Verdeling bedrijf bij echtscheiding

Juridisch advies

< Vorige	Archief	Volgende >

Jaren geleden startte ik samen met mijn vrouw een bedrijf op. Na bijna 30 jaar huwelijk hebben mijn vrouw en ik beslist om uit elkaar te gaan. Op zich is dit voor mij geen probleem, maar wat gebeurt er met onze zaak? Wij hebben geen huwelijkscontract opgesteld ten tijde van ons huwelijk en later hebben we ook nooit enig document laten opmaken bij de notaris. Aan wie van ons hoort nu dit bedrijf toe en wie zal het ten tijde van de echtscheiding toekomen?

Het wettelijke huwelijkscontract

Een huwelijkscontract is een akte waarin de gehuwden overeenkomen onder welk huwelijksvermogenstelsel zij wensen te vallen. "Huwelijksvermogenstelsel" betekent het geheel van regels welke van toepassing zijn op de goederen van de echtgenoten zowel tijdens hun huwelijk als op de vereffening van hun goederen bij de ontbinding van het huwelijk; dit kan dus echtscheiding zijn, maar ook overlijden. Op de dag van de voltrekking van het huwelijk treedt het huwelijksvermogenstelsel effectief in werking. Echtgenoten mogen echter niets overeenkomen wat strijdig is met de openbare orde of de goede zeden. Bovendien mogen zij bij het afsluiten van dit huwelijkscontract niet afwijken van de wederzijdse rechten en plichten van de echtgenoten.

Wordt door de huwelijkspartners geen huwelijkscontract afgesloten, dan vallen zij onder het zogenaamde "wettelijk huwelijksstelsel".

Dit huwelijkscontract houdt een gemeenschap van inkomsten en aanwinsten in. Het blijft de echtgenoten echter wel toegestaan dat zij tijdens hun huwelijk nog een wijziging aanbrengen aan het door hen gekozen huwelijkscontract.

Om tot verdeling van de goederen van gehuwden te kunnen overgaan, moet er in de eerste plaats onderzocht worden aan welke echtgenoot deze goederen toebehoren. Bij het zogenaamde wettelijk huwelijkscontract worden de goederen van de huwelijkspartners verdeeld in drie vermogens, te weten: het eigen vermogen van de vrouw, het eigen vermogen van de man en het gemeenschappelijke vermogen. Het komt erop neer dat wat hun eigen goederen betreft, zij volledig onafhankelijk van elkaar zijn. In verband met hun gemeenschappelijke goederen staan ze beiden op gelijke voet en zullen ze elk afzonderlijk dus niets kunnen ondernemen aangaande deze goederen!

In eerste instantie kan men zeggen dat volgens dit huwelijkscontract alle goederen die de echtgenoten bezaten vóór het huwelijk, eigen goederen zijn. Zo zijn ook de schulden die gemaakt werden vóór het huwelijk, eigen schulden van de schuldenaar.

Daarnaast zijn ook eigen, alle goederen die de echtgenoten verworven hebben via erfenis of schenking. Wel merken wij hier op dat geschonken goederen wel tot het gemeenschappelijke vermogen kunnen behoren op grond van een uitdrukkelijk beding volgens de wil van de schenker. Dit betekent dat indien één van beide echtgenoten een schenking krijgt van iemand en deze persoon bepaalt uitdrukkelijk dat dit goed aan beide echtgenoten moet toebehoren, dan zal dit goed eveneens een "gemeenschappelijk goed" worden.

Gemeenschappelijk zijn alle inkomsten, zowel beroepsinkomsten als inkomsten uit eigen goederen.

In uw geval betekent dit alles dat indien u uw bedrijf hebt opgestart tijdens het huwelijk en u onder het stelsel van het wettelijk huwelijkscontract valt, uw bedrijf dan ook aan jullie beiden zal toebehoren.

Vereffening en verdeling van de goederen bij het wettelijk huwelijkscontract

Nadat geweten is aan wie elk goed toebehoort, zal er tot een verdeling van de goederen moeten overgegaan worden. Vooral wat betreft de verdeling van de gemeenschappelijke goederen kunnen er hier problemen optreden. Veel zal afhangen van de manier waarop tot echtscheiding zal overgegaan worden.

Indien de echtgenoten beslissen te scheiden door onderlinge toestemming, dan moeten zij vooraf in een "regelingsak­te" de verdeling bepalen van al hun goederen, zowel van de eigen als van de gemeenschappelijke. Zij zijn volledig vrij te bepalen wie welk goed verkrijgt.

Dit betekent dat hier beide echtgenoten zelf zullen moeten overeenkomen wie de handelszaak, materialen en andere goederen krijgt. Lukt dit niet, dan zullen zij niet kunnen scheiden door onderlinge toestemming.

Indien de echtgenoten scheiden volgens de gewone procedure (dit is de procedure op grond van onherstelbare ontwrichting) en zij niet overeenkomen op het gebied van hun gemeenschappelijke goederen, dan zal er een gerechtelijke verdeling moeten gebeuren. Na de echt­schei­ding is het huwelijksvermogenstelsel van de echtgeno­ten ont­bonden en moet alles verrekend en verdeeld worden. Indien mogelijk gebeurt deze verdeling in natura en op basis van de waarde van de goederen op het ogen­blik van de verdeling. Is het niet mogelijk de goederen te verdelen in natura, dan dienen ze openbaar te worden verkocht en moet de opbrengst ervan verdeeld worden.

Een ex-echtgenoot kan aan de rechter de toestemming vragen om het aandeel van de andere echtgenoot aan te kopen. Verder kan ook één der echtgenoten aan de rechter vragen dat een bepaald goed hem bij voorrang zou worden toegewezen.

Vrijdag 16 Juli 2010