Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Bosrankje]

Op 3 juli 2012




Vrouwelijk schoon


Mijmerend staart ze voor zich uit
glimlacht in haar eigen.
Onschuldig zoals ze daar zit
zo ondeugend is haar blik.

Haar ogen boren zich
als pijlen door je hart.
Zij vertrekt geen spier
blijft onbewogen
in alle eenvoud.

Ze verzinkt in haar boek
de woorden doen haar
blozen.
Ze kijkt op en vuurt
de vlammen op jou af.

Je staat nog overeind
maar je wankelt.
Je zou haar willen
proeven met je lippen.

Zij ziet je niet eens staan
is met het lezen begaan.
Het is zonde
zo’n verleidelijke vrouw.

Alleen met dromen
in de verhalen.
Vrouwelijk schoon
kom mij toch eens halen!

Claire Vanfleteren

[Bosrankje]

Op 4 juli 2012




Op zoek


Op de hoogste berg
wilde ik jou vinden
Op de wijde vlakte
wilde ik jou ontmoeten

De zeven zeeën
heb ik bevaren
Als jij bestaat
zal ik je vinden

Ik ben verdwaald,
had honger en kou,
ik had lief en geluk

Toch was ik niet alleen,
al had ik geen tijd
omdat ik zo op zoek was
Jij...,was bij me

Ook die keer
dat ik schreeuwde
Jij hebt me verlaten
Jij bestaat niet !!

Toen ik geen uitkomst zag,
toen geloofde ik het meest


Chris Cloots

[Bosrankje]

Op 5 juli 2012




Mysterie


die ene dag
steeds weer
denk ik
aan die ene dag

wat moet ik doen
om deze
te vergeten

hoe moet het verder
is en blijft
mijn bange vraag

een antwoord
komt er niet
ik weet het wel

en toch
stel ik de vraag
wat als
op die ene dag…


elleke

[Alterego1]

op 6 Juli 2012



Muze

Goede Muze,
troon mij mee
en leid mij naar uw
heerlijke oorden,

waar violen
reine klanken baren,
fluwelen woorden
immer zingen

Laat mij drinken
aan uw gouden bron,
mijn dorst naar
woorden laven

om vreugde, blijheid
als duurzaam gewin
vol glorie
uit te stralen

Elisa

[Bosrankje]

Op 7 juli 2012



De zon


Zomert op mijn vensterraam
steekt vlekjes en vegen aan
ik kom

Kieken dat ik ben
rondjes lopend in
en om mijn woning
in mijn eigen ren

Ik laat mijn emmer staan
doe mijn bikini aan
ik zomer
in de zon


Fernanda

Met afbeelding van Ferry

[Bosrankje]

Op 8 juli 2012



Volop zomer


Hoger kan de zon echt niet stijgen,
Ook al wou ze dat zelf nog zo graag,
Langer licht kunnen we niet krijgen,
Want het is de langste dag vandaag.

De lente is voorbij, de vruchten rijpen
En troosten ons met hun vitamines.
We willen onze vakantie grijpen
En genieten van zomermagazines.

Je wandelt avonden lang mee met mij,
En de zwoele wind streelt door je haren.
We jagen alle miserie ver opzij
Alsof er voor ons nooit zorgen waren.

De mooiste bloem vind ik toch je lippen
Die zich tuiten voor een warme zoen,
In de hemel zie ik held’re stippen,
Zich spiegelen in het dauwende groen.

Neem mijn hand als in voorbije jaren
Toen we samen naar van alles streefden,
Toen we jonger en iets wilder waren,
Omdat we in onze lente leefden


Frankie

[Bosrankje]

Op 9 juli 2012



Vrienden


De zon piept door m'n vensterraam
een mus tjilpt goeie morgen
geeuwend trek ik mijn sokken aan
wie leest vandaag mijn zorgen

M'n koffie ruikt naar Javagrond
'k geniet met volle teugen
een speelse lach krult om m'n mond
wie deelt vandaag mijn vreugde

De zon klopt aan m'n voordeur aan
in haar stralen tel ik vrienden
veel namen gaan in 't rijtje staan
bekende anoniemen.

Dag vrienden anoniemen

Frido

[Alterego1]

op 10 Juli 2012



De avondstraat

De kleine huisjes staan warm bijeengevleid
te blozen waar de late zomerzon ze dichtdekt
met de ijle deken van de trage avond.
De mensen zitten buiten stil te praten
van de gewone dingen uit hun kleine wereld,
veel stilte tussenin.

Vragen waarop geen antwoord wordt verwacht
blijven nog even hangen, lossen dan langzaam op
in blauwe slierten uit een tabakspijp.
De aarde ademt vrede. Achter de grijze bomenrij
een verre vrouwenstem die kinderen roept
en helle strepen trekkend in de stilte
gieren de vogels van de nacht.

Alles lijkt gezegd.

Give

[Alterego1]

op 11 Juli 2012



Zwarte dagen

Zwarte dagen
donkere nachten
afgewisseld met
zon en klaarte.

Dagen glijden
voorbij in stille
nietszeggende kreten
van onmacht!

Lusteloze uren
zoeken warmte
aandachtig snakkend
naar antwoorden.

Wachten op
wat of wie of toch
maar neen oplossend
in het niets.

Morgen misschien
komt uiteindelijk
het antwoord
waarop je wacht!

Gustilpe

[Bosrankje]

Op 12 juli 2012







De spin en de vlieg


Een spinnetje klom op en neer
en spon draadjes heen en weer
ze wou een leuk webje maken
waar een vliegje
niet meer uit zou raken
zo kon ze haar honger stillen
door het stilletjes te villen
dan is haar buikje rond
en laat ze zich weer
zakken op de grond
ze moet zelf ook opletten
dat haar vijanden
haar niet pletten
zo gaat het in de natuur
overleven is voor iedereen
een groot avontuur

Yna

[Bosrankje]

Op 13 juli 2012



Genieten van kleine dingen


De kleine dingen des levens,
kunnen intense vreugde geven.
De zon die schijnt
door het slaapkamerraam,
weten dat je vandaag
niet uit werken hoeft te gaan.

De bel die rinkelt,
kinderstemmen die klinken.
Twee zachte armpjes
om mijn hals,
een luidruchtige bende
die binnenvalt.

De gedekte tafel
in de tuin.
De geur van vlees
op de barbecue.
Een glaasje fonkelende
rode wijn.
Met de kinderen
en hun kinderen,
samen zijn.

Hilde

[Alterego1]

op 14 Juli 2012



Jeugdsentiment

't Zonnetje schijnt zalig,
een fijn windje maakt het af,
de natuur straalt rustigheid uit.
Groene bomen omzomen met mooi
contrast het goudgele gemaaide veld,
en nu het hooi van het land is
geeft dit een heerlijke geur.

Och,het doet me wegdromen
naar de jeugd van onze kinderen.
De tent opgezet in een hoekje,
daar op 't veld waar het beekje
altijd water heeft,waar ook kikkers
er heerlijk ongestoord woonden.

De harde stoppels die je onder
't grondzeil voelde tijdens de nacht,
het lawaai van dierlijk leven rondom,
het opschrikken van een uil,
het ritselen van weet ik wat,
en lange nachten vol griezelverhalen,
om 's morgens als echte globetrotters
ons te gaan wassen in de beek.

Waar is de tijd naartoe...?
Nu staat het beekje altijd droog,
in de zomer geen kikkers meer,
en...zijn onze kinderen groot.

Wauw,een konijntje komt hier
zomaar voor mijn neus gelopen.
Ja,'k zit op 't terras,met 'lappie',
tas koffie binnen handbereik.
't Schrijven buiten lukt niet zo,
net als lezen,altijd iets leidt me af,
zoals nu weer dat jeugdsentiment.

Jadi

[Bosrankje]

Op 15 juni 2012



Sluimer


sluimer
droom en geniet
weet nog lang niet van een wereld
met zijn stroom van verdriet
dat is voor later
veel veel later

ik wil je ook een andere wereld tonen
een wereld
met zijn blauwgroene oceanen vol leven
zijn rijke wouden
zijn machtige bergen
zijn geheimen
die wetenschappers willen doorgronden
ik wil je mensen leren kennen
die hun sterke schouders lenen
aan hen die zwak zijn

dat is voor later
véél, véél later.....

nu koester ik je!
wij dromen
genieten
van dit ogenblik
en weten nog lang niet van....
dat is voor later...
véél, véél later.....


Janina

[Bosrankje]

Op 16 juli 2012




De Muze van het Leven


Mijn muze is het leven zelf.
Ik heb geen sprookjeswezen nodig,
geen behoefte aan een fee of elf,
die onwezenlijk zijn,dus overbodig.

Neptunus, Hamlet, zijn zo nep,
en Faust is zo irreëel,
waarvoor ik weinig voeling heb
niks is werkelijk, niks reëel.

De tranen van de mensen.
Dat natte zout verdriet.
Hun vrome vredeswensen,
echter, kan het niet.

Dat bloed op Syrische straten,
Die stukken bot,
Die kinderen daar, verlaten,
Door de mens en door hun God.

De muze van het eigen leven.
De blijdschap voor een kind,
dat mij een prent komt geven,
dat mij, een lieve vindt.



Jure

[Alterego1]

op 17 Juli 2012



Geluk zonder meer

Mijn voeten in het zand
aan de rand van het water
de deinende golven
die zingen en tateren
hun kragen getooid
met ziltwitte kant.

Ik kijk naar mijn voeten
in het zandige water
de zon op mijn huid
en licht in mijn hart
hoor meeuwen, die krijsen.
Ver weg waait een vlag.

Ik kijk naar de einder
en loop door het water
de vloedlijn die spoelt
langs mijn benen omhoog
en voel hoe mijn hart
springt en dan buitelt
een vreugde gewoon
hemelhoog!

Michelly