Hoekje:"De oase van rust 2019"

[Ritavdm]

Fietsen in de (hopelijk) gezonde buitenlucht kan en mag gelukkig nog altijd;
dat hebben we dus gedaan.
Er was wel heel wat wind en koude wind bovendien.
Thuis iets na vier uur; pannenkoekentijd
en ze hebben gesmaakt.

[Ivette]

Dit prachtige gedicht werd me doorgemaild, ik wil het graag met jullie delen:
MAAR DE LENTE WIST HET NIET….

Het was begin 2020...
De mensen hadden een lange donkere winter achter de rug,
Februari was een hele onrustige maand geweest met veel stormen en veel regen
De natuur was onrustig, alsof ze de mensen iets wilde vertellen, alsof ze de mensen ergens voor wilde waarschuwen…En toen werd het Maart...

Het was Maart 2020...
De straten waren leeg, de meeste winkels waren gesloten, de meeste auto's stonden langs de kant van de weg, de mensen kwamen bijna niet meer buiten en dat over de hele wereld, landen gingen op slot, de mensen konden niet geloven dat dit gebeurde, het was zo surrealistisch...Iedereen wist wat er aan de hand was

Maar de lente wist het niet
En de bloemen bleven bloeien
En de zon scheen…De eerste mooie lentedag sinds lange tijd brak aan
En de zwaluwen kwamen terug
En de lucht werd roze en blauw
Het werd later donker en 's ochtends kwam het licht vroeg door de ramen

Het was Maart 2020...
De jongeren studeerden online, vanuit huis
Kinderen speelden onvermijdelijk vooral in huis
Pubers verveelden zich, ouders wisten niet wat te doen
Mensen kwamen alleen even buiten om boodschappen te doen of om de hond uit te laten
Bijna alles was gesloten …Zelfs de kantoren, hotels, restaurants en bars
Het leger begon uitgangen en grenzen te bewaken
Mensen moesten vanuit huis gaan werken
Ondernemers kwamen in de problemen
De meeste kinderen konden niet meer naar school
Er was ineens niet genoeg ruimte voor iedereen in ziekenhuizen, operaties en onderzoeken werden uitgesteld...Iedereen wist het

Maar de lente wist het niet en het ontsproot
Ze draaide onverstoorbaar haar jaarlijkse programma af
Ze schonk ons haar mooiste bloemen en haar heerlijkste geuren
Het was Maart 2020

Iedereen zat thuis in quarantaine om gezondheidsredenen of preventief
Sommige mensen mochten niet meer naar hun werk, anderen móesten
Elkaar omhelzen, kussen of een hand geven was ineens een bedreiging
Iedereen moest flinke afstand tot elkaar bewaren, dat was afschuwelijk
In de supermarkt waren allerlei schappen leeg
Allerlei leuke dingen gingen niet meer door, daar werd een streep door gezet en niemand wist wanneer dat weer kon
Mensen werden beperkt in hun vrijheid terwijl er vrede was
Over de hele wereld werden veel mensen ziek en het was besmettelijk...
Er was isolatie, ziekte en paniek….Toen werd de angst pas echt!!

En de dagen zagen er allemaal hetzelfde uit...
En de weken duurden ineens veel langer...
En iedereen hoopte dat er niet nóg meer strenge maatregelen zouden volgen...
De mensen zaten vast in een film en hoopten dagelijks op dé held...
De wereld was vertraagd terwijl het geen vakantie was, niemand had dit verwacht...Iedereen wist wat er gebeurde

Maar de lente wist het niet en de rozen bleven bloeien
De Magnolia stond in de knop
De vogeltjes begonnen aan hun nestjes

En toen…
Het plezier van koken en samen eten werd herontdekt
Iedereen gaf elkaar tips over leuke dingen die je met je kinderen kon doen
Er was weer tijd om te schrijven en te lezen, mensen lieten hun fantasie de vrije loop en verveling ontsproot in creativiteit
Sommigen leerden een nieuwe taal
Sommigen ontdekten kunst
Sommigen ontdekten dat ze niet écht leefden en vonden de weg naar zichzelf terug
Anderen stopten met onwetend onderhandelen
Iedereen had van de één op de andere dag veel meer tijd voor het gezin
Eentje sloot het kantoor en opende een herberg met slechts vier mensen
Anderen verlieten hun vastgeroeste relatie om de liefde van hun leven te vinden
Anderen boden aan om voor kwetsbare mensen boodschappen te doen of te koken
Iedereen wist ineens wat een 'vitaal beroep' was, deze mensen werden helden, ze werden meer gewaardeerd dan ooit
Anderen gingen op afstand muziek met elkaar maken of zingen om op deze manier samen te zijn
Mensen kregen oog voor eenzaamheid en verzonnen dingen om er iets aan te doen
Mensen herstelden van hun stressvolle leven
Mensen die elkaar niet kenden begonnen spontaan een praatje met elkaar
Sommigen maakten vliegers van papier met hun telefoonnummer erop zodat eenzame mensen ze konden bellen
De overheid ging bedrijven en zelfstandigen helpen zodat ze niet failliet zouden gaan of mensen zouden moeten ontslaan
Gepensioneerde zorgpersoneel bood zichzelf aan om te helpen in de Zorg
Uit alle hoeken kwamen vrijwilligers, iedereen wilde iets doen
Om 20:00 uur s ‘avonds gingen mensen uit allerlei landen klappen voor alle artsen, verpleegkundigen en zorgpersoneel die keihard aan het werk waren om in de zorg alles draaiende te houden

Het was het jaar waarin men het belang erkende van gezondheid en verbinding, van saamhorigheid, van sociale contacten en misschien ook van zijn roeping, dit deed iets met het collectieve bewustzijn, dit deed iets met alle mensen…
En de economie ging bijna kopje onder, maar stopte niet, het vond zichzelf opnieuw uit
Het was het jaar waarin de wereld leek te stoppen, het jaar waarin we met elkaar in de geschiedenisboeken zouden komen…Dat wisten we allemaal

En de lente wist het niet,
En de bloemen bleven bloeien, en de bomen liepen uit
En het werd steeds warmer
En er waren veel meer vogels

En toen kwam de dag van bevrijding…
De mensen keken tv en de premier vertelde iedereen dat de noodsituatie voorbij was
En dat het virus had verloren!
Dat iedereen SAMEN had gewonnen!!!
En toen ging iedereen de straat op...
Met tranen in de ogen...
Zonder maskers en handschoenen…
De buurman werd geknuffeld, alsof hij een broer was
En de wereld was mooier en liefdevoller geworden
En de mensen waren humaner geworden
En ze hadden weer waarden en normen
De harten van mensen waren weer open, en dat had positieve gevolgen
Doordat alles stil had gestaan kon de aarde weer ademen, ook zij was genezen van wat de mensen háár veel eerder hadden aangedaan

En toen kwam de zomer....
Omdat de lente het niet wist
En hij was er nog steeds
Ondanks alles
Ondanks het virus
Ondanks de angst
Ondanks de dood

Omdat de lente het niet wist,
leerde iedereen
de kracht van het leven…

Susan Blanco (De Taalrecycler)

"Geïnspireerd door mensen"

Kun je me helpen om dit hart onder het riem zoveel mogelijk te verspreiden onder de mensen? Delen wordt enorm gewaardeerd

[meme-rietje]

goeie morgen iedereen
ik heb geen nieuws
deze middag is het vol-o-vent uit de diepvries met verse champignons
en verder een bloes de rekker uithalen langs onder
en dat is het
mooi Ivette

[vera-maria]

Goedemorgen allemaal!
Ja Yvette het is lente...en ondanks alles moeten we er toch van proberen te genieten!
Mijn echtgenoot werd daarstraks opgebeld door een collega, die moest iets vragen over het werk!
De collega woont in Gent en werkt van thuis uit voor het bedrijf iets wat mijn man nu ook doet!
Die collega zijn vrouw is logopediste en is vandaag opgeroepen om te gaan helpen in een ziekenhuis, blijkbaar zijn de Coronatoestanden aan het escaleren...wat super jammer allemaal en tragisch!
En hier schijnt de zon volop in de living, maar het blijft koud buiten!
Op de planning vandaag...misschien een wandeling langs plaatsen hier in de buurt waar we bijna geen mensen zullen tegenkomen, en anders ja een boek lezen en een gezelschapsspel spelen zeker!
Ik ga ontbijten nu...nog een aangename zondag en tot later daag...

[Ivette]

Eerst deze "rouwbrief van ons Jolien en dan ga ik eerst eens wandelen Rita tot aan de Bank anders komt het er weer niet van en hopelijk kom ik nu mensen tegen die ook boodschappen doen dus tot straks!
Niks jongste dochter, Jolien is de olijke sloeber in onze familie, ook zij kan heel leutig schrijven, ze is een echt zonnetje!:
Beste allen

We hebben vandaag afscheid moeten nemen van iets die ons heel nauw aan het hart lag.
Daarom stuur ik jullie met ontzettend veel pijn deze rouwtekst naar jullie door.

Drie jaar lang was je onze trouwste vriend.
Drie jaar lang gaf je ons veel genot.
Drie jaar lang gaf je het beste van jezelf.

Je was een echte doorzetter. Door weer en wind bleef je dapper rechtop staan. Je doorstond de heetste dagen maar ook koude en sneeuwige dagen waren voor jou geen probleem.

Je hebt ons veel liefde gegeven. Niets was je teveel. Dingen die voor ons onmogelijk leken, heb jij toch waargemaakt. Je was onze rots in de branding.

Liefste tent, Liefste serre,

Je bent nu een sterretje in onze vuilbak maar vergeten doen we nooit.
De eerste keer dat ik je in den Aldi zag, was ik meteen stapelverliefd op jou. Het duurde dan ook niet lang voor je een plekje kreeg in onze tuin.
Tomaten, courgettes, paprika, komkommer, broccoli, boontjes, ... we mochten alles in jouw warme lijfje opkweken.
Het ene ging al beter dan het andere maar je gaf nooit op.
Je moest vaak vechten. Vechten tegen de vliegjes die ons kleine plantjes zouden kapot maken, vechten tegen de slakken die onze salade elke keer opnieuw opat, vechten tegen een soms moeilijke vijand.

Je zag ons allemaal graag.
Je deed je deurtje met plezier open als je ons zag aankomen.
Je zorgde ervoor dat ons Thomasje discreet zijn putje kon graven. We denken ook dat je af en toe onderdak gaf aan Thomasje en zijn vriendinnetje.
Je was ook gastvrij voor alle mensen die op bezoek kwamen. Je toonde trots aan hen waarmee je allemaal bezig was.

Maar het laatste jaar kreeg je het moeilijk. In de hete zomers, smolt je bijna weg. De damp kwam soms uit je raampjes en je had liever je voordeur altijd open.
Naarmate het frisser werd, kreeg je last van de wind. De laatste stormen waren er teveel aan. We zagen de wind door je mooie lijfje razen. Het was soms beangstigend om te zien. Maar je bleef kranig.

Liefste tent,

Je was een wonder voor onze tuin.
Je was een plezier voor in te kweken.
Je hebt ons veel gegeven.

Je hebt een plekje in ons hart veroverd en we zullen later vol trots over jouw daden spreken tegen onze kindjes.
In bijlage genieten we nog even mee de vele mooie jaren.

Het ga je goed.

Snik.

Jonathan, Jolien en Thomas (hun witte kat)

Noch bloemen, noch kransen. Liever een vrije gift voor de bouw van hun nieuwe serre.

[Ritavdm]

Goeie morgen

Zonnig maar fris, zullen we deze namiddag toch eens uitproberen hoe dat voelt bij het wandelen.

Ivette, die mooie tekst heb ik ook langs verschillende kanalen al ontvangen maar 'k lees hem telkens opnieuw helemaal door.
Jolien die heeft talent; ze zal een glimlach uitlokken op vele gezichten in deze trieste tijden.



Nu we wat minder om handen hebben dan gewoonlijk zijn alle tips om de tijd binnen goed door te brengen welkom.
Zo heb ik besloten om deze periode eens wat uitgebreider en origineler te gaan koken.
Makkelijker gezegd dan gedaan want wat stel ik vast, ingrediënten die ik niet in huis heb en die niet zo alledaags zijn zijn in de buurtwinkel niet altijd voorhanden.

Menu : home-made lasagne met zalm en spinazie.

[Ivette]

Als ik er jullie blij kan mee maken, nieuwe berichten van Nik:
Het voornemen indachtig om toch minstens één keer per dag onze benen te strekken, hetzij te voet of met de fiets, wandelden we gisteren in de richting van ons nieuw rond punt.
De aanleg van deze rotonde zorgde ervoor dat we nu al sinds begin januari de ringbrug niet meer kunnen gebruiken, waardoor we met de wagen een flinke omweg moeten maken om het centrum te bereiken. Eerst liepen de werken vertraging op door het ongure regenweer. Nu de werken haast voltooid zijn hoop ik dat Corona niet voor nog vertraging zorgt, we wachten dus nog maar even af.
Zoals je op de foto kan zien lag het er allemaal verlaten bij, maar de staalblauwe hemel maakte veel goed en gaf ons zowaar een beetje het gevoel van herwonnen vrijheid.

Voor zover geluk dezer dagen nog meetbaar is, is men er toch in geslaagd om Finland voor de derde keer op rij uit te roepen tot gelukkigste land van de wereld. België zakt van de achttiende naar de twintigste plaats. Daar zit misschien de politieke onvrede voor iets tussen, maar als je het positief bekijkt is de twintigste plaats nog zo slecht niet.

Dus deden we eens lekker gelukkig : we hebben in Ingelmunster een ‘Finse’ piste, waar loopfanaten hun rondjes draaien. De tweede foto toont die piste terwijl we ze een stukje bewandelden ; ze geeft je een vederlicht gevoel en het geluk sluipt binnen zodat je je echt in Finland waant…

We liepen Ingelmunster door en kwamen wel wat koppels tegen, al dan niet gelukkig. De afstand werd gerespecteerd en het zonnetje deed iedereen goed. We deponeerden onze reisgidsen voor Madrid terug in de Bibliotheek (althans in de bak voor de deur), die hebben we helaas niet meer nodig want we zijn gelukkig genoeg zonder dat we naar dit momenteel verderfelijk oord zouden trekken, als we dat al zouden kunnen.

Daarna ging het over de zielloze markt naar de dorpsbrug, waar memé Isabel ons had zien komen en het venster opende om te melden dat we koffie konden krijgen als we dat wilden. Willen wel, maar we namen het zekere voor het onzekere en beperkten de ontmoeting tot een babbel over twee verdiepingen.

Vier, vijf keer zagen we de politie patrouilleren. Iedereen deed wat moest. Houden zo. Stel je voor dat we ons huis écht niet meer uitmogen…
De Finnen van Ingelmunster

[Ivette]

Ik ben dus gaan wandelen, de koude wind heeft me verrast, leek niet bevriend met het zonnetje, ik miste mijn muts. Raar maar de jonge mensen bleven NIET staan voor een babbel, de ouderen wel, bleven met plezier groeten aan de overkant.

Hier nog een mooie tekst van Nik, seffens is hij ook lid van Seniorennet:
Uittreksel uit de nieuwsberichten van 20 juli 2020 :

• Zeven dagen na de bevrijdingsfeesten vraagt de politie om terug naar de kust te gaan. Hun patrouilles aan de invalswegen, bedoeld om iedereen door te laten, zien niemand verschijnen en de politievakbond stelt voor om tijdelijke werkloosheid aan te vragen.
• Burgemeester Lippens van Knokke vraagt zicht af waar de Nederlanders blijven.
• Er zijn meldingen van mensen die zetels hamsteren in meubelwinkels. Nu deze allemaal terug open zijn, kunnen ze de toevloed aan meubeltoeristen niet aan , waarschijnlijk een verklaring waarom het aan de kust zo rustig is.
Veel zetelfabrikanten kunnen de vraag niet volgen en er ontstaan spontaan hulpacties van vrijwilligers die komen helpen. Er is een dringende oproep aan iedereen die nog mousse liggen heeft, om die in de verzamelcentra binnen te brengen.
• In Roeselare mag je eindelijk terug betalend parkeren. Het gratis parkeerbeleid wordt terug afgeschaft nu terug iedereen de stad binnen mag.
• Bij de inhuldiging van het Standbeeld voor Maggie de Block waren slechts zeven personen aanwezig : Sophie Wilmès en zes bronsgieters.
• Het nieuwe kookboek van Jeroen Meus over het creatief verwerken van overtollig toiletpapier is een groot succes.
• Elke avond om 20u applaudisseren alle personeelsleden uit de zorgsector voor diegenen die de voorbije weken voor hen geapplaudisseerd hebben.
• Philippe Gilbert heeft vandaag Milaan San Remo gewonnen. Morgen start de tweede rit in de World Tour : de Ronde van Vlaanderen. Overmorgen volgt dan Parijs-Roubaix en donderdag de Amstel Gold Race. Vrijdag rustdag, zaterdag sluiten ze af met Luik Bastenaken Luik.
Net op tijd, want zondag 26/07 start de Tour de France.
Nog een verkeersbericht :
Momenteel 296 km file in Vlaanderen. De langste staat aan het containerpark van Izegem 16 km.
Tot zover het belangrijkste nieuws van 20/07/2020
Nik

[viv]

Goede middag,

Gelukkig schijnt de zon...
Alhoewel er voor mij thuis niets verandert - ben ondertussen gewend om alleen te zijn. Het is dat je niet mag gaan en staan waar je wil wat het moeilijk maakt natuurlijk.
Gelukkig bestaat er internet, telefoon, face-time, skypen, whatsapp... Heb nooit zoveel virtueel contact gehad mijn (verre) aangetrouwde familie als nu

Gisteren ben ik voor het eerst in 9 dagen buiten geweest om te wandelen. Moet al 45' wandelen voor ik aan een beetje "groen" ben. Onderweg kwam ik toch nog heel veel mensen tegen. Ik woon in de stad en lang niet iedereen heeft een tuin. Het moet niet gemakkelijk zijn voor mensen met kinderen.
De "Tommelen" (https://nl.wikipedia.org/wiki/Tommelen) waar ik gewandeld heb, lag er erg modderig bij. En met modderschoenen moest terug tot thuis wandelen. De mensen zullen zich wel afgevraagd hebben hoe ik aan die modderschoenen kwam. Heb nu toch wat spijt dat ik mijn fiets weggedaan heb...
Mijn "actieradius" is klein geworden.

Maar ik heb nog genoeg bezigheden dus klagen en zelfmedelijden is zeker niet op zijn plaats in deze voor iedereen zeer moeilijke en beangstigende tijden.
Hopelijk blijven jullie, jullie familie en vrienden gespaard van deze griep.
De beelden uit Noord Italië en Spanje zijn hallucinant. Het lijkt wel de Apocalyps
Vrees dat wij in België het ergste nog niet gehad hebben. Ik ben toch wel bang.

Dus maatjes van het sennet en de oase in het bijzonder, blijf gezond!
Voor wie zich nu alleen voelt, er komen betere tijden.

Heb een tweet gelezen van Rik Torfs:
"Wat ik in mijn kat waardeer, is de rustige manier waarop ze met het coronavirus omgaat. Ze blijft gewoon thuis maar zet al haar activiteit verder."
Ik heb precies toch veel van een kat (behalve dat ik mij meer zorgen maak)

Dus maatjes zoals ze het tegenwoordig schrijven
#houmoed #blijfpositief #takecare #blijfinuwkot

Een bloemetje voor iedereen (laatste opdracht van de fotocursus - techniek onscherpte)

[meme-rietje]

goeien avond iedereen

Zou het kunnen zijn...

Dat terwijl wij ziek worden,
de aarde kan helen
Zou het kunnen zijn...
Dat nu de wereld vertraagt,
de liefde kan versnellen
Zou het kunnen zijn....
Dat als we thuis moeten blijven,
we weer kunnen ervaren van wie we houden
Zou het kunnen zijn...
Dat nu de maatschappij overleeft op de zorg,
we beseffen hoe cruciaal dat is
Zou het kunnen zijn...
Dat nu de luxe om ons heen kleiner wordt,
we onszelf net nu verrijken
Zou het kunnen zijn....
Dat na de chaos en strijd van deze tijd,
een nieuwe wereld wordt geboren
Zou het kunnen zijn....
Dat het zo moet zijn,
opdat liefde, respect en genot in de kleine dingen wederkeert

door Evy Vandendriessche

[corry]

Goede morgen vandaag

Gisteren een slechte dag voor mijn ventje, heeft bijna gans de dag in zijn zetel geslapen. Kon niet wakker blijven, zag enorm wit.
Kreeg er geen zinnig woord uit.
Vandaag veel beter, hadden me verwittigd dat er hoogte en laagte in de revalidatie zouden zijn.

Alleen de vaste bewoners mogen hier lijven
Over heel de kust worden tweede verblijvers niet meer toegelaten.

Lees dan op fb , voor mij mogen voor altijd wegblijven.

Vraag me af, als deze mensen op reis gaan en daar ook toerist zijn, voor hen het als normaal beschouwen.

Het zeetje is van iedereen ! En jullie zijn van harte welkom, eerst moet die verdomde virus terug in zijn kot.

Heel veel respect voor al diegene welke hun steentje bijdragen , zowel in de zorg als zorgen voor onze oudere, waar wij ook bijhoren
Bedankt lieve dochter
De kusttram rijd bijna zonder reizigers, hun traject loopt nooit vertraging

De pier van Blankenberge had aantrek, in het zonnetje op de banken met zen allen kort bijeen.
Ook aan de Paravang hokte ze samen.
Wordt vandaag afgesloten. Verstand komt niet altijd na de jaren.

Ivette mooie teksten, je hebt je talent doorgegeven.

Rietepetietje, hoe is het met je rug ?

Stafke slaapt weer naast me, is ouder geworden, handen bibberen, kleur is niet goed, vrijdag komt de huisdokter.

Het zal mijn zorgenkind blijven, voor mezelf, een hele aanpak , maar graag gedaan. Al is het soms niet makkelijk, heb ook van die kwaaltjes waarbij een handje toesteken welkom zou zijn.
We maken er het beste van, heeft veel tijd nodig.

Corry

[meme-rietje]

goeie morgen allemaal
Corry het verder onderzoek is uitgesteld
tja en ik ben niet content met mijn rug
je zou me sommige momenten moeten zien lopen
helemaal in een S, nu tot daar corona is slechter

ben een beetje triestig, mijn twee gastjes zijn jarig en ik kan ze niet knuffelen
ze zijn vandaag jarig maar hebben het gisteren gevierd
hier zijn ze pizza aan het maken

[omadina]

Goede morgen,

Heb hier alles bijgelezen, en dank voor de mooie teksten, ook voor de teksten die mij toch een hartelijke lach op mijn gezicht toveren, je kleindochter heeft schrijftalent, Yvette !
Jullie doen dat allemaal goed, en ja ik ben ook blij dat ik veel natuur hier rondom zie, en er ook bij mooi weer er eens een wandelingetje kan maken.
Gisteren namiddag heb ik ook een wandeling gemaakt, ik had in de voormiddag gekookt voor mezelf en ook voor G. Ja, hij moet wel op anderhalve meter afstand blijven, en niet te veel kritiek, anders kan hij op zijn Iglo- etentjes terugvallen, haha, dat zeg ik nu wel eens al lachend....
Zijn eigen kinderen, die wonen in het Brusselse , zijn dochter zelfs in de Ardennen.
't Zijn uitzonderlijke tijden, en ik probeer er ook het beste van te maken.

Bezoekjes van of aan de kinderen en kleinkinderen... ja die wonen allemaal ver, dus dat is dan maar uitgesteld.
Nathalie en de meisjes Luna en Maïté zouden normaal 2de Paasdag naar zee komen, maar ja, zij wonen in Herentals, en daarbij Nathalie werkt nu ook op de intensieve afdeling, zij is eigenlijk operatie-verpleegkundige, maar veel operaties, zijn uitgesteld, alles wordt nu op de bestrijding van Corona gesteld. Ze belt regelmatig eens op, en het is heel druk, gelukkig zijn de meisjes al bijna 18 en 17 jaar, dus kunnen alleen thuis blijven, en krijgen ook les online.
Het is voor niemand gemakkelijk, maar samen moeten we onze verantwoordelijkheid nemen ! Jammer dat er nog altijd zijn die dat niet inzien.

Lieve mensen van dit hoekje, ik wens jullie allemaal het allerbeste, zorg maar voor jezelf en je naasten.
Corry, voor jou en Staf is het zeker wel zwaar, hou jullie goed, en probeer toch een beetje van de zon te genieten.

Veel groeten, omadina

[Ivette]

Meme Rietje, proficiat met de verjaardag van uw gastjes!
Ook uw gedichtje is zo mooi! Ik sla alles op om er toch enkele in mijn eerstvolgende Krantje (wanneer?) te zetten zodat ook zij er kunnen van genieten.
Ons Jolien is meestal heel optimistisch en vrolijk, weten jullie nog toen ze moest herstellen van die zware knieoperatie? Gisteren zei ze me , memé toen moest ik ook zo'n lange tijd binnenblijven en had toen nog zoveel pijn erbij! maar klagen doet ze nooit!
Jullie zouden eens moeten haar verhalen lezen over Thomas, hun witte kat, hilarisch!

Corry, veel moed, een zieke verzorgen daar weet ik alles van maar koester toch uw nog samenzijn want alleen leven is zo erg! vooral in deze corona tijd.
Ik ben zo blij dat ik hier terecht kan, dat mensen me eens bellen of mailen maar ik schrei teveel, ik weet het maar na wat er in het weekend gebeurde is dit verstaanbaar.

Zaterdagavond belde een nicht van mijn man me op met "slecht nieuws": er leeft nog één tante van mijn man 96 jaar , ze had 3 zonen maar 2 ervan hebben de derde dood aangetroffen in zijn huis, hartaderbreuk. Ik heb aan de zonen een rouwmail gestuurd maar haar durf ik nog niet bellen, ik zou er niet tegen kunnen met mijn te hoge bloeddruk.
Het is natuurlijk zeer moeilijk om nu een begrafenis te regelen, die gaat vrijdag door in heel beperkte kring. Nog miserie bovenop!

Gisterennamiddag zat ik hier aan mijn PC(zoals veel de laatste dagen) en zag plots door het venster een blauw zwaailicht van een ambulance naast mijn deur. Twee verplegers met maskers aan trokken witte, beschermende kledij aan en haalden mijn buurman, kankerpatiënt op, in een draagberrie is hij mee naar de kliniek.
Dat heeft me natuurlijk ook weer erg "gepakt" ik had beter niet gekeken!
Hopelijk keert hij nog terug, hij was zo hoopvol de laatste tijd, en nu dit...
Maar we moeten allemaal hoopvol blijven en proberen toch te genieten van kleine dingen
Wees voorzichtig en zorg liefdevol voor mekaar!

[Ritavdm]

Goeiemiddag

Mijn inspiratie om eens iets anders dan anders te doen raakt op
't zal nochtans nog heel hard nodig zijn als je naar het nieuws luistert;
we zijn er nog niet vanaf.

Aan mij zal het in ieder geval niet liggen ik probeer de regels zo strikt mogelijk te volgen.
Helaas zijn er altijd nog altijd anderen

Gisteren namiddag zijn we op wandel geweest in eigen dorp langs de landelijke weggetjes, teruggekeerd langs het kerkhof.
Nee niet luguber, eerder verrassend als je ziet hoe lang sommigen die we gekend hebben al dood zijn of hoe oud sommige nog in leven zijnde personen al zijn.

Straks fietsen we terug, alleen met zijn tweetjes op de boerenbuiten; hier kan dat nog.

Corry, nu beseffen we hoe ouder we worden hoe meer dat we elkaar nodig hebben hé. Hou er de moed maar in en verzorg ook goed jezelf, niet teveel willen doen.

Meme-Rietje, ik kan me inbeelden dat het pijn doet de verjaardag van je gastjes van op afstand te moeten beleven, temeer dat je er alleen voor staat. Kan een dikke virtuele knuffel wat troost geven.
Dat feestje heb je in ieder geval nog tegoed hé.
Supermooie tekst die je geplaatst hebt.

Oma-DIna, je dochter is er dus ook eentje die een dik applaus verdient, bij deze : handjeklap !

Ivette, trieste berichten in trieste tijden . Ook voor jou een dikke virtuele knuffel, blijf naar de zon kijken.

Menu : kalfsfricasee met natuuraardappel, fruitsla.