voor kinderen van 6-66plus
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Net vernomen...
Ondanks alle goede zorgen heeft Calimero, want ze gaven hem al een naam,
het niet gehaald .
Zo leren mijn kleinkinderen ook omgaan met zorg , met verlies ondanks alle goede zorgen . Het is maar een nietig vogelleventje en "wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd."
-----------------------------------------------------------------------------------------
Janina,
Ik zag hoe dat eitje 'uitkipte' in de handpalm van je schoonzoon.
Ik ben 50 jaar duivenliefhebber geweest,en in het jargon van dat
'uitstervende ras'(duivenliefhebberij)noemt men dat het 'kippen'
van het ei,maar dit terzake.
Ik zag dat je schoonzoon een duimpje hielp bij dat uitkippen,dat
mag je normaal nooit doen,want zo kunnen in dat tere lichaampje
al vlug bloedvaatjes geschonden worden.Maar dat schijnt hier bij jullie
dus niet gebeurd te zijn.
Maar dan...,dan is dat kleine ding daar en moet gevoederd worden.
Moeilijk,om niet te zeggen practisch onmogelijk.
Het toedienen van,zou nog kunnen met een pipetje.
Maar wat toedienen?Onmogelijk de voeding van de 'oudjes' te imiteren.
De substantie die de kaasachtige voeding van de 'oudjes' bevat is zo
zeer complex in zijn eigenheid dat ze onvervangbaar is.
Het overlijden van 'Calimero' kon volgens mij dan ook niet vermeden
worden,alle goede zorgen ten spijt.
Toch strekt het diegenen die er bij betrokken waren tot eer zo begaan
te zijn met dat kleine weerloze ding dat de naam 'Calimero' meekreeg.
Van ons beiden met respectvolle groetjes,
Rankje en Alter
Ondanks alle goede zorgen heeft Calimero, want ze gaven hem al een naam,
het niet gehaald .
Zo leren mijn kleinkinderen ook omgaan met zorg , met verlies ondanks alle goede zorgen . Het is maar een nietig vogelleventje en "wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd."
-----------------------------------------------------------------------------------------
Janina,
Ik zag hoe dat eitje 'uitkipte' in de handpalm van je schoonzoon.
Ik ben 50 jaar duivenliefhebber geweest,en in het jargon van dat
'uitstervende ras'(duivenliefhebberij)noemt men dat het 'kippen'
van het ei,maar dit terzake.
Ik zag dat je schoonzoon een duimpje hielp bij dat uitkippen,dat
mag je normaal nooit doen,want zo kunnen in dat tere lichaampje
al vlug bloedvaatjes geschonden worden.Maar dat schijnt hier bij jullie
dus niet gebeurd te zijn.
Maar dan...,dan is dat kleine ding daar en moet gevoederd worden.
Moeilijk,om niet te zeggen practisch onmogelijk.
Het toedienen van,zou nog kunnen met een pipetje.
Maar wat toedienen?Onmogelijk de voeding van de 'oudjes' te imiteren.
De substantie die de kaasachtige voeding van de 'oudjes' bevat is zo
zeer complex in zijn eigenheid dat ze onvervangbaar is.
Het overlijden van 'Calimero' kon volgens mij dan ook niet vermeden
worden,alle goede zorgen ten spijt.
Toch strekt het diegenen die er bij betrokken waren tot eer zo begaan
te zijn met dat kleine weerloze ding dat de naam 'Calimero' meekreeg.
Van ons beiden met respectvolle groetjes,
Rankje en Alter
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Alter en Rankje, bedankt voor de goede raad van een kenner!
Toch zijn ze niet aan hun proefstuk toe. Ze hebben al veel verstotenen erdoor gehaald en het is zeker geen misplaatste dierenliefde eerder bewondering voor alle leven en zolang er leven is, is er hoop...
Loopt het fout, dan is dat zo!
Ik maakte het mee met hun honden, de trouwe Tessa en Baloe, die ik veel bijhield, Ierse wolfshonden, erg oud werden ze niet! Geen graf...geen crematie of wat je ook al zou kunnen bedenken. Verdriet was er wel natuurlijk maar geen cultus daarrond! De dieren werden goed verzorgd, hadden gelukkige jaren samen met hun roedel (ik bedoel hun huisgenoten) maar als de dieren lijden en niet meer geholpen kunnen worden,volgt er een zachte dood.
En dan denk ik aan de gruwelijke beelden van vluchtelingen die omkomen op zee, in een woestijn...aan zoveel dat misschien nooit het nieuws haalt...
Ook dat raakt hen!
"Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd!" Daar blijf ik bij!
Joy,ik heb iets geschreven over wat me raakte. Zo simpel is het en tegelijkertijd ook weer niet...
Toch zijn ze niet aan hun proefstuk toe. Ze hebben al veel verstotenen erdoor gehaald en het is zeker geen misplaatste dierenliefde eerder bewondering voor alle leven en zolang er leven is, is er hoop...
Loopt het fout, dan is dat zo!
Ik maakte het mee met hun honden, de trouwe Tessa en Baloe, die ik veel bijhield, Ierse wolfshonden, erg oud werden ze niet! Geen graf...geen crematie of wat je ook al zou kunnen bedenken. Verdriet was er wel natuurlijk maar geen cultus daarrond! De dieren werden goed verzorgd, hadden gelukkige jaren samen met hun roedel (ik bedoel hun huisgenoten) maar als de dieren lijden en niet meer geholpen kunnen worden,volgt er een zachte dood.
En dan denk ik aan de gruwelijke beelden van vluchtelingen die omkomen op zee, in een woestijn...aan zoveel dat misschien nooit het nieuws haalt...
Ook dat raakt hen!
"Wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd!" Daar blijf ik bij!
Joy,ik heb iets geschreven over wat me raakte. Zo simpel is het en tegelijkertijd ook weer niet...
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Alle ontluikende leven is mooi, is een geschenk.
Calimero, een verhaal uit het leven.
Toen onze kinderen nog jong waren
werden ouderloze vogeltjes ook door hen groot gebracht,
soms liep het goed af, maar meestal niet.
Onze kleinkinderen doen nu wat hun ouders deden,
ze houden van alles wat leeft. En zo moet het ook.
Mag ik een roosje aanbieden,
ria
Calimero, een verhaal uit het leven.
Toen onze kinderen nog jong waren
werden ouderloze vogeltjes ook door hen groot gebracht,
soms liep het goed af, maar meestal niet.
Onze kleinkinderen doen nu wat hun ouders deden,
ze houden van alles wat leeft. En zo moet het ook.
Mag ik een roosje aanbieden,
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
York, waoh! De creatie die je vrijdag hier postte...!
En wat vond Lily ervan?
En, vroeg bloeiende rozenknopjes krijgen altijd gezelschap,
letterlijk en figuurlijk.
Ria, bedankt voor je roosje!
***************
"Vele jaren lang
met veel kosten
reisde ik door vele landen
zag de hoge bergen
de oceanen
wat ik alleen niet zag
de glinsterende druppels dauw
in het gras
vlak voor mijn deur?"
R. Tagore
***************
Ik ben geen reisduif maar hieraan dacht ik toen ik wandelde
en fietste door mijn eigen vertrouwde heimat.
Meer dan vijftig tinten...groen...
Junigroetjes,
Janina
En wat vond Lily ervan?
En, vroeg bloeiende rozenknopjes krijgen altijd gezelschap,
letterlijk en figuurlijk.
Ria, bedankt voor je roosje!
***************
"Vele jaren lang
met veel kosten
reisde ik door vele landen
zag de hoge bergen
de oceanen
wat ik alleen niet zag
de glinsterende druppels dauw
in het gras
vlak voor mijn deur?"
R. Tagore
***************
Ik ben geen reisduif maar hieraan dacht ik toen ik wandelde
en fietste door mijn eigen vertrouwde heimat.
Meer dan vijftig tinten...groen...
Junigroetjes,
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Yorkske, kom in het groene Limburg wonen!
Ik geef toe, wij hebben geen goede verbindingen wat het openbaar vervoer aangaat maar we wonen op een boogscheut van alles wat groen is. En dat is ons veel waard.
Ik heb geprobeerd een rijmpje te bedenken voor de kaart.
Zo goed ben ik daar nu ook weer niet in, ik deed mijn best en jij beoordeelt de rest...
Sorry, zus,
ik had dit kaartje uitgezocht
en meteen gekocht
weten kon ik toen nog niet
dat hoge, elegante hakjes
niet besteed zijn aan jouw voetje in het gips.
Trek het linker aan,
ga eens voor de spiegel staan,
nog wat geduld
en je krijgt ook het rechtse aan!
******************
Terwijl vandaag de herdenking plaats vond van de landing in Normandië en alle grote leiders aanwezig waren moet de Italiaanse marine meer dan tweeduizend migranten uit de zee redden.
Migreren, vluchten, dat doe je niet voor je plezier, dat doe je uit angst voor vervolging, angst voor je leven in tijd van oorlog, uit uitzichtloosheid voor je bestaan en nu komt er nog veel meer bij...
je godsdienst, je geaardheid, je kritiek op het regime...
Vroeger migreerden mensen eerder om ergens een beter leven op te bouwen omdat armoede en werkloosheid hen op een dood spoor zetten.
De beloofde landen waren Amerika en Canada...
Vandaar nog maar eens dat gedicht van Karel van den Oever dat ergens
ondanks alles, actueel blijft, althans voor mij.
DINSKA BRONSKA
Karel van den Oever
Uit een oud dorp,
- kameelbruin als de steppe -
uit Plocka,
kwam Dinska Bronska.
Haar hoofddoek was pruisisch-blauw
en haar haar vlas-geel;
ook waren haar ogen blauw
als fjord-water.
Zij rook naar knoflook en spar,
zij droeg laarzen
en ging zeer zwaar en gauw.
In het "Hotel Lapland" zat zij
bij een tafel aan het straat-raam
zij schreef 'n brief.
Een haarlok viel laag op haar rode kaak
en zij stak haar tong uit,
want ze schreef moeilijk die brief
en daaronder "Dinska Bronska", haar naam.
Ze stak ook de penstok in haar mond
en zocht met haar ogen langs het plafond.
Op het papier waren 'n inktvlek
en groot gestompel van letters:
zij kocht het voor tien centiem
in de kruidenierszaak
over het hotel.
Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska;
gij vertrekt naar Canada:
de verroeste stoomboot wacht langs de kaai.
Gij laast op een almanak
der "Red Star Line"
dat Canada grotere appels,
o, hoger en geler koren heeft dan Plocka.
Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska,
met je zeer dikke vingers:
je schrijft zo moeilijk die brief.
Je ogen zoeken vliegen op het plafond.
"Moj Boze!"
Er zit 'n tranen-veeg,
o zo verdrietig,
van je blauwe ogen naar je mond.
O, Dinska Bronska!
********************
Laat ons de miljoenen die hun leven lieten in die oorlogen hoog in ons vaandel meedragen. Nooit meer oorlog maar overleg, respect, toegeving, begrip en samen bouwen, niet vernielen.
Geniet van de zomerse dagen!
Janina
Ik geef toe, wij hebben geen goede verbindingen wat het openbaar vervoer aangaat maar we wonen op een boogscheut van alles wat groen is. En dat is ons veel waard.
Ik heb geprobeerd een rijmpje te bedenken voor de kaart.
Zo goed ben ik daar nu ook weer niet in, ik deed mijn best en jij beoordeelt de rest...
Sorry, zus,
ik had dit kaartje uitgezocht
en meteen gekocht
weten kon ik toen nog niet
dat hoge, elegante hakjes
niet besteed zijn aan jouw voetje in het gips.
Trek het linker aan,
ga eens voor de spiegel staan,
nog wat geduld
en je krijgt ook het rechtse aan!
******************
Terwijl vandaag de herdenking plaats vond van de landing in Normandië en alle grote leiders aanwezig waren moet de Italiaanse marine meer dan tweeduizend migranten uit de zee redden.
Migreren, vluchten, dat doe je niet voor je plezier, dat doe je uit angst voor vervolging, angst voor je leven in tijd van oorlog, uit uitzichtloosheid voor je bestaan en nu komt er nog veel meer bij...
je godsdienst, je geaardheid, je kritiek op het regime...
Vroeger migreerden mensen eerder om ergens een beter leven op te bouwen omdat armoede en werkloosheid hen op een dood spoor zetten.
De beloofde landen waren Amerika en Canada...
Vandaar nog maar eens dat gedicht van Karel van den Oever dat ergens
ondanks alles, actueel blijft, althans voor mij.
DINSKA BRONSKA
Karel van den Oever
Uit een oud dorp,
- kameelbruin als de steppe -
uit Plocka,
kwam Dinska Bronska.
Haar hoofddoek was pruisisch-blauw
en haar haar vlas-geel;
ook waren haar ogen blauw
als fjord-water.
Zij rook naar knoflook en spar,
zij droeg laarzen
en ging zeer zwaar en gauw.
In het "Hotel Lapland" zat zij
bij een tafel aan het straat-raam
zij schreef 'n brief.
Een haarlok viel laag op haar rode kaak
en zij stak haar tong uit,
want ze schreef moeilijk die brief
en daaronder "Dinska Bronska", haar naam.
Ze stak ook de penstok in haar mond
en zocht met haar ogen langs het plafond.
Op het papier waren 'n inktvlek
en groot gestompel van letters:
zij kocht het voor tien centiem
in de kruidenierszaak
over het hotel.
Er was 'n beetje inkt aan heur kaak.
O, Dinska Bronska;
gij vertrekt naar Canada:
de verroeste stoomboot wacht langs de kaai.
Gij laast op een almanak
der "Red Star Line"
dat Canada grotere appels,
o, hoger en geler koren heeft dan Plocka.
Het moet in Canada veel beter zijn!
O, Dinska Bronska,
met je zeer dikke vingers:
je schrijft zo moeilijk die brief.
Je ogen zoeken vliegen op het plafond.
"Moj Boze!"
Er zit 'n tranen-veeg,
o zo verdrietig,
van je blauwe ogen naar je mond.
O, Dinska Bronska!
********************
Laat ons de miljoenen die hun leven lieten in die oorlogen hoog in ons vaandel meedragen. Nooit meer oorlog maar overleg, respect, toegeving, begrip en samen bouwen, niet vernielen.
Geniet van de zomerse dagen!
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
elisa20 - Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
- Locatie: Prov. Antwerpen
Janina,
Eindelijk kan ik je een berichtje sturen
en van zovele boeiende teksten genieten
Je '' gestolen portemonnee..dat heb ik ook meegemaakt
Alleen de winkelkaartjes, een goede 10 euro en
de portemonnee waren verdwenen .. nog beter oppassen nu!
Je vrolijke verhaaltjes, over poezen, mollen, je prachtige
oude klok, en het verzorgen van de uitgekomen vogeltjes ..
- enz- heb ik stuk voor stuk heel graag gelezen
Je kan vertellen in heerlijk proza!
En" Dinska Bronska" las ik eens graag terug
Deze problematiek is spijtig nog steeds aan de orde ..
Dank voor al het mooie hier !
Lieve juni groetje,
elisa
Eindelijk kan ik je een berichtje sturen
en van zovele boeiende teksten genieten
Je '' gestolen portemonnee..dat heb ik ook meegemaakt
Alleen de winkelkaartjes, een goede 10 euro en
de portemonnee waren verdwenen .. nog beter oppassen nu!
Je vrolijke verhaaltjes, over poezen, mollen, je prachtige
oude klok, en het verzorgen van de uitgekomen vogeltjes ..
- enz- heb ik stuk voor stuk heel graag gelezen
Je kan vertellen in heerlijk proza!
En" Dinska Bronska" las ik eens graag terug
Deze problematiek is spijtig nog steeds aan de orde ..
Dank voor al het mooie hier !
Lieve juni groetje,
elisa
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Elisa, jouw antwoord raakt me altijd en ergens delen we ook onze liefde voor bijna vergeten poësie.
Wat ik schrijf, schrijf ik uit mijn hart, net zoals jij dat doet...
*************
York, je hebt je frustratie na de treinreis wel de vrije loop gelaten!
En kijk, ik lees het in je werk!!!Mooi!
*************
Toen ik in de vroege avond het slaapkamervenster wijd open zette stond ze daar, groot en ros net boven het dak van onze achterburen.
Zo heb ik ze nog niet vaak gezien "La luna rossa".
Ik ving ze tussen mijn duim en wijsvinger en toen leek ze heel wat kleiner. Optisch werd ik bedrogen maar verwonderd keek ik er naar...
Fijn weekeinde!
Janina
Wat ik schrijf, schrijf ik uit mijn hart, net zoals jij dat doet...
*************
York, je hebt je frustratie na de treinreis wel de vrije loop gelaten!
En kijk, ik lees het in je werk!!!Mooi!
*************
Toen ik in de vroege avond het slaapkamervenster wijd open zette stond ze daar, groot en ros net boven het dak van onze achterburen.
Zo heb ik ze nog niet vaak gezien "La luna rossa".
Ik ving ze tussen mijn duim en wijsvinger en toen leek ze heel wat kleiner. Optisch werd ik bedrogen maar verwonderd keek ik er naar...
Fijn weekeinde!
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Seringen
Ooit groeide in mijn tuintje een pracht van een seringenboomje!
Nee, ik knipte de geurende trossen niet die dan toch weer enkele dagen later in een vaas verwelkten.
Ik genoot ten volle van zijn pracht en zijn later verwelkende bloesems dat nam ik er maar bij.
Een jaar later wou ie niet meer groeien, althans zijn ene helft wou niet mee.
De blaadjes bleven klein, vielen af lang voor de herfst haar intrede nam en ik wist niet wat er mis was totdat ik die zieke tak afzaagde.
Ik vond een diepe gang door het merg van dat stammetje. Mijn pink pastte erin.
Natuurlijk wou ik weten welk insect dat op zijn kerfstok had.
De seringenmot! Een nachtvlinder.
Ik heb het boompje behandeld volgens de recepten van boomchirurgen.
Uiteindelijk haalde het het niet ondanks alle goede zorgen.
Wat ervan overblijft? Drie afgeknotte stammetjes begroeid met klimop
waarop een grote teil gevuld met water soelaas biedt aan dorstige en badgrage vogels.
Gisterenmorgen vond ik op mijn terrasje een grote, dode vlinder met gehavende vleugels...
Het was een pijlstaartvlinder en hoogst waarschijnlijk een slachtoffer van mijn Poes want ze kan het niet laten om alles wat fladdert en beweegt te vangen.
Een seringenmot!
De seringengeur blijft me bij en als ik het vogelbadje voorzie van vers water denk ik daaraan.
Ook die overgebleven stammetjes zullen vergaan want niets blijft duren...
Maar daar wil ik nu nog niet aan denken!
Of toch????
Groetjes van Janina
Ooit groeide in mijn tuintje een pracht van een seringenboomje!
Nee, ik knipte de geurende trossen niet die dan toch weer enkele dagen later in een vaas verwelkten.
Ik genoot ten volle van zijn pracht en zijn later verwelkende bloesems dat nam ik er maar bij.
Een jaar later wou ie niet meer groeien, althans zijn ene helft wou niet mee.
De blaadjes bleven klein, vielen af lang voor de herfst haar intrede nam en ik wist niet wat er mis was totdat ik die zieke tak afzaagde.
Ik vond een diepe gang door het merg van dat stammetje. Mijn pink pastte erin.
Natuurlijk wou ik weten welk insect dat op zijn kerfstok had.
De seringenmot! Een nachtvlinder.
Ik heb het boompje behandeld volgens de recepten van boomchirurgen.
Uiteindelijk haalde het het niet ondanks alle goede zorgen.
Wat ervan overblijft? Drie afgeknotte stammetjes begroeid met klimop
waarop een grote teil gevuld met water soelaas biedt aan dorstige en badgrage vogels.
Gisterenmorgen vond ik op mijn terrasje een grote, dode vlinder met gehavende vleugels...
Het was een pijlstaartvlinder en hoogst waarschijnlijk een slachtoffer van mijn Poes want ze kan het niet laten om alles wat fladdert en beweegt te vangen.
Een seringenmot!
De seringengeur blijft me bij en als ik het vogelbadje voorzie van vers water denk ik daaraan.
Ook die overgebleven stammetjes zullen vergaan want niets blijft duren...
Maar daar wil ik nu nog niet aan denken!
Of toch????
Groetjes van Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Yorkske, als ik Lily zie moet ik terug denken aan mijn kleine ukjes van toen.
Geniet ervan !
Fijn dat je langs komt Yna!
Woensdagavond, kwart voor tien.
Het op en af gerij met tractoraanhangwagens, vol of leeg, is gestopt.
De kriepende bouwkranen die hier achter ijverig bediend worden om de appartementen nog tijdig klaar te krijgen voor het bouwverlof, zwijgen...
ik heb er begrip voor maar ...de rest hou ik voor mezelf...
En nu hoor ik zonder overdonderende bijgeluiden de merels en de vink die zijn suskewiet kwettert!
Heerlijke avondstilte!
Met zomerse groetjes van
Janina
Geniet ervan !
Fijn dat je langs komt Yna!
Woensdagavond, kwart voor tien.
Het op en af gerij met tractoraanhangwagens, vol of leeg, is gestopt.
De kriepende bouwkranen die hier achter ijverig bediend worden om de appartementen nog tijdig klaar te krijgen voor het bouwverlof, zwijgen...
ik heb er begrip voor maar ...de rest hou ik voor mezelf...
En nu hoor ik zonder overdonderende bijgeluiden de merels en de vink die zijn suskewiet kwettert!
Heerlijke avondstilte!
Met zomerse groetjes van
Janina
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
En dan even later een bericht dat me triest maakt.
VOOR EEN DAG VAN MORGEN
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus
*************
Sterkte Jure!
VOOR EEN DAG VAN MORGEN
Wanneer ik morgen doodga,
vertel dan aan de bomen
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan de wind,
die in de bomen klimt
of uit de takken valt,
hoeveel ik van je hield.
Vertel het aan een kind
dat jong genoeg is om het te begrijpen.
Vertel het aan een dier,
misschien alleen door het aan te kijken.
Vertel het aan de huizen van steen,
vertel het aan de stad
hoe lief ik je had.
Maar zeg het aan geen mens,
ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man
alleen maar een vrouw
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.
Hans Andreus
*************
Sterkte Jure!
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
-
Silver Wolf - Lid geworden op: 08 apr 2008, 16:51
- Locatie: Thuis
ok
Laatst gewijzigd door Silver Wolf op 01 nov 2015, 17:25, 1 keer totaal gewijzigd.
-
Janina - Lid geworden op: 29 mar 2009, 23:32
- Locatie: Borgloon
Bedankt Silver, die motten ken ik wel, wat ik niet ken?
Het insect dat een gang groef in het merg van de takken van mijn seringenboombje. Mijn pink paster er in.
Graag je uitleg gelezen!
.....
York, oma's hé! Ik vind me terug in je trots!
.....
Een mooie zomeravond in het verschiet en nadat we gisterenavond onze hersenen pijnigden na het luisteren en kijken van een film, wisten we dat het thema heel bekend was, en toch...de herkenning kwam niet.
Tevergeefs gezocht in Haydns strijkkwartetten...Het werd bijna een obsessie. Mijn broer heeft ons eruit gehaald, even aan de telefoon, hij wist het meteen.
Het was Mozart en niet Haydn.
http://www.bing.com/videos/search?q=Moz ... 1C2EE1E71A
Voor wie wil, geniet ervan en droom weg van het alledaagse...
Janina.
Het insect dat een gang groef in het merg van de takken van mijn seringenboombje. Mijn pink paster er in.
Graag je uitleg gelezen!
.....
York, oma's hé! Ik vind me terug in je trots!
.....
Een mooie zomeravond in het verschiet en nadat we gisterenavond onze hersenen pijnigden na het luisteren en kijken van een film, wisten we dat het thema heel bekend was, en toch...de herkenning kwam niet.
Tevergeefs gezocht in Haydns strijkkwartetten...Het werd bijna een obsessie. Mijn broer heeft ons eruit gehaald, even aan de telefoon, hij wist het meteen.
Het was Mozart en niet Haydn.
http://www.bing.com/videos/search?q=Moz ... 1C2EE1E71A
Voor wie wil, geniet ervan en droom weg van het alledaagse...
Janina.
.....en daarom, voor we elkander weer vergeten,
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
laten we zacht zijn voor elkander, kind. (A.R. Holst)
