NACHTUILTJES(8) 2022
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Een goed maandagmorgen aan alle uiltjes
Een grijs begin en er is regen voorspeld
we moeten afwachten wat we krijgen.....
Voor allen een fijne dag en sterkte aan
wie het kan gebruiken....groetjes allen en tot...
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
Nik en Els waren op reis naar Frankrijk, voor de liefhebbers, dit is zijn startverhaal:
Voor onze eerste echte post-coronareis zijn we weer eens Frankrijk ingetrokken met eigen wagen. We hebben het ontelbare keren gedaan : de grens over in Rekkem, de doortocht van het drukke Rijsel, de eindeloze korenvelden op weg naar Reims, de wijngaarden van de Champagne en de wenkende Rhonevallei, de leidraad naar het zonnige zuiden.
Dit keer was Rekkem Rekkem niet meer en Rijsel niet druk, de korenvelden waren nog vlaktes met kleine sprietjes, de druivenranken waren nog kale stokken en de Rhonevallei lag onder een duistere sneeuwhemel.
In Lyon hadden we een beetje oponthoud maar als het vlot zou zijn geweest zou ons dat niet zijn bevallen, want bij Lyon wil je toch tenminste enkele minuutjes bumperen voor die dubbele konijnenpijp ?
De autoweg was bij de start nog verlaten, maar gaandeweg namen hordes Engelsen en Belgen de zelfde richting, duidelijk met de skioorden als eindbestemming. Zij sloegen net voor Lyon richting Grenoble af, terwijl wij de autoroute du Soleil verder volgden.
Het is natuurlijk een eeuwigdurende naam voor deze weg, maar van Soleil was er niet veel sprake. We hadden hooguit 6 graden en bij het uitstappen joeg een ijzige wind ons snel weer naar binnen. Toen we in Valence de autoweg verlieten om dwars door de Drome naar de Côte d’Azur te rijden, kregen we naarmate we hoogte wonnen meer sneeuw te zien.
We zullen overnachten in Die : we vonden hier een hotelletje met een overdekte autostaanplaats uit de tijd dat de auto’s nog anderhalve meter breed waren. We konden onze Peugeot er net inpersen.
Het viel ons op hoe de Franse autowegen de speeltuin van grote dure auto’s zijn geworden. De honderden dikke bakken die gepakt en gezakt naar de skigebieden rijden zijn natuurlijk bevolkt met le beau monde, maar de ooit zo talrijke kleine Franse autootjes zijn er nauwelijks nog te vinden. Die rijden nu wel ergens de kleine trajecten af, of helemaal niet…
De Franse tolwegen (70€ naar Valence) en de prijs van de brandstof (diesel op sommige plaatsen aan 2,20 €) zijn daar natuurlijk niet vreemd aan.
Hun 2e dag:
Vandaag ging het dwars door de natuur naar de Côte d’Azur. Het rijmt nog ook.
Vanuit onze overnachtingsplaats in Die reden we over de Col de Cabre, waar we op late sneeuwbuien werden onthaald en op het hoogste niveau van toch rond de 1100 meter echt letterlijk door de sneeuw moesten rijden. De region Drome had gestrooid, maar na de pas kwam de region Alpes-Côte d’Azur en die hadden er lak aan gehad.
Er was weinig verkeer in deze desolate landschappen en we doorkruisten ingeslapen dorpen waar op deze zondagmorgen de beweging nog moest worden heruitgevonden. Af en toe priemde de zon door de dikke wolken, maar meestal hing wat motsneeuw of een zacht vlaagje in de lucht.
Tegen de middag bereikten we Moustiers-Sainte-Marie, de poort tot de canyon van de Verdon. De ruwe rotsmassieven hulden zich aanvankelijk in een mysterieuze nevel maar algauw was het ergste voorbij waardoor we een blik konden werpen op één van de meeste spectaculaire reliëfs van Frankrijk. De Verdon had zich zo diep in de rotsen uitgesneden dat je zijn smaragdgroene water maar zelden kon zien. Het maakte indruk, en het deed ons goed.
Het ging verder door eindeloze landschappen en we zagen de planten zuiders worden ; de schrale eiken van de Gorges du Verdon maakten plaats voor cipressen en naaldwouden. De kortgeknipte kruintjes van de lavendelvelden en de wuivende palmbonen vertelden ons dat we nu echt in het uiterste zuiden van Frankrijk waren.
Het hotel in Saint-Aygulf beviel ons zeer : de efficiëntie van een Van der Valk gekruid met een heerlijke Franse flair, het beloofde voor de volgende dagen.
Tot slot nog even dit : net voor middag struinden we een Intermarché binnen op zoek naar een snelle lunch. Het was een winkel met bijzonder veel koelvitrines, meer dan gewoonlijk.
Bij de yoghurtvitrine viel ons op dat we weinig merken kenden, en we pikten er argeloos enkele potjes uit die ons wel zouden bevallen. Vreemd genoeg was er enkele rayons verder opnieuw een reeks koelvitrines, volgestouwd met yoghurt. Die kenden we wel maar we hadden er al….
Bij de lunch vroegen we ons af van welk beest de melk voor deze yoghurt afkomstig was, want de smaak was toch wel vreemd : er zat iets van geit in, maar ook van kokos. Iets van yoghurt, maar dan weer niet. Een droge smaak die we niet echt kenden.
Toen bleek er op die verpakking een dikke schapenkop te staan…
In bijlage een foto van een de Verdon – eigenlijk niet in een foto te vatten…
Tot nog
Voor onze eerste echte post-coronareis zijn we weer eens Frankrijk ingetrokken met eigen wagen. We hebben het ontelbare keren gedaan : de grens over in Rekkem, de doortocht van het drukke Rijsel, de eindeloze korenvelden op weg naar Reims, de wijngaarden van de Champagne en de wenkende Rhonevallei, de leidraad naar het zonnige zuiden.
Dit keer was Rekkem Rekkem niet meer en Rijsel niet druk, de korenvelden waren nog vlaktes met kleine sprietjes, de druivenranken waren nog kale stokken en de Rhonevallei lag onder een duistere sneeuwhemel.
In Lyon hadden we een beetje oponthoud maar als het vlot zou zijn geweest zou ons dat niet zijn bevallen, want bij Lyon wil je toch tenminste enkele minuutjes bumperen voor die dubbele konijnenpijp ?
De autoweg was bij de start nog verlaten, maar gaandeweg namen hordes Engelsen en Belgen de zelfde richting, duidelijk met de skioorden als eindbestemming. Zij sloegen net voor Lyon richting Grenoble af, terwijl wij de autoroute du Soleil verder volgden.
Het is natuurlijk een eeuwigdurende naam voor deze weg, maar van Soleil was er niet veel sprake. We hadden hooguit 6 graden en bij het uitstappen joeg een ijzige wind ons snel weer naar binnen. Toen we in Valence de autoweg verlieten om dwars door de Drome naar de Côte d’Azur te rijden, kregen we naarmate we hoogte wonnen meer sneeuw te zien.
We zullen overnachten in Die : we vonden hier een hotelletje met een overdekte autostaanplaats uit de tijd dat de auto’s nog anderhalve meter breed waren. We konden onze Peugeot er net inpersen.
Het viel ons op hoe de Franse autowegen de speeltuin van grote dure auto’s zijn geworden. De honderden dikke bakken die gepakt en gezakt naar de skigebieden rijden zijn natuurlijk bevolkt met le beau monde, maar de ooit zo talrijke kleine Franse autootjes zijn er nauwelijks nog te vinden. Die rijden nu wel ergens de kleine trajecten af, of helemaal niet…
De Franse tolwegen (70€ naar Valence) en de prijs van de brandstof (diesel op sommige plaatsen aan 2,20 €) zijn daar natuurlijk niet vreemd aan.
Hun 2e dag:
Vandaag ging het dwars door de natuur naar de Côte d’Azur. Het rijmt nog ook.
Vanuit onze overnachtingsplaats in Die reden we over de Col de Cabre, waar we op late sneeuwbuien werden onthaald en op het hoogste niveau van toch rond de 1100 meter echt letterlijk door de sneeuw moesten rijden. De region Drome had gestrooid, maar na de pas kwam de region Alpes-Côte d’Azur en die hadden er lak aan gehad.
Er was weinig verkeer in deze desolate landschappen en we doorkruisten ingeslapen dorpen waar op deze zondagmorgen de beweging nog moest worden heruitgevonden. Af en toe priemde de zon door de dikke wolken, maar meestal hing wat motsneeuw of een zacht vlaagje in de lucht.
Tegen de middag bereikten we Moustiers-Sainte-Marie, de poort tot de canyon van de Verdon. De ruwe rotsmassieven hulden zich aanvankelijk in een mysterieuze nevel maar algauw was het ergste voorbij waardoor we een blik konden werpen op één van de meeste spectaculaire reliëfs van Frankrijk. De Verdon had zich zo diep in de rotsen uitgesneden dat je zijn smaragdgroene water maar zelden kon zien. Het maakte indruk, en het deed ons goed.
Het ging verder door eindeloze landschappen en we zagen de planten zuiders worden ; de schrale eiken van de Gorges du Verdon maakten plaats voor cipressen en naaldwouden. De kortgeknipte kruintjes van de lavendelvelden en de wuivende palmbonen vertelden ons dat we nu echt in het uiterste zuiden van Frankrijk waren.
Het hotel in Saint-Aygulf beviel ons zeer : de efficiëntie van een Van der Valk gekruid met een heerlijke Franse flair, het beloofde voor de volgende dagen.
Tot slot nog even dit : net voor middag struinden we een Intermarché binnen op zoek naar een snelle lunch. Het was een winkel met bijzonder veel koelvitrines, meer dan gewoonlijk.
Bij de yoghurtvitrine viel ons op dat we weinig merken kenden, en we pikten er argeloos enkele potjes uit die ons wel zouden bevallen. Vreemd genoeg was er enkele rayons verder opnieuw een reeks koelvitrines, volgestouwd met yoghurt. Die kenden we wel maar we hadden er al….
Bij de lunch vroegen we ons af van welk beest de melk voor deze yoghurt afkomstig was, want de smaak was toch wel vreemd : er zat iets van geit in, maar ook van kokos. Iets van yoghurt, maar dan weer niet. Een droge smaak die we niet echt kenden.
Toen bleek er op die verpakking een dikke schapenkop te staan…
In bijlage een foto van een de Verdon – eigenlijk niet in een foto te vatten…
Tot nog
Ivette
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
Zeer boeiende Ronde gezien , we hadden een sprint met Pogacar en Van der Poel verwacht maar ze werden nog ingehaald door de 2 achtervolgers. Matthieu verdiend gewonnen, heel schone winnaar!
Was ik blij na de aankomst, ik deed bijna in mijn broek maar had geen tijd om naar de WC te gaan!
De commentaar van Carl Vannieuwkerke is voor een niet koerskenner als ik veel aangenamer te volgen dan die technische van Michel Wuyts was!
Heel veel volk langs de weg, benieuwd toch wat onze Wout zou gepresteerd hebben?!
ook genoten van Lotte Kopecci die won in haar Belgische driekleur trui, proficiat, het deed deugd!
Was ik blij na de aankomst, ik deed bijna in mijn broek maar had geen tijd om naar de WC te gaan!
De commentaar van Carl Vannieuwkerke is voor een niet koerskenner als ik veel aangenamer te volgen dan die technische van Michel Wuyts was!
Heel veel volk langs de weg, benieuwd toch wat onze Wout zou gepresteerd hebben?!
ook genoten van Lotte Kopecci die won in haar Belgische driekleur trui, proficiat, het deed deugd!
Ivette
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
@ Ivette, ja ik vind de koers nu ook aangenamer
om te beluisteren... Michel was meer schoolmeesterachtig
en Carl is een verteller, hij past ook goed samen met
De Cauwer een goed team vind ik ook 
Ik geniet ook van het duo.
En het reisverslag is prachtig zoals Nik het beschrijft
zie ik het weer voor mij zoals in de jaren dat wij er
ook kwamen... heerlijk om te lezen.... bedankt!
om te beluisteren... Michel was meer schoolmeesterachtig
en Carl is een verteller, hij past ook goed samen met
De Cauwer
een goed team vind ik ook Ik geniet ook van het duo.
En het reisverslag is prachtig zoals Nik het beschrijft
zie ik het weer voor mij zoals in de jaren dat wij er
ook kwamen... heerlijk om te lezen.... bedankt!
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
Ritavdm - Lid geworden op: 12 feb 2019, 18:39
- Locatie: Groot Ieper
Goeie natte middag
Ik wil mee met Nik !
Die heeft duidelijk zijn schrijftalent meegekregen met de moedermelk; hij zou iedereen doen goesting krijgen om aan te zetten.
Ongeveer één miljoen kijklustigen langs het parkoers van de Ronde
en één daarvan was ik .
Een hele dag eten drinken, sociailizen en tussendoor nog de renners zien afzien,
't was leutig maar lastig
daar stonden wij en niet alleen hoor, wat een drukte, een bont internationaal gezelschap
de sfeer in het VIP cafeetje was ook TOP,
een echte genietersdag dus.
Ik wil mee met Nik !
Die heeft duidelijk zijn schrijftalent meegekregen met de moedermelk; hij zou iedereen doen goesting krijgen om aan te zetten.
Ongeveer één miljoen kijklustigen langs het parkoers van de Ronde
en één daarvan was ik .
Een hele dag eten drinken, sociailizen en tussendoor nog de renners zien afzien,
't was leutig maar lastig
daar stonden wij en niet alleen hoor, wat een drukte, een bont internationaal gezelschap
de sfeer in het VIP cafeetje was ook TOP,
een echte genietersdag dus.
Oud maar niet Out
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Hallo goede middag iedereen
We zijn naar de markt geweest, in regen en koude wind.
Aan het groentekraam vroeg ik me af , of het nu herfst of lente was.
Brrr. . . het was dat echt koud. En ik was blij dat ik mijn muts aan had.
Een warme chocomelk of 2 deed me wat "ontdooien"
We zijn wat langer blijven zitten, in het etablissement..
En ja hoor het zat stampvol, op de terrassen zaten alleen de rokers.
Een kakafonie van je welste..
Achteraan zaten wij alles te bekijken. Redelijk op afstand van de meute,
kwestie van toch nog voorzichtig te zijn..
Ivette ik waande me mee in de auto van Nik en zijn vrouw. Zo levendig en in detail beschreven..
Aan iedereen een fijne namiddag
toedeloe
menu: van de traiteur voor ventje tongrolletjes met puree (voor mij restje vol au vent van gisteren met puree
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Goede middag allen.... hier redelijk wat regen ppfff
en een hele koude wind, 't is net herfst
ik ga seffens naar de apotheek een paar
coronatesten halen en iets tegen keelpijn
want ik ben vanmorgen opgestaan met keelpijn
andere symptomen heb ik niet dus hoop ik
dat het toch niks is...
Een fijne dag verder en tot morgen...
en een hele koude wind, 't is net herfst
ik ga seffens naar de apotheek een paar
coronatesten halen en iets tegen keelpijn
want ik ben vanmorgen opgestaan met keelpijn
andere symptomen heb ik niet dus hoop ik
dat het toch niks is...
Een fijne dag verder en tot morgen...
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
corry - Lid geworden op: 08 mar 2005, 10:15
- Locatie: Wenduine
Goedemorgen
De badkamer al gepasseerd, tijd om dingen te doen die verstrooiing geven.
Ivette, het leest als een trein, het is een gave doorgeven via jou zijn moeder.
Wat we vroeger deden is al heel lang niet meer, heb ook het gevoel dat er veel van me is afgenomen, het ene al wat pijnlijker dan het andere.
Toch terug de cadans vinden om een goed leven samen te hebben, soms moeilijk maar het lukt.
Gezondheid is meestal de spelbreker.
Greetie, bij jou noem ik het , dat is gelukkig zijn ! Na vele jaren zorgdragend je ritme terug gevonden , . Alhoewel het gemis er ook zal zijn.
Gisteren kleinzoon Jürgen op bezoek geweest, uitgebreid over zijn kinderen en pluskindseren gepraat.
Schooluitslagen kwamen aan bod,ook tienerproblemen passeerden. Wat mijn hart beroerde was, dat zijn jeugd hier hem een houvast gaf, de afspraken welke wij maakte een leidraad waren waar hij zich heel goed bij voelde. Ook zijn broer heeft hetzelfde gevoel, woonde ook jaren bij ons.
Wat een rotweertje, wind en regen. Goed voor de natuur !
Lang geleden Assa gelezen, weet iemand hoe het met haar gaat?
Michelly van hieruit een welgemeende groet
Corry
De badkamer al gepasseerd, tijd om dingen te doen die verstrooiing geven.
Ivette, het leest als een trein, het is een gave doorgeven via jou zijn moeder.
Wat we vroeger deden is al heel lang niet meer, heb ook het gevoel dat er veel van me is afgenomen, het ene al wat pijnlijker dan het andere.
Toch terug de cadans vinden om een goed leven samen te hebben, soms moeilijk maar het lukt.
Gezondheid is meestal de spelbreker.
Greetie, bij jou noem ik het , dat is gelukkig zijn ! Na vele jaren zorgdragend je ritme terug gevonden , . Alhoewel het gemis er ook zal zijn.
Gisteren kleinzoon Jürgen op bezoek geweest, uitgebreid over zijn kinderen en pluskindseren gepraat.
Schooluitslagen kwamen aan bod,ook tienerproblemen passeerden. Wat mijn hart beroerde was, dat zijn jeugd hier hem een houvast gaf, de afspraken welke wij maakte een leidraad waren waar hij zich heel goed bij voelde. Ook zijn broer heeft hetzelfde gevoel, woonde ook jaren bij ons.
Wat een rotweertje, wind en regen. Goed voor de natuur !
Lang geleden Assa gelezen, weet iemand hoe het met haar gaat?
Michelly van hieruit een welgemeende groet
Corry
ik tel alleen de zonnige dagen.
-
meme-rietje - Lid geworden op: 13 okt 2003, 19:51
- Locatie: Zuid-West-Vl.
goeie grijs morgen allemaal
menu: witloof in hesp met kaassaus en een natuurpatatje
weet anders over niks te vertellen
kan moeilijk vertellen dat het licht van de buurvrouw,
op haar bovenkamer al van gisteren brand,
en dat ik een berichtje gestuurd heb en dat ze niet reageert
en dat ze al op is en er al mensen zijn binnen gegaan, dus........
menu: witloof in hesp met kaassaus en een natuurpatatje
weet anders over niks te vertellen
kan moeilijk vertellen dat het licht van de buurvrouw,
op haar bovenkamer al van gisteren brand,
en dat ik een berichtje gestuurd heb en dat ze niet reageert
en dat ze al op is en er al mensen zijn binnen gegaan, dus........
Groetjes van meme-rietje,
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
het is gemakkelijker op te geven dan door te gaan
-
jadi - Lid geworden op: 25 mei 2006, 17:54
- Locatie: de boterstad
Goede morgen iedereen, pfff. . . regen en nog eens regen.
Het is niet aangenaam
Maar na regen komt zonneschijn zeggen ze.
Dus we gaan nog een beetje geduld moeten hebben.
Oma-C hoe gaat het met je ? Hopelijk is de keelpijn al beter.
Greetie ik kan het geloven dat het wennen is om alleen te zijn.
Corry tot de bevinding komen dat alles niet meer is als vroeger, is verre van
aangenaam. Maar kop op, en geniet van alles wat er nog kan. En positief
blijven is al een grote stap voorwaarts. Maar dat moet ik je niet zeggen want
je bent iemand die positief is ingesteld..Wat fijn te horen dat de kleinkinderen
graag bij jullie waren. En dat door jullie hen sturen in de opvoeding, nu de leidraad is
in hun eigen leven. Jullie mogen preuts zijn , jullie verdienen een dikke pluim op
de hoed.
Ook van mij Michelly een zwaai zwaai.
En inderdaad het is heel lang geleden dat we Asa nog gehoord hebben.
Hopelijk is alles goed met haar. . . .
Yorkje, Frankje, Rinske, Rietjes, Meme-rietje, Ivette zwaai zwaai..
Sorry voor diegene die ik onbewust vergeet
Fijne dag allen
toedeloe
menu: eitjes met risolées (Ik heb geen rauwe groenten in huis, dan maar een ferme kom fruitsla maken)
* veel te veel eitjes gehad van onze ex- buurvrouw.
Laatst gewijzigd door jadi op 05 apr 2022, 09:55, 1 keer totaal gewijzigd.
't Is goed in eigen hart te kijken nog even voor het slapen gaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
Of ik van dageraad tot avond geen enkel hart heb zeer gedaan.
-
Oma-C - Lid geworden op: 20 jun 2010, 15:55
- Locatie: Thuis
Goede morgen alle uiltjes,
Voor wie vroeg hoe het met mij is,
Ik voel me vandaag beter...
Mijn zoon is gisteren voor mij iets gaan
halen bij de apotheek en een Covid-test
die was gelukkig negatief en met de
zuigpillen voor de keel is het nu beter
Ik hou me nog wat rustig en warm...
en zoals ze zeggen hé.... onkruid vergaat niet
ik ben er rap bij geweest dat scheelt ook
Dank voor jullie belangstelling hier gaat het bijna
terug normaal, de gewone ouderdomskwalen
die zijn we gewoon hé
groetjes allen en tot.....................
“Het leven draait niet om wat je overkomt, maar hoe je ermee omgaat"
-
Ivette - Lid geworden op: 24 nov 2005, 17:36
- Locatie: gits
Gaan jullie weer mee met Nik?
Na twee dagen van (aangenaam) autorijden hadden we deugd van een ochtendwandeling langs ‘le sentier littoral’, een oud en bonkig pad langs de rotskust van Saint-Aygulf. De zon verborg zich nog af en toe achter de wolken maar ze zou gaandeweg meer warmte in het leven brengen.
Daarna dieselden we naar Fréjus even verderop, waar we op het centrale pleintje genoten van de lichtheid van het moment. De zon priemde door de vroege blaadjes van de fiere platanen en verspreidde het frêle lentelicht op de kleurrijke gebouwen. We dronken heerlijke koffie met wat hartigs erbij en hadden geen moeite om de zalige sfeer in ons op te nemen. Toen we vorig jaar dezelfde tijd met corona thuiszaten zouden we getekend hebben om dit nu samen te beleven.
We hadden zonne-energie opgedaan en wandelden nog langs de elegante kustboulevard door tot Saint-Raphael. Er lagen van die schitterende jachten die nog uit hun winterslaap aan het ontwaken waren : hier en daar werden ze bevoorraad of zag je dekken poetsen. Intussen hadden de wolken plaats gemaakt voor een helderblauwe hemel en de wind, die aanvankelijk koel en strak uit zee kwam, luwde tot een aangename bries.
We namen nog even rust op een sierlijke houten bank en zagen dat het zand op het strand eigenlijk nog niet klaar was voor het nieuwe seizoen. Het zag er heel vers en maagdelijk uit en het had duidelijk nog tijd nodig om de winter van zich af te schudden.
We hebben het “fakzand” genoemd. Je pakte een hoopje in je hand en je wist dadelijk dat dit de juiste term was.
In bijlage een beeld op de zonne-energie in Saint-Raphael en het “fakzand”.
Na twee dagen van (aangenaam) autorijden hadden we deugd van een ochtendwandeling langs ‘le sentier littoral’, een oud en bonkig pad langs de rotskust van Saint-Aygulf. De zon verborg zich nog af en toe achter de wolken maar ze zou gaandeweg meer warmte in het leven brengen.
Daarna dieselden we naar Fréjus even verderop, waar we op het centrale pleintje genoten van de lichtheid van het moment. De zon priemde door de vroege blaadjes van de fiere platanen en verspreidde het frêle lentelicht op de kleurrijke gebouwen. We dronken heerlijke koffie met wat hartigs erbij en hadden geen moeite om de zalige sfeer in ons op te nemen. Toen we vorig jaar dezelfde tijd met corona thuiszaten zouden we getekend hebben om dit nu samen te beleven.
We hadden zonne-energie opgedaan en wandelden nog langs de elegante kustboulevard door tot Saint-Raphael. Er lagen van die schitterende jachten die nog uit hun winterslaap aan het ontwaken waren : hier en daar werden ze bevoorraad of zag je dekken poetsen. Intussen hadden de wolken plaats gemaakt voor een helderblauwe hemel en de wind, die aanvankelijk koel en strak uit zee kwam, luwde tot een aangename bries.
We namen nog even rust op een sierlijke houten bank en zagen dat het zand op het strand eigenlijk nog niet klaar was voor het nieuwe seizoen. Het zag er heel vers en maagdelijk uit en het had duidelijk nog tijd nodig om de winter van zich af te schudden.
We hebben het “fakzand” genoemd. Je pakte een hoopje in je hand en je wist dadelijk dat dit de juiste term was.
In bijlage een beeld op de zonne-energie in Saint-Raphael en het “fakzand”.
Ivette