Menselijke waarde
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
Menen ? Nee hoor, ik ben er zeker van. Jij mist natuurlijk de nodige informatie hieromtrent.bluevelvet schreef: Tja, uitgeroeïd onder de Romeinen en dan nu ? Meen je dat het Arianisme voortleeft in de Islam ? ?
Hoeveel moet ik je nog zeggen dat je niet kan lezen. Eén van deze verketterde versies, maar als je kon lezen schreef ik ' onder andere : o.a. = onder andere .Als je beweert dat de Islam de voortzetting is van het Arianisme dan vergeet je er nog een hele boel anderen.
Toch maar eens iets anders lezen dan enkel De Wachttoren. Ik heb je al meerdere keren enkele boeken aangeraden.
Maar kind toch, moet je zelfs in een franstalige wiki - versie gaan zoeken om dit hier neer te zetten ? Wat heb ik al deze jaren je al niet voorgehouden ? Moet ik daarover ook nog wat titels geven ? Vertel me eens iets nieuws zeg. Je begrijpt zelfs niet eens wat dit inhoud.In het kort vrij vertaald :
' Gedurende de laatste 1500 jaar wordt de term 'arian' gebruikt om groepen aan te duiden die zich aanbidders of volgelingen van Jezus Christus noemen maar zonder in hem te geloven als gelijke aan God of het Niceaans credo te omhelzen.
-
bluevelvet - Lid geworden op: 28 aug 2005, 02:10
- Locatie: Gent
Zeg talisman, wat heb je mij al jaren voorgehouden over de Islam en de Arianen ? Het is het eerste wat jij er over neerschrijft. En geef mij eens een pagina in het Nederlands met de lijst uit Wiki ?
Geef ik je nu toch wel de bron en is het weer niet goed omdat het in het Frans is, héwel merci z'n
Geef ik je nu toch wel de bron en is het weer niet goed omdat het in het Frans is, héwel merci z'n
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
Dat doe je met opzet. Ik had het wel over het overschrijven van Genesis he troll. ( of ben je écht zo dom ? )bluevelvet schreef:Zeg talisman, wat heb je mij al jaren voorgehouden over de Islam en de Arianen ? Het is het eerste wat jij er over neerschrijft. En geef mij eens een pagina in het Nederlands met de lijst uit Wiki ?
Geef ik je nu toch wel de bron en is het weer niet goed omdat het in het Frans is, héwel merci z'n
-
ebenhaezer - Lid geworden op: 16 jul 2008, 14:14
- Locatie: Vlaanderen .
VESSELIN , in het leven is er idd. soms meer pijn en verdriet , dan vreugde , en we weten hoe dat komt ! We zijn er allemaan voor een deel schuldig aan . Ook Prediker in de Bijbel schrijft daarover , maar er staat ook dat we ons mogen verblijden ten allen tijde , want ook in moeilijke omstandigheden kunnen lessen geleerd worden , zelfs intense ervaringen . Ik stond bij het graf van mijn zus , toen ik opeens dacht : Heer , doe haar de groetjes van mij ! Toen werd ik op 't zelfde moment zo blij , net alsof het meteen echt gebeurd was , mijn ogen werden er vochtig van . Ja , voor de Heer is immers niets onmogelijk ! Met een blij hart ging ik terug naar huis . Laat moeilijke omstandigheden uw leven niet beheersen , daar is de tijd te kort voor ; ons inzetten voor de ander , geeft altijd vrede en vreugde . Dat mogen we straks ook weer gedenken met Kerst : Vrede op aarde voor de mensen van goede wil Met vriendelijk groet EB.
Durf dan God vertrouwen , neem Hem op zijn Woord .
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Mijn beste ebenhaezer,
Ik gun het je van harte dat het scheepje van je geloof je drijvend houdt op de rivier van het leven en dat je een gevoel van toekomst hebt.
Ik kom er recht voor uit dat ik na al mijn wederwaardigheden en mijn zoektochten in de religies van West - maar vooral Oost - elk geloof verloren heb en mij met passie gewend heb naar wat filosofie, psychologie en wetenschap ons te bieden hebben.
Maar blijkbaar heb ik het verkeerde soort geest, want ik ben in de stenen boot van het nihilisme terecht gekomen en naar de bodem gezonken en heb mijn gevoel van toekomst verloren.
Ik moet leven met het gevoel in een doodlopende straat te zitten of - soms nog erger - in de wachtkamer van de dood te zitten.
Ik heb al meer dan drie jaar geen partner meer... dus sta ik er alleen voor.
En ik ben daar absoluut niet goed in.
Het overkomt zoveel... ja... zoveel mensen tegenwoordig: de voortschrijdende eenzaamheid en het genadeloze isolement.
Het is dus niet verwonderlijk dat het afbreken van andermans overlevingstactieken 'emotionele kreten' aan mij ontlokken.
Hou je maar drijvende in het scheepje van je geloof en geniet van het leven.
Ik gun het je van harte dat het scheepje van je geloof je drijvend houdt op de rivier van het leven en dat je een gevoel van toekomst hebt.
Ik kom er recht voor uit dat ik na al mijn wederwaardigheden en mijn zoektochten in de religies van West - maar vooral Oost - elk geloof verloren heb en mij met passie gewend heb naar wat filosofie, psychologie en wetenschap ons te bieden hebben.
Maar blijkbaar heb ik het verkeerde soort geest, want ik ben in de stenen boot van het nihilisme terecht gekomen en naar de bodem gezonken en heb mijn gevoel van toekomst verloren.
Ik moet leven met het gevoel in een doodlopende straat te zitten of - soms nog erger - in de wachtkamer van de dood te zitten.
Ik heb al meer dan drie jaar geen partner meer... dus sta ik er alleen voor.
En ik ben daar absoluut niet goed in.
Het overkomt zoveel... ja... zoveel mensen tegenwoordig: de voortschrijdende eenzaamheid en het genadeloze isolement.
Het is dus niet verwonderlijk dat het afbreken van andermans overlevingstactieken 'emotionele kreten' aan mij ontlokken.
Hou je maar drijvende in het scheepje van je geloof en geniet van het leven.
-
socrates - Lid geworden op: 05 nov 2005, 19:32
- Locatie: EUROPA
Wie zit daar al sinds zijn geboorte niet in ? Geboren worden is toch langzaam of snel sterven ? Sterven met of zonder partner maakt weinig verschil, sterven kan je enkel alleen...Vesselin schreef:...
Ik moet leven met het gevoel in een doodlopende straat te zitten of - soms nog erger - in de wachtkamer van de dood te zitten.
Arbeid adelt, maar adel arbeidt niet.
-
Reini - Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
- Locatie: Brasschaat
Vesselin, mijn broer zit elk jaar met een dijk van een winterdepressie.
Ik weet dus min of meer waar je het over hebt.
Hij beseft zelfs niet dat het gelukkig tijdelijk is ,en zich weer oplost binnen enkele maanden.
Remedie: anti-depressiva. Want het zit diep telkens: geen zin meer om te leven, diep in de put. Gelukkig heeft ie z'n jongere zus nog.
Medicatie en bezigheden zoeken zodat je jezelf niet opsluit tussen 4 muren.
Mensen zijn sociale dieren.
Je hoeft niet direct een partner te hebben, maar wel goeie contacten met vrienden of familie. En ook : tevreden willen zijn en count your blessings.
Ik weet dus min of meer waar je het over hebt.
Hij beseft zelfs niet dat het gelukkig tijdelijk is ,en zich weer oplost binnen enkele maanden.
Remedie: anti-depressiva. Want het zit diep telkens: geen zin meer om te leven, diep in de put. Gelukkig heeft ie z'n jongere zus nog.
Medicatie en bezigheden zoeken zodat je jezelf niet opsluit tussen 4 muren.
Mensen zijn sociale dieren.
Je hoeft niet direct een partner te hebben, maar wel goeie contacten met vrienden of familie. En ook : tevreden willen zijn en count your blessings.
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Ik heb lang geaarzeld om op bovenstaande te antwoorden.
Mensen die psychisch lijden hebben de neiging om te zeuren - allez... ik toch.
Ik denk aan een opmerking van Henriette 2 over het "stoer doen" van sommige schrijvers hier.
Wat iemand hier zegt en wat hij innerlijk meemaakt als hij zijn pc uitzet kan misschien wel heel verschillend zijn.
Ikzelf ben er nooit in geslaagd in het reine te komen met mijn doodsangst.
Volgens mij zijn er psychologisch ingebouwde mechanismen die een mens gaande houden en doodsangst op de achtergrond houden. Bij mensen kunnen die mechanismes doorbroken worden door traumatische gebeurtenissen of misschien wel erfelijk afwezig zijn - dat weet ik niet.
Ik weet alleen dat ik al als kind geobsedeerd was door doodgaan.
Waar komt dat vandaan?
Als kind was ik misdienaar en moest af en toe met de pastoor, in een klein boerendorp, mee om de laatste sacramenten te helpen toedienen. Zo heb ik al heel vroeg verschillende mensen op hun sterfbed zien liggen en heb daarna hun begrafenismissen moeten 'dienen'. Het heeft allemaal een zeer diepe indruk op mij gemaakt.
En dan ben ik als tienjarige op het nippertje aan de verdrinkingsdood ontsnapt.
Ook heb ik de zelfmoord van een jongere broer meegemaakt.
Tot ik mijn geloof verloren ben in mijn adolescentie, was daar wel een troost in: er was een leven na dit leven!
Eens mijn geloof verloren ben ik me gaan afvragen of er iets is dat de dood van het lichaam zou kunnen overleven, maar ik heb bot gevangen...
De grote vraag voor mij is: of dat, wat wij als onze persoonlijkheid ervaren, onze individualiteit, een illusie is van ons brein of niet.
De brein-wetenschappen beantwoorden dit bevestigend: het ís een illusie, letterlijk een hersenschim.
Verder laten geologie en paleontologie ons zien dat de wereld een zeer onveilige plaats is en dat de omstandigheden die het leven mogelijk maken van de ene dag op de andere kunnen verdwijnen.
Dit heeft psychisch een zeer verlammend effect op mij gehad. Ik vind het psychologisch gezien een 'ramp'. Uiterst moeilijk om mee om te gaan.
Ik ben dus helemaal niet 'stoer' en evolutionair gezien ongetwijfeld een 'loser'.
Ik zal de enige niet zijn... maar ik durf er voor uitkomen.
Mensen die psychisch lijden hebben de neiging om te zeuren - allez... ik toch.
Ik denk aan een opmerking van Henriette 2 over het "stoer doen" van sommige schrijvers hier.
Wat iemand hier zegt en wat hij innerlijk meemaakt als hij zijn pc uitzet kan misschien wel heel verschillend zijn.
Ikzelf ben er nooit in geslaagd in het reine te komen met mijn doodsangst.
Volgens mij zijn er psychologisch ingebouwde mechanismen die een mens gaande houden en doodsangst op de achtergrond houden. Bij mensen kunnen die mechanismes doorbroken worden door traumatische gebeurtenissen of misschien wel erfelijk afwezig zijn - dat weet ik niet.
Ik weet alleen dat ik al als kind geobsedeerd was door doodgaan.
Waar komt dat vandaan?
Als kind was ik misdienaar en moest af en toe met de pastoor, in een klein boerendorp, mee om de laatste sacramenten te helpen toedienen. Zo heb ik al heel vroeg verschillende mensen op hun sterfbed zien liggen en heb daarna hun begrafenismissen moeten 'dienen'. Het heeft allemaal een zeer diepe indruk op mij gemaakt.
En dan ben ik als tienjarige op het nippertje aan de verdrinkingsdood ontsnapt.
Ook heb ik de zelfmoord van een jongere broer meegemaakt.
Tot ik mijn geloof verloren ben in mijn adolescentie, was daar wel een troost in: er was een leven na dit leven!
Eens mijn geloof verloren ben ik me gaan afvragen of er iets is dat de dood van het lichaam zou kunnen overleven, maar ik heb bot gevangen...
De grote vraag voor mij is: of dat, wat wij als onze persoonlijkheid ervaren, onze individualiteit, een illusie is van ons brein of niet.
De brein-wetenschappen beantwoorden dit bevestigend: het ís een illusie, letterlijk een hersenschim.
Verder laten geologie en paleontologie ons zien dat de wereld een zeer onveilige plaats is en dat de omstandigheden die het leven mogelijk maken van de ene dag op de andere kunnen verdwijnen.
Dit heeft psychisch een zeer verlammend effect op mij gehad. Ik vind het psychologisch gezien een 'ramp'. Uiterst moeilijk om mee om te gaan.
Ik ben dus helemaal niet 'stoer' en evolutionair gezien ongetwijfeld een 'loser'.
Ik zal de enige niet zijn... maar ik durf er voor uitkomen.
-
cappa - Lid geworden op: 17 feb 2009, 17:49
Neen, dat maakt gij er van.Vesselin schreef:De grote vraag voor mij is: of dat, wat wij als onze persoonlijkheid ervaren, onze individualiteit, een illusie is van ons brein of niet.
De brein-wetenschappen beantwoorden dit bevestigend: het ís een illusie, letterlijk een hersenschim.
Onze individualiteit wordt gecreëerd door ons brein. Dat is niet hetzelfde als onze individualiteit is een illusie.
Jawatte
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Je zegt net hetzelfde als ik: "Onze individualiteit wordt gecreëerd door ons brein."
Dwz: het einde van ons brein is het einde van wat ons het meest dierbaar is: ons gevoel van een afzonderlijk persoon te zijn.
Als ik dit forum hier bekijk: gelovigen die getuigen en mensen die dit herleiden tot zelfbedrog, denk ik: "Wie heeft evolutionair de meeste kans om te overleven?"
Overleven heeft te maken met 'drive', een gevoel van toekomst hebben, een gevoel dat het allemaal ergens over gaat en ergens toe dient.
Waarom zou je anders nog kinderen verwekken?
Godsdienst is een zeer sterke factor hierin en het valt niet te bestrijden! Rationaliteit moet altijd wijken voor het verlangen naar zekerheid. Dat is al duizenden jaren zo.
Onze wetenschappelijke inzichten ontmantelen onze illusie van zekerheid volledig.
Als moeder aarde het toestaat zullen de 'sceptici', de 'rationele verlichten' voor de zoveelste keer overspoeld worden door de gelovigen
Dwz: het einde van ons brein is het einde van wat ons het meest dierbaar is: ons gevoel van een afzonderlijk persoon te zijn.
Als ik dit forum hier bekijk: gelovigen die getuigen en mensen die dit herleiden tot zelfbedrog, denk ik: "Wie heeft evolutionair de meeste kans om te overleven?"
Overleven heeft te maken met 'drive', een gevoel van toekomst hebben, een gevoel dat het allemaal ergens over gaat en ergens toe dient.
Waarom zou je anders nog kinderen verwekken?
Godsdienst is een zeer sterke factor hierin en het valt niet te bestrijden! Rationaliteit moet altijd wijken voor het verlangen naar zekerheid. Dat is al duizenden jaren zo.
Onze wetenschappelijke inzichten ontmantelen onze illusie van zekerheid volledig.
Als moeder aarde het toestaat zullen de 'sceptici', de 'rationele verlichten' voor de zoveelste keer overspoeld worden door de gelovigen
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
Dat is een vraag die konijnen zich ook stellen.Vesselin schreef: Overleven heeft te maken met 'drive', een gevoel van toekomst hebben, een gevoel dat het allemaal ergens over gaat en ergens toe dient.
Waarom zou je anders nog kinderen verwekken?
Kom eens binnen twintig jaar eens terug en dan zal ik je deze profetie eens opnieuw voorschotelen.Godsdienst is een zeer sterke factor hierin en het valt niet te bestrijden!
Rationaliteit is het invullen van verlangen naar zekerheid.Rationaliteit moet altijd wijken voor het verlangen naar zekerheid. Dat is al duizenden jaren zo.
Wetenschappelijke inzichten ontmantelen illusie en geeft inzicht.Onze wetenschappelijke inzichten ontmantelen onze illusie van zekerheid volledig.
Wil je daarmee zeggen dat de mensheid in de toekomst nog dommer gaat worden ?Als moeder aarde het toestaat zullen de 'sceptici', de 'rationele verlichten' voor de zoveelste keer overspoeld worden door de gelovigen
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Dit is een ongelooflijke onnozele opmerking!talisman schreef:Dat is een vraag die konijnen zich ook stellen.
Konijnen stellen zich deze vraag niet!
Wat ons tot mensen maakt is dat wij ons wel vragen stellen over ons bestaan.
Ongetwijfeld!Wil je daarmee zeggen dat de mensheid in de toekomst nog dommer gaat worden ?
Hoe ga jij om met het 'inzicht' dat jouw gevoel een individu te zijn een illusie is?Wetenschappelijke inzichten ontmantelen illusie en geeft inzicht.
Als er één soort mensen ontbreekt op dit forum zijn het wel 'filosofen'.
ik ben het er mee eens dat brute, gevoelloze naturen, die nooit een seconde over de zin van hun bestaan nadenken, de beste overlevers zijn.
De 'vechters om de brokken'.
Maar ook zij hebben geen toekomst. Alleen zien zij dit niet.
Het ontkennen van de werkelijkheid is de beste psychologische bescherming - zolang je leeft tenminste.
Ik hou je aan je woord!Kom eens binnen twintig jaar eens terug en dan zal ik je deze profetie eens opnieuw voorschotelen.
-
cappa - Lid geworden op: 17 feb 2009, 17:49
Ik ervaar mijn individualiteit niet als een illusie. Het is gewoon iets dat deel uitmaakt van mijn leven.Vesselin schreef:Je zegt net hetzelfde als ik: "Onze individualiteit wordt gecreëerd door ons brein."
Dwz: het einde van ons brein is het einde van wat ons het meest dierbaar is: ons gevoel van een afzonderlijk persoon te zijn.
Wat er daarna gebeurt dat weet ik niet en weet niemand. Als het belang had dan hadden we het waarschijnlijk geweten.
Ik zou het zelfs arrogant van mezelf vinden te denken dat mijn ikje, mijn individualiteit zó belangrijk is dat het eeuwig moet voortbestaan.
Allee, kom nu.
Jawatte
-
talisman - Lid geworden op: 28 sep 2012, 09:05
Natuurlijk stellen ze die vraag niet ! Wat kom jij dan met zulk een achterlijke vraag af waarom we anders kinderen maken ????Vesselin schreef: Dit is een ongelooflijke onnozele opmerking!
Konijnen stellen zich deze vraag niet!
En die vraag stellen konijnen zich niet en hebben ook jongeren. Zie je zelf nu niet in wat voor sullig motief jij geeft ?Wat ons tot mensen maakt is dat wij ons wel vragen stellen over ons bestaan.
Mag ik jou er bij rekenen of zijn het de anderen die dom zijn ?Ongetwijfeld!
Hopelijk reken je jezelf daar niet bij.Als er één soort mensen ontbreekt op dit forum zijn het wel 'filosofen'.
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Oké! Je hebt blijkbaar het geestelijk niveau van een konijn!
En ik feliciteer je daar van harte mee, want het is een van de beste manieren om de beproeving van het bestaan zonder kleerscheuren door te komen.
Daarenboven zullen er meer dan waarschijnlijk nog altijd konijnen zijn als de mensheid er in geslaagd is zichzelf om zeep te helpen.
Zonder enige twijfel zijn mensen als ik - de 'narcistisch gestoorden' - die geobsedeerd zijn door hun persoonlijk psychisch lijden, in de strijd om 'the survival of the fittest', de gepatenteerde losers.
Paradoxaal genoeg is het juist mijn angst om te sterven die mij in leven houdt.
En ik feliciteer je daar van harte mee, want het is een van de beste manieren om de beproeving van het bestaan zonder kleerscheuren door te komen.
Daarenboven zullen er meer dan waarschijnlijk nog altijd konijnen zijn als de mensheid er in geslaagd is zichzelf om zeep te helpen.
Zonder enige twijfel zijn mensen als ik - de 'narcistisch gestoorden' - die geobsedeerd zijn door hun persoonlijk psychisch lijden, in de strijd om 'the survival of the fittest', de gepatenteerde losers.
Paradoxaal genoeg is het juist mijn angst om te sterven die mij in leven houdt.