Huur of bewoningsrecht?

Juridisch advies

< Vorige	Archief	Volgende >

Ik woon bij mijn bedrijf. Mijn eigen huis heb ik al die tijd gratis door mijn zoon laten bewonen. Hij heeft dus nooit enige vorm van huur of vergoeding in natura betaald. Mijn partner en ik hebben beslist om uit elkaar te gaan en ik zou dan terug in mijn eigen huis willen gaan wonen. Het probleem is echter dat mijn zoon het huis niet wil verlaten. Hij zegt beschermt te zijn door de huurwetgeving! Kan u mij zeggen of dit effectief zo is?

Volgens de informatie die u ons geeft, kunnen wij duidelijk stellen dat er hier absoluut geen sprake kan zijn van huur!

Inderdaad, artikel 1709 van ons Burgerlijk Wetboek geeft volgende definitie van een huurovereenkomst : "huur van goederen is een contract waarbij de ene partij (de verhuurder) zich verbindt om de andere partij (de huurder) het genot van een zaak te doen hebben gedurende een zekere tijd en tegen een bepaalde prijs, die de huurder zich verbindt te betalen".

Uit deze definitie kan men drie belangrijke punten aanduiden die zeker noodzakelijk zijn opdat er sprake is van een huurovereenkomst :

1. het moet gaan om een contract waarbij het genot van een zaak wordt overgedragen. Dit betekent dus dat het moet gaan om de huur van een huis, garage, atelier...
2. de huur moet aangegaan worden voor een zekere periode. Deze periode kan van bepaalde of onbepaalde duur zijn. Het zijn de partijen die hierover kunnen beslissen, mits inachtname van de wettelijke bepalingen.
3. de huur wordt aangegaan tegen betaling van een welbepaalde huurprijs. Opdat er kan gesproken worden van een huurovereenkomst, is het noodzakelijk dat er een welbepaalde huurprijs betaald wordt. Wordt een woning gratis ter beschikking van iemand gesteld, dan is de huurwetgeving niet van toepassing, noch het gemeen huurrecht, noch de woninghuurwet!

Diegene die de woning ter beschikking stelt kan dus geen "verhuurder" zijn en diegene die de woning bewoont is ook geen "huurder".

Wel merken we hier op dat het niet noodzakelijk is dat de huurprijs in geld bedongen wordt. Er kan eveneens een vergoeding in natura afgesproken worden. Wel moet de huurprijs op een duidelijke manier bepaald worden in de overeenkomst.

Indien we dit alles dus toetsen aan uw geval, dan is het duidelijk dat uw zoon geen huurder is. Vermits hij geen huishuur betaalt en de woning hem kosteloos ter beschikking wordt gesteld, ontbreekt hier een essentieel kenmerk van de huurovereenkomst, nl. het niet betalen van een huurprijs. Uw zoon kan de huurwetgeving dus niet inroepen! Hij kan slechts aanzien worden als een bewoner met een bewoningsrecht. Hij zal dus op uw vraag de woning moeten verlaten zonder toepassing te kunnen maken van de huurwetgeving!

Vrijdag 25 April 2008