gedichtje , voor alle ms patienten

Gedicht : Ik heb MS


ik loop en sla mijn hakje om
ik voel me nu zo stom
had beter mijn gympjes aan
daarmee kan ik ver gaan

ik ben een ijdeltuit, ik weet het wel
schoonheid is voor mij van tel
ik heb graag een mooie outfit
en liefst de nieuwste snit

ik krijg zin in koffie en gebak
in een tea-room, op mijn gemak
een tafeltje dicht bij het raam
mensjes kijken, die komen en gaan

een overweldigend loom gevoel
ik hou me vast aan mijn stoel
mijn vingers willen niet meer mee
mijn benen zeggen precies ‘ nee’

wat zou dit toch kunnen zijn
voor de rest voel ik me fijn
koorts of wat verkouden, griep
een virus in t’verschiet?

ik ga naar huis, veilig oord
op de sofa, niemand die me stoort
mijn benen voelen zwaar aan
ik wou dat dit gevoel weg zou gaan

de loomheid blijft, de benen stram
het duurt nu wel heel lang
zo kan het niet verder duren
het begint mijn leven te verzuren

het verdict is gevallen, ik heb MS
weet niet echt wat het is
kramp in handen, slepende voet
dat is wat MS met mij doet

de ziekte sluimert in mijn lichaam
het kan tergend langzaam gaan
genezen zit er niet meer in
aanvaarden is het begin

ik heb hulp nodig bij diverse klussen
gelukkig heb ik lieve MS zussen
ze helpen als ik erom vraag
ik doe mijn best, al gaat het erg traag

Goed dat de MS liga ons kan steunen
Je hebt steeds iemand om tegen te leunen
Aan allen die ons helpen, van vrijwilliger tot vriend
Jullie hebben deze avond meer dan ooit verdiend


Lutwine De Cocker
26 april 2012

 

Anekdote ingestuurd door de cocker lutwine op 28-04-12 (ID 1205)