Opleiding in Doornik (Kaz. St Jean), KRO, KROO, Ord (Log)
-
Gast
Wacht lopen in kazerne St. Jan
Tijdens onze opleiding als KRO in ’67 moesten wij ook één voor één de wacht op.
Sommigen hebben hun wacht gelopen in de kazerne Ruquoi.
Zo was ik eens van wacht in een klein complex waar een aantal voertuigen stonden (o.a. een camion S), niet ver van kazerne St. Jan (of misschien grensden die garages zelfs aan de kazerne?)
De nachten waren al koel en de dikke lange kapootjas kwam dan ook goed van pas.
De Onderofficier Postoverste stond mij toe plaats te nemen aan een tafel; zelf had hij zich geïnstalleerd in een zetel in een hoek van het wachtlokaal.
De metalen poort had ik langs binnen mogen op slot doen en ik hoefde dus gelukkig niet buiten in de kou te blijven staan.
Af en toe liet hij me wel een kleine ronde lopen, maar aansluitend mocht ik telkens terug aan die tafel zitten.
Dat het erg moeilijk is om gedurende de nacht uren aan een stuk tegen je vermoeidheid, de verveling vooral, en tegen de kou te kampen, heb ik toen ervaren en daar ook lessen voor later uit getrokken.
Als ik later, als Officier van wacht in mijn eenheid, mijn wachtpersoneel ging controleren, heb ik altijd begrip getoond voor wie het even lastig had; een schouderklopje en een opbeurend woord op het moment zelf hielpen volgens mij beter dan wat ‘ballen’ van de Compagniecommandant achteraf.
Ook dát had de Ordonnanceschool mij bijgebracht.
Terloops: militairen gaan de wacht op tot de ouderdom van 51 jaar. Een wachtdienst duurt 24 uren.
Sgt KROO's namen deel aan de rol van 'Postoverste'
Adjt KRO's, Onderluitenanten en eerste luitenanten namen deel aan de rol van 'Officier van wacht'; eens kapitein namen ze deel aan de rol van 'Kapitein met weekdienst'.
In eenheden waar niet genoeg Officieren waren gingen soms ook de oudere Onderofficieren op als 'Officier van wacht'.
Naast 'wachtdienst' bestaat er ook 'permanentiedienst'. Wie van permanentie is moet beschikbaar zijn maar mag 's nachts slapen. Dat is bvb. het geval voor een officier van permanentie die in een brigade als eerste een alarmmelding moet in ontvangst kunnen nemen.
In Duitsland bestond in de Ordonnance-eenheden ook nog een depannagedienst voor het afslepen van op de openbare wegen in panne gevallen militaire voertuigen. Daartoe kregen die eenheden elk een bepaalde sector toegewezen. Het personeel dat depannagedienst had mocht 's nachts slapen maar moest beschikbaar zijn en ook 's nachts uitrukken als een oproep binnen kwam
EVB
Tijdens onze opleiding als KRO in ’67 moesten wij ook één voor één de wacht op.
Sommigen hebben hun wacht gelopen in de kazerne Ruquoi.
Zo was ik eens van wacht in een klein complex waar een aantal voertuigen stonden (o.a. een camion S), niet ver van kazerne St. Jan (of misschien grensden die garages zelfs aan de kazerne?)
De nachten waren al koel en de dikke lange kapootjas kwam dan ook goed van pas.
De Onderofficier Postoverste stond mij toe plaats te nemen aan een tafel; zelf had hij zich geïnstalleerd in een zetel in een hoek van het wachtlokaal.
De metalen poort had ik langs binnen mogen op slot doen en ik hoefde dus gelukkig niet buiten in de kou te blijven staan.
Af en toe liet hij me wel een kleine ronde lopen, maar aansluitend mocht ik telkens terug aan die tafel zitten.
Dat het erg moeilijk is om gedurende de nacht uren aan een stuk tegen je vermoeidheid, de verveling vooral, en tegen de kou te kampen, heb ik toen ervaren en daar ook lessen voor later uit getrokken.
Als ik later, als Officier van wacht in mijn eenheid, mijn wachtpersoneel ging controleren, heb ik altijd begrip getoond voor wie het even lastig had; een schouderklopje en een opbeurend woord op het moment zelf hielpen volgens mij beter dan wat ‘ballen’ van de Compagniecommandant achteraf.
Ook dát had de Ordonnanceschool mij bijgebracht.
Terloops: militairen gaan de wacht op tot de ouderdom van 51 jaar. Een wachtdienst duurt 24 uren.
Sgt KROO's namen deel aan de rol van 'Postoverste'
Adjt KRO's, Onderluitenanten en eerste luitenanten namen deel aan de rol van 'Officier van wacht'; eens kapitein namen ze deel aan de rol van 'Kapitein met weekdienst'.
In eenheden waar niet genoeg Officieren waren gingen soms ook de oudere Onderofficieren op als 'Officier van wacht'.
Naast 'wachtdienst' bestaat er ook 'permanentiedienst'. Wie van permanentie is moet beschikbaar zijn maar mag 's nachts slapen. Dat is bvb. het geval voor een officier van permanentie die in een brigade als eerste een alarmmelding moet in ontvangst kunnen nemen.
In Duitsland bestond in de Ordonnance-eenheden ook nog een depannagedienst voor het afslepen van op de openbare wegen in panne gevallen militaire voertuigen. Daartoe kregen die eenheden elk een bepaalde sector toegewezen. Het personeel dat depannagedienst had mocht 's nachts slapen maar moest beschikbaar zijn en ook 's nachts uitrukken als een oproep binnen kwam
EVB
Laatst gewijzigd door Gast op 13 aug 2008, 08:26, 1 keer totaal gewijzigd.
-
andemu - Lid geworden op: 30 apr 2006, 15:33
- Locatie: Lokeren
Ter aanvulling Eric,
Uw foto even aangevuld.
In 1969 was dit de situtatie. Of er nog KRO's op het 2de lagen, weet ik niet. Wel dat op dat 2de ook burelen waren, zoals van de Cie Commandant, pelotonscommandanten en andere.
De KRO's waren dat jaar 1 maand voor ons gestart, dus op 1 augustus. Eén persoon van die lichting is 1 maand na mij in Werl toegekomen in de 4Cie Ord als adjudant KRO. Was iemand van Gent maar zijn naam ben ik vergeten.
Dat venster op de 3de verdieping was voor mij al de aanleiding om reeds na een paar dagen in aanvaring te komen met een instructeur. Ik had mij namelijk efkens op de vensterbank gezet terwijl het venster openstond. Komt de sergeant even later binnengestormd met de vraag wie er daarnet op de vensterbank zat. Ik heb mij dan maar met een bang hart direct gemeld en kreeg daar meteen een ferme uitbrander, want dat was streng verboden uit veiligheidsoverwegingen.
Andre
Uw foto even aangevuld.
In 1969 was dit de situtatie. Of er nog KRO's op het 2de lagen, weet ik niet. Wel dat op dat 2de ook burelen waren, zoals van de Cie Commandant, pelotonscommandanten en andere.
De KRO's waren dat jaar 1 maand voor ons gestart, dus op 1 augustus. Eén persoon van die lichting is 1 maand na mij in Werl toegekomen in de 4Cie Ord als adjudant KRO. Was iemand van Gent maar zijn naam ben ik vergeten.
Dat venster op de 3de verdieping was voor mij al de aanleiding om reeds na een paar dagen in aanvaring te komen met een instructeur. Ik had mij namelijk efkens op de vensterbank gezet terwijl het venster openstond. Komt de sergeant even later binnengestormd met de vraag wie er daarnet op de vensterbank zat. Ik heb mij dan maar met een bang hart direct gemeld en kreeg daar meteen een ferme uitbrander, want dat was streng verboden uit veiligheidsoverwegingen.
Andre
-
Gast
Hello André,
Ja inderdaad op de tweede verdieping waren er ook in '67 reeds een aantal burelen, waaronder dat van de Cie Comd en ik meen me vaag te herinneren dat er toen ook een weekdienst zat.
Ik heb nu zelfs enige twijfel of die paar kamers bezet door KRO's wel op het tweede waren; misschien zaten die toen wel op het derde. Enfin zo zie je maar alweer dat een menselijk geheugen niet alles onthoudt; een reden temeer om alles op te schrijven vooraleer de grijze schijf helemaal gewist wordt.
Tijdens onze opleiding is er ooit een probleem geweest met iemand die uit een venster wou springen. Geen KRO of KROO uit de blok waar wij beiden gezeten hebben maar elders. We hebben dat toen ook maar achteraf horen vertellen. Vandaar misschien die allerte instructeur !
EVB
Ja inderdaad op de tweede verdieping waren er ook in '67 reeds een aantal burelen, waaronder dat van de Cie Comd en ik meen me vaag te herinneren dat er toen ook een weekdienst zat.
Ik heb nu zelfs enige twijfel of die paar kamers bezet door KRO's wel op het tweede waren; misschien zaten die toen wel op het derde. Enfin zo zie je maar alweer dat een menselijk geheugen niet alles onthoudt; een reden temeer om alles op te schrijven vooraleer de grijze schijf helemaal gewist wordt.
Tijdens onze opleiding is er ooit een probleem geweest met iemand die uit een venster wou springen. Geen KRO of KROO uit de blok waar wij beiden gezeten hebben maar elders. We hebben dat toen ook maar achteraf horen vertellen. Vandaar misschien die allerte instructeur !
EVB
-
Gast
Postdienst in kazerne St. Jan
We hebben nog geen rubriek over de werking van de postdienst in kazerne St. Jan in die tijd (1967).
Maar eerlijk gezegd heb ik zelf méér vragen dan antwoorden klaar.
Er was een militaire postbode in kazerne St. Jan (zie plan)
Maar hoe kwam de post tot bij ons? Die werd waarschijnlijk op de kamer gebracht door de weekdienst?
Ik meen me te herinneren dat we als milicien geen postzegels moesten kleven maar gewoon M.D. in de rechter bovenhoek van de omslag mochten zetten; en dat ook de familie die terugschreef dat mocht doen, of mocht dat alleen als je in Duitsland dienst deed?
Verder herinner ik me dat we een soort rechthoekige zegels kleefden (geen postzegels) met daarop spreuken en stripfiguren die ons bestaan als milicien op een ludieke manier accentueerden. Waar haalden we die zegels? Kwamen die van MILAC?
Weet nog iemand hoe dat allemaal in zijn werk ging ?
EVB
We hebben nog geen rubriek over de werking van de postdienst in kazerne St. Jan in die tijd (1967).
Maar eerlijk gezegd heb ik zelf méér vragen dan antwoorden klaar.
Er was een militaire postbode in kazerne St. Jan (zie plan)
Maar hoe kwam de post tot bij ons? Die werd waarschijnlijk op de kamer gebracht door de weekdienst?
Ik meen me te herinneren dat we als milicien geen postzegels moesten kleven maar gewoon M.D. in de rechter bovenhoek van de omslag mochten zetten; en dat ook de familie die terugschreef dat mocht doen, of mocht dat alleen als je in Duitsland dienst deed?
Verder herinner ik me dat we een soort rechthoekige zegels kleefden (geen postzegels) met daarop spreuken en stripfiguren die ons bestaan als milicien op een ludieke manier accentueerden. Waar haalden we die zegels? Kwamen die van MILAC?
Weet nog iemand hoe dat allemaal in zijn werk ging ?
EVB
Laatst gewijzigd door Gast op 12 aug 2008, 13:42, 2 keer totaal gewijzigd.
-
papafreddy - Lid geworden op: 04 nov 2006, 21:05
- Locatie: ardooie
Hallo evbevb schreef:Postdienst in kazerne St. Jan
Verder herinner ik me dat we een soort rechthoekige zegels kleefden (geen postzegels) met daarop spreuken en stripfiguren die ons bestaan als milicien op een ludieke manier accentueerden. Waar haalden we die zegels? Kwamen die van MILAC?
Weet nog iemand hoe dat allemaal in zijn werk ging ?
EVB
Ja van die klevers kon je inderdaad krijgen bij Milac
Ik heb nog al mijn brieven van indertijd en heb nu al die klever ingescand.
En die komen eerdaags nog wel op mijn site "memoires vanuit essentho 1976"
MVGr mede KRO
PapaFreddy
-
Genieterke - Lid geworden op: 15 nov 2002, 01:36
- Locatie: Maasmechelen
Wij hebben een serieuze inspanning gedaan ter wille van de schone ogen van evb 
Voor wie interesse heeft om het origineel VICI artikel te lezen aangaande het bestaan van de BELAAC en zijn doelstellingen KLIK HIER
Veel leesgenot gewenst.
Het Genieterke
Voor wie interesse heeft om het origineel VICI artikel te lezen aangaande het bestaan van de BELAAC en zijn doelstellingen KLIK HIER
Veel leesgenot gewenst.
Het Genieterke
ESTE NIX PAX CHRISTE NIX !
-
Gast
Hello ‘Genieterke’
U blijft me verbazen!
De website http://www.kamp-vogelsang.be/ was al lang een begrip maar herbergt nu ook veel informatie van buiten de perimeter van Vogelsang. Proficiat want er is veel werk gestoken in die prachtige website.
De 115 VICI-tijdschriften die Louis Vanoverbeke schonk vormen ontegensprekelijk een enorme bron aan interessante historische gegevens.
Maar dat ik zo snel en zo diepgaand over de BELAAC zou geïnformeerd geraken had ik toch niet verwacht, waarvoor mijn dank.
We hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen, wat gebeurd is levendig houden, maar U slaagt daar ongelofelijk goed in.
Achter de militairen stonden inderdaad organisaties klaar om die militairen op velerlei vlak te steunen en de BELAAC was daar dan zo te zien een pionier in.
Die dames van de BELAAC hadden toegang tot de bar en de mess Officieren want ik herinner me dat ze in Probsteirewald af en toe in onze bar kwamen als hun dienst in de Cantine van de miliciens gedaan was (na 22u dus). Begin '68 gaf ik één van die dames vanuit Probsteirwald een lift tot aan het station in Mechelen, van waaruit ze dan verder spoorde tot bij haar ouders.
Een van de KRO's was toen een beetje verliefd geraakt op zo een meisje, maar er is nooit iets uit geworden want die dames dienden afstand te bewaren.
Ik schreef het al eerder, een misschien wat miskende groep, want ze stonden steeds paraat en ondergingen soms ook veel moeilijkheden maar over hen wordt niet veel gesproken, ook niet over de CMC en CDSCA (OCASC).
Terloops: nog een link naar een website over BELAAC -> http://www.be4046.eu/BELAAC.htm
Nogmaals mijn welgemeende dank
EVB
U blijft me verbazen!
De website http://www.kamp-vogelsang.be/ was al lang een begrip maar herbergt nu ook veel informatie van buiten de perimeter van Vogelsang. Proficiat want er is veel werk gestoken in die prachtige website.
De 115 VICI-tijdschriften die Louis Vanoverbeke schonk vormen ontegensprekelijk een enorme bron aan interessante historische gegevens.
Maar dat ik zo snel en zo diepgaand over de BELAAC zou geïnformeerd geraken had ik toch niet verwacht, waarvoor mijn dank.
We hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen, wat gebeurd is levendig houden, maar U slaagt daar ongelofelijk goed in.
Achter de militairen stonden inderdaad organisaties klaar om die militairen op velerlei vlak te steunen en de BELAAC was daar dan zo te zien een pionier in.
Die dames van de BELAAC hadden toegang tot de bar en de mess Officieren want ik herinner me dat ze in Probsteirewald af en toe in onze bar kwamen als hun dienst in de Cantine van de miliciens gedaan was (na 22u dus). Begin '68 gaf ik één van die dames vanuit Probsteirwald een lift tot aan het station in Mechelen, van waaruit ze dan verder spoorde tot bij haar ouders.
Een van de KRO's was toen een beetje verliefd geraakt op zo een meisje, maar er is nooit iets uit geworden want die dames dienden afstand te bewaren.
Ik schreef het al eerder, een misschien wat miskende groep, want ze stonden steeds paraat en ondergingen soms ook veel moeilijkheden maar over hen wordt niet veel gesproken, ook niet over de CMC en CDSCA (OCASC).
Terloops: nog een link naar een website over BELAAC -> http://www.be4046.eu/BELAAC.htm
Nogmaals mijn welgemeende dank
EVB
-
andemu - Lid geworden op: 30 apr 2006, 15:33
- Locatie: Lokeren
PIKET
In de tweede week van mijn opleiding als KROO (1969) was ik voor de eerste maal van piket. Wat stond er zoal op het programma? 's Morgens moesten we de straatgoten vegen. Na het middageten moesten we dan met twee man naar de Mess Officieren om er borden af te drogen. Dit duurde tot 13.15u. Daarna dienden we direct naar de lessen want die begonnen om 13.30u.
's Avonds na het eten konden we terug borden gaan afwassen en afdrogen in de Mess Officieren. Om 19.30u mochten we voor de verandering gaan afwassen in de Bar Officieren en dit tot 21.00u. Hierna moesten we ons nog melden in de kantine, om u raadt het al, glazen te gaan afwassen tot 22.00u.
Om van een goed gevulde dag te spreken.
andre
In de tweede week van mijn opleiding als KROO (1969) was ik voor de eerste maal van piket. Wat stond er zoal op het programma? 's Morgens moesten we de straatgoten vegen. Na het middageten moesten we dan met twee man naar de Mess Officieren om er borden af te drogen. Dit duurde tot 13.15u. Daarna dienden we direct naar de lessen want die begonnen om 13.30u.
's Avonds na het eten konden we terug borden gaan afwassen en afdrogen in de Mess Officieren. Om 19.30u mochten we voor de verandering gaan afwassen in de Bar Officieren en dit tot 21.00u. Hierna moesten we ons nog melden in de kantine, om u raadt het al, glazen te gaan afwassen tot 22.00u.
Om van een goed gevulde dag te spreken.
andre
-
Gast
Sanitair in kazerne St. Jan
Op het plan van André zie je 4 WC-complexen (in’t geel).
Met een paar honderd leerlingen in de kazerne werden die natuurlijk druk gefrequenteerd. Zo'n complex bestond uit een gang, soms met tot wel acht van elkaar gescheiden WC’s, meen ik me te herinneren. Gelukkig werden die door iedereen nogal goed proper gehouden en was er gedurende de week ook een werkman die ze netjes onderhield.
De zaterdagen, tijdens onze compagniekuis, kreeg het complex naast ONZE blok soms wel eens een extra beurt.
Met een krachtige waterstraal werd van in de gang, op enige afstand gespoten. Nadien werd de vloer van die gang droog getrokken. Hier was ik toch iets minder graag aan de kuis.
Toen ik later, in mijn eenheid, met een colonne op weg was naar Höne (noorden van Duitsland), en we 400 km te rijden hadden, aan 35 km/u op de gewone banen en 50 km/u op de autobanen, heb ik nog naar die WC’s van Doornik gesnakt, want ook al moest je hoogdringend, die colonne stopte slechts op de plaatsen voorzien in de Movtabel.
EVB
Op het plan van André zie je 4 WC-complexen (in’t geel).
Met een paar honderd leerlingen in de kazerne werden die natuurlijk druk gefrequenteerd. Zo'n complex bestond uit een gang, soms met tot wel acht van elkaar gescheiden WC’s, meen ik me te herinneren. Gelukkig werden die door iedereen nogal goed proper gehouden en was er gedurende de week ook een werkman die ze netjes onderhield.
De zaterdagen, tijdens onze compagniekuis, kreeg het complex naast ONZE blok soms wel eens een extra beurt.
Met een krachtige waterstraal werd van in de gang, op enige afstand gespoten. Nadien werd de vloer van die gang droog getrokken. Hier was ik toch iets minder graag aan de kuis.
Toen ik later, in mijn eenheid, met een colonne op weg was naar Höne (noorden van Duitsland), en we 400 km te rijden hadden, aan 35 km/u op de gewone banen en 50 km/u op de autobanen, heb ik nog naar die WC’s van Doornik gesnakt, want ook al moest je hoogdringend, die colonne stopte slechts op de plaatsen voorzien in de Movtabel.
EVB
Laatst gewijzigd door Gast op 15 aug 2008, 16:32, 2 keer totaal gewijzigd.
-
Gast
Twee taalgroepen in kazerne St.Jan
In ’67 was er een blok waarin de Franstalige leerlingen KRO & KROO hun kamers hadden en een andere blok waarin de Nederlandstaligen hun kamers hadden. (Zie plan van André).
Dat zal vóór en ná ’67 misschien ook wel zo geweest zijn.
Tussen beide taalgemeenschappen was nagenoeg GEEN contact. Logisch, want het onderricht werd gegeven in onze moedertaal en dus kwamen beide taalgroepen elkaar gedurende de dag nooit tegen. ’s Avonds waren we meestal op de kamer bezig met onze uitrusting, het kuisen van ons wapen, het vercoteren van getten en ceinturons, het poetsen van koper, het kuisen van de kamer, enz. Naar de cantine gingen we dus ook niet zoveel. De Franstaligen ontmoetten we dan ook maar raar of zelden, zelfs binnen die beperkte oppervlakte van de kazerne.
Het leven speelde zich in de kazerne grotendeels af, enerzijds binnen het peloton van 64 KRO's, anderzijds binnen de KRO-groep waartoe je behoorde voor de Technische opleiding (maintenance, appro of mun) en tenslotte met je kamergenoten.
In ’67 was er een blok waarin de Franstalige leerlingen KRO & KROO hun kamers hadden en een andere blok waarin de Nederlandstaligen hun kamers hadden. (Zie plan van André).
Dat zal vóór en ná ’67 misschien ook wel zo geweest zijn.
Tussen beide taalgemeenschappen was nagenoeg GEEN contact. Logisch, want het onderricht werd gegeven in onze moedertaal en dus kwamen beide taalgroepen elkaar gedurende de dag nooit tegen. ’s Avonds waren we meestal op de kamer bezig met onze uitrusting, het kuisen van ons wapen, het vercoteren van getten en ceinturons, het poetsen van koper, het kuisen van de kamer, enz. Naar de cantine gingen we dus ook niet zoveel. De Franstaligen ontmoetten we dan ook maar raar of zelden, zelfs binnen die beperkte oppervlakte van de kazerne.
Het leven speelde zich in de kazerne grotendeels af, enerzijds binnen het peloton van 64 KRO's, anderzijds binnen de KRO-groep waartoe je behoorde voor de Technische opleiding (maintenance, appro of mun) en tenslotte met je kamergenoten.
-
Gast
Cinema in kazerne St. Jan
In 1967 was er een cinema in de kazerne (zie plan van André), maar door het feit dat we ook ’s avonds op de kamer nog bijna altijd druk bezig waren met onze kledij en uitrusting, werd die cinema voor zover ik weet niet al te veel bezocht; zelf ben ik er maar twee keer geweest.
Op een avond werd er een film gedraaid, voor iedereen VERPLICHT… ‘Het Sluipend Gif’.
De syfilisgevallen die we in de film te zien kregen waren echt niet van de poes en zetten ons aan tot nadenken en voorzichtigheid.
De militaire overheid deed ook inspanningen tot het inzamelen van inlichtingen over verdachte huizen. In de kazernes hingen lijsten uit van de ‘verboden huizen’ waar militairen niet binnen mochten.
Terloops:
Die film had eerder al bij de bezettingstroepen in Duitsland grote indruk gemaakt. Hij maakte deel uit van een permanente preventiecampagne tegen geslachtsziekten.
De Belgen zouden in 1946 op dat vlak nog de braafste bezetters geweest zijn met 1% geslachtsziekten van hun effectief. Bij de Britten zou dat wat hoger gelegen hebben en bij de Amerikanen was het nog erger.
De andere film die ik me herinner ging over NBCR (Nucleaire Biologische Chemische en Radiologische oorlogvoering).
In 1967 was er een cinema in de kazerne (zie plan van André), maar door het feit dat we ook ’s avonds op de kamer nog bijna altijd druk bezig waren met onze kledij en uitrusting, werd die cinema voor zover ik weet niet al te veel bezocht; zelf ben ik er maar twee keer geweest.
Op een avond werd er een film gedraaid, voor iedereen VERPLICHT… ‘Het Sluipend Gif’.
De syfilisgevallen die we in de film te zien kregen waren echt niet van de poes en zetten ons aan tot nadenken en voorzichtigheid.
De militaire overheid deed ook inspanningen tot het inzamelen van inlichtingen over verdachte huizen. In de kazernes hingen lijsten uit van de ‘verboden huizen’ waar militairen niet binnen mochten.
Terloops:
Die film had eerder al bij de bezettingstroepen in Duitsland grote indruk gemaakt. Hij maakte deel uit van een permanente preventiecampagne tegen geslachtsziekten.
De Belgen zouden in 1946 op dat vlak nog de braafste bezetters geweest zijn met 1% geslachtsziekten van hun effectief. Bij de Britten zou dat wat hoger gelegen hebben en bij de Amerikanen was het nog erger.
De andere film die ik me herinner ging over NBCR (Nucleaire Biologische Chemische en Radiologische oorlogvoering).
Laatst gewijzigd door Gast op 19 jan 2010, 15:03, 3 keer totaal gewijzigd.
-
Gast
KRO's & KROO's van de Ordonnance - vanaf 1971 Logistiek
Enkele auteurs hebben hun best gedaan om het beeld van onze school in kazerne St. Jan in Doornik al terug wat leven in te blazen.
We hopen nu natuurlijk dat U toch even meldt van welke lichting U deel uitmaakte, zo kunnen medeleerlingen van weleer U evtl. via SeniorenNet contacteren, zelfs al bent U zelf niet op zoek. Misschien zit er vroeg of laat dan wel een reunie in.
U kan kan natuurlijk ook Uw steentje bijdragen door Uw eigen ervaringen van tijdens Uw opleiding in Doornik, of na aankomst in Uw eenheid, hier met anderen te delen.
Dit hoeft U niet veel tijd te vragen, korte anecdotes worden even graag gelezen; foto's zijn ook altijd verhelderend.
Iedereeen kijkt met veel belangstelling naar UW belevenissen uit !
Jongens, laat eens iets van U horen !
Dank U
EVB
Enkele auteurs hebben hun best gedaan om het beeld van onze school in kazerne St. Jan in Doornik al terug wat leven in te blazen.
We hopen nu natuurlijk dat U toch even meldt van welke lichting U deel uitmaakte, zo kunnen medeleerlingen van weleer U evtl. via SeniorenNet contacteren, zelfs al bent U zelf niet op zoek. Misschien zit er vroeg of laat dan wel een reunie in.
U kan kan natuurlijk ook Uw steentje bijdragen door Uw eigen ervaringen van tijdens Uw opleiding in Doornik, of na aankomst in Uw eenheid, hier met anderen te delen.
Dit hoeft U niet veel tijd te vragen, korte anecdotes worden even graag gelezen; foto's zijn ook altijd verhelderend.
Iedereeen kijkt met veel belangstelling naar UW belevenissen uit !
Jongens, laat eens iets van U horen !
Dank U
EVB
-
andemu - Lid geworden op: 30 apr 2006, 15:33
- Locatie: Lokeren
Onze allereerste kaart uit de kazerne naar huis in 1969:
En het fantastische kacheltje van een paar inzendingen geleden is hier in al zijn glorie te zien naast die twee venten die 's avonds nog energie over hadden om nog wat met bajonetten te staan zwaaien, JL en RDW
Andre
En het fantastische kacheltje van een paar inzendingen geleden is hier in al zijn glorie te zien naast die twee venten die 's avonds nog energie over hadden om nog wat met bajonetten te staan zwaaien, JL en RDW
Andre
-
Gast
Materieel onderhouden door de Ordonnance (Logistiek vanaf 1971).
Na onze opleiding in ’67 als KRO of KROO in kazerne St. Jan in Doornik, kwamen we terecht in een eenheid in België of in Duitsland.
Voor de meesten onder ons zal dat een Ordonnance-eenheid geweest zijn (vanaf ‘71 Logistiek); een eenheid die zich bezig hield met het onderhoud en de herstelling van Materieel 3e echelon.
Anderen kwamen wellicht in een munitie depot terecht of in een MT (2e echelon) van een NIET logistieke eenheid.
1e echelon: onderhoud dat elke chauffeur zelf aan zijn wiel- of rupsvoertuig kan uitvoeren
2e echelon: klein onderhoud in de garage van elke eenheid (bvb lamp vervangen, antivries bijvullen)
3e echelon: gespecialiseerde herstelling of vervanging van ‘grote gehelen’ en levering van wisselstukken.
Open deur in 210 Cie Ord Maint in Probstierwald begin jaren zeventig.
Anders dan in een burgergarage moet een commandant van een Maintenance-eenheid er rekening mee houden dat zijn mekaniekers niet altijd beschikbaar zijn omdat ze ook nog wacht lopen, weekdienst hebben, schietoefeningen moeten bijwonen, militair onderricht moeten volgen, verplicht sport moeten gaan doen, enz.
Na onze opleiding in ’67 als KRO of KROO in kazerne St. Jan in Doornik, kwamen we terecht in een eenheid in België of in Duitsland.
Voor de meesten onder ons zal dat een Ordonnance-eenheid geweest zijn (vanaf ‘71 Logistiek); een eenheid die zich bezig hield met het onderhoud en de herstelling van Materieel 3e echelon.
Anderen kwamen wellicht in een munitie depot terecht of in een MT (2e echelon) van een NIET logistieke eenheid.
1e echelon: onderhoud dat elke chauffeur zelf aan zijn wiel- of rupsvoertuig kan uitvoeren
2e echelon: klein onderhoud in de garage van elke eenheid (bvb lamp vervangen, antivries bijvullen)
3e echelon: gespecialiseerde herstelling of vervanging van ‘grote gehelen’ en levering van wisselstukken.
Open deur in 210 Cie Ord Maint in Probstierwald begin jaren zeventig.
Anders dan in een burgergarage moet een commandant van een Maintenance-eenheid er rekening mee houden dat zijn mekaniekers niet altijd beschikbaar zijn omdat ze ook nog wacht lopen, weekdienst hebben, schietoefeningen moeten bijwonen, militair onderricht moeten volgen, verplicht sport moeten gaan doen, enz.
Laatst gewijzigd door Gast op 19 jan 2010, 15:08, 1 keer totaal gewijzigd.
-
zoete - Lid geworden op: 07 sep 2006, 16:23
EVB ,
ik vind u bijdragen van kazerne st jan in doornik zeer boeiend,ikzelf heb er tweemaal verbleven om cursus te volgen,het blok waar wij verbleven is volgens u grondplan blok nr 2 dus volledig in de hoek links,wat ik niet begrijp is dat u in 1967 de zaterdag de wc moest kuisen, ik ben in verschillende kazernes geweest ik zal ze even opsommen
april mei 1957 brasschaat
juni juli 1957 lombardsjde
aug sept october 1957 doornik
nov dec jan febr 1957 1958 wevelgem
maart april mei juni juli 1958 heverlee
aug 1958 tot eind juni 1959 wevelgem
juli 1959 hasselt
aug 1959 tot mei 1961 lombardsijde
in al deze kazernes heb ik niet geweten dat militairen de franse wc moesten kuisen , het waren steeds burgers die dit alle dagen deden
In 1967 was dt volgens ik lees voor de soldaten, nochtans was de leger in die jaren veel menselijker geworden dan in die jaren dat ik er als bv bij was,maar nogmaals bedankt voor wat u schrijft over doornik
ik vind u bijdragen van kazerne st jan in doornik zeer boeiend,ikzelf heb er tweemaal verbleven om cursus te volgen,het blok waar wij verbleven is volgens u grondplan blok nr 2 dus volledig in de hoek links,wat ik niet begrijp is dat u in 1967 de zaterdag de wc moest kuisen, ik ben in verschillende kazernes geweest ik zal ze even opsommen
april mei 1957 brasschaat
juni juli 1957 lombardsjde
aug sept october 1957 doornik
nov dec jan febr 1957 1958 wevelgem
maart april mei juni juli 1958 heverlee
aug 1958 tot eind juni 1959 wevelgem
juli 1959 hasselt
aug 1959 tot mei 1961 lombardsijde
in al deze kazernes heb ik niet geweten dat militairen de franse wc moesten kuisen , het waren steeds burgers die dit alle dagen deden
In 1967 was dt volgens ik lees voor de soldaten, nochtans was de leger in die jaren veel menselijker geworden dan in die jaren dat ik er als bv bij was,maar nogmaals bedankt voor wat u schrijft over doornik