Azië > Syrië > Bezienswaardigheden
De hoofdstad Damascus
De grootste stad van Syrië is de hoofdstad Damascus. Iedere bron van informatie geeft haar eigen aantal inwoners aan. Grof geschat ligt dit tussen de drie en zes miljoen. Zoals in wel meer steden in het Midden-Oosten vind je ook hier in het oude stadsgedeelte de kleine, smalle straatjes met overdekte bazaars (shouks) en koffiehuizen waar je nargilah kunt roken. In Damascus is het parlement gevestigd en ten noordwesten van de stad ligt, hoog op de berg, het presidentieel paleis.
Al-Fayha, “De Zoetgeurende” , is de oude bijnaam van Damascus die nu door de walmen van het ronkende verkeer wat belachelijk aandoet. Wanneer men echter ziet op wat voor bijzondere plek de stad gelegen is, wordt het zelfs begrijpelijk dat de stad ooit is vergeleken met het paradijs.
 |
Damascus pur sang vindt u in de oude stadskern. Daar zijn in de smalle straten sinds eeuwen de markten en de handelshuizen (khans) gevestigd. Daar kan men zijn hart ophalen aan exotische waar en aangenaam verpozen in een van de koffiehuizen.
De Citadel
Aan het einde van Nasr Street ligt de citadel. Hoewel de citadel stamt uit de Romeinse tijd, is wat u ziet gebouwd in de dertiende eeuw toen Damascus de belangrijkste basis was geworden voor militaire campagnes tegen de kruisvaarders. Ook de stadsmuren stammen uit deze tijd. Nadat de Mongolen het fort in 1260 zwaar hadden beschadigd, werd het door Baybars grotendeels hersteld.
De Omayyadenmoskee
Net als de moskeeën van Mekka, Medina en Jeruzalem wordt de Omayyadenmoskee beschouwd eerbiedwaardig gebedshuis. Het monumentale gebouw verrees in de achtste eeuw op een plek waar sinds mensenheugenis al gelovigen bijeen kwamen.
|
In het Nationaal Museum worden alle belangrijke historische plaatsen in Syrië in hoogtepunten samengevat. De uitleg bij de tentoongestelde voorwerpen is helaas minimaal en ontbreekt soms zelfs helemaal. Neem een zaklantaarn mee om de wandschilderingen van de synagoge beter te kunnen zien.
Bezienswaardigheden in de buurt van Damascus.
Maaloula
Dit is een oud christelijk dorp dat op een vrij spontane, ongeordende manier gebouwd werd in de rotsen. De bewoners spreken Aramaisch, de taal die door Jezus werd gesproken. Deze taal werd van ouders op kinderen overgeleverd. In een natuurlijke ravijn bevindt zich Mar Sarkis (St. Sergius), een Grieks katholiek klooster dat boven op een rotspunt staat en een mooie Byzantijnse kapel bezit. Er is ook een groot Byzantijns klooster met als patroon heilige Mar Taqla (of St. Thecla), een leerling van de heilige Paulus en een van de eerste martelaren van de kerk.
Seidnaya
De kapel en het klooster bevinden zich in dit dorp op een vooruitstekende rots in het centrum van het dorp. Volgens de legende werd het klooster gesticht door Justinianus. De mirakels die aan de Heilige Maagd worden toegeschreven zorgden er voor dat de kapel wijd en zijd bekend werd. Vandaag is Seidnaya eerder een bedevaardsoord dan een belangrijke archeologische site.
Centraal Syrië
De crac des chevaliers
Crac des Chevaliers is het beroemdste kruisvaarderskasteel in de wereld . De enorme, zeldzaam goed bewaarde burcht is tussen Turkije en Palestina de enige echte onderbreking in de bergketens langs de Middellandse Zeekust. Uitkijktorens op 670 meter bieden een magnifiek uitzicht op de besneeuwde toppen van het Libanon-gebergte, maar ook op iedereen die zich verplaatst tussen de kust en het binnenland. De weg naar Crac (ook wel geschreven als Krak) langs de Eufraat-rivier is op zichzelf al een hoogtepunt van een Syrië-reis. Wanneer u beschikt over privé-vervoer is de tocht van Aleppo naar Deir az-Zor (320 km) in principe in een dag te maken. U moet dan wel vroeg uit Aleppo vertrekken.
|
 |
Deze burcht was het hoofdkwartier van de hospitaalridders . Het bouwwerk beheerst de vallei tussen Homs en Tripoli. Het werd nooit vernietigd door stormen, maar wel ingenomen door de Mameluken Baybars in 1271.
Apamea
Apamea was een van de belangrijkste Griekse steden van het Seleucidische Rijk . De stad werd gesticht door Seleucus Nicator die Syrië erfde als een van de vier delen van het rijk van Alexander de Grote. De stad ligt op de rechterhoever van de Orontes, ongeveer 55 km ten noordwesten van Hama. Van hieruit kan men de Ghab-vallei overschouwen. De stad zelf werd gesticht door Seleucus Nicator, de eerste koning van de Seleuciden in het Syrië van 300 voor Christus. Hij gaf aan de stad de naam van zijn vrouw, Afamea.
Apamea was welvarend en bereikte een bevolkingsaantal van een half miljoen. Omdat de stad op een oosters kruispunt ligt kwamen hier veel belangrijke bezoekers : Cleopatra, Septimus Severus en Keizer Caracalla. In het christelijk tijdvak werd Apamea een belangrijk filosofisch centrum, vooral voor het monophostisme.
De meeste ruïnes gaan terug tot de Romeinse en Byzantijnse tijd . Rond de stad staan er hoge muren en de hoofdstraat wordt afgelijnd met zuilen. Deze straat is 1.850 m lang en 87 m breed. De ruïnes van het romeinse theater zien er nu uit als een grote hoop stenen. De colonnade (Cardo) is 145 m lang. Ze werd gebouwd in de 2de eeuw maar vernield in de 12de eeuw door twee hevige aardschokken. Sommige zuilen, echter, staan nog altijd overeind.
Ten westen van de stad staat de Mudiq citadel , een oude vestiging ter verdediging langs de rivier Orontes. Hier vonden hevige gevechten plaats met de kruisvaarders in de 12de eeuw. In 1149 gaf Nur Al-Din de vestiging over aan de kruisridders. De citadel bezit hoge torens van waaruit men over de Ghabvallei kan kijken. Er is ook een Khan (heberg) die door de Ottomanen werd gebouwd in de 16de eeuw en die later omgebouwd werd tot archeologisch museum waarin men de prachtige mozaïeken, schilderijen en kleitabletten uit Apamea kan bewonderen.
Homs
Homs (Emesa) ligt op 165 kilometer ten noorden van Damascus. Vlakbij deze stad bekampten de Egyptenaren de Hittiten in de slag van Qadesh. De Romeinse keizer Septimus Severus huwde hier Julia Domna, de dochter van de belangrijkste priester van Emesa. Uit dit huwelijk kwam de Syrische dynastie van Romeinse keizers voort. In 632 werd de stad ingenomen door Khaled Ibn Walid. Er blijft weinig over van de geschiedenis van Homs behalve twee kerken en de Khalede Ibn Walid moskee.
Hama
Hama is de oude stad Hamat, beroemd voor zijn 114 noriahs . Dit zijn grote houten wielen die uit de vijfde eeuw stammen en de nabijgelegen tuinen van water voorzien. Hierdoor ontstaat er een mooi landschap op de oevers van de rivier Orontes.
De Syrische Kust
Lattakia
Lattakia is de druktste en meeste moderne badstad van Syrië. De stad ligt op ongeveer 186 km ten zuidwesten van Aleppo. Tot de val van Ugarit was deze streek een deel van dat koninkrijk. Lattakia was een oud en belangrijk centrum van de Kanaänieten en de taal ervan heeft een belangrijke invloed uitgeoefend op onze kennis van de vroegste christelijke godsdienst en de bijbelstudies.
Na de verdeling van het rijk van Alexander de Grote, kwam Lattakia onder de invloed van de Seleuciden en veranderde in een belangrijke stad met een belangrijke haven. Seleucus Nicator gaf de stad een andere naam, Laodicea , ter ere van zijn moeder. De huidige naam is een verbastering van die oude Griekse naam. Er bevond zich hier een belangrijke vroeg-christelijke gemeenschap, wat bewezen wordt door een vermelding in de Openbaring en in de Brief van Paulus aan de Colossenzen. Na de val van Rome kwam de stad in handen van de Byzantijnen, de Arabieren, de kruisvaarders, de Mammelukken en tenslotte de Ottomanen.
Er zijn niet erg veel oude sites bewaard gebleven in Lattakia, maar er staan nog vier zuilen en een Romeinse boog uit de tijd van Septimus Severus (circa 200 na Christus). De mooiste Ottomaanse constructie die overgebleven is, is de Khan Al-Dukhan, nu een museum.
Ugarit
Ugarit wordt tegenwoordig Ras Shamra genoemd en ligt op 16 kilometer ten noorden van Lattakia. Hier bevond zich het koninkrijk van Ugarit, waarvan de gouden tijd op het gebied van administratie, opvoeding, diplomatie, godsdienst, kunst, wet en economie gesitueerd moet worden tussen de 16de en de 13de eeuw voor Christus.
Dit koninkrijk gaf het eerste alfabet aan de mensheid. Kenners hebben aangetoond dat er een duidelijk verband bestaat tussen het alfabet dat in Ugarit werd ontworpen en de alfabetten die op dit moment in gebruik zijn. Het alfabet van Ugarit is nog bewaard gebleven op een kleitablet in het Nationaal Museum van Damascus. Verder kan men nog documenten, standbeelden, juwelen van het koninkrijk Ugarit bewonderen in de musea van Lattakia, Aleppo en Tartus.
Het kasteel van Saladin
Op 35 kilometer ten oosten van Lattakia staat dit kasteel dat al bewoond werd voor de kruisvaarders er passeerden. Het werd echter later beschreven als zijnde een van de moeilijkst inneembare kruisvaarderburchten. Het kasteel staat op een rots en de hoge verticale muren rijzen op boven twee snel vloeiende rivieren. Het was volledig geïsoleerd van de rest van het rotsplateau door een diepe gracht die men had uitgegraven tussen de burcht en de landtong.
Tartours
Dit is de oude stad Antarados. De geschiedenis van deze plaats is eng verbonden met het verhaal van het eiland Arwad. De fenicische haven Antarados werd beroemd in de vroeg-christelijke periode omdat de heilige Petrus hier voorbij kwam. Later werd het de hoofdstad van de kruisvaarders die de stad de naam Tartusa gaven en er een prachtige kathedraal bouwden op de plaats waar een kerk uit de vijfde eeuw stond.
Aleppo
De vroegere handelsstad, en de op een na grootste stad Aleppo, is bij veel reizigers populairder dan Damascus. Aleppo is na Damascus de grootste stad van Syrië ; er wonen ongeveer twee miljoen mensen. Een Aleppijn zal altijd vol trots laten merken waar hij vandaan komt. De stad geldt in vergelijking met Damascus als vooruitstrevend, modern en kosmopolitisch.Men zegt dat de Arabische naam voor Aleppo, Halab, te maken heeft met de aartsvader Abraham, die hier 4000 jaar geleden zijn koe molk (halab = melk).
 |
Aleppo Al-Chahba is altijd een welvarende stad geweest sinds het derde milennium voor Christus en bleef die welvaart behouden door stadsontwikkeling en een groeiende bevolking. De stad speeld een vooraanstaande rol in de ontwikkeling van de streek sinds de tijd van de Akkadische en Amoritische koninkrijken. Tot voor kort lag hier het knooppunt van oude handelswegen. Aleppo is beroemd omwille van zijn eeuwenoude citadel met het middeleeuwse fort en de buitengewone soeks waar je de meest onvoorstelbare dingen kan kopen. Shakespeare vermelde de stad in zijn Macbeth en Othello als een van de belangrijkste handelssteden. |
De oude stad was omringd door een muur met verdedigingstorens en versterkte poorten die gebouwd werden tijdens de Islamitische periode. Vandaag kan men nog altijd een groot gedeelte van die muur aanschouwen. Aleppo is ook bekend voor zijn moskeeën en kerken en word aanzien als de derde belangrijkste stad in de Islamwereld omwille van het grote aantal moskeeën en scholen. In het archeologisch museum kan men vondsten bezichten van het stenen tijdperk tot de moderne tijd. Er bevinden zich interessante archeologische objecten die uit enkele van de oudste sites in Syrië komen : Mari, Ugarit en Ebla. Ook zijn er voorwerpen uit de vallei van de Eufraat, Hama, Telle Halaf en Ein Dara, alsook kunstobjecten uit de Griekse, Romeinse, Arabische en Islamitische periode.
St. Simeon
Dit is het mooiste en belangrijkste religieuze monument uit de periode tussen het Romeinse Rijk en de bouw van de meesterwerken uit noord-europa van de 11de eeuw. St. Simeon is een citadel die op 60 km ten noorden van Aleppo ligt en genoemd werd naar de kluizenaar Sint Simeon (Sam'an), een schapenhoeder uit noord-syrië die, na een openbaring in een droom, monnik werd. Na zijn dood in 459 gaf keizer Zenon de opdracht om een kathedraal te bouwen op de plaats waar Simeon gewoonlijk kwam bidden. Het ontwerp van de kathedraal was vrij origineel. In het midden staat de zuil vanwaarop Simeon meestal stond te prediken. Vier basilieken, gebouwd in kruisvorm, geven uit op een achthoek die door een grote koepel overwelfd wordt, met de zuil van Simeon in het centrum. De eenvoud en harmonie van dit gebouw maken het tot een van de meesterwerken van voor-islamitische kunst in Syrië.
Palmyra
| Op tweehonderd kilometer ten noordoosten van de hoofdstad ligt de oude stad Palmyra. Het is de grootste toeristische attractie van het land . Midden in de Syrische steppewoestijn ontspringt aan een kalkrots de zwavelhoudende bron Afqa waaromheen de stad Palmyra ontstond. De onwaarschijnlijke locatie van deze stad wekt in eerste instantie de indruk dat het hier om een luchtspiegeling gaat. Vanaf de zeventiende eeuw, toen Palmyra opnieuw werd ontdekt, hebben talloze reizigers de woestijn doorkruist om zich te vergapen aan de monumentale ruïnes.Palmyra is op haar mooist in het schemerlicht vlak na zonsopgang of vlak voor zonsondergang. Heel bijzonder is een wandeling over de ruïnes bij het licht van de volle maan. |
 |
Palmyra wordt soms de bruid van de woestijn genoemd. De overblijfselen van de stad vertellen de heldhaftige geschiedenis van de heerschappij van koningin Zenobia. Soms wordt Palmyra de "Oase" genoemd. De stad ligt bij de warmwaterbron "Afqa" waardoor deze plaats de ideale halte is voor karavaans tussen Irak en het gebied dat Al-Sham genoemd wordt (het huidige Syrië, Libanon, het Heilige Land en Jordanië). Hier kwam de zijderoute tussen China en de Middellandse Zee voorbij. Door deze strategische ligging werd Palmyra een welvarende stad in de 2de eeuw voor christus.
 |
Na de verovering van Syrië door de Romeinen werd Palmyra een rijke stad en noemde men haar de "palmen-stad". Toen keizer Adrianus hier een bezoek bracht, riep hij de vrijheid van Palmyra uit en uit dankbaarheid noemden de bewoners hun stad voortaan Adrianapalmyra. Tijdens de Romeinse heerschappij werden heel wat imposante constructies opgericht, zoals straten, triomfbogen, tempels en standbeelden. |
Koningin Zenobia.
Toen de conflicten tussen Rome en het Perzische Rijk, hun hoogtepunt bereikten..vroeg Rome Palmyra om hulp. De toenmalige heerser van Palmyra, Auzania, slaagde erin de Perzische legers tot staan te brengen en daarom werd hij door Rome tot leider van het oosten uitgeroepen. Hij stierf echter kort daarna in mysterieuze omstandigheden en zijn vrouw, Zenobia, nam de macht over.
Zenobia heerste over Palmyra op een manier die zowel het oosten als het westen met verstomming sloegen. Zij was bekend om haar sterk karakter, haar intelligentie en haar schoonheid. Ze sprak verschillende talen en was beslagen in politiek, theologie en filosofie.
In 298, tijdens de regering van de Romeinse keizer Aurelius, besliste de ambitieuze Zenobia het hele Romeinse Rijk veroveren . Omdat de keizer voortdurend verwikkeld was in binnen- en buitenlandse conflicten slaagde de koningin erin om heel Syrië en Egypte in te palmen. Haar legers bezetten Klein-Azië en beheersten op die manier de handelsroutes naar het verre oosten. Zenobia schonk zichzelf de titel van "Augustus", die normaal alleen toekwam aan de keizer van Rome. Ze liet zelfs munten slaan met de beeltenis van zichzelf en van haar zoon, en zonder de beeltenis van de Romeinse keizer.
Rome bleef echter niet bij de pakken zitten. De legers van Aurelius slaagden erin om het gebied te heroveren en Palmyra te belegeren tot de stad viel in 274. Zenobia werd verslagen , gevangen genomen en naar in gouden kettingen naar Rome gebracht waar ze zichzelf met vergif om het leven bracht. Het lot van de stad Palmyra was te vergelijken met het lot van de koningin : de stad werd geplunderd en vernietigd. Archeologen zoeken nu nog naar overblijfselen van Zenobia's paleis dat door de Romeinen werd afgebroken en vervangen door een militair kamp. De droom van koningin Zenobia is nog steeds zichtbaar in de prachtige overblijfselen van wat er tijdens haar rijk werd gebouwd. De ruïnes van Palmyra beslaan een oppervlakte van ongeveer 6 vierkante kilometer.
Eufraat
Mari
Deze site gaat terug tot het vierde millenium voor Christus. Het was een strategische plaas van waaruit men de handel en sheepvaart over een kanaal van de Eufraat kon beheersen. De stad werd bewoond door de Amorieten tussen 2600 en 2340 voor Christus. Daarna werd ze verwoest door Sargon. De tweede belangrijke periode uit de geschiedenis van Mari is de tijd van Zimrillim wiens paleis gebouwd werd aan het begin van het tweede millenium voor christus en dat men vandaag nog altijd kan bewonderen.
In 1760 voor Christus werd de stad nogmaals verwoest door koning Hammorabi.
Dura Europos
Dit is het prachtigste van alle eufraat koninkrijken die door Seleucus Nicator werden gesticht na de verdeling van het rijk van Alexander de Grote. De stad was nauw verbonden met Palmyra en diende als een belangrijke voorpost tegen de aanvallen van de Perzen. De stad werd ingenomen en vernield door de Sassiness in 256 na Christus, kort voor de val de grote Syrische metropool Palmyra.
Niemand schonk aandacht aan deze stad, tot in 1921 muurschilderingen ontdekt werden in een van de zestien tempels die aan de verschillende goden van Palmyra gewijd waren. Er werden nog andere kunstwerken ontdekt, zoals fresco's uit 235 na Christus die nog heel goed bewaard zijn gebleven.
Halebiye
Op 66 kilometer ten noorden van Deir al Zor kan men deze versterkte garnizoenstad bezoeken. De functie van Halebiye was het verdedigen van de oostelijke grenzen van Palmyra. Tijdens de Byzantijnse tijd werd de site uitgebreid omwille van de zelfde reden. Er zijn dan ook nog heel wat bouwwerken uit die periode in de stad aanwezig.
Resafe
In de Bijbel wordt deze stad vermeld met als naam "Receph". De stad ligt in de woestijn en bereikte haar hoogtepunt in de Byzantijnse tijd toen ze een belangrijk bedevaartsoord ter ere van de Heilige Sergius werd. Binnen de imposante stadsmuren liggen de overblijfselen van de stad die met leisteen werd gebouwd.
Zuid-Syrië
Bosra
Dit is een erg oude stad die reeds vermeld stond in de lijsten van Toetmosis III en Akhenaton in de 14e eeuw voor Christus. Het was de eerste Nabateïsche stad in de 2de eeuw voor Christus, gekend onder de naam Buhora, en later onder de naam Bustra tijdens de Hellenistische periode. Later werd het, onder keizer Trajanus van Rome, de hoofdstad van de provincie Arabië (in 106 voor Christus) onder de naam Neatrajana Bustra.
De stad kende een grote opbloei toen het een kruispunt werd tussen caravanroutes en de officiële zetel van de residentie van de Keizerlijke Legaat. Na de val van Rome, speelde Bosra een belangrijke rol in de geschiedenis van het vroege christendom. Er zijn ook banden met het ontstaan van de Islam, want een Nestormonnik, Bahira genaamd, ontmoette hier de jonge profeet Mohammed toen diens karavaan halt hield in Bosra en hij predikte over zijn protetische roeping en het geloof dat hij wou opstarten.
De oudste nog bestaande vierkante Islamitische minaretten staan in Bosra. Bosra bleef tot in de 17de eeuw de belangrijkste stopplaats voor Moslims op weg naar Mekka. Vandaag is het belangrijkste monument van de stad, het Romeins theater dat in de 2de eeuw voor Christus werd gebouwd. Er is plaats voor 15.000 toeschouwers en geldt als een van de mooiste en best bewaarde Romeinse amfitheaters in de wereld. In de stad zelf zijn er nog talrijke Romeinse Ruïnes, een gedeelte van de Byzantijnse Bahira kerk, alsook de Al Mabrak Moskee, die volgens de overlevering, gebouwd werd op de plaats waar de kameel van de Profeet stopte om te rusten. Er is ook de Omar Moskee (soms Al-Arouss Moskee genoemd), de enige moskee van dit type die nog overgebleven is uit de vroege dagen van de Islam (7de eeuw). Er is ook een belangrijke moslim-citadel met een oudheidkundig museum dat ondergebracht is in een van de torens van het gebouw.
Shahba
In de Jabal Al-Arab streek op 90 kilometer ten zuidoosten van Damascus, ligt de stad Shahba in een oase van boomgaarden en wijngaarden. Shahba was bekend als de geboorteplaats van de Syrische Keizer Phillipus, heerser over het Romeinse Rijk van 244 tot 249 na Christus. Om hem te eren werd de stad in de Romeinse periode Phillipopolis genoemd. Hij schonk zijn geboortestad heel wat aandacht en liet ze heraanleggen in Romeinse stijl, hij bouwde verschillende paleizen en tempels, richtte triomfbogen en publieke badhuizen op, alsook een theater en een grote vestingsmuur. Men beweert dat hij Shaba wou transformeren in een kopie van Rome.
Bezoekers aan het Museum van Shahba kunnen de immense panelen met mozaïeken bewonderen waarop oude Griekse mythen staan afgebeeld. Andere afbeeldingen zijn : Dionysos, de Griekse god van de wijn en de vruchtbaarheid, Aphrodite, de godin van liefde en schoonheid en de legendarische dichter en musicus Orpheus. Een andere collectie mozaîeken uit Shahba bevindt zich in het Nationaal Museum van Damascus. Behalve deze kunstwerken zijn er nog heel wat openbare gebouwen en tempels uit de Romeinse tijd in Shahba te bezichtigen.
Qanawat
Dit is de vroegere stad Canatha , een van de mooiste plaatsen van de Hauran in de Romeinse tijd. De bekendste overblijfselen zijn die van de Alsaraia, een oude tempel die werd omgebouwd tot een kerk, de tempel van Zeus, de tempel van Helios en de publieke baden.
Sweida
Vroeger heette deze stad Dyonisia. De tempel van Sweida stamt uit de 2de eeuw na Christus. In het plaatselijke museum kan men vele kunstwerken uit de klassieke tijd bewonderen.
Bron tekst: Arakea |
