Waar vandaan: Juridisch advies > Problemen bij aankoop hond: de rechter beslist!

Problemen bij aankoop hond: de rechter beslist!

Juridisch advies

< Vorige Archief Volgende >
     

Onze juridische dienst wordt overstelpt met vragen betreffende problemen welke zich stellen kortelings na de aankoop van een hond. In de meeste gevallen gaat het dan om medische aandoeningen die worden vastgesteld vlak na de aankoop van het dier. Bij dergelijke problemen geven wij telkenmale alle juridische mogelijkheden (dwaling, bedrog, verborgen gebreken) aan om deze verkoper aan te spreken en toch te proberen met hem tot een overeenkomst te komen. In de meeste gevallen is het echter niet mogelijk om een onderling akkoord te bereiken en blijft de eigenaar van het hondje in de kou staan, daar hij er ook niet veel voor voelt om naar de rechter te stappen. Dit vooral dan omdat deze procedure lang kan aanslepen en bovendien ook nog kostelijk wordt. Toch is het het overwegen waard, want is dergelijke gevallen staat de eigenaar heel sterk en maakt hij ook veel kans om zijn zaak te winnen! We illustreren dit aan de hand van onderstaand praktijkgeval.

De juiste omstandigheden

Vera koopt een hondje van verkoper Piet. Dezelfde dag nog stelt Vera vast dat haar hondje toch niet echt gezond lijkt te zijn en zij gaat ermee naar de dierenarts. Deze stelt inderdaad vast dat het hondje niet gezond is en Vera stuurt onmiddellijk een aangetekende brief naar verkoper Piet om hem hiervan op de hoogte te brengen. Bij een diepgaander onderzoek wordt vastgesteld dat het hondje een hartafwijking heeft en dat het moet geopereerd worden. Vera laat de operatie uitvoeren, doch spijtig genoeg sterft haar hondje. Zij stuurt een tweede aangetekende brief naar verkoper Piet en eist de koopprijs terug alsook alle andere kosten die zij maakte om haar hondje te redden. Verkoper Piet weigert echter elke tussenkomst zodat Vera zich verplicht ziet naar de vrederechter te stappen.

Vera eist de terugbetaling van de koopprijs, de vernietiging van het contract op basis van "dwaling", een morele schadevergoeding van EUR 500, terugbetaling van alle door haar gedane kosten bij de veearts en de desbetreffende intresten.

De verkoper verdedigt zich!

Verkoper Piet beweert niet aansprakelijk te kunnen zijn voor het overlijden van het hondje van Vera. Hij baseert zich hiervoor op het feit dat zijn veearts het hondje had laten inenten en ontwormd had. Later blijkt echter dat Piet deze veearts nooit gevraagd had om het hondje verder te onderzoeken en de veearts het diertje alleen maar ontwormd, getatoeëerd en ingeënt had.

Beslissing van de vrederechter

Uit het dossier van de eisende partij (hier dus koper Vera), leidt de vrederechter af dat de verweerder (verkoper) te kwader trouw is! Verkoper Piet heeft zich op geen enkel moment gedragen als een normaal handelaar-verkoper van een hond. De vrederechter komt tot deze bevinding door het feit dat het hondje uiterlijke tekenen vertoonde van een ongezond dier (overgeven, diarree, wormen, uitgeput gedrag enz...). Bovendien stelt de vrederechter vast dat hij op geen enkel moment moeite heeft gedaan om met Vera tot een vergelijk te komen. Hij heeft namelijk nooit antwoord gegeven op haar aangetekende brieven!

De vrederechter beslist dan ook dat het hondje van Vera aangetast was door een hartafwijking waaraan het diertje later overlijdt en dat dit moet aanzien worden als een verborgen gebrek in de zin van artikel 1641 van ons Burgerlijk Wetboek. Verder meent de vrederechter dat verkoper Piet op de hoogte moet geweest zijn van de slechte gezondheid van het hondje dat hij aan Vera verkocht. Daar geacht wordt dat Piet te kwader trouw was, kan hij zich ook niet beroepen op het exoneratiebeding (het beding dat zijn aansprakelijkheid beperkt).

De vrederechter veroordeelt verkoper Piet tot de terugbetaling van de koopprijs van het hondje, vermeerdert met de intresten; tot terugbetaling van alle kosten van veearts, operatie, aangetekende brieven e.a. eveneens vermeerdert met de intresten; en eveneens een morele schadevergoeding voor het verlies van haar hondje van EUR 250 (dus geen EUR 500), eveneens te vermeerderen met de intresten sinds het overlijden van het hondje.

Besluit

Bij dergelijke omstandigheden kan het bijna niet anders dat een koper gelijk krijgt bij de rechter. Uiteraard moet men voorzichtig zijn en moet er steeds nauwkeurig nagegaan worden wat de juiste omstandigheden van het voorval zijn.

Deze vrederechter bleek echter wel iemand te zijn met een hart voor dieren; hij stelde namelijk dat het betreurenswaardig is dat een huisdier, dat zorgt voor gezelschap, het voorwerp kan zijn van een "handelstransactie" alsof het gaat om een simpel "goed"!

Vrijdag 01 Juli 2011

 

 

rss