"IN DE OCHTENDSCHEMERING MET JOHANAMARIA"
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Het is waar,Bosrankje,zo gemakkelijk gaat het niet.
De stilte is ook het je laten raken, het je laten vinden...
Het vraagt tijd en oneindig veel geduld ...
veel geduld met jezelf, want
"DE WEG NAAR BINNEN IS DE LANGSTE WEG"
Hier volgt dan een gedichtje van September 2003, geschreven in het park van de Oude Abdij- Kortenberg.
IN EEN WOLK VAN STILTE
De stilte droomt van boom tot boom
en wiegt je weemoed ,
je heimwee en je stil verlangen.
De stilte droomt van boom tot boom
en heelt je pijn,
je verdriet en diepe wonden.
De stilte windelt je wonden
in een wolk van stilte, roze-wit om je heen.
Je wacht en
houdt de adem in.
Beklemmend even maar
die stilte.....
Tot plots het ruisen van de wind begint
en alles zingt
en ruist in 't diepste van je zijn.
Zo kwetsbaar ben je,
zo broos is je geluk.
Maar in deze wereld van stilte en natuur
word je weer geboren
in Gods oneindige Schepperschoot.
Sahar - September 2003 - Oude Abdij
De stilte is ook het je laten raken, het je laten vinden...
Het vraagt tijd en oneindig veel geduld ...
veel geduld met jezelf, want
"DE WEG NAAR BINNEN IS DE LANGSTE WEG"
Hier volgt dan een gedichtje van September 2003, geschreven in het park van de Oude Abdij- Kortenberg.
IN EEN WOLK VAN STILTE
De stilte droomt van boom tot boom
en wiegt je weemoed ,
je heimwee en je stil verlangen.
De stilte droomt van boom tot boom
en heelt je pijn,
je verdriet en diepe wonden.
De stilte windelt je wonden
in een wolk van stilte, roze-wit om je heen.
Je wacht en
houdt de adem in.
Beklemmend even maar
die stilte.....
Tot plots het ruisen van de wind begint
en alles zingt
en ruist in 't diepste van je zijn.
Zo kwetsbaar ben je,
zo broos is je geluk.
Maar in deze wereld van stilte en natuur
word je weer geboren
in Gods oneindige Schepperschoot.
Sahar - September 2003 - Oude Abdij
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Johana-Maria,
In een wolk van stilte..........
De eerste strofe heeft mij echt
gewiegd in een soort dromerige stilte.
Ik herkende een subtiel gevoel van
vrede en geluk die ik bijna vergeten was.
Nogmals bedankt voor de mooie momenten
die ik elke keer beleef bij het lezen van je
gedichten.
Bosrankje
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
BANG
Als kind was ik al bang
om mezelf te zijn,
om vertrouwen te geven.
Misschien was ik bang van het leven
bang om te leven en
mij te geven.
bang om me te binden
bang om mezelf te vinden....
Ik droom.......
misschien kan ik m'n angst
met iemand delen,
iemand die weet en voelt
hoe bang ik ben
en waarom ik bang ben
en misschien wel altijd blijven zal.
Misschien vind ik dan mezelf,
na zoveel , zoveel jaren
en durf ik dan te leven.
johana-maria
juli 2004
Als kind was ik al bang
om mezelf te zijn,
om vertrouwen te geven.
Misschien was ik bang van het leven
bang om te leven en
mij te geven.
bang om me te binden
bang om mezelf te vinden....
Ik droom.......
misschien kan ik m'n angst
met iemand delen,
iemand die weet en voelt
hoe bang ik ben
en waarom ik bang ben
en misschien wel altijd blijven zal.
Misschien vind ik dan mezelf,
na zoveel , zoveel jaren
en durf ik dan te leven.
johana-maria
juli 2004
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Wat was ik blij verrast door die mooie en deugdoende reacties van jou Muntje en jou Robbe! 
Dank-jullie-wel!!
Ik denk dat iedere mens "van ver komt" Muntje?!
Van bij je geboorte ga je een weg : JOU WEG.
Die weg is bezaaid met verhalen: JOU VERHALEN.
Die verhalen leren wie je geworden bent door alles heen.
Wie je bent en nog worden zult.
Want het gaat altijd maar door , altijd verder....
Nogmaals DANK!
johana-maria
Dank-jullie-wel!!
Ik denk dat iedere mens "van ver komt" Muntje?!
Van bij je geboorte ga je een weg : JOU WEG.
Die weg is bezaaid met verhalen: JOU VERHALEN.
Die verhalen leren wie je geworden bent door alles heen.
Wie je bent en nog worden zult.
Want het gaat altijd maar door , altijd verder....
Nogmaals DANK!
johana-maria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
ZOLANG WIJ NIET......
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen vliegen
ver, ver weg,
naar een land van goedheid en vrede,
waar mensen elkaar beminnen.
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen weten
waarom we elkaar soms zoveel pijn doen en
de andere niet echt graag zien?
Goed wetende dat deze wereld
niet meer is dan een grote bol aarde en
er van ons ook niet meer
overblijft dan een handvol aarde.
Waarom dan al die ruzie , gekibbel en onenigheid?
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen vliegen,
vliegen naar een land van goedheid en vrede.
Zolang we de andere niet graag zien en
niet met elkaar verbonden leven,
zolang kunnen de vogels in onze steden
niet meer zingen en vliegen.
Zolang we niet hand in hand
het graan zaaien op ons land
- graan van leven en liefde -
zolang kunnen we niet begrijpen
dat we er zijn
om te beminnen en
om bemind te worden
johana-maria
Juli 2000
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen vliegen
ver, ver weg,
naar een land van goedheid en vrede,
waar mensen elkaar beminnen.
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen weten
waarom we elkaar soms zoveel pijn doen en
de andere niet echt graag zien?
Goed wetende dat deze wereld
niet meer is dan een grote bol aarde en
er van ons ook niet meer
overblijft dan een handvol aarde.
Waarom dan al die ruzie , gekibbel en onenigheid?
Wat zou het goed zijn moesten we kunnen vliegen,
vliegen naar een land van goedheid en vrede.
Zolang we de andere niet graag zien en
niet met elkaar verbonden leven,
zolang kunnen de vogels in onze steden
niet meer zingen en vliegen.
Zolang we niet hand in hand
het graan zaaien op ons land
- graan van leven en liefde -
zolang kunnen we niet begrijpen
dat we er zijn
om te beminnen en
om bemind te worden
johana-maria
Juli 2000
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
December 2003...ik zal het niet vlug vergeten...
Iemand in wie ik zulk vertrouwen stelde, in wie ik geloofde,liet me zomaar van de ene dag op de andere vallen.
Verpletterend is dat.
Toen schreef ik dit gedicht:
Om al die pijn.....
Mijn hart is een steen
zo hard
zo koud.
Alleen m'n ogen wenen
van koude en eenzaamheid
ikzelf, ik kan niet wenen.
Ik,
ik ben koud
ik ben hard
Mischien
ben ik wel dood?
Ik weet het niet.
Misschien?
Waar is dat warme vertrouwen en
dat stil geloof?
Was dat er ooit?
Geloof jij nog in de goedheid van de mens?
En dan?
Dan,
dan is er alleen ellende
dubbele, dikke ellende en pijn.
Zou je hart dan niet
hard zijn en koud
en eenzaam
om al die pijn?
johana-maria
december 2003
Iemand in wie ik zulk vertrouwen stelde, in wie ik geloofde,liet me zomaar van de ene dag op de andere vallen.
Verpletterend is dat.
Toen schreef ik dit gedicht:
Om al die pijn.....
Mijn hart is een steen
zo hard
zo koud.
Alleen m'n ogen wenen
van koude en eenzaamheid
ikzelf, ik kan niet wenen.
Ik,
ik ben koud
ik ben hard
Mischien
ben ik wel dood?
Ik weet het niet.
Misschien?
Waar is dat warme vertrouwen en
dat stil geloof?
Was dat er ooit?
Geloof jij nog in de goedheid van de mens?
En dan?
Dan,
dan is er alleen ellende
dubbele, dikke ellende en pijn.
Zou je hart dan niet
hard zijn en koud
en eenzaam
om al die pijn?
johana-maria
december 2003
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve johana-maria,
ik zou je zo veel willen schrijven maar heb weer geen tijd !!!
en, wat is tijd ?...........
dat ik je nu antwoord of later, je weet dat ik in gedachten met
jou ben want je hebt mijn ziel getroffen door je gedichten en je
woorden zeggen wat ik je vertellen wil dus.........
tot ?...... heeft geen belang, niet waar ?
liefs van
Bosrankje
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
De Bron
Al uren zocht ik, maar vond ze niet,
de Bron.
Toen kwam jij en zei:
kom we vinden ze wel,
de Bron.
We liepen langs het beekje,
over de rivier
tot aan een plek met
daarmidden in een boom,
"wachter bij de Bron" zei jij.
Het was er stil,
zo stil.
We liepen als op heilige grond,
hielden de adem in en
luisterden.
Toen hoorden we de Bron,
zuiver, zilver,
water, leven!
Daarom is deze plek zo kostbaar, zei jij,
omdat ze een bron verbergt.
geheim van leven.
Want als er is , die ene Bron, die enig voor je is
dan is je hart vervuld,
je dorst gelest,
je verlangen voldaan.
Het water danste,
de lucht zong,
de wolken keken zwijgend toe,
de stilte omhulde een groot geheim en
een diep geluk overspoelde mij.
Johana-maria
Juli 2003
Al uren zocht ik, maar vond ze niet,
de Bron.
Toen kwam jij en zei:
kom we vinden ze wel,
de Bron.
We liepen langs het beekje,
over de rivier
tot aan een plek met
daarmidden in een boom,
"wachter bij de Bron" zei jij.
Het was er stil,
zo stil.
We liepen als op heilige grond,
hielden de adem in en
luisterden.
Toen hoorden we de Bron,
zuiver, zilver,
water, leven!
Daarom is deze plek zo kostbaar, zei jij,
omdat ze een bron verbergt.
geheim van leven.
Want als er is , die ene Bron, die enig voor je is
dan is je hart vervuld,
je dorst gelest,
je verlangen voldaan.
Het water danste,
de lucht zong,
de wolken keken zwijgend toe,
de stilte omhulde een groot geheim en
een diep geluk overspoelde mij.
Johana-maria
Juli 2003
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Een zee van grijs en blauw in jouw ogen
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een wilde zee van verlangen en hartstocht,
een stormende zee van woede en pijn:
ogen wijd open op lijden en leed.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een milde zee van goedheid en barmhartigheid,
een warme zee van liefde en vriendschap:
ogen wijd open op de wereld.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een zachte zee van tederheid en mildheid,
een vriendelijke zee van bezorgheid en aandacht:
ogen wijd open op mensen.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een guitige zee met een lach en een lied,
een lachende zee met golven van vreugde en geluk,
een rechtvaardige zee zonder oordeel:
ogen wijd open,
grijs en blauw.....als de zee.
johana-maria
Juli 1957
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een wilde zee van verlangen en hartstocht,
een stormende zee van woede en pijn:
ogen wijd open op lijden en leed.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een milde zee van goedheid en barmhartigheid,
een warme zee van liefde en vriendschap:
ogen wijd open op de wereld.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een zachte zee van tederheid en mildheid,
een vriendelijke zee van bezorgheid en aandacht:
ogen wijd open op mensen.
Een zee van grijs en blauw
in jouw ogen,
een guitige zee met een lach en een lied,
een lachende zee met golven van vreugde en geluk,
een rechtvaardige zee zonder oordeel:
ogen wijd open,
grijs en blauw.....als de zee.
johana-maria
Juli 1957
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
LENTE
Lente is het als
iemand aan je denkt!
Als zijn aandacht voor jou
als een bloem is, een lied.
Als zijn tederheid als een
eerste lentezon je streelt en
herleven doet.
Als zijn lieve woorden je raken
en doen opstaan
uit de dood van de vergetelheid.
Als zijn aanwezigheid je laat zijn
wie je bent
en je de kracht geeft te worden
wie je worden wil.
Dan is het lente voor jou!
Nieuw leven en een Nieuwe Dag!
johana-maria
21 maart 2006
Lente is het als
iemand aan je denkt!
Als zijn aandacht voor jou
als een bloem is, een lied.
Als zijn tederheid als een
eerste lentezon je streelt en
herleven doet.
Als zijn lieve woorden je raken
en doen opstaan
uit de dood van de vergetelheid.
Als zijn aanwezigheid je laat zijn
wie je bent
en je de kracht geeft te worden
wie je worden wil.
Dan is het lente voor jou!
Nieuw leven en een Nieuwe Dag!
johana-maria
21 maart 2006
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Hartelijk dank aan de lieve vrienden die af en toe van een heel stil moment "ochtendschemering" willen genieten.
De zon is er nog niet , maar de nacht is voorbij en het allereerste prille licht schemert met veel schroom over de horizon!
Dan wordt weer alle leven geboren................
Dank aan BOSRANKJE die er altijd is bij elke "ochtendschemering".
Mooi! Fijn!
DANKJEWEL EN ALTIJD WELKOM!
Johana-maria
De zon is er nog niet , maar de nacht is voorbij en het allereerste prille licht schemert met veel schroom over de horizon!
Dan wordt weer alle leven geboren................
Dank aan BOSRANKJE die er altijd is bij elke "ochtendschemering".
Mooi! Fijn!
DANKJEWEL EN ALTIJD WELKOM!
Johana-maria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Er zijn momenten in het leven dat men het niet meer weet.
niets meer weet.
dan lijkt je leven een woestijn met niets en niemand meer.
Zo was dat een paar jaar geleden...
Mijn schaduw
Ik stond stil,
hopeloos stil.
Ik zag geen weg meer,
noch voor me, noch achter me.
Ik stond stil,
hopeloos stil,
in de woestijn van m'n leven.
Ik keek uit, maar zag niets.
Ik luisterde, maar hoorde niets.
Als een hoopje ellende kromp ik ineen,
m'n hoofd op armen en knieën,
ik wachtte en
weende.
De avond viel,
ik was alleen ,eenzaam alleen.
De zon ging onder ,
mijn schaduw werd korter en korter.
Mijn schaduw?
Dan was er toch iets in al die eenzaamheid?
Mijn schaduw!
die was er,
een schaduw van mezelf!
Kon ik die dan niet volgen?
Ik stond op en volgde mijn schaduw.
Zo ging ik de weg naar mezelf.
Zo vond ik mezelf.
Een weg,
de weg naar de bron
in de woestijn van de eenzaamheid.
De weg naar leven en hoop.
johana-maria
mei 2003
niets meer weet.
dan lijkt je leven een woestijn met niets en niemand meer.
Zo was dat een paar jaar geleden...
Mijn schaduw
Ik stond stil,
hopeloos stil.
Ik zag geen weg meer,
noch voor me, noch achter me.
Ik stond stil,
hopeloos stil,
in de woestijn van m'n leven.
Ik keek uit, maar zag niets.
Ik luisterde, maar hoorde niets.
Als een hoopje ellende kromp ik ineen,
m'n hoofd op armen en knieën,
ik wachtte en
weende.
De avond viel,
ik was alleen ,eenzaam alleen.
De zon ging onder ,
mijn schaduw werd korter en korter.
Mijn schaduw?
Dan was er toch iets in al die eenzaamheid?
Mijn schaduw!
die was er,
een schaduw van mezelf!
Kon ik die dan niet volgen?
Ik stond op en volgde mijn schaduw.
Zo ging ik de weg naar mezelf.
Zo vond ik mezelf.
Een weg,
de weg naar de bron
in de woestijn van de eenzaamheid.
De weg naar leven en hoop.
johana-maria
mei 2003
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Lieve Johanna-Maria,
Het is nacht, middernacht voorbij.
Ik ben hier stilletjes binnengeslopen.
Ik ben ondersteboven van alles
wat ik gelezen heb.
Nu heb ik tijd nodig om te bezinnen
en om terug te komen en
alles een tweede maal te lezen;
mij te doordringen met die gevoelens,
waarvan vele mij niet bekend zijn.
Ik wil ze graag beter leren kennen,
ik wil jou graag beter leren kennen.
Maar heb geduld met mij?
Ik kom terug, ria
Goede nacht
Het is nacht, middernacht voorbij.
Ik ben hier stilletjes binnengeslopen.
Ik ben ondersteboven van alles
wat ik gelezen heb.
Nu heb ik tijd nodig om te bezinnen
en om terug te komen en
alles een tweede maal te lezen;
mij te doordringen met die gevoelens,
waarvan vele mij niet bekend zijn.
Ik wil ze graag beter leren kennen,
ik wil jou graag beter leren kennen.
Maar heb geduld met mij?
Ik kom terug, ria
Goede nacht
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Ria tof zeg!En DANKJE -DANKJEWEL om wat je schrijft!
Jij bent wel héél, héél stilletjes binnen geslopen, want ik hoorde niets!
Maar zo is het juist goed Ria.
Jij hebt het begrepen!!
Wat ik schrijf is om te lezen in de "OCHTENDSCHEMERING"....
bij het allereerste licht dat verwonderd komt kijken aan de verre horizon.
Even maar , want dan is de zon er al met een stralende zonsopgang.
En dan komt de dag met z'n drukte...
Dan de nacht...die langzaam voortschrijdt naar de
eerste schemering, dan wordt het licht geboren!
Misschien voel je het wel wat ik schrijf?!
Nogmaals Dank Ria
enveel liefs van
johana-maria
"DE WEG NAAR BINNEN, IS DE LANGSTE WEG."
-
Johana-Maria - Lid geworden op: 14 jun 2005, 17:38
- Locatie: LEUVEN
Lieve Ria,je hoeft helemaal geen ochtendmens te zijn hoor, doe maar wat je graag doet.
En zeker niet te veel voornemens maken voor de vasten!!!
Als ik schrijf over ochtendschemering is dat iets symbolisch.
Zoals men kan spreken van "de herfst van m'n leven",
of bev. "de nacht van het geloof"
dat is dan symbolisch gebruikt.
Zo ook de ochtendschemering....
Mocht het je goed gaan Ria en ik lees heel graag jou gedichten!
Veel liefs
johana-maria