Verhalen uit de wereld
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Neske en krakje,
fijn dat jullie langs kwamen, elk met een mooi werkje.
Wat lief hé die kindjes neske, en wat prachtig krakje,
jullie zijn krakken!
Ik kom zeker in het weekend langs.
Morgen waarschijnlijk moeilijk want de ganse dag de kleine Jorinde, 14 maanden, ik zal mogen crossen en ogen op mijn rug hebben.
Misschien terwijl ze een dutje doet anders kom ik zeker zaterdag.
Nog een heel fijne avond,
gustilpe
fijn dat jullie langs kwamen, elk met een mooi werkje.
Wat lief hé die kindjes neske, en wat prachtig krakje,
jullie zijn krakken!
Ik kom zeker in het weekend langs.
Morgen waarschijnlijk moeilijk want de ganse dag de kleine Jorinde, 14 maanden, ik zal mogen crossen en ogen op mijn rug hebben.
Misschien terwijl ze een dutje doet anders kom ik zeker zaterdag.
Nog een heel fijne avond,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
ferry - Lid geworden op: 19 feb 2007, 14:59
- Locatie: brasschaat
Gustilpe : ik zag vanavond nog een stuk van een documentaire van Afrika op Canvas
Namakwaland kwam erin en versneld gefilmd zag ik al deze bloemen opengaan !!Zoo prachtig !
Wat een bloemenzee en kleurrijk met de kevertjes erin die overnachten 's nachts in de gesloten bloemen voor de koude
Ik merk nu dat jij terwijl op het poezieforum was en las jouw fijne bezoek dankjewel
misschien heb je het gemist maar jij kent Namaakwaland natuurlijk van buiten
Wij hebben maar een klein stukje van Afrika gezien
een stuk bloemenroute en het Swartberggebergte tot de Kleine Carro met de struisvogels , Kaapstad , Tafelberg , de Kaap ,het blaubergstrand enzo
Toch op de kaart is het zo een klein stukje
Namakwaland lijkt een zeer groot gebied !!
Ik ben blij dat wij daar geweest zijn maar denk niet dat wij daar nog terug geraken .
Liefs Fernanda
Een glimlach keert steeds naar u terug
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Fernanda,
och wat heb ik toch spijt dat ik de uitzending niet zag over namakwaland, ik had iets gehoord na het nieuws over Zuid-Afrika, ik dacht dat het beestjes kijken was, wat jammer, nochtans kijk ik meestal naar canvas.
Namakwaland zo prachtig na de eerste regens, zo bijzonder!
Ik heb er ooit iets over geschreven, ik zal eens op zoek gaan maar op welke topic was het nu weeral, dat zal zoeken zijn.
Bedankt Fernanda voor jouw bezoekje en de mooie foto's.
Een heel fijn weekend met een lieve groet,
gustilpe
Hieronder nog een paar beelden van een dvd die we er ooit kochten
Terwijl kleindochtertje Jorinde, 14 maanden, een dutje doet ook iets geprobeerd
och wat heb ik toch spijt dat ik de uitzending niet zag over namakwaland, ik had iets gehoord na het nieuws over Zuid-Afrika, ik dacht dat het beestjes kijken was, wat jammer, nochtans kijk ik meestal naar canvas.
Namakwaland zo prachtig na de eerste regens, zo bijzonder!
Ik heb er ooit iets over geschreven, ik zal eens op zoek gaan maar op welke topic was het nu weeral, dat zal zoeken zijn.
Bedankt Fernanda voor jouw bezoekje en de mooie foto's.
Een heel fijn weekend met een lieve groet,
gustilpe
Hieronder nog een paar beelden van een dvd die we er ooit kochten
Terwijl kleindochtertje Jorinde, 14 maanden, een dutje doet ook iets geprobeerd
Laatst gewijzigd door gustilpe op 08 feb 2013, 19:39, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
Monika ** - Lid geworden op: 05 jun 2004, 13:10
- Locatie: ardennen
.Gustilpe
ja hier in de Ardennen krijgen wij veel
sneeuw dat is altijd zo
maar ik ben het soms ook beu
want ik kan niet weg hier
maar de lente komt zeker
dit plaatje had ik gevonden
alleen mijn naam erop gezet.
.http://blog.seniorennet.be/monik/
-
krakje - Lid geworden op: 01 sep 2004, 21:16
- Locatie: Heist op den Berg
dit eens terug gemaakt, was bijna vergeten,
hoe je dit weer eens moest maken,
nog een fijne gezellige avond aan de pc,
groetjes van krakje.
zeer mooi gedaan van je kleinkindje
ik hou van het leven, het is jou maar eenmaal gegeven.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Assa'ke, Yna, Monika, krakje,
bedankt voor het bezoekje, veel moois maken jullie!
Een heel fijn weekend met lieve groetjes
gustilpe
Bo’ke kocht een nieuwe wasmachine!
Niets bijzonders zul je denken? Elke dag koopt wel iemand een nieuwe wasmachine...
Toch wel, dat feit bracht mij terug naar het verre verleden…..
We emigreerden naar Zuid-Afrika (1968) net 1 jaar getrouwd, mijn man pas afgestudeerd, een baby'tje van 3 maanden. Voor het baby'tje er was werkte ik in de bank, ’s avonds het huishouden en de was deed ik met de hand. Na de geboorte van ons dochtertje kochten we een mini-wasmachientje maar dan moest je nog het wasgoed met de hand spoelen en uitwringen. We namen het machientje mee naar het verre land.
Toen ik terug zwanger was wou ik toch graag een echte wasmachine. We konden dat mini-machientje verkopen aan een Italiaanse alleenstaande collega van mijn man. Met dat geld konden we een voorschot betalen op een nieuwe machine die we een jaar lang verder afbetaalden.
De wasmachine werd opgesteld in de keuken. Heel fier met de aanschaf zaten we diezelfde avond elk op een stoel in de keuken opgewonden te kijken hoe de machine draaide, eens naar links dan naar rechts, spoelde, zwierde enz net of we naar een spannende aflevering op tv aan ’t kijken waren (er was toen nog geen tv in Zuid-Afrika) we bleven kijken tot de was klaar was.
En vandaar gingen de gedachten verder…
Elke maand moest uitgerekend wat we extra konden kopen, vb een paar sandaaltjes voor een kindje, of een hemd om te gaan werken voor mijn man…..
Toen ik opnieuw zwanger was moest ik 2 maanden blijven liggen, ons dochtertje was 1 jaar. Bij een Duitse buurvrouw, die ik nu nog af en toe zie in Kevelaer, kwam 2 dagen per week een Bantoe-meisje werken in het huishouden. Wij vroegen of ze ook bij ons 2 dagen kon komen werken daar ik moest rusten, dat kostte ons 10 Rand per maand, toen ongeveer 700 frank.
Het was gedaan om iets extra's te kopen. Het gebeurde dat de maand ten einde was en ik zelfs geen 10 Rand meer had om het meisje te betalen.
Ik stuurde het Bantoe-meisje met een briefje naar andere bevriende Vlamingen die een paar straten verder woonden met de vraag of ik 10 Rand kon lenen. Dat meisje kwam terug met het geld oef ik kon haar betalen. Ook die Vlamingen moesten altijd goed rekenen om het einde van de maand te halen, maar die man kreeg zijn salaris een week voor mijn man, dus konden ze mij lenen en de week daarop kon ik hen terugbetalen.
We waren toen nog onze meubeltjes aan het afbetalen op een jaar. Zeer sober, een tafel met 4 stoelen, een kast en 2 kleine zeteltjes. Een slaapkamer hadden we niet nodig, er stond een ingemaakte kast in de slaapkamer. We kochten enkel een bed en een babybedje, mijn echtgenoot maakte 2 nachtkastjes, we voelden ons de koning te rijk.
Het huisje dat we bewoonden hadden we gekocht dankzij een kleine erfenis van mijn grootmoeder, net genoeg voor een voorschot op het huisje.
Het huisje lag in een nieuwe wijk van goedkope woningen, een zestal verschillende types, gelegen aan de Oostrand van Pretoria. Sommige huisjes hadden een zinken dak (zoals dat van ons) anderen hadden een pannendak. De pannendaken spraken niet tegen de zinkendaken.
Er lagen nog geen straten, geen telefoonverbindingen. De dichtstbijzijnde buurt van de wijk was een ‘zwarte locatie’ (nog in volle apartheid) vandaar veel inbraken en diefstallen. In die wijk hadden we heel spoedig vrienden, er woonden een 5-tal Vlaamse gezinnen, en algauw waren we bevriend met het Duitse gezin van rechtover en het Afrikanergezin achteraan.
Voelden we ons toen arm? Wel neen, we hadden geen geld, we hadden heel weinig bezit, en we waren heel gelukkig, ik wou zelfs niet naar huis komen en heb er de mooiste herinneringen aan.
Nu, zoveel jaren later heb ik er met heel veel plezier aan terug gedacht!
gustilpe
ons ex-huisje zoals het er uitzag bij ons laatste bezoek in 1998. Het zinken dak is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een pannendak. Waar nu de hoge afsluiting staat stond vroeger een lage afsluiting. Het waren zeer goedkope huisjes, een 8.000 Rand. De gehele wijk is nu bewoond door zwarten.
bedankt voor het bezoekje, veel moois maken jullie!
Een heel fijn weekend met lieve groetjes
gustilpe
Bo’ke kocht een nieuwe wasmachine!
Niets bijzonders zul je denken? Elke dag koopt wel iemand een nieuwe wasmachine...
Toch wel, dat feit bracht mij terug naar het verre verleden…..
We emigreerden naar Zuid-Afrika (1968) net 1 jaar getrouwd, mijn man pas afgestudeerd, een baby'tje van 3 maanden. Voor het baby'tje er was werkte ik in de bank, ’s avonds het huishouden en de was deed ik met de hand. Na de geboorte van ons dochtertje kochten we een mini-wasmachientje maar dan moest je nog het wasgoed met de hand spoelen en uitwringen. We namen het machientje mee naar het verre land.
Toen ik terug zwanger was wou ik toch graag een echte wasmachine. We konden dat mini-machientje verkopen aan een Italiaanse alleenstaande collega van mijn man. Met dat geld konden we een voorschot betalen op een nieuwe machine die we een jaar lang verder afbetaalden.
De wasmachine werd opgesteld in de keuken. Heel fier met de aanschaf zaten we diezelfde avond elk op een stoel in de keuken opgewonden te kijken hoe de machine draaide, eens naar links dan naar rechts, spoelde, zwierde enz net of we naar een spannende aflevering op tv aan ’t kijken waren (er was toen nog geen tv in Zuid-Afrika) we bleven kijken tot de was klaar was.
En vandaar gingen de gedachten verder…
Elke maand moest uitgerekend wat we extra konden kopen, vb een paar sandaaltjes voor een kindje, of een hemd om te gaan werken voor mijn man…..
Toen ik opnieuw zwanger was moest ik 2 maanden blijven liggen, ons dochtertje was 1 jaar. Bij een Duitse buurvrouw, die ik nu nog af en toe zie in Kevelaer, kwam 2 dagen per week een Bantoe-meisje werken in het huishouden. Wij vroegen of ze ook bij ons 2 dagen kon komen werken daar ik moest rusten, dat kostte ons 10 Rand per maand, toen ongeveer 700 frank.
Het was gedaan om iets extra's te kopen. Het gebeurde dat de maand ten einde was en ik zelfs geen 10 Rand meer had om het meisje te betalen.
Ik stuurde het Bantoe-meisje met een briefje naar andere bevriende Vlamingen die een paar straten verder woonden met de vraag of ik 10 Rand kon lenen. Dat meisje kwam terug met het geld oef ik kon haar betalen. Ook die Vlamingen moesten altijd goed rekenen om het einde van de maand te halen, maar die man kreeg zijn salaris een week voor mijn man, dus konden ze mij lenen en de week daarop kon ik hen terugbetalen.
We waren toen nog onze meubeltjes aan het afbetalen op een jaar. Zeer sober, een tafel met 4 stoelen, een kast en 2 kleine zeteltjes. Een slaapkamer hadden we niet nodig, er stond een ingemaakte kast in de slaapkamer. We kochten enkel een bed en een babybedje, mijn echtgenoot maakte 2 nachtkastjes, we voelden ons de koning te rijk.
Het huisje dat we bewoonden hadden we gekocht dankzij een kleine erfenis van mijn grootmoeder, net genoeg voor een voorschot op het huisje.
Het huisje lag in een nieuwe wijk van goedkope woningen, een zestal verschillende types, gelegen aan de Oostrand van Pretoria. Sommige huisjes hadden een zinken dak (zoals dat van ons) anderen hadden een pannendak. De pannendaken spraken niet tegen de zinkendaken.
Er lagen nog geen straten, geen telefoonverbindingen. De dichtstbijzijnde buurt van de wijk was een ‘zwarte locatie’ (nog in volle apartheid) vandaar veel inbraken en diefstallen. In die wijk hadden we heel spoedig vrienden, er woonden een 5-tal Vlaamse gezinnen, en algauw waren we bevriend met het Duitse gezin van rechtover en het Afrikanergezin achteraan.
Voelden we ons toen arm? Wel neen, we hadden geen geld, we hadden heel weinig bezit, en we waren heel gelukkig, ik wou zelfs niet naar huis komen en heb er de mooiste herinneringen aan.
Nu, zoveel jaren later heb ik er met heel veel plezier aan terug gedacht!
gustilpe
ons ex-huisje zoals het er uitzag bij ons laatste bezoek in 1998. Het zinken dak is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een pannendak. Waar nu de hoge afsluiting staat stond vroeger een lage afsluiting. Het waren zeer goedkope huisjes, een 8.000 Rand. De gehele wijk is nu bewoond door zwarten.
Laatst gewijzigd door gustilpe op 09 feb 2013, 16:25, 2 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
elisa20 - Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
- Locatie: Prov. Antwerpen
gustilpe ,
Hier kon ik weer genieten van heel wat moois !
Hoe spontaan je met woorden en gedachten
kan spelen, lees ik in het knappe 'Nononsens '
'Natuurfenomenen' , prachtige natuurfoto's ,
illustreren jouw sfeervolle beschrijvingen .
Je kleurrijke beelden uit Zuid Afrika
mocht ik bewonderen ...
En tenslotte, je sterk proza , Zuid Afrika in die jaren...,
boeiende geschiedenis over het dagelijke leven -
met vele beperkingen toen -
heb ik heel graag gelezen
Mijn beste dank, alsook voor je bezoekjes
aan mijn 'Schakels ' met je fijne reacties,
Lieve groetjes,
elisa
Hier kon ik weer genieten van heel wat moois !
Hoe spontaan je met woorden en gedachten
kan spelen, lees ik in het knappe 'Nononsens '
'Natuurfenomenen' , prachtige natuurfoto's ,
illustreren jouw sfeervolle beschrijvingen .
Je kleurrijke beelden uit Zuid Afrika
mocht ik bewonderen ...
En tenslotte, je sterk proza , Zuid Afrika in die jaren...,
boeiende geschiedenis over het dagelijke leven -
met vele beperkingen toen -
heb ik heel graag gelezen
Mijn beste dank, alsook voor je bezoekjes
aan mijn 'Schakels ' met je fijne reacties,
Lieve groetjes,
elisa
Laatst gewijzigd door elisa20 op 09 feb 2013, 20:41, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Gustilpe,
In poëzie of proza, lukt het jou altijd om je lezers
te boeien, te charmeren of te ontroeren !
Het is wat met ons beiden zojuist gebeurd is bij
het volgen van je relaas over jullie belevenissen
als jong koppel met een baby in je geliefde Zuid-
Afrika!
Nogmaals bedankt, lieve Gustilpe, voor je bezoeken
in ons Laar.
Lieve warme groetjes van Alter en Rankje
In poëzie of proza, lukt het jou altijd om je lezers
te boeien, te charmeren of te ontroeren !
Het is wat met ons beiden zojuist gebeurd is bij
het volgen van je relaas over jullie belevenissen
als jong koppel met een baby in je geliefde Zuid-
Afrika!
Nogmaals bedankt, lieve Gustilpe, voor je bezoeken
in ons Laar.
Lieve warme groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
