Jure***
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Groeve(n)
Vanavond, voor de duister valt,
graaf ik een diepe kuil.
En als vannacht dan iedereen slaapt,
stop ik ze vol met het ergste vuil.
Ik graaf ze twee meter vijftig lang
en zo'n een meter vijtig wijd.
De diepte wordt naargelang
ik er allemaal binnen smijt.
Dan vraag ik een vriend mij te helpen,
om al de rommel te overstelpen.
Vol met zand en hard beton,
zodat niks meer overblijft voor de zon.
Als men mij dan 's ochtens zoekt,
en mijn naam zo dikwijls roept,
kan ik helaas niet meer antwoorden,
ik, zit verborgen tussen vier boorden.
Dan kan ik helaas niet meer benieuwd zijn,
wat er over mij wordt gezegd.
Waaarschijnlijk het algemeen gekende,
in de grond, was hij niet slecht.
Vanavond, voor de duister valt,
graaf ik een diepe kuil.
En als vannacht dan iedereen slaapt,
stop ik ze vol met het ergste vuil.
Ik graaf ze twee meter vijftig lang
en zo'n een meter vijtig wijd.
De diepte wordt naargelang
ik er allemaal binnen smijt.
Dan vraag ik een vriend mij te helpen,
om al de rommel te overstelpen.
Vol met zand en hard beton,
zodat niks meer overblijft voor de zon.
Als men mij dan 's ochtens zoekt,
en mijn naam zo dikwijls roept,
kan ik helaas niet meer antwoorden,
ik, zit verborgen tussen vier boorden.
Dan kan ik helaas niet meer benieuwd zijn,
wat er over mij wordt gezegd.
Waaarschijnlijk het algemeen gekende,
in de grond, was hij niet slecht.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Melancholie 060606
Als grootvader, wordt hij nooit uitgeteld.
Maar hij is al lang niet meer hun held.
Hij is nu een bijna oude man,
die af en toe, nog spelen kan.
Langer dan een minuut niet meer,
dan is hij te moe en heeft overal zeer.
Men ziet het aan hun kinderogen,
zij kunnen het nog niet geloven.
Slechts een jaar of zo geleden,
is hij met hun de bossen ingetreden,
op zoek naar iets dat toch nooit was,
hoe ze ook zochten in de bomen, in ‘t gras.
Onvervaard heeft hij meegestreden,
tegen slechten, op wilde paarden gezeten.
Hij maakte sabels en katapult,
en had vooral met hun, véél geduld.
Nu wil hij hun slechts verhaaltjes fluisteren
Naar waar zij wel met aandacht luisteren.
Zo verglijdt een episode langzaam heen,
En blijft…..een vader…een man alleen.
Als grootvader, wordt hij nooit uitgeteld.
Maar hij is al lang niet meer hun held.
Hij is nu een bijna oude man,
die af en toe, nog spelen kan.
Langer dan een minuut niet meer,
dan is hij te moe en heeft overal zeer.
Men ziet het aan hun kinderogen,
zij kunnen het nog niet geloven.
Slechts een jaar of zo geleden,
is hij met hun de bossen ingetreden,
op zoek naar iets dat toch nooit was,
hoe ze ook zochten in de bomen, in ‘t gras.
Onvervaard heeft hij meegestreden,
tegen slechten, op wilde paarden gezeten.
Hij maakte sabels en katapult,
en had vooral met hun, véél geduld.
Nu wil hij hun slechts verhaaltjes fluisteren
Naar waar zij wel met aandacht luisteren.
Zo verglijdt een episode langzaam heen,
En blijft…..een vader…een man alleen.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Ver-langen
’t Was in de vijfde maand van ’t jaar,
als alle bloemen bloeien.
En sneeuwwitte lammetjes,
In gras-rijke weiden stoeien.
De hoge zon geeft de velden kleur
het gouden groen weerspiegeld.
De planten stuiven een wilde geur,
Die mens en dier in de neuzen kriebelt.
Hij lag languit, de blik omhoog,
Ervoer voor ’t eerst dat er wat broeide.
Niet wetend wat er gebeuren ging,
maar voelde sterk, dat er iets groeide.
Heel zijn wezen, verlangde fel,
naar het meisje van z’n dromen,
zijn heet en bronstig bloed,
deed hem wel, in extase komen.
Dan keerde hij zich, op de buik,
hij wist, dat ’t dromen bleven,
want die deerne van het dorp,
zou zich nooit, aan hem geven.
Langzaam ebt het verlangen weg,
hoorde hij weer de vogels fluiten.
Nu kon hij weer opnieuw,
d’onrustige ogen, sluiten.
’t Was in de vijfde maand van ’t jaar,
als alle bloemen bloeien.
En sneeuwwitte lammetjes,
In gras-rijke weiden stoeien.
De hoge zon geeft de velden kleur
het gouden groen weerspiegeld.
De planten stuiven een wilde geur,
Die mens en dier in de neuzen kriebelt.
Hij lag languit, de blik omhoog,
Ervoer voor ’t eerst dat er wat broeide.
Niet wetend wat er gebeuren ging,
maar voelde sterk, dat er iets groeide.
Heel zijn wezen, verlangde fel,
naar het meisje van z’n dromen,
zijn heet en bronstig bloed,
deed hem wel, in extase komen.
Dan keerde hij zich, op de buik,
hij wist, dat ’t dromen bleven,
want die deerne van het dorp,
zou zich nooit, aan hem geven.
Langzaam ebt het verlangen weg,
hoorde hij weer de vogels fluiten.
Nu kon hij weer opnieuw,
d’onrustige ogen, sluiten.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Ik heb zojuist je zes jongste gedichten gelezen en herlezen...
Men kan niet onverschillig blijven aan zo diepe gevoelens, zo
intense emoties... het is een hele belevenis om in jouw 'schrijf-
wereld even binnen te mogen komen. Je maakt veel wakker in
ons... bedankt en, beste Jure, blijf schrijven voor jou ten eerste
maar ook voor je virtuele vrienden !
Lieve groetjes in vrede, vreugde, vrijheid en vriendschap
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
De nar in jure kan er niet aan voorbij een kwinkslag te geven. Ik ben blij eens "wekkertje" te spelen.
A & B, soms worden tandems of duo's op een onwaarschijnlijke manier gevormd en komen dan tot grootse prestaties. Hoe jullie dynamiek geven aan dit forum kent zijn weerga niet.
Dat jullie de tijd vinden én nemen om bij iedereen een fijne boodschap na te laten is wonderbaarlijk. Het geeft echt zo'n gevoel dat we één grote familie zijn die elkaar door en door kennen, zonder elkaar ooit ( nog ) te zien.
Ik heb al eerder geuit dat ik het hier "fijn" vind te vertoeven.
Iedereen heeft een boodschap die men wil delen met een ander. Men doet dit onbaatzuchtig omdat er vertrouwen is. Hopenlijk blijven de dingen later door de - verse - senioren ook gelezen worden. Maar...er staat hier al zo veel dat men miljoenen seconden nodig heeft denk ik
Mij blijft de indruk dat dit de moderne kronieken zijn, de kronieken anno 2000 en langer. Men kan hier vreugde lezen, verdriet, objectieve gebeurtenissen, hoe de natuuur er momenteel uitziet en zo verder en zo verder.
Let wel, het SN is ook een virus. Met geen antibiotica te verwoesten of te genezen. Goed bedoeld natuurlijk.
Regelmatig herinner ik onze kinderen er aan dat het SN bestaat en wat er hier allemaal aan kennis opgeslagen is.
Dit in de hoop dat zij het later verder zetten omdat dit nooit mag verloren gaan. Besefte die Pascal destijds wat hij in gang heeft gezet?.
Bestaat er trouwens al een H.Pascal?
Anders zet ik de procedure in Rome in gang. En de HH Alter en Bosrankje? Futuristische namen voor heiligen, maar het moet kunnen vind ik.
Jeetje wat een antwoord. Ach, Lilian zegt altijd...het beste aan U is Uw tong
. Ik begrijp het niet goed. 
Fijne zondag allen.
A & B, soms worden tandems of duo's op een onwaarschijnlijke manier gevormd en komen dan tot grootse prestaties. Hoe jullie dynamiek geven aan dit forum kent zijn weerga niet.
Dat jullie de tijd vinden én nemen om bij iedereen een fijne boodschap na te laten is wonderbaarlijk. Het geeft echt zo'n gevoel dat we één grote familie zijn die elkaar door en door kennen, zonder elkaar ooit ( nog ) te zien.
Ik heb al eerder geuit dat ik het hier "fijn" vind te vertoeven.
Iedereen heeft een boodschap die men wil delen met een ander. Men doet dit onbaatzuchtig omdat er vertrouwen is. Hopenlijk blijven de dingen later door de - verse - senioren ook gelezen worden. Maar...er staat hier al zo veel dat men miljoenen seconden nodig heeft denk ik
Mij blijft de indruk dat dit de moderne kronieken zijn, de kronieken anno 2000 en langer. Men kan hier vreugde lezen, verdriet, objectieve gebeurtenissen, hoe de natuuur er momenteel uitziet en zo verder en zo verder.
Let wel, het SN is ook een virus. Met geen antibiotica te verwoesten of te genezen. Goed bedoeld natuurlijk.
Regelmatig herinner ik onze kinderen er aan dat het SN bestaat en wat er hier allemaal aan kennis opgeslagen is.
Dit in de hoop dat zij het later verder zetten omdat dit nooit mag verloren gaan. Besefte die Pascal destijds wat hij in gang heeft gezet?.
Bestaat er trouwens al een H.Pascal?
Anders zet ik de procedure in Rome in gang. En de HH Alter en Bosrankje? Futuristische namen voor heiligen, maar het moet kunnen vind ik.Jeetje wat een antwoord. Ach, Lilian zegt altijd...het beste aan U is Uw tong
. Ik begrijp het niet goed. Fijne zondag allen.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Jure,
Eén van de virtuele vrienden die we al ontmoet hebben bij
'Poëziedagen' in Brasschaat en Maasmechelen (met je vrouw
Lilian). En we hebben er alleen maar mooie herinneringen aan !
Wie weet het, misschien zien wij elkaar ooit nog terug ...?
Wat je vandaag geschreven hebt is echt hartverwarmend en
we weten dat je het meent ! Met veel vriendschap en een
vleugje humor vertel je wat je voelt voor Poëzie en Proza en
ook voor de duo 'A en B'
Bedankt !
Maar wees zeker (en ik heb het nog niet zo lang geleden
geschreven) dat wat we hier doen geen karwei is maar wel
een heel leuke bezigheid (in onze ouwen dag
) en wat
we schrijven bij iedereen altijd gemeend is !
Nogmaals bedankt voor je spontane reactie en lieve groetjes
in vrede, vreugde, vrijheid en vriendschap voor Lilian en jezelf
Alter en Rankje
Eén van de virtuele vrienden die we al ontmoet hebben bij
'Poëziedagen' in Brasschaat en Maasmechelen (met je vrouw
Lilian). En we hebben er alleen maar mooie herinneringen aan !
Wie weet het, misschien zien wij elkaar ooit nog terug ...?
Wat je vandaag geschreven hebt is echt hartverwarmend en
we weten dat je het meent ! Met veel vriendschap en een
vleugje humor vertel je wat je voelt voor Poëzie en Proza en
ook voor de duo 'A en B'
Bedankt !Maar wees zeker (en ik heb het nog niet zo lang geleden
geschreven) dat wat we hier doen geen karwei is maar wel
een heel leuke bezigheid (in onze ouwen dag
) en watwe schrijven bij iedereen altijd gemeend is !
Nogmaals bedankt voor je spontane reactie en lieve groetjes
in vrede, vreugde, vrijheid en vriendschap voor Lilian en jezelf
Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
Ik heb eens gekeken in mijn catologus, indertijd uitgegeven door "Het Belang van Limburg", getiteld "Heiligen van de dag"...
De heilige Jure bestaat "de facto" (in feite) niet, maar aangezien "de jure" het tegengestelde is van "de facto", verklaren we hem hiermede zalig...
mvg
Robbe
De heilige Jure bestaat "de facto" (in feite) niet, maar aangezien "de jure" het tegengestelde is van "de facto", verklaren we hem hiermede zalig...
mvg
Robbe
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Uit de oude doos
Nacht-wandeling
Het schijnsel van de zaklantaarn,
scheen door het bos.
Het kristalliseerde duizend,
kleuren in het mos.
De hond die ook mee wandelen was,
hield zich respectvol stil.
Hij voelde ook de puurheid aan,
die de avond wil.
Was het nu een uil of vleermuis,
wiens schaduw in de maan,
de blauwzwarte lucht verstoorde
het is me echt ontgaan.
Hier en daar kloeg een vermoeide tak,
die het avondvocht opzoog,
over de dorheid van de dag,
zo zonnig, maar oh zo droog.
Ergens midden in het bos, een tra,
vol verlicht door de maneschijn,
een door de natuur in ongena
gekomen, dood konijn.
Speelse schaduwen aan de rand.
Nachtelijk leven.
Een leefmilieu onbemand,
uit zichzelf gedreven.
Nacht-wandeling
Het schijnsel van de zaklantaarn,
scheen door het bos.
Het kristalliseerde duizend,
kleuren in het mos.
De hond die ook mee wandelen was,
hield zich respectvol stil.
Hij voelde ook de puurheid aan,
die de avond wil.
Was het nu een uil of vleermuis,
wiens schaduw in de maan,
de blauwzwarte lucht verstoorde
het is me echt ontgaan.
Hier en daar kloeg een vermoeide tak,
die het avondvocht opzoog,
over de dorheid van de dag,
zo zonnig, maar oh zo droog.
Ergens midden in het bos, een tra,
vol verlicht door de maneschijn,
een door de natuur in ongena
gekomen, dood konijn.
Speelse schaduwen aan de rand.
Nachtelijk leven.
Een leefmilieu onbemand,
uit zichzelf gedreven.
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Uit de oude doos
Henri heette hij, dacht ik
Een wielrenners petje op z’n hoofd
Een trainingsjasje en broek aangetrokken
Zo slenterde hij over de straat;
Toen ik hem even later naderde
Vroeg ik of hij even wilde blijven staan
Zo heb ik met een vreemde man gepraat.
Hij vertelde dat hij jarenlang
dezelfde weg had afgelegd maar
samen met z’n hondje dat er nu niet meer is.
Oh ja hij miste het ontzettend
vooral dat zijn kleine vriend niet meer
voor elke paal moet stoppen voor een korte pis
Dan, ging hij verder met zijn verhaal
mijn vrouw werd opgenomen, zenuwziek
Omdat zij zichzelf niet meer verdragen kon.
Ik had het moeten aan zien komen
ze deed zo vreemd de laatste tijd
Al bij al voel ik mij wel degelijk oerdom.
Maar we groeiden al jaren uit mekaar
geen enkele gezamelijke interesse
Zij verbleef maar steeds in ons lege huis.
En na het vertrek van de kinderen
Nu getrouwd of samenwonend
Was er eigenlijk helemaal geen echte thuis.
Dus wandel ik iedere dag hetzelfde traject
Tot ik word geroepen of ook niet
Eens zal ik hèt besluit wat ik overweeg wel nemen.
Ik wist wat hij bedoelde, voelde wat
hij zeggen wilde zonder dat hij het zei
Toen ik afscheid nam zag hij niet dat ik moest wenen
Henri heette hij, dacht ik
Een wielrenners petje op z’n hoofd
Een trainingsjasje en broek aangetrokken
Zo slenterde hij over de straat;
Toen ik hem even later naderde
Vroeg ik of hij even wilde blijven staan
Zo heb ik met een vreemde man gepraat.
Hij vertelde dat hij jarenlang
dezelfde weg had afgelegd maar
samen met z’n hondje dat er nu niet meer is.
Oh ja hij miste het ontzettend
vooral dat zijn kleine vriend niet meer
voor elke paal moet stoppen voor een korte pis
Dan, ging hij verder met zijn verhaal
mijn vrouw werd opgenomen, zenuwziek
Omdat zij zichzelf niet meer verdragen kon.
Ik had het moeten aan zien komen
ze deed zo vreemd de laatste tijd
Al bij al voel ik mij wel degelijk oerdom.
Maar we groeiden al jaren uit mekaar
geen enkele gezamelijke interesse
Zij verbleef maar steeds in ons lege huis.
En na het vertrek van de kinderen
Nu getrouwd of samenwonend
Was er eigenlijk helemaal geen echte thuis.
Dus wandel ik iedere dag hetzelfde traject
Tot ik word geroepen of ook niet
Eens zal ik hèt besluit wat ik overweeg wel nemen.
Ik wist wat hij bedoelde, voelde wat
hij zeggen wilde zonder dat hij het zei
Toen ik afscheid nam zag hij niet dat ik moest wenen
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Gast
jure,
Ik ben het volkomen eens met jou en robbe
over de tandems of duo's A&B.
Eén ding nog, mijn woorden en reacties bij anderen
waren en zijn ook steeds oprecht gemeend.
Gelukkig leeft de nar.
met vriendelijke groeten
elleke
-
jure - Lid geworden op: 27 okt 2004, 11:28
Moderne lullabay
Lieve kleine mens
Slaap nu maar zacht
deze mens zal over je waken
’t is de kilte van de nacht
die trap en houtwerk doen kraken
Lieve kleine mens
jou kan niets gebeuren
alle gaten zijn potdicht
nieuwe sloten op de deuren
en overal hangt een bewegingslicht
Lieve kleine mens
J’hoeft niets te vrezen
er zijn geen monsters onder bed
Ik heb ze eigenhandig verdreven
eigenlijk in hun hemd gezet
Lieve kleine mens
slaap nu maar vredig
wees niet bang van deze man
hij streelt je zacht maar zedig
opdat je droomrijk slapen kan
Lieve kleine mens
Slaap nu maar zacht
deze mens zal over je waken
’t is de kilte van de nacht
die trap en houtwerk doen kraken
Lieve kleine mens
jou kan niets gebeuren
alle gaten zijn potdicht
nieuwe sloten op de deuren
en overal hangt een bewegingslicht
Lieve kleine mens
J’hoeft niets te vrezen
er zijn geen monsters onder bed
Ik heb ze eigenhandig verdreven
eigenlijk in hun hemd gezet
Lieve kleine mens
slaap nu maar vredig
wees niet bang van deze man
hij streelt je zacht maar zedig
opdat je droomrijk slapen kan
Ik geef je geen hand. Ik wil je omhelzen.
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Jure,
Ik denk dat jij dikwijls dat liedje van Koen Crucke
zingt of neuried "Blijven drijven,jonge heer".
Terwijl je in bad zit waarschijnlijk
Maar je moet daarom niet gaan overdrijven hé vriend,
want wij zijn echt geen heiligen hoor.
Enfin,tot hiertoe toch nog niet.
Zalig misschien - en dan spreek ik voor mezelf -
indachtig het gezegde "zalig de simpelen van geest".
Maar we doen het er mee.
Maar alle gekheid op een stokje,je bent weer goed op dreef
met het schrijven van mooie gedichten.
Houden zo!
De groetjes,ook aan Lilian,van ons beiden,
Rankje en Alter
Ik denk dat jij dikwijls dat liedje van Koen Crucke
zingt of neuried "Blijven drijven,jonge heer".
Terwijl je in bad zit waarschijnlijk
Maar je moet daarom niet gaan overdrijven hé vriend,
want wij zijn echt geen heiligen hoor.
Enfin,tot hiertoe toch nog niet.
Zalig misschien - en dan spreek ik voor mezelf -
indachtig het gezegde "zalig de simpelen van geest".
Maar we doen het er mee.
Maar alle gekheid op een stokje,je bent weer goed op dreef
met het schrijven van mooie gedichten.
Houden zo!
De groetjes,ook aan Lilian,van ons beiden,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Jure,
Al is het laat, toch nog even bijgelezen...
Ik vind jouw gedichten mooi en jouw "Moderne lullaby" had ik écht graag op mijn forum
op voorwaarde natuurlijk dat jij dat wil.
Ik laat je een lullaby horen die me al vele jaren in de ban houdt.
De tekst is heel poëtisch.
Een rustgevende lullaby net zoals jouw gedicht.
http://www.youtube.com/watch?v=5cKgVzquWDY
Met groejes van Janina!
Al is het laat, toch nog even bijgelezen...
Ik vind jouw gedichten mooi en jouw "Moderne lullaby" had ik écht graag op mijn forum
op voorwaarde natuurlijk dat jij dat wil.
Ik laat je een lullaby horen die me al vele jaren in de ban houdt.
De tekst is heel poëtisch.
Een rustgevende lullaby net zoals jouw gedicht.
http://www.youtube.com/watch?v=5cKgVzquWDY
Met groejes van Janina!
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)