Poëzie van de dag - PRENTENKABINET

[Bosrankje]

Op 27 oktober 2012




Herinneringen


Kan men zich inbeelden
dat onze ouders zich vroeger verveelden ?
De maandag begon men met de was
hetgeen zeker niet eenvoudig was.
De witte was, twee dagen weken in een kuip
die werd dan omgekeerd
en het water liep eruit.
De wasmachine, een koperen kuip
met daaronder een vuurtje met een luik.
Het linnen ging erin
bruine zeep erop, dat was het begin.
Dan maar stoken,
dat het van ver werd geroken.
Na uren draaien van links naar rechts,
kwam het door de wringer in de mand terecht,
dit was zwaar, een echt gevecht.
Dan op het gras laten bleken
om daarna terug in de wasmachine te steken.

Zo herbegon alles voor de tweede keer.
Hoeveel dagen er al waren verstreken
Dat weet ik bijna niet meer.
Eindelijk het drogen aan de wasdraad.
Bij goed weder ging het snel,
bij regenweer was het een hel.
Tenslotte werd het dan gestreken
maar de week was intussen ook verstreken.
Dat was de goede oude tijd.
Zijn we nu tevredenof hebben we spijt.

Yna

[Alterego1]

op 28 Oktober 2012



Oktober

Zomer ingeruild voor herfst,
opeenvolging van seizoenen,
dagen kort,kil en guur,
speling der natuur,
zovele eeuwen
hetzelfde stramien,
komen,gaan,wederkeren.

Bomen laten
uitgebluste bladeren vallen,
het gebladerte dwarrelt,
verkleurt, en krimpt,
tot die afval een veelkleurige
bladakker vormt
bezaaid met rijpe vruchten
van de bomen.

Alterego

[Bosrankje]

Op 29 oktober 2012


Het mooiste kleurenpalet


Het mooiste warme kleurenpalet
brengt ons de herfst keer op keer.
Vol bewondering, volg ik het ballet
van dwarrelende bla'ren in stormweer.

Paddenstoelen vormen een heksenkring,
de natuur bereikt haar onherroepelijke epiloog
met een ondefinieerbare geurenmengeling...
Herfst in 't bos is een streling voor het oog !

De winter is op komst... de bossen trillen,
behalve naaldbomen en zacht groen mos...
Straks zullen naakte eiken en beuken rillen,
als wind, hagel en sneeuw stormen in 't bos.


Bosrankje

[Alterego1]

op 30 Oktober 2012



Als de twijfel toeslaat

Wanneer je zelfvertrouwen je verlaat
Kijk dan om je heen
Zoek naar datgeen wat in je verdween
Richt je op wat dan lijkt onbelangrijke dingen
Besteed aandacht aan mensen en dieren die je omringen

Misschien vind je dan jezelf terug
Al lijkt je hoofd een doolhof er is altijd een weg terug
Jezelf terug vinden is vaak moeilijk
De gedachte daaraan vind je dan zelfs al verfoeilijk
Maar toch, het is het proberen waard
Misschien dat dan de storm in je hoofd bedaard

Gedachten kunnen je doen dwalen
Je overspoelt jezelf met je eigen onsamenhangende verhalen
Probeer alles eens op een rij te zetten
Vermijd de gedachten die je dat beletten
Zet ze voor even aan de kant
Vraag jezelf af, wat is er met mij aan de hand

Neem daar de tijd voor
Wees voor jezelf eens een luisterend oor
Dan zul je veel over je eigen ik ontdekken
T is niet altijd leuk, je ziet je sterke en zwakke plekken
Maar als je aan allebei toe wilt geven
Kun je met je sterkte en zwakte leven

Vaak slaat dan de twijfel op de vlucht
Komt je zelfvertrouwen terug vergezeld door een diepe zucht...

Nienka

[Alterego1]

op 31 Oktober 2012




Een parel

Ik keek voor mij
een parel lag
in modderbrij
het regende.

Ik kwam nabij
de zon verscheen
de parel zei
"neem me toch...och nee."

Ik moest voorbij
mijn lippen beefden
de parel blonk
toen in de regen.

Frido

[Alterego1]

op 31 Oktober 2012




Herfst-attributen

Kleurrijk en vrijgevig
is de "jonge" herfst,
rijp en zoet z'n gaven,
de vruchten van het veld.

Weemoedig is
de "oude" herfst,
droevig de chrysantenweelde
luister voor dood en verderf.

Giechelende heksen,
puntige hoeden,
harige spinnen,
zwarte poezen,
rammelende spoken,
orange pompoenen...

Een vrolijke noot,
griezelen en spotten
met "pietje de dood"...

Hilde

[Alterego1]

op 1 November 2012



Al die doden in mijn hart

Al die doden in mijn hart:
zorgeloos geven zij
elkaar een hand
zingen storm weg

Met een albasten huid
leggen zij zich neer
voor de gedolven graven
een glimlach op hun gelaat

Wijl hun ademen stokt
beweegt mijn borst
zacht op en neer
scheurt de hemel
zich uit mijn ziel

Sunset

[Alterego1]

op 2 November 2012




Praten met stenen

Hier sta ik dan,

moederziel alleen
Omringd
door een kleurenpracht van bloemen
Van onschuldig wit,
tot bloed,
diep, donkerrood
Het aanzicht maakt me warm
en toch,
ben ik omsingeld
door de stilte van de dood

Hier sta ik dan,

moederziel alleen
Ik ben gekomen om te praten
Maar het lukt me niet,
te praten tegen een
grijze, koude, kille steen

Hier zit ik dan,

moederziel alleen
Geknield,
mijn linkerhand
rustend waar ik denk
dat eens je hart heftig klopte
In de rechter hand,
een bloem
Geen grote witte, gele of roze
Het is diegene,
die je ooit
voor mij speciaal hebt uitgekozen

Ik ga maar weer,

moederziel alleen
Ik neem de bloem weer mee
Omdat ik niet zou kunnen verdragen,
dat de winter haar kleur zou vervagen
Ik laat ze liever drijven in mijn hart
in onze denkbeeldige zee
Daar waar ze hoort,
daar waar liefde heerst van ons alleen
Daar waar ik urenlang met je praat

Want ik wil niet praten tegen een steen

Tinneke

[Alterego1]

op 3 November 2012



Laatste afscheid

Weten dat je doodgaat,
verloren de ongelijke strijd.
Weten dat vechten niet meer baat,
je toekomst verdwenen in de tijd.
Weg de hoop op verandering
wat ooit was is nu herinnering.
Weten dat je doodgaat,
beseffen wat je hier achterlaat,
zij die je zo dierbaar zijn,
dat weten doet zoveel pijn.
Je wou nog zoveel kwijt,
alleen ontsnapt je nu de tijd.


Opgebruikt ligt nu je lichaam
als ballast hier achtergelaten.
Jouw geest, jouw liefde en je bestaan
voor altijd in onze harten opgeslaan.

Bomi

[ria]

Zoals altijd genoten hier van alle poëzie
en van de mooie illustraties van Rankje en Alter.

Dank aan iedereen, sterkte aan diegenen
die het deze dagen bijzonder moeilijk hebben.


het Heilig Land, waar mijn man pas verbleef,
leven, dood en Verrijzenis.


"Ik ga heen, naar de Vader, om een plaats voor U te bereiden", zei Jezus
tot zijn apostelen, "en als ik een plaats voor u heb bereid, kom ik terug om
U te halen en dan zal je zijn waar ook Ik ben" Dat is Zijn belofte,
op dewelke ik vertrouw.

Op deze dagen meer dan anders kunnen we daarin geloven.

liefs,
ria

[Alterego1]

[Bosrankje]

[Bosrankje]

Graf van Jezus in Heilige Grafkerk in Jeruzalem

Ria, bedankt voor je bezoek en al het moois en interessants
dat je meebracht !
Je man heeft zeker heel veel te vertellen over zijn reis in het
Heilig Land ! ?

Veel liefs van Alter en Rankje

[Alterego1]

op 4 November 2012



Even bezinnen

Ik denk aan jou.
Dagen rijden is ver;
maar de hemel zou
verder zijn ? Voorbij die ster ?

Ik weet jou te vinden.
De muziek leidt mij
langs wegen die ons verbinden
tot het wachten is voorbij.

Bo'ke

[Bosrankje]

Op 4 november 2012


Verdriet


De regen drenkt de huid door
weet niet uit welke hoek de wind waait
zo jankt de troosteloze mens,
de geluksgodin weggemaaid.

Tot alle wolken overtrekken
en in windstilte de rust wederkeert,
het verdriet eindelijk overwonnen,
hoeft 't hartje niet blijvend verweerd.

bo’ke

Ps. Uitleg in de topic van bo'ke