TOON HERMANS EERBETOON 3 EN SLOT
-
Norman12 - Lid geworden op: 22 sep 2008, 22:00
.
De enige verandering : alles wordt steeds duurder
De enige constante : staat op deze foto

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MAANDAG MIJN EERBETOON AAN TOON HERMANS 4’de jaargang
DEAR HEARTS AND GENTLE PEOPLE-----BING CROSBY
I love those dear hearts and gentle people
Ik hou van Holland en van Toon Hermans…………………118-
En ze zijn zo dichtbij
Het is een vol land maar van Toon Hermans
Weet ik dat hij er is voor mij
Ze kunnen feesten , zo buitensporig
Ze gaan er tegenaan
Het zijn net beesten , en zo balorig
Ze willen altijd verder gaan
Maar Toon die houdt , hen , nog op het rechte pad
Alles wat hij zingt kan met een kind in bad
Ik hou van Holland en van Toon Hermans
Maar Toon die spant de kroon voor mij , want Toon die maakt de mensen bij
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DINSDAG DE BETERE GEDICHTEN VERGEET ZE NIET
Der Schmetterling (de vlinder)
Het was de laatste, de allerlaatste
Hij was zo rijk, zo stralend, zo verblindend geel.
Het was net een traan van de zon
Die verzengt tegen een witte steen.
Zo'n schittering van geel,
Vloog onbelemmerd de hoogte in,
Weg, ik weet het zeker, omdat
Hij onze wereld vaarwel wilde kussen.
Zeven weken woon ik hier,
Opgesloten in dit ghetto;
Ik heb de paardenbloemen naar me zien reiken,
En de witte kastanjebloesems op de binnenplaats
Maar een andere vlinder heb ik nooit meer gezien.
Die vlinder was de laatste, want
Er leven geen vlinders hier in Terezin.
Door Pavel Friedmann geschreven in het concentratiekamp van Terezin of Theresienstadt -een klein stadje ten noorden van Praag- in 1942 toen hij daar opgesloten zat. Hij verbleef er van 1942 tot 1944. Hij overleed op 23-jarige leeftijd op 29 september 1944 in Auschwitz. Zinloos. Dit gedicht is in Tsjechië erg bekend en staat daar symbool voor het anti-oorlog / anti-geweld idee zoals bij ons bijvoorbeeld het boek van Anne Frank.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS WOENSDAG
De kans was niet zo klein………………….586
Ik werd dus langzaam groot
Dieet van marsepein
En alle dagen brood
En ieder jaar een feest
Het feest van Sinterklaas
Toen hij was langs geweest
Staakten makkers hun geraas
En ieder jaar een stal
Met een ezel en een os
We leerden bovenal
Het kind is steeds de klos
En iedere winter sneeuw
We maakten dan een man
En vurig als een leeuw
Bloedworst uit de pan
En ieder jaar met Paas
De eitjes in de tuin
De krokus in een vaas
En lente goede luim
En ieder jaar een kaarsje bij
Op de verjaardagstaart
Met een cadeau van jou voor mij
En hier en daar al baard
Het schip uit Spanje toonde aan
Alles komt weerom
Een tijd van komen en van gaan
En ook wel andersom
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS DONDERDAG
Ik zing van binnen heel de dag………………….587
Ik zing om niet te moeten wenen
Ik zing van Beatles Brahms en Bach
Maar leef omringd door harde stenen
Ik schrijf de beelden uit mijn kop
Ik schrijf dat kan alleen dit dier
Ik schrijf en zeg “Pijn , lazer op”
De deur naar buiten op een kier
Ik hoop steeds tegen beter weten in
Ik hoop want hoop doet leven
Ik hoop maar ieder doet zijn zin
De Sossen en de Tsjeven
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS VRIJDAG
Drie kinderen ik ken ze niet………………………588
En toch dragen ze mijn naam
En samen zijn ze mijn verdriet
Ik kijk achter het raam
Ze lopen werken en beminnen
Hun tijd gaat ook voorbij
Ze weten niets van al mijn zinnen
Ze zoeken het niet meer bij mij
Ze moeten net als ik nog groeien
Dat is een eindeloos proces
Ik wil me niet met hen bemoeien
Ik heb nog een minuut of zes
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZATERDAG
BERICHT
Bericht aan alle vreemdelingen……………589
Die komen lezen ongemerkt
Ik hoop dat ik nog lang kan zingen
En dat mijn hartje wordt versterkt
Bericht aan alle rijke vrekken
Die miserie strooien hier op aard
Ik wens ze een vervroegd vertrekken
Dat is me wel wat moeite waard
Bericht aan alle lotgenoten
Die vertrouwen op een woord
Er zijn nog planten onbespoten
Er is nog leven niet vermoord
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZONDAG
Ik weet hoe het zal zijn…………………..590
Het wordt een lange diepe pijn
Ik weet hoe het zal voelen
Het wordt branden zonder koelen
Men noemt het soms de hel
Maar ik niet , dat weet je wel
Het is verbonden met het leven
Het is met ademen verweven
En daarom wil men terug naar toen
Maar er is niets meer aan te doen
Geluk en jeugd zijn zo voorbij
De wereld zet je nu opzij
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
.
De enige verandering : alles wordt steeds duurder
De enige constante : staat op deze foto

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MAANDAG MIJN EERBETOON AAN TOON HERMANS 4’de jaargang
DEAR HEARTS AND GENTLE PEOPLE-----BING CROSBY
I love those dear hearts and gentle people
Ik hou van Holland en van Toon Hermans…………………118-
En ze zijn zo dichtbij
Het is een vol land maar van Toon Hermans
Weet ik dat hij er is voor mij
Ze kunnen feesten , zo buitensporig
Ze gaan er tegenaan
Het zijn net beesten , en zo balorig
Ze willen altijd verder gaan
Maar Toon die houdt , hen , nog op het rechte pad
Alles wat hij zingt kan met een kind in bad
Ik hou van Holland en van Toon Hermans
Maar Toon die spant de kroon voor mij , want Toon die maakt de mensen bij
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
DINSDAG DE BETERE GEDICHTEN VERGEET ZE NIET
Der Schmetterling (de vlinder)
Het was de laatste, de allerlaatste
Hij was zo rijk, zo stralend, zo verblindend geel.
Het was net een traan van de zon
Die verzengt tegen een witte steen.
Zo'n schittering van geel,
Vloog onbelemmerd de hoogte in,
Weg, ik weet het zeker, omdat
Hij onze wereld vaarwel wilde kussen.
Zeven weken woon ik hier,
Opgesloten in dit ghetto;
Ik heb de paardenbloemen naar me zien reiken,
En de witte kastanjebloesems op de binnenplaats
Maar een andere vlinder heb ik nooit meer gezien.
Die vlinder was de laatste, want
Er leven geen vlinders hier in Terezin.
Door Pavel Friedmann geschreven in het concentratiekamp van Terezin of Theresienstadt -een klein stadje ten noorden van Praag- in 1942 toen hij daar opgesloten zat. Hij verbleef er van 1942 tot 1944. Hij overleed op 23-jarige leeftijd op 29 september 1944 in Auschwitz. Zinloos. Dit gedicht is in Tsjechië erg bekend en staat daar symbool voor het anti-oorlog / anti-geweld idee zoals bij ons bijvoorbeeld het boek van Anne Frank.
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS WOENSDAG
De kans was niet zo klein………………….586
Ik werd dus langzaam groot
Dieet van marsepein
En alle dagen brood
En ieder jaar een feest
Het feest van Sinterklaas
Toen hij was langs geweest
Staakten makkers hun geraas
En ieder jaar een stal
Met een ezel en een os
We leerden bovenal
Het kind is steeds de klos
En iedere winter sneeuw
We maakten dan een man
En vurig als een leeuw
Bloedworst uit de pan
En ieder jaar met Paas
De eitjes in de tuin
De krokus in een vaas
En lente goede luim
En ieder jaar een kaarsje bij
Op de verjaardagstaart
Met een cadeau van jou voor mij
En hier en daar al baard
Het schip uit Spanje toonde aan
Alles komt weerom
Een tijd van komen en van gaan
En ook wel andersom
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS DONDERDAG
Ik zing van binnen heel de dag………………….587
Ik zing om niet te moeten wenen
Ik zing van Beatles Brahms en Bach
Maar leef omringd door harde stenen
Ik schrijf de beelden uit mijn kop
Ik schrijf dat kan alleen dit dier
Ik schrijf en zeg “Pijn , lazer op”
De deur naar buiten op een kier
Ik hoop steeds tegen beter weten in
Ik hoop want hoop doet leven
Ik hoop maar ieder doet zijn zin
De Sossen en de Tsjeven
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS VRIJDAG
Drie kinderen ik ken ze niet………………………588
En toch dragen ze mijn naam
En samen zijn ze mijn verdriet
Ik kijk achter het raam
Ze lopen werken en beminnen
Hun tijd gaat ook voorbij
Ze weten niets van al mijn zinnen
Ze zoeken het niet meer bij mij
Ze moeten net als ik nog groeien
Dat is een eindeloos proces
Ik wil me niet met hen bemoeien
Ik heb nog een minuut of zes
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZATERDAG
BERICHT
Bericht aan alle vreemdelingen……………589
Die komen lezen ongemerkt
Ik hoop dat ik nog lang kan zingen
En dat mijn hartje wordt versterkt
Bericht aan alle rijke vrekken
Die miserie strooien hier op aard
Ik wens ze een vervroegd vertrekken
Dat is me wel wat moeite waard
Bericht aan alle lotgenoten
Die vertrouwen op een woord
Er zijn nog planten onbespoten
Er is nog leven niet vermoord
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
MIJN RIJMPJESDOOS ZONDAG
Ik weet hoe het zal zijn…………………..590
Het wordt een lange diepe pijn
Ik weet hoe het zal voelen
Het wordt branden zonder koelen
Men noemt het soms de hel
Maar ik niet , dat weet je wel
Het is verbonden met het leven
Het is met ademen verweven
En daarom wil men terug naar toen
Maar er is niets meer aan te doen
Geluk en jeugd zijn zo voorbij
De wereld zet je nu opzij
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
.
-
Gast
Inderdaad Norman.... wat Yorkske schrijft
Ik stem alvast op jou
Fijne Maandag ,en t'ja mijn vakantie zit erop

Ik stem alvast op jou
Fijne Maandag ,en t'ja mijn vakantie zit erop

-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Norman,
Wees gerust, ik stem altijd op jouw hoor
Bedankt voor je ontelbare prachtige foto's en tekeningen
van Indonesie (en vooral van mijn geliefde eiland, Bali !)
Ik bewaar ze allemaal in een speciale map !
Ik heb dit 'elfje' voor jou gemaakt : een foto van mijn
houten Boeddha, uit 'het eiland der goden' en die in onze
living een bevoorrechte plaatsje heeft !
Jouw jongste gedichten zijn bijzonder pakkend, ontroerend en
ook zo droevig, weemoedig...ik vind geen gepaste bijvoeglijk
naamwoord om uit te drukken wat ik voel als ik die lees, maar
ze zijn prachtig !
Bedankt voor alles, beste Norman !
Lieve warme groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Gast




























