om even bij stil te staan...

Omdat ik op leeftijd ben, ben ik aardiger voor
mezelf, en minder kritisch op mezelf geworden.
Ik ben mijn eigen vriend geworden.

Ik heb te veel dierbare vrienden deze wereld
zien verlaten, te vroeg; voordat zij konden
begrijpen hoe groot de vrijheid is
met het ouder worden.

Wiens zaak is het, als ik ervoor kies om te lezen,
of om op te computeren, tot 04:00 uur in de
morgen, of slapen tot 's 12.00 uur 's-middags?
Ik zal dansen met mezelf op die prachtige
muziek van de 50, 60 & 70 's, en als ik, op
hetzelfde moment, zou willen huilen om een
verloren liefde, zal ik dat doen.

Ik zal op het strand lopen, in een badpak dat
strak is gespannen over een uitpuilende
lichaam, en duik met overgave in de golven,
als ik daarvoor kies, ondanks de medelijdende
blikken van de jetset. Ook zij zullen er ooit
oud uit gaan zien.

Ik weet dat ik soms vergeetachtig ben. Maar
nogmaals, een deel van het leven ben ik ook
vergeten. En misschien herinner me
uiteindelijk de belangrijkste dingen.
Zeker, door de jaren heen, is mijn hart wel
eens gebroken. Hoe kan je hart niet breken,
als je een geliefde verliest, of wanneer een
kind lijdt, of zelfs als iemand 's geliefde
huisdier wordt aangereden door een auto?
Maar, gebroken harten geven ons kracht,
begrip en mededogen. Een hart dat nooit
gebroken is, is ongerept en steriel, en zal het
nooit de vreugde kennen van het onvolmaakte.

Ik ben gezegend lang genoeg geleefd te
hebben om mijn haar grijs te zien worden en
dat mijn jeugdige lachen voor altijd zal worden
geëtst in de diepe groeven op mijn gezicht. Zo
velen hebben nooit gelachen, en zo velen zijn
gestorven voordat hun haar zilver kon worden.
Als je ouder wordt, is het makkelijker om
positief te zijn. Het kan je steeds minder
schelen wat andere mensen van je denken.
Ik twijfel niet meer aan mezelf. Ik heb zelfs
het recht verdiend om het fout te hebben.
Dus, om je vraag te beantwoorden, ik vind het
fijn oud te zijn. Het heeft mij bevrijd. Ik hou
van de persoon die ik ben geworden. Ik zal
niet eeuwig voortleven, maar in de mij
resterende tijd, zal ik geen tijd verspillen met
klagen wat had kunnen zijn, of mij zorgen te
maken over wat er nog zal komen. En ik zal
ieder dag een dessert eten. (als ik daar
tenminste lust toe heb).