les parapluies de Cherbourg.
Iemand zegt MISSCHIEN ZIJN MEEUWEN WEL ENGELEN,
een volstrekte idioterie natuurlijk,voer voor filosofen
die daarvan bij wijze van spreken LEKKER SMULLEN.
Mij brengt het niet VAN DE WIJS,niet overdag en ook
niet 's NACHTS,zeker niet zolang de schaal van Richter
niet DE WATERSCHAAL blijkt te zijn.
Alterego
De titels van de gedichten voor Mei 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
Op die mooie eerste Meidag zag ik op de sneeuwwitte
klokjes van dat lieflijke LELIETJE-VAN-DALEN zo'n
bontgekleurde VLINDER de zoete nectar zoeken.
Zonder het eigenlijk te willen verdwaalde ik daardoor
dan weer in dat soort EMOTIES die een diepere weergave
zijn van wat MENSEN DENKEN bij het aanschouwen van
zulks tafereeltje in het prille OCHTENDGLOREN.
Niets wereldschokkends natuurlijk,maar toch.
DE PIMPELMEES dat kleine geel-groen-blauwe vogeltje,
steekt daar aan de MUUR,waar het in een nis 'n nestje
bouwde,zijn kopje naar buiten,alsof het telkens zeggen
wil WELKOM LIEF KINDJE tegen de bengels die passeren
op weg naar DE DORPSSCHOOL.En dat doet een mens
beseffen hoe mooi de natuur zich kan manifesteren,en hoe
weinig eigenlijk nodig is om DE WEG NAAR OPTIMISME
te vinden tijdens een LENTEWANDELING.
Hemeltje lief,WAT GAAT ALLES VLUG tegenwoordig,veel
te vlug als je 't mij vraagt,het is alweer Moederdag,en dan
zetten we alle moeders,jong en oud,extra in de bloemetjes.
Met MOEDERS ROZEN symboliseren we dan hoe innig
we van hen houden en hun moederliefde gedenken.Zo'n
moederdag in de LENTE durft ook wel eens een dubieuse
weemoedigheid oproepen,enerzijds zoiets als DE ROEP
om BLIJ te zijn,anderzijds om de droefheid voor zij die
gingen op DE WEG TERUG.
Onze poes Luna is beste maatjes met JORDAN DE KAT
VAN ONZE BUUR,ze keuvelen SAMEN over het LEVEN,
zo vertelde Jordan onlangs hoe hij in MOEDERS KAMER
stiekem lekker van de COQ AU VIN had gesmuld.Maar
't lokte bij hem de gedachte uit dat wanneer hij ooit
VOOR EEN NIEUW LEVEN mocht kiezen,nooit voor dat
van een kip zou opteren.
Een LENTEONWEER kan op zwoele dagen verfrissing
brengen,solidair met Gene Kelly op de tonen van zijn
'Singing in the rain' kunnen we dan zeggen DANS NU
als een KLEIN MEISJE in Les parapluies de Cherbourg.
Iemand zegt MISSCHIEN ZIJN MEEUWEN WEL ENGELEN,
een volstrekte idioterie natuurlijk,voer voor filosofen
die daarvan bij wijze van spreken LEKKER SMULLEN.
Mij brengt het niet VAN DE WIJS,niet overdag en ook
niet 's NACHTS,zeker niet zolang de schaal van Richter
niet DE WATERSCHAAL blijkt te zijn.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Titels van de maand mei 2012
Ik heb me altijd afgevraagd waarom zo'n prachtig, lief bloemetje
als het poëtisch genoemd 'lelietje-van-dalen', zo giftig kon zijn ?
Gelukkig mogen bijen en vlinders haar kussen zonder gevaar , en
wij van haar bedwelmende geur tenvolle genieten ...
Parfum kan zoveel emoties losweken...mensen denken soms
niet genoeg aan de kracht van geur, kleur en smaak die ons
dikwijls beinvloeden zonder dat wij het beseffen.
We zouden veel bewuster onze zinnen moeten gebruiken... stil
blijven staan bij de gevoelens die ze bij ons wakker maken ...
Een perfecte manier om zichzelf beter te leren kennen dus ook
beter leven.
Vroeger, toen ik nog in Genval woonde, ging ik heel graag
wandelen, in het ochtendgloren door de rustige lanen van
het dorpje.
Ik denk nog dikwijls aan een bepaalde zondag die ik nooit zal
vergeten en niet alleen omdat het mijn twaalfde verjaardag was !
Naast een mooi villatje, 'De Pimpelmees', stond een heel oude
muur waar een bouwvallig huisje zich erachter verstopte...
Voor de eerste keer, zag ik beweging in het verwilderd voor-
tuintje ! Vóór dat ik het wist, stond een bizarre vrouw heel dicht
bij mij...
Jullie kennen mijn liefde voor sprookjes dus...
Ik dacht onmiddelijk 'misschien is zij een heks... eindelijk !
Maar haar warme glimlach en de lichtjes in haar grote donkere
ogen gaven mij zo'n goed gevoel dat ik plots een fée in haar zag,
dus... nog beter en minder gevaarlijk maar spijtig ook minder
spannend !
Mijn teleurstelling was van korte duur want ze zei :'Welkom, lief
kindje, wil je een mooi boeket bloemen voor je mama ? We gaan
ze samen plukken... Zonder na te denken, volgde ik haar in de
tuin van Eden... In de verte kon ik het kerkje en de grote tuin van
de dorpsschool zien langs een andere hoek... alles leek me zo
mooi, mooier dan anders en ik wist niet waarom.
Met een grote schaar, knipte ze enkele seringentrossen (de lieve-
lingsbloemen van mijn moeder ... hoe kon ze dat weten ?).
De tuin was veel groter dan ik dacht ... vol vertrouwen bleef ik
haar volgen op het kronkelend paadje.
- Als je dit weggetje nu bewandelt, zei ze plots, zal je later als je
ouder bent, aan mijn woorden terugdenken... want de kronkels
waar je nu stapt stellen de moeilijkheden van het leven voor ...
Een levensweg is nooit recht en je moet proberen de obstakels
om te lopen... Kijk, zei ze nog, dit recht stuk is 'de weg naar
optimisme' die iedereen ooit nodig heeft !
Spijtig genoeg vergeten de meesten dat die bestaat, dat ze hem
kunnen vinden en ze weten niet meer hoe omdat ze te veel aan
materiele dingen denken en niet aan de essentie van het leven.
Gedurende deze bijzonder mooie lentewandeling heb ik veel
geleerd van de mysterieuze vrouw...
Ze zei me nog : -vergeet nooit wat ik je nu heb verteld want ooit
zal je denken ' wat gaat alles vlug !' Nu besef je dit nog niet...
je bent nog zo onervaren, zo jong...
Kom nog even naar deze struik kijken, die heet 'Moeders rozen'
Ik kon mijn ogen niet geloven want die prachtige rozen bloeiden
zo weelderig als in de zomer en de lente was zojuist geboren !
Ik wou haar vragen hoe het mogelijk was, maar ik zag ze plots
niet meer. Een beetje ongerust ging ik op zoek naar mijn lieve
onbekende maar zonder resultaat ! Nergens meer te vinden...
Ik was zo teleurgesteld omdat ik haar nog zoveel vragen wou
stellen... Mijn roep bleef onbeantwoord ! Enkele minuten geleden
voelde ik mij zo gelukkig, zo blij en nu... ik kon mijn gemoeds-
toestand niet begrijpen, het was precies of ik een geliefd iemand
verloren had...en één uur geleden, kenden wij elkaar nog niet !
Ik keek nog even naar haar 'Secret garden' hopend nog een teken
van haar te zien of te horen...maar ik zag alleen de pracht van
deze bijzondere tuin, voor altijd in mijn geheugen geprent.
En later, in alle tuinen van mijn leven heb ik geprobeerd de
harmonieuze sfeer van weleer terug te toveren...
Op de weg terug, voelde ik me triest en zelfs Jordan, de kat
van onze buur, kon mij niet opvrolijken ! We liepen wel
samennaar huis maar het leven leek me nu zo saai !
Toen ik thuis kwam ging ik naar mijn moeders kamer maar ze
was nog niet terug. Op haar commode, lag haar kookboek, half-
open op het recept van de 'Coq au vin'. Deze ontdekking maakte
me bijna euforisch... mijn lievelingsgerecht. Misschien ging Mama
het binnenkort klaarmaken ?
Voor een nieuw leven ben ik bereid om zoveel te doen dacht ik
vol enthousiasme en ik rende terug naar buiten, helemaal niet
bang van het lenteonweer !
Opeens zag ik in het flitsende licht van een bliksem, het gezicht
van mijn onbekende... ze glimlachte me toe en riep : '- Dans nu,
in de wind, in de regen, één met de elementen...
Kijk naar boven mijn lief klein meisje, zie je die moedige vogels ?'
Misschien zijn meeuwen wel engelen, dacht ik in mezelf, want
anders zouden ze niet zo hoog in dit stormachtig weer durven
vliegen !
-' Ga maar lekker smullen, zei ze nog lachend !
Maar ik was helemaal van de wijs en vroeg me af wat ik daar
's nachts, aan 't doen was !
Alice in Wonderland was een mooi sprookje maar zeker niet
mijn favoriet. Het maakte mij altijd angstig en zenuwachtig,
vooral het konijn dat altijd te laat was !
Ik stopte met dansen en ging even verpozen bij de waterschaal
die amper vol was... hoe kon dat nou na zoveel regen ?
En dan pas, besefte ik dat ik gedroomd had !
Sindsdien, geniet ik van mijn dromen want alles wat niet in het
echte leven kan, is daar mogelijk...
Dus, laat me dromen, laat me geloven in sprookjes... het is de
enige manier om verdriet en gemis te kunnen verdragen (voor
mij toch !)
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Als vlinder laat ik me dragen door het lentewindje
en deel emoties met een paardenbloem
De mensen denken al, de zon geeft ons een tintje
terwijl in't ochtengloren een bijtje zoemt
De pimpelmees vliegt vlijtig naar het kastje
zijn woning buiten, veilig aan de muur
Welkom, lief kind, neen je bent geen lastje
in de dorpsschool sla je een flink figuur
Ik toon je nu de weg naar het optimisme
te beginnen met een lentewandeling in't groen
Pure natuur, dat is ons idealisme
Wat gaat alles vlug, de tijd geeft maar katoen
Moeders rozen zullen straks weer bloeien
in de late lente en in de zomerzon
Terwijl de roep der koekoek klinkt en koetjes loeien
Blij en welgezind loop ik een marathon
Op de weg terug was ik wel moe van 't lopen
en viel ik over Jordan, de kat van onze buur
Samen zijn we kreunend rechtgekropen
toen sprong de kat gezwind over een muur
Ik riep haar na: "Wel heb je van je leven!"
In moeders kamer ging een raampje open
ze riep: wil je deze coq au vin eens geven
aan de buurman, de datum is bijna verlopen
Voor een nieuw leven, zorgde de koe van boerke Naas
het lenteonweer waait nu over zie,
dans nu maar want beweging brengt soelaas
als een klein meisje op muziekjes van K3
Misschien zijn meeuwen wel engelen dacht de kapitein
van' 't schip en voert ze rijstpap met een lepeltje van goud
Lekker smullen vinden ook de engelen fijn
Ik ben even van de wijs als buurmans kat miauwt
's Nachts in bed begin ik plots te denken
heb ik de waterschaal van de kanarie wel gevuld
tot plots de zandman mij begint te wenken
en de slaapkamer zich in het dromenduister hult
Robbe
en deel emoties met een paardenbloem
De mensen denken al, de zon geeft ons een tintje
terwijl in't ochtengloren een bijtje zoemt
De pimpelmees vliegt vlijtig naar het kastje
zijn woning buiten, veilig aan de muur
Welkom, lief kind, neen je bent geen lastje
in de dorpsschool sla je een flink figuur
Ik toon je nu de weg naar het optimisme
te beginnen met een lentewandeling in't groen
Pure natuur, dat is ons idealisme
Wat gaat alles vlug, de tijd geeft maar katoen
Moeders rozen zullen straks weer bloeien
in de late lente en in de zomerzon
Terwijl de roep der koekoek klinkt en koetjes loeien
Blij en welgezind loop ik een marathon
Op de weg terug was ik wel moe van 't lopen
en viel ik over Jordan, de kat van onze buur
Samen zijn we kreunend rechtgekropen
toen sprong de kat gezwind over een muur
Ik riep haar na: "Wel heb je van je leven!"
In moeders kamer ging een raampje open
ze riep: wil je deze coq au vin eens geven
aan de buurman, de datum is bijna verlopen
Voor een nieuw leven, zorgde de koe van boerke Naas
het lenteonweer waait nu over zie,
dans nu maar want beweging brengt soelaas
als een klein meisje op muziekjes van K3
Misschien zijn meeuwen wel engelen dacht de kapitein
van' 't schip en voert ze rijstpap met een lepeltje van goud
Lekker smullen vinden ook de engelen fijn
Ik ben even van de wijs als buurmans kat miauwt
's Nachts in bed begin ik plots te denken
heb ik de waterschaal van de kanarie wel gevuld
tot plots de zandman mij begint te wenken
en de slaapkamer zich in het dromenduister hult
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Het is toch zo leuk nietwaar beste Robbe, om dit te maken !
We zijn elke keer zo blij om te zien dat je blijft 'meespelen'
Bedankt en tot volgende maand.
Lieve groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Vlindertje en Pimpel
Haar vleugels drogend op een lelietje-van dalen, weende een nieuwgeboren vlinder omdat haar emoties niet correleerden met wat mensen denken in het ochtendgloren. Een pimpelmees zag de lekkere brok vanop een muur, en smaalde: 'Welkom lief kindje, vlieg met me mee naar de dorpsschool langs de weg naar optimisme.'
Tijdens deze lentewandeling reageerde Vlindertje:
'Wat gaat alles vlug. Gisteren kleefde ik nog in mijn pop bij moeders rozen. Het is tegenwoordig maar één dag lente meer, de roep van de zon maakte me blij, maar nu ben ik al moe, kom, we nemen de weg terug.'
'Pas maar op voor de kat van onze buur, daar valt niet mee samen te leven, zelfs niet in moeders kamer, waar altijd plaats is voor een nieuw leven!' dacht Pimpel hardop, toen plots een lenteonweer losbarstte.
'Dans nu maar tussen de druppels door, klein meisje, sorry, meesje' plaagde Vlindertje, die wenste dat ze daarnet gezegd had dat men van meesjes lekkere coq au vin kan bereiden, met de nodige kruiden dan wel.
'Misschien zijn meeuwen geen engelen,' vond Pimpel, 'ik zag ze al vaak op vuilnishopen lekker smullen.'
'Je bengt me van de wijs, Pimpel' sprak Vlinder.'Waarom bekijk je me
met die hongerige ogen?'
'Dat ondervind je 's nachts wel', grinnikte Pimpel, dan verslind ik je en spoel je door mijn keelgat bij de waterschaal'.
En de vlinder leefde niet lang, en Pimpel was gelukkig.
Haar vleugels drogend op een lelietje-van dalen, weende een nieuwgeboren vlinder omdat haar emoties niet correleerden met wat mensen denken in het ochtendgloren. Een pimpelmees zag de lekkere brok vanop een muur, en smaalde: 'Welkom lief kindje, vlieg met me mee naar de dorpsschool langs de weg naar optimisme.'
Tijdens deze lentewandeling reageerde Vlindertje:
'Wat gaat alles vlug. Gisteren kleefde ik nog in mijn pop bij moeders rozen. Het is tegenwoordig maar één dag lente meer, de roep van de zon maakte me blij, maar nu ben ik al moe, kom, we nemen de weg terug.'
'Pas maar op voor de kat van onze buur, daar valt niet mee samen te leven, zelfs niet in moeders kamer, waar altijd plaats is voor een nieuw leven!' dacht Pimpel hardop, toen plots een lenteonweer losbarstte.
'Dans nu maar tussen de druppels door, klein meisje, sorry, meesje' plaagde Vlindertje, die wenste dat ze daarnet gezegd had dat men van meesjes lekkere coq au vin kan bereiden, met de nodige kruiden dan wel.
'Misschien zijn meeuwen geen engelen,' vond Pimpel, 'ik zag ze al vaak op vuilnishopen lekker smullen.'
'Je bengt me van de wijs, Pimpel' sprak Vlinder.'Waarom bekijk je me
met die hongerige ogen?'
'Dat ondervind je 's nachts wel', grinnikte Pimpel, dan verslind ik je en spoel je door mijn keelgat bij de waterschaal'.
En de vlinder leefde niet lang, en Pimpel was gelukkig.
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Frankie,
Heel blij je hier terug te zien met, zoals gewoonlijk, een mooi
en origineel verhaal !
Om je te bedanken, zie hier een ppt met het begin van jouw
tekst.
Lieve lentegroetjes in vrede, vreugde, vrijheid en vriendschap
Alter en Rankje
Ps. Ik heb het ook in jouw topic geplaatst
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
denook - Lid geworden op: 20 aug 2006, 13:25
- Locatie: Vlaams-Brabant
Heb ook getracht de titels in een verhaaltje te gieten.
Het is een voorlees-verhaal voor kinderen geworden;
hier en daar wat taalkundig geforceerd natuurlijk,
omwille van de niet-gemakkelijke opdracht.
Alleen, ik post het niet hier maar bij 'ons dagboek'.
Deze topic ligt er wat treurig bij; veel lezers,
weinig schrijvers.
Bij elk schrijfsel(ke) komt de topic weer naar boven.
Daarom ...
Voor mensen die deze topic kennen en niet 'ons dagboek' ...
ga eens kijken, doch lees er eerst blz.1, om beter te begrijpen.
Voor mensen die het verhaaltje van daar ook naar hier kunnen toveren,
doe maar en met dank.
Ik kan zo'n technische dingen niet.
groetjes,
denook
Het is een voorlees-verhaal voor kinderen geworden;
hier en daar wat taalkundig geforceerd natuurlijk,
omwille van de niet-gemakkelijke opdracht.
Alleen, ik post het niet hier maar bij 'ons dagboek'.
Deze topic ligt er wat treurig bij; veel lezers,
weinig schrijvers.
Bij elk schrijfsel(ke) komt de topic weer naar boven.
Daarom ...
Voor mensen die deze topic kennen en niet 'ons dagboek' ...
ga eens kijken, doch lees er eerst blz.1, om beter te begrijpen.
Voor mensen die het verhaaltje van daar ook naar hier kunnen toveren,
doe maar en met dank.
Ik kan zo'n technische dingen niet.
groetjes,
denook