Levensdroom: Nepaleskindtje bezoeken

Claudine (Kapellen)
Magali,Ik heb ook deze droom. Ik heb hem gelukkig al eenmaal kunnen verwezenlijken. Het was een van de mooiste momenten in mijn leven mijn petekind te kunnen zien, een knuffel te kunnen geven. Ik ben ook al die mensen die het mogelijk maken dat straatkinderen zo goed opgevangen worden, de kans krijgen op een kwalitatief leven nu en achteraf te leiden enorm dankbaar. Mijn petekind, Suryee, werd twaalf jaar terug opgevangen in Shangrila Home. Van een schuwe, verlegen jongen is hij uitgegroeid tot een jongeman die er stralend uitziet. Dank zij iedereen die meewerkt aan het project Shangrila Home heeft hij mogen ervaren wat liefde en vriendschap is, heeft hij een goeie jeugd gehad, is naar school kunnen gaan en heeft hij zijn diploma van loodgieter. Nu woont hij zelfstandig op een boogscheut van Shangrila Home en hij is heel erg gelukkig. Zoals jij, Magali, zou ik nog dolgraag hem gaan bezoeken. Ik hoop dat het voor jou ook eenmaal mag lukken !ClaudineMagali,Ik koester ook nog steeds deze droom alhoewel ik hem toch eenmaal heb kunnen verwezenlijken, in 1998. Toen heb ik mijn petekindje Suryee in mijn armen kunnen sluiten en heb ik hem een dikke knuffel kunnen geven. Het was een van de mooiste momenten in mijn leven. Suryee werkte in een tapijtenfabriek vanaf zijn zes jaar. Toen hij ziek werd werd hij op straat gegooid. Gelukkig voor hem werd hij opgevangen in Shangrila Home. Hij is uitgegroeid van een schuwe, verlegen, jongen tot een jongeman die er zelfbewust uit ziet. Hij heeft daar een mooie jeugd genoten, is naar school kunnen gaan en heeft zijn diploma van loodgieter behaald. Sinds vorig jaar woont hij zelfstandig op een boogscheut van Shangrila Home. Mijn grote droom is eveneens nog naar Nepal te kunnen gaan. en mijn petekind Suryee en alle kinderen in Shangrila Home vele dikke knuffels te kunnen. Ik ben ook al die vele vrijwilligers van Shangrila Home, ginder en hier, en ook al die andere vrijwilligers die in Nepal werkzaam zijn enorm dankbaar om het prachtige werk dat zij verrichten. Hou er de moed in, Magali, ooit zal het ons wel lukken.

Ingegeven op 04 maart 2007, 14:21 door Claudine

Hallo
Zo te horen hebben hier verschillende mensen een band met Nepal en lopen er verschillende acties - misschien is het mogelijk om samen iets te doen en de mensen die ginder verblijven/naar ginder gaan eens te laten uitkijken naar uw zorgenkindje ginder - zelf naar ginder gaan en ne goeie knuffel geven zou natuurlijk de max zijn... ook voor deze droom graag mijn stem.

Ribbedebie/genieters, ingegeven op 05 maart 2007, 14:02

Op weg naar Shangrila Home
Sinds 1995 vangt onze werkgroep Shangrila Home vzw straatkinderen en weesjes op in ons project in Kathmandu Arubari. May en ik vertrekken deze maand weer naar Nepal om "onze" kinderen te zien. Ik begrijp dat het niet makkelijk moet zijn om je kindje nooit te zien. In gedachten zullen we deze maand een extra knuffel geven alsof je er bij was. Maar geloof me de dag komt. Reizen naar Nepal is niet duur als je de vliegtuigticket kan betalen. Ginder doe je met 100 euro enorm veel. Wil je even in de sfeer komen surf dan naar onze webstek: http://www.shangrilahome.be Warme groeten, John & May

John & May, ingegeven op 04 maart 2007, 12:15