Och , hoe spannend ... Ik wip uit de zetel en sta rechtop met wijd opengesperde oogjes en mondje . Ook mijn oortjes zijn geconcentreerd en ik hou mijn voorpootjes voor mijn snoetje om het eventueel te beschermen . Wat angstaanjagend tafereel : ik voel me diep ontroerd !
Reacties (1)
Voeg commentaar toe