De dokterstas

Mijn moeder liet eens de dokter komen. Haar hond, Loebas, kreeg geregeld een beentje van buffelleer, en was daarmee aan het spelen.
Hij maakte gerbuik van een ogenblik van onoplettendheid van de dokter om er met de pet van de dokter vandoor te gaan. Na wat rondjes rond de tafel, wist mijn moeder het ding zonder kleerscheuren te beamchtigen en aan de rechtmatige eigenaar terug te geven.
Enkele weken later zat mijn moeder in de wachtkamer van de dokter. Zijn vrouw zei haar gedag en voreg hoe het met Loebas was. Mijn moeder vroeg hoe ze wist dat ze een hond had, en toen kwam het volgende verhaal:
de dokter had de vorige keer zijn doktersvisites verdergezet, en was daarbij ook langsgegaan in het rsuthuis verderop in de straat. Moeder Overste was hem behulpzaam op zijn ronde daar, trok zijn tas open, en vond er... een afgekloven beentje van buffelleer in. Loebas had dit uit zijn bek laten vallen omdat de pet hem leuker had geleken. Schets haar verbazing!

 

Anekdote ingestuurd door Tine op 01-01-10 (ID 1099)