Belfort Kortrijk
Midden op de Grote Markt staat het Belfort, ook de Halletoren genoemd. Het Belfort zelf werd reeds vermeld in 1307. Enkel het onderste gedeelte dateert nog uit die periode. Het Belfort werd in 1899 gerestaureerd waarbij het 16de-eeuwse uitzicht werd hersteld. Op de oostzijde van de toren staan de beroemde Manten en Kalle, die de uren op de klok van het Belfort slaan. Bovenop de toren van het Belfort troont Mercurius, de god van de handel, die er sinds 1712 als windwijzer dienst doet. In het Belfort werd in 1994 een nieuwe beiaard geïnstalleerd. Tot in 1899 stonden rond het Belfort tientallen huizen met een gemeenschappelijke binnenkoer. Ze werden in 1550 gebouwd op de plaats van de vroegere Lakenhalle, die uit 1411 dateerde. Bij de aanleg van grotere hallen op het huidige Schouwburgplein, verloor de oude lakenhalle haar functie en werd afgebroken.
Stadhuis Kortrijk
Het stadhuis is opgetrokken in laatgotische stijl met reeds enkele renaissancekenmerken. De voorgevel is versierd met beelden van de graven van Vlaanderen, die er geplaatst werden in 1872. In het stadhuis bevinden zich enkele mooie zalen, waaronder de schepenzaal en de raadzaal. Oorspronkelijk werd de schepenzaal gebruikt als gerechtszaal. De laatgotische schouw is versierd met de wapens van Brugge, Ieper, het Brugse Vrije en Kortrijk. De muren van de zaal werden beschilderd door Godfried Guffens en Jan Swerts in 1875. In de raadzaal bevindt zich een schouw uit dezelfde periode. Beide zalen bezitten eveneens historische glasramen. In de raadzaal zijn deze versierd met de wapenschilden van de 46 gemeenten van het arrondissement Kortrijk.
Broeltorens Kortrijk
De broeltorens zijn de enige overblijfselen van middeleeuwse bouwkunst in de stad. De brug, die drie bogen telt, werd echter telkens herbouwd na de eerste en de tweede wereldoorlog. Boven op de brug staat het beeld van de H. Nepomucemus, patroonheilige van de drenkelingen. De zuidelijke toren is de "Speyetoren". Hij werd in de 13de eeuw gebouwd en maakte sinds de 14de eeuw deel uit van de omheining van de burcht. De andere toren is de "Ingelburgtoren" en dateert uit het begin van de 15de eeuw. Deze toren werd gebouwd voor het artilleriegeschut. Beiden zijn opgetrokken in kalk- en zandsteen. Ter hoogte van de bovenverdieping hebben de torens een omtrekverbreding met spitsboogjes. In de muren zitten kleine openingen en in de Ingelburgtoren zitten eveneens drie kruisen in de muren. Op de daken staan dakkapellen.
Stadhuis en Belfort Menen
Het statige, classicistische stadhuis dateert uit 1782. Aan het 33 m hoge belfort werd gebouwd van 1574 tot 1610. Het bevat een beiaard met 49 klokken. Samen met 23 andere belforten in Vlaanderen en 6 belforten in Wallonië werd het belfort van Menen op 4 december 1999 ingeschreven op de lijst van werelderfgoed van de UNESCO. Dit betekent een erkenning van de uitzonderlijke universele waarde van een culturele site die bescherming verdient in het belang van de hele mensheid. Belforten symboliseren van de middeleeuwen tot op heden de diepmenselijke drang naar vrijheid en democratie.
Stadhuis Roeselare
Het 'Oud Stadhuis' in Lodewijk XV-stijl is een prachtig voorbeeld van de achttiende-eeuwse bouwkunst. Hoog op het fronton in de puntgevel prijkt het wapenschild van Karel Theodor, heer van het Land van Wijnendaele en van de stad Roeselare. In de 'Schepenzaal' beneden is de galerij van de geschilderde portretten van Roeselaarse burgemeesters van 1830 tot heden ondergebracht. Op de eerste verdieping bevinden zich de gemeenteraadszaal en de conferentiezaal. De gemeenteraadszaal is gerenoveerd en heringericht in stijl Lodewijk XV. Daar hangen geschilderde portretten van bekende historische figuren die met Roeselare verbonden zijn. U vindt er ook het kunstig, gerestaureerd 17de eeuws wandtapijt 'Het wijze oordeel van Koning Salomon'. Een wand van de conferentiezaal is beschilderd met een reconstructie van een stadsplan uit de 17de eeuw.
Kasteel van Rumbeke
Dit bouwkundige kleinood van Vlaamse renaissance, ook gekend als Kaasterkasteel, werd rond 1538 gebouwd door de toenmalige heer Thomas de Thiennes en zijn echtgenote Margareta d'Harméricourt. De kapel, de eigenaardige bolvormige gekroonde zeshoekige toren, het centraal L-vormige bouwgedeelte en de twee afgekapte torentjes aan de noordzijde herinneren aan deze bouwperiode. De vier geveltorentjes aan de zuidzijde dateren uit de 17de eeuw. De zware inrij paviljoenen die de oost- en westpoort vormen, zijn uit 1731. Het kasteel behoorde tot 1856 toe aan de familie de Thiennes. Daarna was het kasteel met het aanliggende Sterrebos - in 1770 aangelegd - eigendom van de familie de Limburg-Stirum. Sinds 1987 is het volledig in privébezit.
Kasteel Ingelmunster
Reeds in 1075 bouwde de graaf van Vlaanderen hier een versterkte burcht op de ruïnes van een klooster dat in 640 bewoond was door Engelse monniken. Het huidige gebouw (bouwjaar 1736 - op het kelderverdiep dat nog uit de middeleeuwen stamt) is typisch voor zijn tijd, toen de kastelen hun militaire functie verloren hadden. Het waren luxueuze landhuizen geworden waar gastvrijheid en goede smaak hand in hand gingen. In 1986 werd het kasteel aangekocht door de familie Van Honsebrouck, brouwers te Ingelmunster
Bekijk ook eens onze rubriek Dagtrips
Bron tekst: Westtoer |
