Verhalen uit de wereld
-
YNA - Lid geworden op: 24 mar 2009, 20:34
- Locatie: Vl. Brabant
Gustilpe,
Heb veel werk gehad om alles bij te lezen en te bekijken. Bedankt voor uw bezoekjes en de mooie prentjes.
Heb van het mooie weer genoten met de familie. Er zijn al zo weinig mooie dagen dus... sorry dat ik er even niet was. Tijdens de vakantie is het nog drukker. Wij hebben ook al veel gefietst als de meeste warmte voorbij was
en uitstapjes gemaakt met de kids. En zoals Yorkske zei, in de tuin met waterbadjes en daarin een glijbaan is het ook prettig hé.
Ik zal wel proberen eens komen te groeten. In de koude dagen heeft men meer zin om te oefenen hé.
Ik wens je nog gezellige dagen en een fijne avond !
groetjes
Yna
Heb veel werk gehad om alles bij te lezen en te bekijken. Bedankt voor uw bezoekjes en de mooie prentjes.
Heb van het mooie weer genoten met de familie. Er zijn al zo weinig mooie dagen dus... sorry dat ik er even niet was. Tijdens de vakantie is het nog drukker. Wij hebben ook al veel gefietst als de meeste warmte voorbij was
en uitstapjes gemaakt met de kids. En zoals Yorkske zei, in de tuin met waterbadjes en daarin een glijbaan is het ook prettig hé.
Ik zal wel proberen eens komen te groeten. In de koude dagen heeft men meer zin om te oefenen hé.
Ik wens je nog gezellige dagen en een fijne avond !
groetjes
Yna
Wees blij en geniet.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Neske,
jouw topic is gesloten zag ik. Een rustpauze kan goed doen, ik weet eigenlijk niet hoe jullie dat doen om altijd maar weer nieuwe plaatjes te creëren waar ik dan bewonderend naar kijk. Ik zal in het oog houden wanneer je er terug bent
Nele,
blij ook jou weer hier terug te zien. Je hebt nog altijd een zieke te verzorgen en toch neem je de tijd om af en toe op de sen te komen.
Ik wens vlugge beterschap voor de zieke.
elleke,
je kon het niet beter verwoorden: armoede, gastvrijdheid, vreugde en verdriet zo dicht bij elkaar, dat zijn inderdaad de gevoelens die ons te beurt vallen in dat nog steeds arme land, fijn dat je weer kwam lezen.
elisa,
de toestanden in Roemenië blijven nog door mijn hoofd spoken, om al wat we meemaakten te kunnen verwerken is het ook voor mij nodig alles uit te schrijven, het is telkens een ongelooflijke ervaring met pijn maar ook met veel vreugde.
Yna,
zeker moeten we genieten van het mooie weder met de kindjes, ook hier is het zo geweest. Sinds we terug zijn uit Roemenië veel kindjes over de vloer geweest, onthaalmoeder met verlof, kleutertjes komen spelen, uitstapjes gedaan met de kindjes. De verhalen schrijf ik meestal 's avonds en post die dan als het mij even uitkomt. Ik ben heel blij dat je af en toe komt lezen maar er zijn zoveel andere dingen hé!.
Aan iedereen heel veel dank, ik ga straks verder met het volgende verhaal.
Zonnige groeten,
gustilpe
jouw topic is gesloten zag ik. Een rustpauze kan goed doen, ik weet eigenlijk niet hoe jullie dat doen om altijd maar weer nieuwe plaatjes te creëren waar ik dan bewonderend naar kijk. Ik zal in het oog houden wanneer je er terug bent
Nele,
blij ook jou weer hier terug te zien. Je hebt nog altijd een zieke te verzorgen en toch neem je de tijd om af en toe op de sen te komen.
Ik wens vlugge beterschap voor de zieke.
elleke,
je kon het niet beter verwoorden: armoede, gastvrijdheid, vreugde en verdriet zo dicht bij elkaar, dat zijn inderdaad de gevoelens die ons te beurt vallen in dat nog steeds arme land, fijn dat je weer kwam lezen.
elisa,
de toestanden in Roemenië blijven nog door mijn hoofd spoken, om al wat we meemaakten te kunnen verwerken is het ook voor mij nodig alles uit te schrijven, het is telkens een ongelooflijke ervaring met pijn maar ook met veel vreugde.
Yna,
zeker moeten we genieten van het mooie weder met de kindjes, ook hier is het zo geweest. Sinds we terug zijn uit Roemenië veel kindjes over de vloer geweest, onthaalmoeder met verlof, kleutertjes komen spelen, uitstapjes gedaan met de kindjes. De verhalen schrijf ik meestal 's avonds en post die dan als het mij even uitkomt. Ik ben heel blij dat je af en toe komt lezen maar er zijn zoveel andere dingen hé!.
Aan iedereen heel veel dank, ik ga straks verder met het volgende verhaal.
Zonnige groeten,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
..... vervolg
De volgende dag hebben we om 10u afspraak bij Nicoleta en Pope Cristinel. Ze wonen in één van de grauwe blokken op de 5de verdieping zonder lift zoals in al die communistische gebouwen.
Ook hier weer een hartelijke welkom, de tweelingkindjes van tweeënhalf jaar zijn natuurlijk veel gegroeid, ik herken onmiddellijk de gezichtjes. De grotere meisjes,10 en 8 jaar zijn er niet. Het is vandaag de eerste dag vakantie, in dat kleine flatje van nauwelijks 32 vierkante meter is het niet leefbaar met zijn zessen bij zo'n hoge temperaturen. De meisjes verblijven de hele vakantie bij de grootouders waar er meer speelruimte is.
Andrei komt naar mij toe met een boekje om te lezen of te vertellen, maar ventje je begrijpt niets van mijn taal en ik spreek geen Roemeens, dat zal niet lukken, zusje Dorothea kijkt wat bevreesd en blijft liever dicht bij papa.
Zoals altijd en overal doen de mensen veel te hard hun best, we moeten overal eten en drinken, je kan moeilijk weigeren, vruchtensap, koffie, koekjes.... Zoals kleine David spelen de kindjes ook hier met de versnaperingen, glaasje in, glaasje uit. Andrei brengt ons een koekje, ach we kunnen niet anders dan het aan te nemen van dat kleine ventje.
Ineens klimt hij omhoog op de kast, tja de kindjes hebben nood zich uit te leven, hoe kan dat hier in dat kleine flatje?
Andrei en Dorothea 2,5 jaar
We praten heen en weer, Nicoleta vertaalt, pope Cristinel spreekt geen Engels maar begrijpt.
Ik hoor overal dezelfde verhalen, het gaat niet goed in dit land,
Buitenlandse investeringen lopen terug zoals Bayer, Nokia e.a.
Nieuwe projecten zijn uiterst zeldzaam. Veel mensen zitten zonder werk.
Afgestudeerde universitairen trekken naar het buitenland, wat een verlies aan potentieel voor dit land, maar begrijpelijk.
Pope Cristinel haalt het verslag boven van ons projectje 'DAR DIN DAR' of 'Gift by gift'. Ook dit jaar krijg ik weer een heel dossier met uitgebreide informatie over de besteedde gelden: de reden, het inkomen van het gezin, de familieomstandigheden enz., elke uitgave is gedocumenteerd met een proces-verbaal en het betalingsbewijs van de uitgaven.
Een voorbeeldje, het kindje Mario:
Toen de mama van Mario zeven maanden zwanger was verloor ze haar man in een auto-ongeval, twee maanden later werd de kleine Mario geboren met een hartgebrek, hij moest vrij snel geopereerd worden. De mama heeft een inkomen van € 185. Een andere hulporganisatie plus een gedeelte van 'Gift by Gift' of 'DAR DIN DAR' maakten het mogelijk dat de operatie kon uitgevoerd worden.
(Ik kreeg een kopie van het verslag van de dokters, het elektrocardiogram, de ziekenhuisfactuur, het betalingsbewijs)
Mario wacht nog een volgende operatie.
De andere uitgaven: doksterkosten, medicijnen, voedselpakketten, gas en elektriciteitsrekeningen....
'Gift by Gift' is maar een klein projectje in vergelijking met Manthoc in Peru, (mijn eerste en voornaamste project) slechts een druppel, doch ook die druppel is belangrijk voor wie hem krijgt!
Mijn koor, de grootste geldschieter dankzij onze jaarlijkse Kaas- en Wijnavond (waarvan ik ook een gedeelte krijg voor Manthoc Peru), en de andere sponsors, familie, vrienden, kennissen kunnen gerust zijn, we zijn overtuigd dat alles hier volstrekt eerlijk verloopt en ten goede komt aan wie het echt nodig heeft, van harte dank! Begin september bij het nieuw werkjaar breng ik zeker verslag uit bij de koorleden.
We zijn heel blij een nieuwe gift te kunnen overhandigen aan Pope Cristinel-Nicolai, voor kritieke situaties zoals zij dat noemen, dankzij vrijgevige mensen is onze gift dit jaar een ietsje groter.
Omdat we heel graag de andere dochtertjes hadden gezien wil de pope hen even naar huis halen, het hoeft zeker niet maar we zijn er wel blij om. Ondertussen kunnen we nog wat bijpraten met Nicoleta.
In de kleine woonkamer staan slechts een grote kast, twee stoelen, een salontafeltje (aan het salontafeltje wordt gegeten vanaf het zetelbed), het zetelbed waar de papa en mama in slapen en ook één kinderbedje voor de twee kleintjes samen.
Dochtertje Dorothea slaapt in de lengte van het kinderbedje, zoontje Andrei slaapt in de breedte van het bedje met opgetrokken beentjes (in foetushouding) over de beentjes van zijn zusje heen. Ik vind dat echt niet kunnen maar ik heb gemakkelijk praten, en hoelang is dat nog vol te houden, de kindjes worden groter.
De andere meisjes hebben een klein kamertje met stapelbed en een lessenaartje, geen plaats voor een bijkomend bed. Daarnaast is er een heel klein keukentje en een mini badkamertje.
Ondertussen zijn de meisjes er, het oudste meisje overhandigd mij een mapje met foto's van een soort beweging onder leiding van haar papa, de Pope, (volgens mij iets tussen jeugdbeweging en catechese) de Heer leren kennen onder de vorm van ontdekken, interactie, toepassing op hun eigen leven en dat van hun familie, spel en sport, museumbezoek e.a.
het voltallige gezin
Ook hier laden we dozen en zakken kledij uit. Nicoleta heeft een vraagje. Mag ze daaruit ook kledij houden voor haar eigen kindjes? Erg vind ik die vraag, weer een bewijs hoe moeilijk ook deze mensen het hebben.
Natuurlijk, ze kan eerst kiezen wat ze zelf kan gebruiken, de rest kan ze verder uitdelen waar nodig. We nemen afscheid en beloven ons best te doen en als onze gezondheid het toelaat keren we zeker volgend jaar terug.
wordt vervolgd....
De volgende dag hebben we om 10u afspraak bij Nicoleta en Pope Cristinel. Ze wonen in één van de grauwe blokken op de 5de verdieping zonder lift zoals in al die communistische gebouwen.
Ook hier weer een hartelijke welkom, de tweelingkindjes van tweeënhalf jaar zijn natuurlijk veel gegroeid, ik herken onmiddellijk de gezichtjes. De grotere meisjes,10 en 8 jaar zijn er niet. Het is vandaag de eerste dag vakantie, in dat kleine flatje van nauwelijks 32 vierkante meter is het niet leefbaar met zijn zessen bij zo'n hoge temperaturen. De meisjes verblijven de hele vakantie bij de grootouders waar er meer speelruimte is.
Andrei komt naar mij toe met een boekje om te lezen of te vertellen, maar ventje je begrijpt niets van mijn taal en ik spreek geen Roemeens, dat zal niet lukken, zusje Dorothea kijkt wat bevreesd en blijft liever dicht bij papa.
Zoals altijd en overal doen de mensen veel te hard hun best, we moeten overal eten en drinken, je kan moeilijk weigeren, vruchtensap, koffie, koekjes.... Zoals kleine David spelen de kindjes ook hier met de versnaperingen, glaasje in, glaasje uit. Andrei brengt ons een koekje, ach we kunnen niet anders dan het aan te nemen van dat kleine ventje.
Ineens klimt hij omhoog op de kast, tja de kindjes hebben nood zich uit te leven, hoe kan dat hier in dat kleine flatje?
Andrei en Dorothea 2,5 jaarWe praten heen en weer, Nicoleta vertaalt, pope Cristinel spreekt geen Engels maar begrijpt.
Ik hoor overal dezelfde verhalen, het gaat niet goed in dit land,
Buitenlandse investeringen lopen terug zoals Bayer, Nokia e.a.
Nieuwe projecten zijn uiterst zeldzaam. Veel mensen zitten zonder werk.
Afgestudeerde universitairen trekken naar het buitenland, wat een verlies aan potentieel voor dit land, maar begrijpelijk.
Pope Cristinel haalt het verslag boven van ons projectje 'DAR DIN DAR' of 'Gift by gift'. Ook dit jaar krijg ik weer een heel dossier met uitgebreide informatie over de besteedde gelden: de reden, het inkomen van het gezin, de familieomstandigheden enz., elke uitgave is gedocumenteerd met een proces-verbaal en het betalingsbewijs van de uitgaven.
Een voorbeeldje, het kindje Mario:
Toen de mama van Mario zeven maanden zwanger was verloor ze haar man in een auto-ongeval, twee maanden later werd de kleine Mario geboren met een hartgebrek, hij moest vrij snel geopereerd worden. De mama heeft een inkomen van € 185. Een andere hulporganisatie plus een gedeelte van 'Gift by Gift' of 'DAR DIN DAR' maakten het mogelijk dat de operatie kon uitgevoerd worden.
(Ik kreeg een kopie van het verslag van de dokters, het elektrocardiogram, de ziekenhuisfactuur, het betalingsbewijs)
Mario wacht nog een volgende operatie.
De andere uitgaven: doksterkosten, medicijnen, voedselpakketten, gas en elektriciteitsrekeningen....
'Gift by Gift' is maar een klein projectje in vergelijking met Manthoc in Peru, (mijn eerste en voornaamste project) slechts een druppel, doch ook die druppel is belangrijk voor wie hem krijgt!
Mijn koor, de grootste geldschieter dankzij onze jaarlijkse Kaas- en Wijnavond (waarvan ik ook een gedeelte krijg voor Manthoc Peru), en de andere sponsors, familie, vrienden, kennissen kunnen gerust zijn, we zijn overtuigd dat alles hier volstrekt eerlijk verloopt en ten goede komt aan wie het echt nodig heeft, van harte dank! Begin september bij het nieuw werkjaar breng ik zeker verslag uit bij de koorleden.
We zijn heel blij een nieuwe gift te kunnen overhandigen aan Pope Cristinel-Nicolai, voor kritieke situaties zoals zij dat noemen, dankzij vrijgevige mensen is onze gift dit jaar een ietsje groter.
Omdat we heel graag de andere dochtertjes hadden gezien wil de pope hen even naar huis halen, het hoeft zeker niet maar we zijn er wel blij om. Ondertussen kunnen we nog wat bijpraten met Nicoleta.
In de kleine woonkamer staan slechts een grote kast, twee stoelen, een salontafeltje (aan het salontafeltje wordt gegeten vanaf het zetelbed), het zetelbed waar de papa en mama in slapen en ook één kinderbedje voor de twee kleintjes samen.
Dochtertje Dorothea slaapt in de lengte van het kinderbedje, zoontje Andrei slaapt in de breedte van het bedje met opgetrokken beentjes (in foetushouding) over de beentjes van zijn zusje heen. Ik vind dat echt niet kunnen maar ik heb gemakkelijk praten, en hoelang is dat nog vol te houden, de kindjes worden groter.
De andere meisjes hebben een klein kamertje met stapelbed en een lessenaartje, geen plaats voor een bijkomend bed. Daarnaast is er een heel klein keukentje en een mini badkamertje.
Ondertussen zijn de meisjes er, het oudste meisje overhandigd mij een mapje met foto's van een soort beweging onder leiding van haar papa, de Pope, (volgens mij iets tussen jeugdbeweging en catechese) de Heer leren kennen onder de vorm van ontdekken, interactie, toepassing op hun eigen leven en dat van hun familie, spel en sport, museumbezoek e.a.
het voltallige gezinOok hier laden we dozen en zakken kledij uit. Nicoleta heeft een vraagje. Mag ze daaruit ook kledij houden voor haar eigen kindjes? Erg vind ik die vraag, weer een bewijs hoe moeilijk ook deze mensen het hebben.
Natuurlijk, ze kan eerst kiezen wat ze zelf kan gebruiken, de rest kan ze verder uitdelen waar nodig. We nemen afscheid en beloven ons best te doen en als onze gezondheid het toelaat keren we zeker volgend jaar terug.
wordt vervolgd....
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Een goeie morgen Gustilpe,
Zoveel gevoelens die elkaar afwisselen daar wordt een mens stil van.
met aandacht bijgelezen
een lieve groet
Zoveel gevoelens die elkaar afwisselen daar wordt een mens stil van.
met aandacht bijgelezen
een lieve groet
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
Norman12 - Lid geworden op: 22 sep 2008, 22:00
.
Beste Gustilpe
We werden samen met jou de voorbije dagen en weken teruggewopren in de tijd
In dat verband deze plaatjes en de bijhorende link ( let op OLDER POSTS : dus dagenof maandenlang schilderijen)
Handwas
http://bjws.blogspot.be/search?updated- ... date=false
.
Beste Gustilpe
We werden samen met jou de voorbije dagen en weken teruggewopren in de tijd
In dat verband deze plaatjes en de bijhorende link ( let op OLDER POSTS : dus dagenof maandenlang schilderijen)
Handwas
http://bjws.blogspot.be/search?updated- ... date=false
.
-
Gast
Beste gustilpe,
Die onvoorwaardelijke gastvrijheid, ik herken dat van vroeger
de (weliswaar) Hongaarse vrienden van mijn ouders.
Toen in dezelfde situatie maar niet weten wat te doen
om je welkom te doen voelen.
Ongetwijfeld gingen jouw gedachten dikwijls uit naar jouw eigen kleinkinderen
en hoe goed zij het hier hebben.
Ook fijn te zien dat al het ingezamelde geld zo wel besteed wordt.
Nogmaals een bewijs dat jouw inzet (en van anderen) van groot belang blijft.
groetjes
elleke
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
bo'ke,
zoveel wisselende gevoelens maken een mens ook moe en toch zijn ze ook weer de stimulans en de kracht om er mee door te gaan, hopelijk kunnen we het nog lang!
Fijn dat je er terug was
assa'le,
een heel mooi werkje hoor, ik ben er altijd heel blij mee!
Hopelijk gaat het goed met jou, een beetje rust kan goed doen en daarna zien we je blij terug. Het beste met het poesje tijgertje.
Norman,
wat een mooie foto's ze passen helemaal binnen Roemenië, ik zag daar ook de was in de rivier.
Ik opende de link, heel veel moois waar ik van geniet, ik zal zeker opnieuw en opnieuw openen.
Elleke,
heel blij dat je er ook weer was!
Zou het niet zo zijn dat wie weinig heeft graag deelt en meer gastvrij is, hoe meer men heeft hoe egocentrischer men wordt en de deur meer gesloten houdt? Ach, het is gewoon een gedacht van het moment van mij, maar geldt zeker niet voor iedereen.
Elisa,
onze inzet groot? ach we voelen het niet zo, we doen het heel graag doen en beleven naast medeleven en hulp er ook veel vreugde aan, hopelijk kunnen we het nog lang.
Aan iedereen heel veel dank, nog een fijne avond met hopelijk weinig onweer.
gustilpe
zoveel wisselende gevoelens maken een mens ook moe en toch zijn ze ook weer de stimulans en de kracht om er mee door te gaan, hopelijk kunnen we het nog lang!
Fijn dat je er terug was
assa'le,
een heel mooi werkje hoor, ik ben er altijd heel blij mee!
Hopelijk gaat het goed met jou, een beetje rust kan goed doen en daarna zien we je blij terug. Het beste met het poesje tijgertje.
Norman,
wat een mooie foto's ze passen helemaal binnen Roemenië, ik zag daar ook de was in de rivier.
Ik opende de link, heel veel moois waar ik van geniet, ik zal zeker opnieuw en opnieuw openen.
Elleke,
heel blij dat je er ook weer was!
Zou het niet zo zijn dat wie weinig heeft graag deelt en meer gastvrij is, hoe meer men heeft hoe egocentrischer men wordt en de deur meer gesloten houdt? Ach, het is gewoon een gedacht van het moment van mij, maar geldt zeker niet voor iedereen.
Elisa,
onze inzet groot? ach we voelen het niet zo, we doen het heel graag doen en beleven naast medeleven en hulp er ook veel vreugde aan, hopelijk kunnen we het nog lang.
Aan iedereen heel veel dank, nog een fijne avond met hopelijk weinig onweer.
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
..... vervolg
Het zijn zwaar emotionele dagen, na het bezoek aan het gezin van de Pope en Nicoleta hebben we nood aan andere gedachten en besluiten naar het centrum van Sibiu te rijden.
Sibiu of Hermannstadt is na Brasov de grootste Saksische stad, hoewel de meeste Saksen inmiddels zijn weggetrokken heeft de stad hun sporen weten te behouden. Enige jaren geleden werd de binnenstad gerestaureerd, in 2007 was Sibiu Culturele Hoofdstad van Europa. Het is een ideale plaats om een stukje geschiedenis en cultuur te ervaren. We waren hier al meerdere keren en wilden graag de benedenstad die we nog niet bezochten, via de leugenbrug verkennen. De hitte verhindert ons aan onze planning vast te houden, de stad is nagenoeg leeg, door de hitte? Door de economische crisis? Op het centrale plein eten we een kleinigheid en vertrekken.
vorige jaren liep hier een massa volk, komt het door de warmte of door de crisis?
We rijden een 15 km verder en bezoeken er een aantal Roemeens-Saksische dorpjes in de naburige berggebieden (iets frisser). Cisnadie met mooie straten en statige Saksische huizenrijen. Het is een goede bestemming om iets van het Saksisch verleden op te snuiven met een waardevolle weerkerk uit de 13de eeuw. We bezoeken de kerk, ook de toren is te bezichtigen maar we bedanken ervoor.
de gefortaliseerde kerk
gefortaliseerde kerk
het centrum met statige Saksische huizen
Even verderop bezoeken we het volgende dorpje Cisnadiorara met eveneens een Romaans kerkje uit de 13de eeuw. We maken hier een wandeling langs een pleintje en verder langs mooi geverfde huisjes. We rijden langs het riviertje, doch eenmaal verder buiten de huisjes wordt de onverharde weg zeer slecht, we keren terug naar de hoofdweg.
(Zoals overal in de dorpen is de hoofdweg en het centrum geasfalteerd of tenminste verhard maar sla je een zijweg in kom je in heel andere situaties terecht.)
centrum dorpje Cisnadiorara met gemeentehuis
Cisnadiorara ook hier de statige Sakische huizen, we wilden graag verder rijden langs het rivertje, een kilometer verder waren we verpicht terug te rijden, hoe verder hoe slechter werd de weg, dat zijn we gewoon in Roemenië
Weer verderop ligt het dorp Räsinari, een pitoresk dorpje, gezellige chaos van bontgekleurde huisjes langs nauwe straatjes en een kerk met fresco's maar onze wagen ziet hier af op die hobbelige wegjes.
hobbelige wegen; overal ziet men de grote poort voor paard en kar,
ook hier weer die Saksiche huizen
de kerk met fresco's
Het vergt een heuse toverkracht om terug op de weg richting Sibiu te geraken.
Gisteren lieten we ons bij onze gastfamilie ontvallen dat we in Roemenië vaak schapen zien maar nog nooit schapen- of lamsvlees ergens op een menu zagen, niet omdat we dat persé wilden eten maar gewoon een vaststelling.
Deze avond, op tafel, een malse lamsbout, we worden verlegen, dat was zeker niet de bedoeling, de mensen doen hier alles om het ons zoveel mogelijk naar de zin te maken.
Mircea hoeft deze nacht niet te werken, we beleven onze laatste gezamenlijke avond met de gastfamilie, tot laat blijven we buiten op het terrasje doorpraten, heel gezellig!
Wordt vervolgd….
Het zijn zwaar emotionele dagen, na het bezoek aan het gezin van de Pope en Nicoleta hebben we nood aan andere gedachten en besluiten naar het centrum van Sibiu te rijden.
Sibiu of Hermannstadt is na Brasov de grootste Saksische stad, hoewel de meeste Saksen inmiddels zijn weggetrokken heeft de stad hun sporen weten te behouden. Enige jaren geleden werd de binnenstad gerestaureerd, in 2007 was Sibiu Culturele Hoofdstad van Europa. Het is een ideale plaats om een stukje geschiedenis en cultuur te ervaren. We waren hier al meerdere keren en wilden graag de benedenstad die we nog niet bezochten, via de leugenbrug verkennen. De hitte verhindert ons aan onze planning vast te houden, de stad is nagenoeg leeg, door de hitte? Door de economische crisis? Op het centrale plein eten we een kleinigheid en vertrekken.
vorige jaren liep hier een massa volk, komt het door de warmte of door de crisis?We rijden een 15 km verder en bezoeken er een aantal Roemeens-Saksische dorpjes in de naburige berggebieden (iets frisser). Cisnadie met mooie straten en statige Saksische huizenrijen. Het is een goede bestemming om iets van het Saksisch verleden op te snuiven met een waardevolle weerkerk uit de 13de eeuw. We bezoeken de kerk, ook de toren is te bezichtigen maar we bedanken ervoor.
de gefortaliseerde kerkgefortaliseerde kerkhet centrum met statige Saksische huizenEven verderop bezoeken we het volgende dorpje Cisnadiorara met eveneens een Romaans kerkje uit de 13de eeuw. We maken hier een wandeling langs een pleintje en verder langs mooi geverfde huisjes. We rijden langs het riviertje, doch eenmaal verder buiten de huisjes wordt de onverharde weg zeer slecht, we keren terug naar de hoofdweg.
(Zoals overal in de dorpen is de hoofdweg en het centrum geasfalteerd of tenminste verhard maar sla je een zijweg in kom je in heel andere situaties terecht.)
centrum dorpje Cisnadiorara met gemeentehuisCisnadiorara ook hier de statige Sakische huizen, we wilden graag verder rijden langs het rivertje, een kilometer verder waren we verpicht terug te rijden, hoe verder hoe slechter werd de weg, dat zijn we gewoon in Roemenië
Weer verderop ligt het dorp Räsinari, een pitoresk dorpje, gezellige chaos van bontgekleurde huisjes langs nauwe straatjes en een kerk met fresco's maar onze wagen ziet hier af op die hobbelige wegjes.
hobbelige wegen; overal ziet men de grote poort voor paard en kar,ook hier weer die Saksiche huizende kerk met fresco'sHet vergt een heuse toverkracht om terug op de weg richting Sibiu te geraken.
Gisteren lieten we ons bij onze gastfamilie ontvallen dat we in Roemenië vaak schapen zien maar nog nooit schapen- of lamsvlees ergens op een menu zagen, niet omdat we dat persé wilden eten maar gewoon een vaststelling.
Deze avond, op tafel, een malse lamsbout, we worden verlegen, dat was zeker niet de bedoeling, de mensen doen hier alles om het ons zoveel mogelijk naar de zin te maken.
Mircea hoeft deze nacht niet te werken, we beleven onze laatste gezamenlijke avond met de gastfamilie, tot laat blijven we buiten op het terrasje doorpraten, heel gezellig!
Wordt vervolgd….
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Gustilpe,
De groeten komen brengen en zeggen dat ik stilletjesaan
weer begin. Je reisverhaal ga ik lezen één van de volgende
dagen.
De afb. van dat boeren huisje deed me denken aan het vroegere
Yougoslavïe, we waren er ooit en deden een uitstap met de bus.
In het dorpje passeerden we een kapper, het was middag de zaak
dicht. Door het venster zagen we een kommetje met water, daarin
de kwast en troebel water, handdoek op de grond, voorhistorisch.
Liefs,
bomi.
-
Gustilpe,
De groeten komen brengen en zeggen dat ik stilletjesaan
weer begin. Je reisverhaal ga ik lezen één van de volgende
dagen.
De afb. van dat boeren huisje deed me denken aan het vroegere
Yougoslavïe, we waren er ooit en deden een uitstap met de bus.
In het dorpje passeerden we een kapper, het was middag de zaak
dicht. Door het venster zagen we een kommetje met water, daarin
de kwast en troebel water, handdoek op de grond, voorhistorisch.
Liefs,
bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
Assa - Lid geworden op: 30 okt 2007, 15:29
- Locatie: Vlaams brabant
Lieve Gustilpe,ik wens je een gezellig weekend.
Jou verhaal bijgelezen,goed dat er mensen zijn gelijk jij Gustilpe,
mijn katje is nog niet beter,uitleg staat bij Bo'ke en rapke.
Groetjes.. assa
bedankt voor jou bezoekje met een mooi plaatje!
Jou verhaal bijgelezen,goed dat er mensen zijn gelijk jij Gustilpe,
mijn katje is nog niet beter,uitleg staat bij Bo'ke en rapke.
Groetjes.. assa
bedankt voor jou bezoekje met een mooi plaatje!
Groetjes van assa