TO BASH OR NOT TO BASH: that is the question!
-
Reini - Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
- Locatie: Brasschaat
"Wat kunt gij mooi en verstandig schrijven!"
Maar niemand zégt dat! En dat is een gróót verdriet!Crying or Very sad
Je bent een belezen mens, en schrijft geen onzin als je niet in je manie verzeilt, want dat moeten we je wel met een korrel zout nemen.
En er soms mee lachen, maar dat is toch ook prettig ?
Er wordt al veel te weinig gelachen.
Maar jij als zanger en dus aandacht krijgend op de bhüne voelt dat hier ook graag, beetje verslaving.
Wij moeten het hier doen met heel wat minder.
Beetje compassie voor de volgers is dus aan te raden.
Maar niemand zégt dat! En dat is een gróót verdriet!Crying or Very sad
Je bent een belezen mens, en schrijft geen onzin als je niet in je manie verzeilt, want dat moeten we je wel met een korrel zout nemen.
En er soms mee lachen, maar dat is toch ook prettig ?
Er wordt al veel te weinig gelachen.
Maar jij als zanger en dus aandacht krijgend op de bhüne voelt dat hier ook graag, beetje verslaving.
Wij moeten het hier doen met heel wat minder.
Beetje compassie voor de volgers is dus aan te raden.
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Hoe dan ook... ik heb het moeilijk om twee weken achtereen serieus te blijven...
Het kriebelt al...om weer te beginnen zeveren...
Het verstandigste zal zijn dat ik een poosje mijn mond houd.
Ik heb trouwens geen greintje inspiratie meer.
Ik zit te denken: "Welk onderwerp zullen we nu eens openen op het filosofie-forum."
Awel, ik kan niet direct iets bedenken.
Ik zou dus beter - zoals mijn ex zegt - mijn kot eens grondig kuisen...
Arrivederci!
Het kriebelt al...om weer te beginnen zeveren...
Het verstandigste zal zijn dat ik een poosje mijn mond houd.
Ik heb trouwens geen greintje inspiratie meer.
Ik zit te denken: "Welk onderwerp zullen we nu eens openen op het filosofie-forum."
Awel, ik kan niet direct iets bedenken.
Ik zou dus beter - zoals mijn ex zegt - mijn kot eens grondig kuisen...
Arrivederci!
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
-
cappa - Lid geworden op: 17 feb 2009, 17:49
Onkruid vergaat niet.Vesselin schreef:... eu... Cappa... (zou die nog leven?!).
Maar ik lees hier nog maar eens om de zoveel tijd. Teveel zever, weet ge.
Maar voor ik het vergeet:
WAT KUNT GIJ MOOI EN VERSTANDIG SCHRIJVEN!
Voila.
En voor de rest kan ik voor de goegemeente getuigen dat ge mooi kunt zingen. Buiten kijf. En lekkere bonen maken ook zonder twijfel.
Maar ik hoop dat ge u toch al gerealiseerd hebt dat ge veel meer zijt dan iemand die verstandig kan schrijven. Eigenlijk is het zelfs een geweldige aanfluiting van uzelf als ge een of andere mening, die ge las in een boekske, kritiekloos begint te verdedigen.
Ik vind het zelf zeer onbevredigend op een forum proberen uit te drukken wat ik werkelijk denk/voel over een onderwerp. Het lijkt me steeds slechts een grimas van een complex geheel. En dan voel ik de neiging ofwel me te beperken tot een 'ja, neen, tja' op een uitleg, ofwel om dan over te gaan op een grap of kwinkslag. En natuurlijk, bashen ligt dan nooit veraf.
Jawatte
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Ah... Cappa!
Blij van u nog eens te horen!
Enne.... "Mooi en verstandig geschreven!" van uwe kant!
Groeten van mijnentwege aan allen die ge liefhebt.
Blij van u nog eens te horen!
Enne.... "Mooi en verstandig geschreven!" van uwe kant!
Groeten van mijnentwege aan allen die ge liefhebt.
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Ik zat onlangs te denken - redenerend vanuit mijn eigen ervaring: "Woede is eigenlijk zeer verslavend!"
Ik zocht dan "de fysiologie van de woede" op, op het web.
Er gebeurt nogal wat, wat betreft hormonen en neurotransmitters. Het lijkt me duidelijk dat het vooral de adrenaline-opstoot is, die een "kick" geeft en verslavend werkt.
Maar er is meer: Als woede niet mag "uitwoeden" - om het zo maar eens te zeggen - kan het ronduit schadelijk worden!
Vooral als die woede geen "genoegdoening" vindt! (Je kan niet zomaar iedereen, die je kwaad maakt, een klap geven! Ook al zou je dat misschien het liefste willen ).
Wordt woede vastgehouden, en wordt ze uiteindelijk chronisch, dan wordt het "haat" en dat blijkt, volgens wetenschappelijke studies, o.a. je leven voortijdig te kunnen beëindigen, door de schade die het aanricht op lichamelijk niveau.
Verbaal geweld: je "kolere" met woorden afreageren, door je "tegenstander" uit te schelden of te beledigen - wat op internetforums gebeurt onder de vorm van "bashen" en "flamen" - is eigenlijk een manier om, van de - in jouw ogen - "terechte" woede af te komen!
Maar... er is een "maar"!
Geweld leidt tot meer geweld! Als je tegenstander riposteert met een verbale tegenaanval, en jij opnieuw riposteert met nog meer verwijten, komen we in de bekende vicieuze cirkel van het "bashen" terecht.
Die vicieuze cirkel kan maar doorbroken worden als één van de "tegenstanders" hier mee ophoudt.
Dan kunnen we echter de vraag stellen:
Als woede zo schadelijk is voor ons systeem, en je reageert ze niet af op je "belager", hoe moet je daar dan mee omgaan?!
Buiten het meest schadelijke: de haat, heb je ook het fenomeen van de ontkenning - meestal uit (door de opvoeding opgelegde) morele overwegingen. "Ik mag niet woedend zijn, want dat is niet netjes." Of als je godsdienstig bent, bvb: "Jezus vindt het niet leuk dat ik woedend ben!"
Dan wordt de woede onderdrukt en weggemoffeld naar meer onderbewuste lagen van de geest.
Ook hier zegt de wetenschap: "Dit is schadelijk voor het systeem en kan je leven verkorten."
Wat te doen?... Persoonlijk werkt voor mij in de praktijk:
In geen geval de opkomende woede ontkennen, maar ze in je binnenste toelaten en ze laten "uitwoeden" door niet op iemand of iets af te reageren, maar door in te zien dat de woede je in geen geval vooruit helpt, en ze verder niet met je gedachten en fantasieën te "voeden". Dan "woedt" ze inderdaad "uit", en verdwijnt als een storm die uitgeraasd is.
Heb je je kalmte hervonden en moeten er praktische maatregelen genomen worden, dan kun je dat op de meest verstandige manier doen.
En moet je antwoorden op iemand die je beledigt, dan kun je dat of op een zo wijs mogelijke manier doen.. of - als je veronderstelt dat de karaktergestoordheid, bij degene die je aanvalt, te problematisch is - helemaal niet reageren en de stilte zijn werk laten doen.
Ik zocht dan "de fysiologie van de woede" op, op het web.
Er gebeurt nogal wat, wat betreft hormonen en neurotransmitters. Het lijkt me duidelijk dat het vooral de adrenaline-opstoot is, die een "kick" geeft en verslavend werkt.
Maar er is meer: Als woede niet mag "uitwoeden" - om het zo maar eens te zeggen - kan het ronduit schadelijk worden!
Vooral als die woede geen "genoegdoening" vindt! (Je kan niet zomaar iedereen, die je kwaad maakt, een klap geven! Ook al zou je dat misschien het liefste willen ).
Wordt woede vastgehouden, en wordt ze uiteindelijk chronisch, dan wordt het "haat" en dat blijkt, volgens wetenschappelijke studies, o.a. je leven voortijdig te kunnen beëindigen, door de schade die het aanricht op lichamelijk niveau.
Verbaal geweld: je "kolere" met woorden afreageren, door je "tegenstander" uit te schelden of te beledigen - wat op internetforums gebeurt onder de vorm van "bashen" en "flamen" - is eigenlijk een manier om, van de - in jouw ogen - "terechte" woede af te komen!
Maar... er is een "maar"!
Geweld leidt tot meer geweld! Als je tegenstander riposteert met een verbale tegenaanval, en jij opnieuw riposteert met nog meer verwijten, komen we in de bekende vicieuze cirkel van het "bashen" terecht.
Die vicieuze cirkel kan maar doorbroken worden als één van de "tegenstanders" hier mee ophoudt.
Dan kunnen we echter de vraag stellen:
Als woede zo schadelijk is voor ons systeem, en je reageert ze niet af op je "belager", hoe moet je daar dan mee omgaan?!
Buiten het meest schadelijke: de haat, heb je ook het fenomeen van de ontkenning - meestal uit (door de opvoeding opgelegde) morele overwegingen. "Ik mag niet woedend zijn, want dat is niet netjes." Of als je godsdienstig bent, bvb: "Jezus vindt het niet leuk dat ik woedend ben!"
Dan wordt de woede onderdrukt en weggemoffeld naar meer onderbewuste lagen van de geest.
Ook hier zegt de wetenschap: "Dit is schadelijk voor het systeem en kan je leven verkorten."
Wat te doen?... Persoonlijk werkt voor mij in de praktijk:
In geen geval de opkomende woede ontkennen, maar ze in je binnenste toelaten en ze laten "uitwoeden" door niet op iemand of iets af te reageren, maar door in te zien dat de woede je in geen geval vooruit helpt, en ze verder niet met je gedachten en fantasieën te "voeden". Dan "woedt" ze inderdaad "uit", en verdwijnt als een storm die uitgeraasd is.
Heb je je kalmte hervonden en moeten er praktische maatregelen genomen worden, dan kun je dat op de meest verstandige manier doen.
En moet je antwoorden op iemand die je beledigt, dan kun je dat of op een zo wijs mogelijke manier doen.. of - als je veronderstelt dat de karaktergestoordheid, bij degene die je aanvalt, te problematisch is - helemaal niet reageren en de stilte zijn werk laten doen.
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
-
socrates - Lid geworden op: 05 nov 2005, 19:32
- Locatie: EUROPA
Menselijk gedrag ontstaat nooit uit het niets, het is altijd het gevolg van een oorzaak. De evolutie heeft ons zo gekneed dat wij als het ware op een binaire manier reageren; hetzij op een gevoel van lust, hetzij op een gevoel van onlust. Beide gevoelens zijn het gevolg van interne of externe stimulansen. Mensen zijn normaal op zoek naar situaties waarin sensoriële stimulansen hen, via de productie van bepaalde hormonen, een genotsgevoel bezorgen. Deze constante zoektocht naar ofwel het vermijden van onlust, ofwel het ervaren van lustgevoelens, kan tot een zekere afhankelijkheid leiden, men wil immers de gelukzalige toestand kunnen herhalen. Sommige individuen zijn, wellicht van nature, meer vatbaar voor "verslaving" dan andere. Zij trachten met alle middelen ook bv. door inname van chemische stoffen (cocaïne) die toestand van welbehagen (lust) te doen ontstaan. Zij leven van "kick" tot "kick"; een slopend leven.
Een woedeaanval kan in zekere mate worden vergeleken met de fysiologische en psychologische factoren die een rol spelen bij seksuele opwinding. Die leidt ook mogelijk tot een "kick"; een orgastisch gevoel,
Misschien kan dat verklaren waarom een prikkelbaar iemand makkelijker dan iemand anders woedend wordt.
Introspectie en daaruit voortvloeiende zelfkennis kan mogelijk helpen om die overgevoeligheid voor bepaalde prikkels onder controle krijgen.
Een woedeaanval kan in zekere mate worden vergeleken met de fysiologische en psychologische factoren die een rol spelen bij seksuele opwinding. Die leidt ook mogelijk tot een "kick"; een orgastisch gevoel,
Misschien kan dat verklaren waarom een prikkelbaar iemand makkelijker dan iemand anders woedend wordt.
Introspectie en daaruit voortvloeiende zelfkennis kan mogelijk helpen om die overgevoeligheid voor bepaalde prikkels onder controle krijgen.
Laat het middel nooit het doel vervangen !
-
Reini - Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
- Locatie: Brasschaat
Vesselin schreef :
Wat te doen?... Persoonlijk werkt voor mij in de praktijk:
In geen geval de opkomende woede ontkennen, maar ze in je binnenste toelaten en ze laten "uitwoeden" door niet op iemand of iets af te reageren, maar door in te zien dat de woede je in geen geval vooruit helpt, en ze verder niet met je gedachten en fantasieën te "voeden". Dan "woedt" ze inderdaad "uit", en verdwijnt als een storm die uitgeraasd is.
Heb je je kalmte hervonden en moeten er praktische maatregelen genomen worden, dan kun je dat op de meest verstandige manier doen.
En moet je antwoorden op iemand die je beledigt, dan kun je dat of op een zo wijs mogelijke manier doen.. of - als je veronderstelt dat de karaktergestoordheid, bij degene die je aanvalt, te problematisch is - helemaal niet reageren en de stilte zijn werk laten doen.
Het enige gevoel dat sommige forumdeelnemers of andere onheuse mensen bij mij zouden kunnen oproepen, is ergernis.
Woedend worden met al de lastige gevoelens daarbij, gun ik hen gewoon niet.
Je doet er jezelf alleen maar kwaad mee, niet in het minste dat het mogelijk verslavend zou zijn en je dikwijls als een razende hond, in je binnenste, rondloopt.
Senioren zouden beter moeten weten.
Wat te doen?... Persoonlijk werkt voor mij in de praktijk:
In geen geval de opkomende woede ontkennen, maar ze in je binnenste toelaten en ze laten "uitwoeden" door niet op iemand of iets af te reageren, maar door in te zien dat de woede je in geen geval vooruit helpt, en ze verder niet met je gedachten en fantasieën te "voeden". Dan "woedt" ze inderdaad "uit", en verdwijnt als een storm die uitgeraasd is.
Heb je je kalmte hervonden en moeten er praktische maatregelen genomen worden, dan kun je dat op de meest verstandige manier doen.
En moet je antwoorden op iemand die je beledigt, dan kun je dat of op een zo wijs mogelijke manier doen.. of - als je veronderstelt dat de karaktergestoordheid, bij degene die je aanvalt, te problematisch is - helemaal niet reageren en de stilte zijn werk laten doen.
Het enige gevoel dat sommige forumdeelnemers of andere onheuse mensen bij mij zouden kunnen oproepen, is ergernis.
Woedend worden met al de lastige gevoelens daarbij, gun ik hen gewoon niet.
Je doet er jezelf alleen maar kwaad mee, niet in het minste dat het mogelijk verslavend zou zijn en je dikwijls als een razende hond, in je binnenste, rondloopt.
Senioren zouden beter moeten weten.
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
@Socrates,
Indrukwekkend betoog!
Maar ik denk persoonlijk - en dat gesteund door eigen ervaring - dat, wat men vroeger met het woord "zelfbeheersing" aanduidde, inderdaad mogelijk is.
Twee dingen zijn onmisbaar:
- alertheid, of waakzaamheid voor de gevoelens die in je opkomen - zonder dat dit leidt tot een bewustzijnsvernauwende navelstaarderij. Iets wat je maar leert met vallen en opstaan, heb ik ondervonden.
- weigeren om onmiddellijk op de prikkel te reageren, zodat er een pauze valt, waarin je kan beslissen op een andere manier met de emotie in kwestie om te gaan.
Indrukwekkend betoog!
Maar ik denk persoonlijk - en dat gesteund door eigen ervaring - dat, wat men vroeger met het woord "zelfbeheersing" aanduidde, inderdaad mogelijk is.
Twee dingen zijn onmisbaar:
- alertheid, of waakzaamheid voor de gevoelens die in je opkomen - zonder dat dit leidt tot een bewustzijnsvernauwende navelstaarderij. Iets wat je maar leert met vallen en opstaan, heb ik ondervonden.
- weigeren om onmiddellijk op de prikkel te reageren, zodat er een pauze valt, waarin je kan beslissen op een andere manier met de emotie in kwestie om te gaan.
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Dat een mens kan evolueren in zijn respons op prikkels uit zijn omgeving, door te weigeren om onmiddellijk te reageren, bewijs ik, hier op dit forum, aan mijzelf.
Gedurende mijn (nog steeds aan de gang zijnde) "carrière op het forum, ben ik geëvolueerd van een: "Karlkraus", die onmiddellijk van antwoord diende - en dat liefst zo sarcastisch mogelijk (of "mutatis mutandis": zo klagerig en berouwvol mogelijk ) - tot een "Vesselin", die, recentelijk, zelfs een paar dagen lang kan nadenken over een antwoord!
QED!
Gedurende mijn (nog steeds aan de gang zijnde) "carrière op het forum, ben ik geëvolueerd van een: "Karlkraus", die onmiddellijk van antwoord diende - en dat liefst zo sarcastisch mogelijk (of "mutatis mutandis": zo klagerig en berouwvol mogelijk ) - tot een "Vesselin", die, recentelijk, zelfs een paar dagen lang kan nadenken over een antwoord!
QED!
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
Gij schrijft nu goed en verstandig Vesselin, goed bezig.
Zelf ben ik ook aan 't oefenen. Kan ook redelijk uit mijn sloffen schieten, nu adem ik diep en sluit dan de pc of ga naar spelletjes.
Voel ik dat ik op een topic niet welkom ben, no problem at all, ik laat die mensen rustig verder praten en ga me zeker niet opdringen.
PC is toch maar een kleine flard in ons leven hé Vesselin, er is nog zoveel dat leuk en veel leuker is dan pc.
Groetjes,
Zelf ben ik ook aan 't oefenen. Kan ook redelijk uit mijn sloffen schieten, nu adem ik diep en sluit dan de pc of ga naar spelletjes.
Voel ik dat ik op een topic niet welkom ben, no problem at all, ik laat die mensen rustig verder praten en ga me zeker niet opdringen.
PC is toch maar een kleine flard in ons leven hé Vesselin, er is nog zoveel dat leuk en veel leuker is dan pc.
Groetjes,
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Dat is waar *leah*...*leah* schreef:PC is toch maar een kleine flard in ons leven hé Vesselin, er is nog zoveel dat leuk en veel leuker is dan pc.
Maar van de andere kant is het voor mensen die, door allerlei omstandigheden, alleen gevallen zijn, toch een opening naar andere mensen toe.
Daarom is het zo jammer dat er zo gemakkelijk "gebashed" wordt.
Als je "aanspraak", of gezelligheid, of verwante geesten zoekt, is er wel veel beschikbaar.
Discussie-forums zijn nu eenmaal niet het meest geschikte medium, als je het vriendelijk wil houden.
Ook al zegt Reini hierboven: "Senioren zouden beter moeten weten". Het valt niet te ontkennen dat het er op deze fora nogal brutaal kan aan toe gaan.
Nu is niet iedereen er tevreden mee om te praten over koetjes en kalfjes.
Ikzelf hou het meest van "filosoferen", daar beleef ik het meeste plezier aan. Dus... het "bashen" neem ik er maar bij. En in tegenstelling tot vroeger, probeer ik nu echt vriendelijk en beleefd te blijven. (Met vallen en opstaan natuurlijk, ik ben moeders braafste niet ).
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
-
Reini - Lid geworden op: 18 jul 2004, 10:46
- Locatie: Brasschaat
Vesselin schreef
Toch moeders mooiste wel mag ik hopen ?Ikzelf hou het meest van "filosoferen", daar beleef ik het meeste plezier aan. Dus... het "bashen" neem ik er maar bij. En in tegenstelling tot vroeger, probeer ik nu echt vriendelijk en beleefd te blijven. (Met vallen en opstaan natuurlijk, ik ben moeders braafste niet ).
Mooie foto, hoop dat ik jou nooit in het donker ga tegenkomen.
Weet je Vesselin, als ik aangevallen word, dan blijf ik niet beleefd, dan geef ik de volle laag.
Filosofeer maar, voor wie zou je het laten?
-
Vesselin - Lid geworden op: 28 jul 2012, 07:52
Ieder zijn temperament!...*leah* schreef:Weet je Vesselin, als ik aangevallen word, dan blijf ik niet beleefd, dan geef ik de volle laag.
Dit onderwerp is bedoeld als een poging om de psychologie achter het "bashen" (schelden, beledigen, bewust of onbewust kwetsen) te doorgronden.
Niet of dat gaat lukken... Het is een oefening in "huis-, tuin-, en keukenpsychologie .
Kortom: inzicht proberen te krijgen in wat ons, in ons dagelijks gedrag, wat betreft onze manier van met elkaar te praten, eigenlijk drijft.
Het is geen academische psychologie (daar zou ik mij niet durven aan wagen!), maar toch iets hoger gegrepen dan toogpraat... hoop ik.
The difference between a Miracle and a Fact is exactly the difference
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain
between a mermaid and a seal.
-- Mark Twain