Gewoon, gedichten - 3

[sunset]

.
.
.Nele,
Mooi het door jou achtergelatene en ik hoop dat ook jij een heel verstillende eerste Advent hebt gehad; nog een heel fijne maandag gewenst.
Liefs en knuf, sunset
.
.
.bo'ke,
Graag gelezen het moois dat je achterliet; dank je wel en, weliswaar met vertraging, ook jij een fijne eerste Advent en een prettige maandag.
Liefs en mijn genegenheid, sunset
.
.
.

[sunset]

winter-keer

wij ademen onder bossen-daken
de winter sluipt steels dichterbij
en ziel laat nu de stilte zwijgen
het oude jaar bijna voorbij

dwalend door ‘t diepste van de wouden
verdampt op ‘t mos de laatste tijd
als daglicht in het schemerduister
staat ook ons einde reeds bereid

hoe oud en moe schijnen de bomen
waarop de wintersluier zich gelegd
wij zijn als blad het humus van het komend
als ook voor ons het amen wordt gezegd.
**********
sunset 29-11-2010
**********

[sunset]

uit het leven van mijn jongste

in je rechterhand verstopt zich
een stukje hemel dat deel na deel
als toga van het leven je kleedt;
in je linker een zweem eeuwigheid

- op een harp zitten werelden
wijder en wijder op snaren
ontrollen zij zich voor mij
lispelen over oneindige vertes
in een woordenspel vreemder talen

kies je één zo wordt zij mijn
- je rechter of linker hand
die je opent, de juiste -
als gespeel in deel van het deel.
**********
sunset 30-11-2010
**********

[sunset]

voor levenden en doden

gegoten in geluid
dit groengele van brons
breekt woestenij

gelouterd sleurt
ons de wachter
aan droefheid voorbij

- verloren namen
om die mijn vuisten
zich vastklampen -

onder ‘t klokkengeweld
enkel wat tijd nog
en kraaien.
**********
sunset 01-12-2010
**********

[sunset]

jij goddelijke vrouw

je haarpracht, dijen, rug
is door een god bedacht
en in je tooi van rondingen-
geschenken doe jij mij
aan godinnen denken:
jouw benen,wonderwerken
en dan je ogen stralenglans …

wie ooit gevolgd de sporen van je mond
verstomt bij ’t openen van je lippen
stromen de woorden als een vuur
een snarenspel van liefelijke tonen
de bron waaraan je mij laat nippen

hoe zalig zij die jou aanschouwen
- al was het maar in droom -
want groot ’t getal van hen die zelfs
paleizen voor jou willen bouwen.
**********
sunset 02-11-2010
**********

[sunset]

fanaal

het oude huis steelt ruimte
verandert licht tot langzaam duistere
muren vreten van het naambord
afgeblotte letters; geen hoop
die dit verval afwendt; dood is
tragiek van ’t leven

het dieper wegzinken in de aarde,
stof worden ver van de oevers
van jezelf; de wereld en het licht
is minnares, het woord een baken.
**********
sunset 03-12-2010
**********


fanaal: 1) Kustlicht 2) Rook (vuursein) 3) Scheepslicht 4) Seinlicht 5) Vuurbaken 6) Vuurtoren

[sunset]

nog gekker dan vandaag
beten mijn tanden niet
in eeuwigheid van lippen
die vochtig- warm strelen

voelen als hemellicht
gemengd met levend groen
waar ik de tijd gekauwd
en zij mij ook verslindt

klamp ik mij niet meer
aan 't daartussen
nu toekomstbloed
mijn hart reeds tekent.
**********
sunset 04-12-2010
**********

[Morgenstern]

[sunset]

.
.
.Morgenstern,
Dank je wel voor jouw, jullie wens. Ook ik hoop dat alle kinderengezichten van blijheid zullen stralen omdat hun geloof in de goed heilig man, door welke omstandigheid ook, niet beschaamd wordt. Een heel fijn Sinterklaasweekend voor jou, jullie en een ieder die jij, jullie liefhebben.
Liefs, groetjes, sunset
.
.
.

[sunset]

december

in deze tijd van 't jaar
wordt 't niet echt licht
de vensters vlekken en
's morgens schuifelen
mensen dik ingeduffeld
over gladde straten

's avond hangt de geur
van december in de lucht
en op het marktplein
staat het glazen huis
bibberend te musiceren
tot in avondlijke schemer
walm langzaam wegzweeft
door lantarenlichten.
**********
sunset 05-12-2010
**********

[sunset]

hoe littekens bij elkaar staan
als partituur uit windgespeel en afstanden
waar de goeden altijd als eerste
verloren gaan ( maar aan wie)

wanneer leegte echoot
sijpelt het tempo uit de schreden
met kromgetrokken vleugels (die stil maken)
bekommert het zich niet meer om iets

enkel pauzetekens keren telkens terug
net als uren die niemand temt.
**********
sunset 06-12-2010
**********

[Bomi]

-
-
Sunset,


Op deze zonnige maar koude maandagmorgen, weer
komen bijlezen.
Verwonderd en vol bewondering voor de diversiteit van
je onderwerpen, altijd secuur met de juiste woorden
beschreven en in de verf gezet.

Voor wie wil kan hier al lezend relaxen.

Groetjes,

bomi

[sunset]

.
.
.bomi

Ik heb met graagte jouw neergeschreven woorden hier gelezen; dank je wel hoor (je laat me blozen).
Ik wens je een prettige dinsdag en tot lezens.
Warme groet, sunset
.
.
.

[sunset]

renovatie

vanaf twijgen druppelt ‘t eerste licht in de ochtend
brengt wind nieuwe namen voor de dingen
die wij ooit anders noemden: die stomme hoek
die twee muren vormen wanneer zij zich
in je rug ontmoeten om tot zwijgen te besluiten

wanneer jij weifelt tussen terugkomen en gaan
nestelen stemmen zich eindeloos delend
sidderen voor de beving diep in je mond
en deuren vallen uit sponningen, sluiten oorden af
die in ’t duister liggend (of misschien wel verlicht)
onzichtbaar op antwoord wachten; groene of blauwe
ogen bij ’t ontwaken ruiken lijm en het behang
en de te veel verloren tijd in vloerbekleding
de koffie en het oud vuil

vanaf ’t balkon zie je het park en minder
de luchtbeweging in de diepte; hoor je de vogels
met als toeslag de klank van klokken om twaalf
en voorbij denderende treinen, sporend in ’t landschap
met stenen in je zakken – al die dingen die,
tot je ze kan bevatten, je niet bewust bent, te veel zijn
net als jij jezelf leg je nog een plaid om je schouders
omdat het je plots koud om het hart wordt.
**********
sunset 07-12-2010
**********

[sunset]

in en met liefde

in bittervelden verzachten
zoete momenten ijshuidige
mondhoeken, windgeluiden
een etui zachte tonen

tanden en winter
de woeste honden
die mij bewaken

speeksel het smelt-
water op lippen
wanneer zij zoenend
zichzelf wegblaffen.
**********
sunset 08-12-2010
**********