Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Alterego1]

op 18 Juli 2012



Jij...

Een nacht vol muziek
is als ik mijn ogen open en jou zie
ik ben vergeten de tijd zonder jou
ik weet waarom ik van je hou

Kom in mijn armen
laat mij je met liefde verwarmen
dit is geen droom
ik voel bij jou een liefdesstroom

Mijn tijd aan jou besteden
is alsof ik in de hemel ben getreden
jij was het die mij kon bekoren
in een tijd dat ik het gevoel had
dat 't voor mij was verloren

Maar jij hebt alles in mij rechtgezet
we maken heel de dag zoveel pret
om de kleinste dingen kan jij me plezieren
daarom wil ik dat met jou elke dag,
als een feestdag vieren

'k Heb dus geen berouw
dat ik zo oneindig veel
van je hou

Herman

[Alterego1]

op19 Juli 2012



Het zomert

Het zomert,het zomert
de zon straalt
waar ze haar kracht ook haalt
de hitte zindert
niemand wie ze hindert

De bloemen richten hun kopjes
ontspringende knopjes
geel,purper,paars,rood,
één bloemenweelde groot

Spattend water
heldere lachjes,
heerlijke dagjes.

Nele

[Alterego1]

op 20 Juli 2012



De speeltuin

Er staan niet zoveel speeltuigen
maar er is veel ruimte om te ravotten
de paadjes zijn bergop
en bergaf aangelegd
met een hoge steile grasheuvel

Twee peuters lopen er rondjes
zij is steeds het haantje de voorste
hij doet haar meestal na
maar nu stapt hij als eerste
de grasheuvel op
en zij komt hem achterna.

Hij loopt het bergje af,
zij durft het niet alleen
hij is al beneden
en ziet zijn nichtje daar nog staan
zij steekt haar handje naar hem uit
en zegt stilletjes zijn naam.

Hij aarzelt niet, stapt terug
de heuvel op
geeft haar een handje
en samen komen ze naar beneden
ze vinden het prettig
en stappen nog eens naar boven
hand in hand lopen ze terug
de helling af.

Plots struikelt een van beiden
ze vallen alle twee in het gras
ze kijken naar elkaar en lachen
nu hebben ze de smaak te pakken
nogmaals stappen ze de heuvel op

En zijn ze terug beneden,
dan laten ze zich vallen
en je moest het zien
die twee hadden pret voor tien.

Neske

[Bosrankje]

Op 21 juli 2012




Blijf glimlachen


Ook al breek je hart
Ook al zijn er wolken aan de hemel,
ook al ben je verdrietig,
ook al prikkelt een traan,
achter je oogleden.

Blijf glimlachen.
Blijf proberen.

En je zult zien dat het
morgen veel beter gaat,
en dat het leven nog
steeds de moeite is.

Morgenstern

[Bosrankje]

Op 22 juli 2012



Geheime tuin


Bang voor wat ik zou ontdekken
Bleef ik liever lekker thuis
Op de wereld zijn er plekken
Daar is het beslist niet pluis

Toch trekt het avontuur de mens
Anders wacht hem de verveling
Meestal blijft het bij een wens
En een oneerlijke verdeling

Het liefst had ik een geheime tuin
Met veel bloemen en veel dieren
Zonder de wereld en haar puin
Het zou me levenslang plezieren

Ik zou die tuin verzorgen
Alle dieren aten uit mijn hand
En dan dacht ik nooit aan morgen
Mijn tuin stond nooit in brand

Norman


http://youtu.be/-sWnEWpS_fA
Song of a secret garden

http://youtu.be/fd3a189vcVc
Secret garden nocturne
bijzonder mooie slide show !

[Alterego1]

op 23 Juli 2012


ALS

Als in mijn hoofd
de stormwind woedt
en ik steeds weer
aan jou denken moet

Als stomend heet
mijn kolkend bloed
doorheen mijn aderen
stampend vloedt

Als wilde hartstocht
deuren open doet
en zo jouw liefde
die van mij ontmoet

Als in jouw ogen
die warme gloed
al 't voorbije leed
als bij wonder verzoet.

Dan, dan voel ik me goed

Rapke

[Bosrankje]

Op 24 juli 2012

ppt door Ria


Poes ging heen


Ik las zo-even aardige gedichtjes,
en mooi verwoorde poëzie.
In mijn ogen verschenen pretlichtjes
en een glimlach om mijn mond.

Maar vaak druppen tranen neer
bij het lezen of het schrijven,
Het leven is niet immer rozengeur,
soms doet het toch zo’n zeer,

De telefoon rinkelde onverwacht.
Verdrietig klonk haar stem:
“ik heb slecht nieuws, poes is dood”
’t was kil en donker, bijna nacht.

Toen zij van huis ging, voor enkele uren,
lag poes tevreden slapend in ‘r mand.
Poes kon er een paar uurtjes tegen.
eten en drinken binnen haar bereik.

Wat een verdriet…toen baasje thuiskwam
en wat een ongeloof, dit kon toch niet!
Poes was niet meer…..haar kameraad,
haar huisgenoot en trouwe vriend.

Mijn hart voelt mee met dit verdriet.
Iedere keer opnieuw, vooral dit laatste jaar
toen haar baasje thuis kwam
van een verblijf in de kliniek,

Slaap zacht, lieve, mooie poes.
Ooit maakte ik een foto van jou,
Ik weet zeker, jij wordt niet vergeten.
En over jouw baasje, jouw kameraad
geloof me maar, zal ik ‘n beetje waken.

ria

[Bosrankje]

Op 25 juli 2012




Een glimlach


Een glimlach
is een sleuteltje
om harten te ontsluiten

Een glimlach
is een zonnestraal
die breekt door alle ruiten

Een glimlach
is betovering
waarvoor het duister zwicht

Een zuur gezicht
is een wervelstorm
die slaat de deuren dicht

Robbe

[Bosrankje]

Op 26 juli 2012




Zoveel sterren


Die in het immens
grote heelal,
van hemel en aarde,
als glinsterde kristallen
naar ons stralen.

Zover weg, maar toch
angstig nabij,
zoekt ieder zijn ''ster''
en verzucht ja, dat ben jij!


Schrijfster

[Alterego1]

op 27 Juli 2012


Wij gaan terug

Wij gaan weer naar het water, de duinen
voorbij het aangespoeld strandgoed
door 't geharkte zand tot aan scheepswrakken
waarvan de roest de haven roodbruin kleurt

Daar, beneden aan de pier
waar botten van schothondje begraven liggen
over het pad dat ons brengt langs herenhuizen
en vijfsterren-hotels, balkontuinen die het echo van
verlangen in zich herbergen

Schrijf ik mijn lied over schelpen
dat niemand zingt en waar niemand naar luistert
wanneer wij teruggaan naar de onmetelijke zee
die alle levens liefheeft
en hen onherroepelijk uitspuwt

Sunset

[Alterego1]

op 28 Juli 2012



Fluister zacht.

Wind,
kom vanover de bergen.
beroer de toppen
der woudreuzen.
speel wind
om de rotsen.
daal af langs de berghelling
waar de valk rust.
bloemengeur
uw adem.
en fluister wind
fluister,fluister zacht.
de Aanwezige Naam.

Tineke

[Bosrankje]

Op 29 juli 2012




Morgen


Ik loop op het strand en zie
m'n voetsporen van de vorige morgen
Zet die van vandaag ernaast
in afwachting
van de voetsporen die volgen morgen

Elke dag weer,
elke dag meer,
luisteren naar de ruisende zee
Hopelijk neemt zij
één dezer dagen
al mijn zorgen mee

Misschien vandaag,
of toch weer morgen ?


Tinneke

[Alterego1]

op 30 Juli 2012



De Poesje

Zoals men het in Antwerpen doet
blijf je er enkele uurtjes mee zoet
om u met Belleke te amuseren
je hoeft je daarvoor niet te generen

't Is al een gebruik uit Rubens-tijd
'n verweer tegen de Spaanse strijd
Kop,de Bult,de Schele en de Neus
ze speelden het toen heel rigoureus

Ook Conscience genoot er al van
vond 't als jonge knaap 'n vertoon
schreef 't toch niet in een roman
gaf Belleke zelfs geen eerbetoon

Mocht je nogeens in Antwerpen zijn
passeer dan maar langs de Poesje
't is er niet groot,eerder nogal klein
men lokt je binnen met een smoesje

't Speelt in de Poesjenellenkelder
allicht wordt het je nu wel helder
de Poesje is een poppentheater
in die mooie stad aan het water

Het marionettentheater in oorsprong
afkomstig uit Sicilië,met kwade tong
Pulcinella,in 't Antwaarps gedoemd
om Poesjenelle te worden genoemd.

Lexicon:
Pulcinella = Poesjenelle
Poesjenellentheater of de Poesje
oep zen Antwaarps 'de Poeche'

Alterego

[Bosrankje]

Op 31 juli 2012





Nachtraven


Op de grens van het slapen...
Dat heel bijzonder gevoel,
zweven tussen twee werelden,
zich eindelijk laten glijden...
met vertrouwen
het bestaan los laten...

Maar ik kan het niet,
iets ongewoons,
ondefinieerbaar,
maak mij ongerust.

Door het half open raam,
zie ik dat de nacht is ingevallen,
alles lijkt rustig en toch...

Ineens,
besef ik wat mij verontrust :
de melodieuze, melancholische
zang van een merel... zo laat !
Ben ik aan 't dromen ?

Ik moet gaan kijken...
Op het balkon,
voel ik de koelte van de nacht ;
een zacht briesje
streelt speels mijn haren...

De opaalachtige uitstraling
van de volle maan belicht het
plat dak van de achterbouw...

Het is nu middernacht
en het vogelvolkje
hoort op dit uur te slapen
behalve de nachtuilen
of nachtraven zoals wij...

Maar de merels ?
Die nemen "un bain de minuit"
in een regenplasje
en schudden zich vrolijk af ...
Wat een vreemde tafereel !

Hoe dikwijls ben ik 's nachts
blijven dromen in de tuin ...
maar nog nooit had ik zoiets
zien gebeuren.

Ik voel mij bevoorrecht om
zo'n geschenk te hebben gekregen,
alsof de natuur mij een geheim
had willen prijs geven...

Vol dankbaarheid,
doe ik de deur van 't balkon
zachtjes dicht en, op de tenen,
ga ik terug in de slaapkamer
en kruip geruisloos
onder de lakens...

In je slaap,
draai jij je om en ik kom schuilen
in het warm nestje van je armen...
Mijn huid is ijskoud .
Onbewust, masseer je mijne rug
en ik laat mij in slaap strelen
door je warme handen...

Morgen zal ik je alles vertellen.

Bosrankje

[Bosrankje]

Op 1 augustus 2012




Dromerij


Zo vaak al ligt zij te dromen
tussen de schaduw van bomen
waar elfjes haar veilig tooien,
rijkelijk met sterren strooien.

Een stroom van zachte tonen
verjagen zonder angst demonen.
Nog even snuift zij magie,
en staat op met een koffer vol energie.

bo'ke


Ppt van bo'ke ( illustratie van Neske )