Zuid-Amerika > Costa rica > Bezienswaardigheden
Cano Blanco- Parque Nacional TortugueroHet tropisch Caribisch regenwoud in al zijn glorie en pracht. Deze boottocht is de Costaricaanse versie van de "African Queen" of een trip op de Amazone-rivier. Het is in elk geval een bijna lyrische en uiterste relaxerende ervaring. Op het beginpunt zijn de kanalen nog vrij breed, maar langzaam worden ze smaller en krijg je een betere kijk op het regenwoud. Na een tijdje wordt het ook duidelijk dat er in dit nationaal park ook een ontstellende rijkdom aan dieren is : talloze exotische vogelsoorten, apen, krokodillen, schildpadden, luiaards, enz. Hoog in de altijd groene bomen zitten talloze ara's, veelkleurige parkieten en toekans. De brulapen slingeren zich van boom naar boom.
Tortuguero ( = schildpad, of "tortuga" in het Spaans) is het belangrijkste nestgebied van de groene zeeschildpad in de Caraiben. Sinds de jaren '50 worden deze dieren als een met uitsterven bedreigde soort beschouwd. De CCC (Caribbean Conservation Corporation) werd opgericht in Tortugero om deze kwetsbare diersoort te bestuderen en te beschermen. Zelfs voor de toeristen is het niet gemakkelijk om deze schildpadden in het wild te kunnen bekijken. De enige manier is om je in te schrijven voor een nachtbezoek aan het strand, onder leiding van een gids. Een beetje ontgoochelend, maar best begrijpbaar. Alles wordt in het werk gesteld om de schildpadden niet te storen en het voortbestaan van de soort te garanderen.In kleine groepjes van 8 personen moet je wachten tot één van de gidsen een broedplaats ontdekt heeft. Met een minimum aan licht kan je dan enkele minuten toekijken hoe een immense schildpad haar eieren legt in het holte op het strand waar ze zelf ooit werd geboren. Hoewel je niet lang kan genieten van het schouwspel, is het toch de moeite waard. Als je geluk hebt, kan je overdag wel getuige zijn van de geboorte van jonge schildpadjes die massaal uit het nest kruipen en de lange (gevaarlijke) tocht naar het water aanvatten. Reeds in de 16e eeuw werd hier op schildpadden gejaagd. Tot in de jaren 70 van de 20e eeuw werden het vlees, het schild en de eieren van de dieren verhandeld. Dit veranderde radicaal toen het gebied een nationaal park werd. Waar vroeger gejaagd werd, worden nu uitgebreide maatregelen getroffen om de dieren opnieuw in aantal te laten toenemen en het ecosysteem te beschermen. De groene zeeschildpad legt haar eieren tussen de maanden Juli en Oktober, net zoals ze dat doet sinds de pre-historie. De lederrug-schildpad doet hetzelfde tussen de maanden Maart en Mei. Hier bevindt zich het stadje La Fortuna, aan de voet van de Arenal Vulkaan die nog steeds actief is en de streek van warmwaterbronnen voorziet. Tot begin Juli 1968 was Arenal een dichtbeboste heuvel, niet echt anders dan alle andere heuvels in de streek rond het stadje La Fortuna. Op die bewuste morgen in Juli begonnen de bewoners enkele aardschokken te voelen en werd het water in de kreken plotseling warm. Plots begon het woud te roken en te stomen. Enkele dagen later, op 28 Juli , brak de hel los toen de Arenal Vulkaan explodeerde. Aswolken en fonteinen van lava hadden het effect van een bombardement op de streek. Waarschijnlijk stierven er ongeveer 80 mensen tengevolge van de uitbarsting. Monteverde: het wolkenwoud
Talrijke natuurpaden, vooral op het westelijk deel, voeren door het reservaat van de "Monteverde Cloud Forest Reserve" met zijn zeldzame planten en meer dan 150 vogelsoorten waaronder de schuwe en zeer zeldzame quetzal, 500 boomsoorten, 300 orchideeën en 200 varens maken de biologische rijkdom van het natuurreservaat uit.
Bron tekst: Arakea |