Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Bosrankje]

Op 2 augustus 2012




Brief


Een sprongetje
maakt mijn hart
van vreugde vervuld,
gespannen mijn lijf,
een brief van hem,
ongeduldig lezen
wil snel weten
wat hij me schrijft,
verzekert met klem
denkt heel veel aan mij

Gelukkig ontspan ik,
mijmerend geniet ik
met gesloten ogen zit ik
ver weg fantaseer ik
dromend ben ik
dicht bij hém.


Bomi.

[Alterego1]

op 3 Augustus 2012



Ons leven

Verknocht aan het verleden
Verkocht aan het heden
Verliefd op de toekomst

Liefde en leed
In harmonie gekleed
Lachen en verdriet
Samen aaneen geniet

Storm en wind
Zijn als een blij kind
Twijfel en ongemak
Zit in een keurslijf, te strak

Wij zijn één geworden
In mening en gedachten
Verstrengeld als wortels
In de onuitputtelijke aarde

Ons leven is een ketting
Met aaneengeregen parels
Wit, grijs, zwart
Ons huwelijk blijft iets apart.

Claire Vanfleteren

[Alterego1]

op 4 Augustus 2012



Nocturne

ik zie
de zachte glimlach
in jouw ogen
ik hoor
de warmte
van jouw stem

mijn hele zijn
wordt naar jouw liefde
toegebogen
en vlinders
worden wakker
in mijn huid

laat maan en sterren
nog even blijven duren
maar broos en breekbaar
verglijdt het duister
in de dag

hou mij dan vast
voor ik ontwaak
uit rusteloze dromen
jouw beeld verdwijnt
zoals schaduw
vlucht voor nacht

Elleke

[Bosrankje]

[Alterego1]

op 5 Augustus 2012



Luisteren

Wanneer jij
fluistert
weifelend of
verward

zal ik dan liefdevol
luisteren
naar de klanken
uit je hart?

Zou ik jou dan
willen paaien
onder een
woordenwaterval?

Alleen maar luisteren
tot wij samen
zalig dromen
jij en ik

Elisa

[Alterego1]

op 6 Augustus 2012



Markt

Een bries zwanger
van zuiderse geuren
speelde met stoffen
in regenboogkleuren

Een kakofonie
van allerlei talen
inheemse geluiden
en vreemde verhalen

Vruchten,vis,bloemen,
allerlei waar
staan schilderachtig
door elkaar

Lachende gezichten
prijzen waren aan
en blijven even
op mijn netvlies staan

De zon overkoepeld
dit hele festijn
rood en bedwelmend
als zuiderse wijn

Fernanda

[Alterego1]

op 7 Augustus 2012



Zomerspiegeling

Lieveling, het zal wel komen!
Zei ze zachtjes in mijn oor
Blijf geloven in je dromen
En zeker in de tijd er voor

Praat, o liefste, praat met mij
Over alledaagse dingen
Heel wat toekomst is voorbij
En werd herinneringen

Hang geen foto’s aan de muur
Van ons voorbij verleden
Wees bij mij, elk kostbaar uur
Vol warmte hier beneden

Lieveling, het zijn geen dromen
Als de liefde ons doordrenkt
Kan er wel iets mooiers komen
Dan wat de Heer ons heden schenkt

Frankie

[Bosrankje]

Op 8 augustus 2012




De eerste dag


De rozen dragen parels
uit de handen van de morgen,
parels voor mijn liefste
die in het open raam
een frisse mond haalt
en de ochtend zoent.

De zomerlucht hangt
blauwgewassen en geboend
te drogen
in een spinnenweb van licht
met duizend diamanten.
Ik voel de naaktheid
van de nieuwe dag heel dicht

en teer, als was de wereld
pas deze nacht geschapen.
Een tortel drinkt zich leven
aan een waterplas
en breekt het frele spiegelbeeld
van hoe het eertijds was

of moet geweest zijn
met levend licht dat uitbarst
't allenkanten,
een koor van kinderstemmen,
jong en uitgeslapen.

Give

[Alterego1]

op 9 Augustus 2012



Mijn dorp

Denken aan vervlogen tijden,
hoe we ’s zondags wandelden langs de Leie,
met ons pa, ons ma, de broers en de hond.
Nog zie ik de blauwe akkers,
de wiegende halmen,
de wiedsters gekromd voorovergebogen,
aan elkaar de roddelnieuwtjes vertellend.
Nog ruik ik de stank van het roten,
grote bakken in het Leiewater.
Nog zie ik de vlaswerkers op het veld
met bruingebrande ruggen zwetend
onder een ongenadig brandende zon,
de vlasbundels in kapellen
te drogen zetten.
Kwajongens speelden er verstoppertje
tot grote ergernis van de vlasboer.

Mijn dorp,
het leefde van het vlas!

Gustilpe

[Alterego1]

op 10 Augustus 2012



Sprookje

Er was eens ...
het is het begin van een sprookje
het zit in mijn hoofd als een spookje
het begin is meestal treurig
maar het einde is fleurig

Maar wat ligt er tussen
veel minnen en plussen
daarom lezen wij het met plezier
dat weten we alhier

Maar soms komt een sprookje uit
dan is er een nieuw geluid
zet het dan vast in je hoofd
want dan is het de waarheid die jij gelooft

Daarom lig ik nu bij jou in bed
daar heb ik op ingezet
wat er ook kan gebeuren
laten we samen ons leven kleuren

Nu komt klaasvaak
hij strooit zand en dat is raak
maar ik ben niet nukkig
we zullen leven lang en gelukkig

Herman

[Bosrankje]

Op 11 augustus 2012




Een gedicht


Een gedicht vertelt met weinig woorden,
wat onze ziel beroert.

Een gedicht vertelt eerlijk en onbevangen,
over de strijd die men voert.

Over hoop en verlangen dat in
ons binnenste groeit.

Zo intiem is een gedicht,
lees....en het heeft een gezicht.


Hilde

[Alterego1]

op 12 Augustus 2012



Lokkertjes...

Genietend van mijn tas koffie,
bedenk ik wat te vertellen.
De mieren houden me hier bezig,
ze zijn al een tijdje aangeland
met ganse families.
blijkbaar geboekt voor lang verblijf.

Ze amuseren zich hier rot,
sommigen krijgen ook vleugels.
Gelukkig ben ik elk jaar
goed voorzien van mierendozen..
Ze worden druk bezocht,die lokkertjes,
maar toch komen ze nog altijd terug
op een andere plaats dan.

Vorig jaar kampeerden ze buiten
en dat vond ik toch wel aangenamer.
Nu werd ik naar buiten gelokt
door joelende kinderen van de buren.
Ze waren aan het zwemmen
in de veldregenwaterput.

Aan de boom een ladder gebonden,
om uit het water te klauteren,
kwestie van de aardenkant
niet kapot te maken.
De put is 25m lang
en toch wel 6m breed.
In het midden kan je
leuk zwemmen.

Mooi om zien,
tussen de wilde veldbloemen,
net als vroeger dus.
Het ontlokt me de lust
ook in 't water te springen,
de lokroep van de natuur,
maar dan liefst in 't zwembad.

Jadi

[Bosrankje]

Op 13 augustus 2012



Eenzame poes


Mientje, Mientje, Mientje,
waar blijft nou toch jouw vriendje?
Je zit nog steeds op hem te wachten,
al zeven dagen en zeven nachten.
Jouw vriendje heeft het huis verlaten.
Hij heeft jou in de steek gelaten
met je vele poezenkindjes
in de mand met roze lintjes.

Mientje, Mientje, arme poes,
jouw vriend is er vandoor met Loes.
Je kent ze toch, die met het belletje
en dat witzwart gevlekte velletje.
Mientje, misschien weet je het niet
maar de kater van buurman Piet
heeft net zoveel verdriet als jij.
Ooit gaat dat vanzelf voorbij.

Hij mist Loes
zij was zijn poes.
Ach Mien, kijk om je heen
verdrietig ben je nooit alleen.
Piets kater vindt jou best wel aardig,
hij is glanzend zwart en loopt zo waardig.
Je hebt vroeger zelfs met hem gestoeid.

Troost jezelf nou maar, want het is heus waar,
voor jou zal straks de maan weer schijnen.
Je poezenverdriet zal gauw verdwijnen
als je met je nieuwe vriendje
uit één bak melk drinkt, Mientje.

Janina

[Bosrankje]

Op 14 augustus 2012




Bruidssluier


Bruidssluierwaterval
Sluier van verdriet
Om alles wat ik achter liet
Rouwsluierwaterval
is jouw betekenis
Na mijn droeve belevenis

De zachte waternevel
die jij verspreidt
Zijn tranen van
de verleden tijd

Met de geur van het
koele water,
gaat er een rilling
door mij
Waardoor ik ga beven
Mijn leven
gaat zonder mijn
liefde voorbij.

Jure

[Alterego1]

op 15 Augustus 2012



Voor moeder

Een geur, een herinnering,
in het donker aan je denken
In de verte een beetje licht
Een traan bij het lezen van een gedicht
De laatste verjaardagskaart
die je voor mij hebt geschreven,
heeft meer waarde dan duizend geschenken

Ik wou alleen maar,
dat je nog even was gebleven
Ik had je zo graag laten verstaan,
dat alles anders had moeten gaan

Tinneke