Het leven zoals het is...(vervolg)

[Bosrankje]

Lieve Hilde,

Jouw gedicht is morgen, 13 september, te lezen in Pvdd en de ppt
ervan in het Prentenkabinet.

We zullen dan jouw 'Herfst' graag in oktober bij Pvdd plaatsen...
een prachtig gedicht !

Lieve groetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[_Nele_]

Hilde,

geniet van een zomerse zondag!

Hoop dat de problemen van je schoonouders

opgelost raken.Afscheid van het huis stel ik

zolang mogelijk uit.Een moeilijke keuze

lieve groeten

Nele

[Bosrankje]

Lieve Hilde,

Nog vlug een zonnige groet op deze late

namiddag ( maar beter laat dan nooit )

Tot schrijfs hier of in ons Laar en

lieve groetjes van Alter en Rankje

[hilde m]

Lief, mooi Rankje,
elk moment, elke tijdstip
zie ik je graag komen...
liefs van hilde

Nele,
glinstert en schittert
op deze prachtige
nazomerse dag...
blij met z'n mooi bezoek
liefs van hilde

[hilde m]

Het huis kil
door afwezigheid.
Hun verhaal
wordt ingepakt
door tientallen
hulpvaardige handen.

Schroevendraaiers
transformeren meubelen
tot nietszeggende planken.

Op het einde van de dag
is niets meer zoals het was,
kaal geplukt
als na een sprinkhanenplaag
eindigt hiermee
het langste hoofdstuk
van hun verhaal.

[Gast]

Beste Hilde,

Hoe goed heb jij dit onder woorden gebracht.
De ziel is uit het huis.
Het is niet het afsluiten van een deur maar van een 'thuis',
vol herinneringen, mooie en droeve.
Gelukkig kunnen ze dit nog samen doen.

Hopelijk mogen ze nog wat jaren tesamen doorbrengen
en wordt hun nieuwe woonst weer een warme 'thuis'.
Dat wens ik hen van harte!

groetjes van,
elleke

[hilde m]

Lief elleke...
wat fijn dat je langskwam
en "gevoel en wensen" achterliet...

[hilde m]

Elke morgen...
bijna op de minuut,
liep hij door onze straat,
jaar na jaar...

In de zomer samen met
het opgaan van de zon,
in de winter,
in het licht van de straatlantaarns.
De man bleef altijd dezelfde
donker en kleurloos,
alleen de hond veranderde,
eerst was hij gevlekt,
daarna vaal bruin.
Hij knikte vriendelijk
goede morgen,
als bij ons de deur openging
voor een nieuwe werkdag.
En plots...
op een morgen,
was de straat verlaten,
een vertrouwd beeld
eruit geknipt...
de man met de hond
was verdwenen
en dat is nu zo al weken...

Gisteren,
zag ik zijn kleurrijke vrouw
met haar rode jasje aan
op haar turkooizen fiets,
ze vertelde dat haar man
ernstig ziek is.
Een herseninfarct houdt hem in bed
en de hond in de tuin...
Onze straat zal nooit meer
zo vertrouwd zijn.

[schrijfster]

Hilde,

een warme opbeurende groet
voor jouw!!

Schrijfster

[hilde m]

Hallo schrijfster,
blij met je "warme" herfst.
veel liefs van hilde

[hilde m]

De bomen gekuist
door de stormwind,
een veelheid van herfstornamenten
op de nieuwe terrassen en oprit.
Een kwartet schrijnwerkers
die binnenzit.
Ramen en rolluiken
moeten eraan geloven,
stof en vuil
vliegt in 't rond...
'k zou willen gaan lopen
als ik kon.

Dit alles maakt deel uit
van mijn mans pensioenplan,
dan zitten we lekker
en zuinig warm.
Zo werkt hij consequent
zijn lijstje af,
alles in orde
voor z'n eerste pensioendag...

Nog een jaar en half te gaan...

[hilde m]

Dit komt nooit meer goed
'k voel de schrijnende pijn
diep van binnen.
't Heeft lang geduurd
voor het zover was
voor de wonde zo etterend was
en jij,...
jij kent de woorden niet
die genezend zouden werken
ze zitten niet in jou
'k mag ze dus niet verwachten.

Van water maak je geen bloed
das een realitisch, teleurstellend goed.
'k Ben altijd alleen geweest
gelukkig in mijn wereld
van woorden...
waar de beker soms overloopt,
het papier de emoties gretig opzuigt
als een droge spons.
'k Voel me wel enigzins verloren
maar dan denk ik...
er blijft nog zoveel over.

[Bosrankje]

Lieve Hilde,

Met veel interesse hebben wij je jongste teksten aandachtig
gelezen en nogmaals opgemerkt dat je topic zijn naam echt
verdiend !

In 'Einde van een hoofdstuk' :

'Schroevendraaiers
transformeren meubelen
tot nietszeggende planken.'

Prachtig verwoord, een heel leven uit elkaar geschroefd in
heel weinig tijd !

In 'de man met de hond', wat ik heel origineel vind, is de
manier waarop je een jarenlang verhaal samenvat in enkele
treffende woorden en, jouw beschrijving van het verschil
tussen de man en zijn vrouw lijkt op een kleurrijke schilderij
met haar schaduwkant...een yin en yang voorbeeld. !
Een triestige einde ... het leven zoals het is...

'Pensioenplan' heel levendig verteld (zoals gewoonlijk) en last
but not least, een pijnlijk gebeuren in je leven 'Hartzeer om een
vriendschap' ! Desillusie, onbegrip, gemis, verdriet...
En weer een prachtige zin :

'waar de beker soms overloopt,
het papier de emoties gretig opzuigt
als een droge spons.'

Lieve Hilde, ik besef ineens dat ik veel geschreven heb maar het
was heel spontaan... Ik had even een beetje tijd en ik ben blij dat
het kon. Hopelijk vind je het niet overdreven ?

Hou je goed, Hildeke en tot schrijfs hier of in ons Laar

Veel liefs van Alter en Rankje

[hilde m]

Lief, mooi Rankje,
genoten van je bezoek,
van je spontane ontboezeming...
van de vriendschap en warmte
die er vanuit ging...
veel liefs van hilde.

[hilde m]

Vandaag,
was het dan zover...
hun verhaal werd ingeladen,
verscheept naar
een andere haven...

Met jeudige overmoed,
grappen en grollen
werden kasten en planken
naar buiten gedragen.
't Had iets grotesk,
iets "doods",
een Orleaanse begrafenisstoet,
op naar hun nieuwe woonst.
Veel kleiner, veel knusser,
met de lift naar boven
en daar op-en afgesloten.

En de regen,
die gaf ons zijn zegen...Amen.