Kies een noodoproeptoestel

De meeste bejaarden willen hun oude dag rustig thuis doorbrengen, in de beslotenheid van hun eigen nest, ook al zijn ze zwaar hulpbehoevend. Om hen gerust te stellen, zijn er verschillende noodoproep- of telehulpsystemen ontwikkeld.

Een concreet voorbeeld?

- De noodoproepcentrale: ?Goeiedag, mevrouw G., we hebben zonet uw oproep gekregen. Hebt u een probleem?
- Mevrouw G.: "Excuseer me, maar ik denk dat ik iets verkeerds heb gedaan, waardoor mijn hangertje vanzelf is afgegaan.?
- De centrale: " Maak u geen zorgen, we staan altijd tot uw dienst. Prettige dan nog, mevrouw G.?

Ziehier een voorbeeld van de vele oproepen die de verschillende noodoproepcentrales in ons land elke dag binnenkrijgen. In sommige gevallen is zo?n oproep het gevolg van een verkeerde handeling, in andere gevallen gaat het wel degelijk om een bejaarde in moeilijkheden. Als je immers minder mobiel wordt, kan je huis heel wat valstrikken herbergen die bijvoorbeeld tot valpartijen kunnen leiden. Heel wat oproepen komen echter van bejaarden die zich onwel of eenzaam voelen.

Hoe werkt dit systeem?

Personen die dat wensen, krijgen van hun ziekenfonds of van een privé-dienst een noodoproepsysteem ter beschikking. Dat systeem bestaat uit een oproepmedaillon (een hangertje of armband) en een zender die verbonden is met de telefoonlijn. Zodra de eigenaar van het systeem een probleem heeft, drukt hij op zijn medaillon, dat zeer drukgevoelig is. Het signaal wordt doorgestuurd naar de zender (geen enkel probleem in een appartement van normale grootte; gaat het om een groot huis, dan gebeurt dit via een relais), die automatisch het nummer vormt van de noodoproepcentrale of van een naaste, afhankelijk van de geprogrammeerde nummers.

Vervolgens wordt de persoon doorverbonden met de centrale , om zijn of haar probleem uit te leggen, zonder zelfs de hoorn van de telefoon te moeten opnemen. Krijgt de centrale geen antwoord, dan stuurt ze de hulpdiensten en verwittigt ze ook een naaste. In afwachting geeft de telefonist(e) advies aan de bejaarde, want als die niet (meer) kan praten, kan hij of zij misschien wel horen.

Hoeveel kost het systeem?

Aan deze doeltreffende dienst hangt uiteraard een prijskaartje, in de eerste plaats de plaatsingskosten. Reken ook op een maandelijkse huurprijs (minimum tussen 30 en 40 euro), waarin ook onderhoud en regelmatige systeemtests inbegrepen zitten. Sommige privé-centrales beschikken dag en nacht over een spoedarts om de oproepen te beantwoorden, andere sturen zo nodig verzorgend personeel naar de persoon thuis in plaats van een beroep te doen op een spoeddienst.

De ziekenfondsen bieden hun leden tegen een gunsttarief ook toegang tot een noodoproepsysteem. Er zijn kortingen voor WIGW?s, alleenstaanden, mensen die voor meer dan 66 % gehandicapt zijn en 75-plussers. Tot slot nog dit: sommige overheden (zoals de gemeenten of de COCOF in Brussel) dragen voor een deel bij in de kosten.

Vraag dus informatie vóór u voor een bepaalde noodoproepcentrale kiest, zodat u precies weet welke diensten ze allemaal aanbiedt. En houdt de prijs u tegen, aarzel dan niet om een beroep te doen op uw ziekenfonds of op de overheidsdiensten: misschien hebt u wel recht op korting!

Auteur: Sabine Dupont, Journaliste - Vivio