'Poëzie van de dag'

[Robol]

Terwijl het najaarsduister door de takken valt
mijmer ik, ik mis je zo, o zomer
Ik heb mijn dromen voor me uitgestald
ze worden met de jaren wel wat slomer

Iemand vraagt: wie kan dat nog aan
door die moderne slanke schouwen kruipen
op sinterklaasavond, bij het simpele licht der maan
Zwarte Piet moet zich steeds meer moed inzuipen

De kerststal wordt weer uit de schuur gehaald
waar een winterkoninkje zich schuil houdt voor de regen
Op de weg terug, wordt veelal tol betaald
jaren en herinneringen beginnen door te wegen

De ogen van mijn moeder, zachter dan fluweel
geven me moed in deze donkere nachten
Intens verdriet snoert me soms de keel
want ze leeft enkel nog in mijn gedachten

Ik weet nog hoe ze haar kleinkind aanschouwde
een blik die straalde als een ster, een gouden maan
aan haar hart heeft ze het urenlang gehouden
en nog een ster die flonkerde door haar traan

Als ik kon toveren, ik toverde haar weer
in het landschap van een boerenbuiten
in de herfst, met de zachtheid van weleer
een gulden zon, breekt eventjes mijn ruiten

De hond blaft: baasje, ik wil er even uit
wandelen en plassen, de hoofdzaak in mijn leven
al bijt de winteravond door mijn te tere huid
Hij heeft aan elke boom zijn naam geschreven

Dromen van een witte kerst doe ik niet echt
ik wil wel met gekromde takken een kransje weven
in de kerstnacht blijf ik liever recht
Ik zing een kerstlied nu,helemaal zelf geschreven

Het vale duifje dat in mijn kerstboom straalt
van porselein, staat symbool voor de vrede
eens was het wit, de tijd heeft het vervaald
een herinnering aan een gelukkig kerstverleden

Het regent weer, ’t zijn echte pijpenstelen
eens zal het sneeuwen, zegt weerman Frank
‘k zit lekker binnen, ’t kan me dus niet schelen
’n kusje met december en verder sterke drank

zo sluit ik het jaar en de gordijnen
mijn beste wensen, voor ieder die ze wil
aan jou schenk ik een zon die steeds blijft schijnen
Oud jaar, nieuw jaar, als vrouwen zwijgen is het zo stil !

mvg

Robbe

[Bosrankje]

Inderdaad, beste Robbe, heel knap geschreven
(zoals gewoonlijk) en heel blij je hier terug te zien

Warme wintergroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[marleentje]

Aan alle knappe schrijvers hier, doe aub zo voort in 2012






marleentje

[Bosrankje]

Lief Marleentje,

Bedankt voor je wensen en je bezoek en we zullen proberen
je raad te volgen in 2012

Altijd welkom hier maar dat weet je wel !

Veel liefs van Alterke en Rankje xx

[Alterego1]

Poëzie van de dag

Programma voor de maand Januari 2012


01-01-2012 Azuur met Mijn wensen
02 " " " " " Alterego met Versjes
03 " " " " " Bosrankje met Illusie
04 " " " " " Bomi met Een winterdag
05 " " " " " Tineke met Zondagmiddag in Januari
06 " " " " " Elisa met Wintertuin
07 " " " " " Ferry met Pure schoonheid
08 " " " " " Frankie met Nieuwe horizon
09 " " " " " Frido met Schaduw van onzekerheid
10 " " " " " Give met Kaal
11 " " " " " Herman met Wolken
12 " " " " " Hilde met Uitweg
13 " " " " " Jadi met Ochtendwaarneming
14 " " " " " Janina met Het winterhuisje
15 " " " " " Jure met Mijn hart ging op reis
16 " " " " " Michelly met Hardleers
17 " " " " " Morgenstern met Voor jou
18 " " " " " Nele met Sneeuw
19 " " " " " Nienka met Zomaar dingen
20 " " " " " Norman met De weg
21 " " " " " NinjaVincent met De huismus
22 " " " " " Ria met Dons
23 " " " " " Robbe met Wie ben ik?
24 " " " " " Schrijfster met Laatste fase
25 " " " " " Sunset met Vreemden zijn we daar
26 " " " " " Tineke met Amalia
27 " " " " " Tinneke met In stilte
28 " " " " " Uvi met Vergeet niet te lezen
29 " " " " " Xje met Waarom
30 " " " " " Claire met Hoop
31 " " " " " Noppen Ingrid met Tijdmarathon

Lieve vrienden en vriendinnen,

Wij wensen jullie van ganser harte een nieuw jaar 2012 toe
waarin je gezond en gelukkig mag zijn,en waarin je ook hier op
SeniorenNet nog veel vreugde en vriendschap mag beleven.

Bosrankje en Alterego

[Alterego1]

Poëzie van de dag

De titels van de gedichten voor Januari 2012
bondig aan elkaar gelinkt.

MIJN WENSEN aan jullie bij het begin van het
nieuwe jaar ga ik niet in VERSJES brengen.

Het was helemaal geen ILLUSIE,mijn herinnering
aan EEN WINTERDAG in charmant gezelschap.
Meer bepaald een ZONDAGMIDDAG IN JANUARI,
met mijn liefste in de WINTERTUIN,een dag die wij
in PURE SCHOONHEID aldaar konden beleven,en
hetwelk voor ons een NIEUWE HORIZON opende.

Er was aan die horizon geen spoor van een
SCHADUW VAN ONZEKERHEID te merken,want
de hemel was KAAL blauwig met hier en daar enkele
kleine WOLKEN die door een zacht briesje gedreven
een UITWEG naar het Oosten zochten.Althans dat
was toch onze OCHTENDWAARNEMING vanuit
HET WINTERHUISJE.

MIJN HART GING OP REIS,het zou de titel van een
schlagerlied kunnen zijn,geen smartlap alleszins.
Maar voor hen die nogal HARDLEERS zijn,dus
misschien ook VOOR JOU die dit leest,die reis
maakte mijn hart enkel naar mijn geliefde daar in
dat winterhuisje,waar wij die nieuwe horizon zagen.

Gelukkiglijk blijft de SNEEUW nog wat weg in de
volgende Januaridagen,het zijn ZOMAAR DINGEN
zoals sneeuw die het langs DE WEG voor iedereen
moeilijk maakt.Niet alleen voor de mens,ook voor
de dieren,en het gevogelte,zoals DE HUISMUS
die het dan niet makkelijk heeft om wat eten te
vinden.Kou zal het musje niet hebben,ze heeft
genoeg winterse DONS op haar frele lichaampje.

Maar ja,WIE BEN IK om hier wat de filosoof te
spelen,iets wat ik in LAATSTE FASE zeker niet
wil doen.VREEMDEN ZIJN WE DAAR in het rijk
der filosofen.Zo hoorde ik AMALIA,een rijkbelezen
pientere vrouw,op een keer IN STILTE tegen mij
fluisteren VERGEET NIET TE LEZEN,waarna ik
begon te gissen naar het WAAROM.

Ik HOOP nu maar dat ik haar wijze raad in dat
stukje van de TIJDMARATHON wat ik hier in dit
aardse leven nog te lopen heb,toch nog enigzins
goed opgevolgd heb.

Alterego

[Bosrankje]

Mijn WENSEN voor 2012 had ik graag met eigen VERSJES
willen uitdrukken maar ik had geen tijd meer en heb dan
gekozen voor een mooie tekst ooit van een goede vriendin
gekregen.

Wat een zacht weer vandaag, 31 december, of is het een
ILLUSIE ? Geen zuchtje wind... een fijne motregen streelt
de verbaasde natuur op deze tiende WINTERDAG !

Ik herinner me een ZONDAGMIDDAG IN JANUARI toen we
in onze WINTERTUIN aan 't wandelen waren... we werden
ofverstelpt door de PURE SCHOONHEID die ons omringde
en ons een NIEUWE HORIZON openbaarde...

Maar de volgende morgen werd de hemel verduisterd door
een SCHADUW VAN ONZEKERHEID ... bijna KAAL met her
en der kleine donkere WOLKEN die geen UITWEG leken te
vinden naar zonnigere oorden.
Het was toch onze OCHTENDWAARNEMING toen we in HET
WINTERHUISJE zaten, knusjes bij elkaar... De radio speelde
een oud liedje 'MIJN HART GING OP REIS' en we dachten dat
het geschreven was voor mensen die HARDLEERS zijn, dus
niet VOOR JOU, mijn lief want je moet het geen tien keer
horen zingen om 't te onthouden !

Iedereen hoopte op een witte Kerst maar wij houden niet
zoveel van SNEEUW ! Het zijn ZOMAAR DINGEN die mensen
zeggen uit gewoonte, zonder verder nadenken want iedereen
weet hoe het dan gevaarlijk kan zijn op DE WEG.
En ook in de natuur, lijden veel dieren van sneeuw en kou.
DE HUISMUS bijvoorbeeld, lijkt een sterke vogel te zijn maar
niets is minder waar...
Gelukkig kunnen wij op verschillende manieren onze hulp
brengen aan de behoeftige dieren gedurende strenge winters.

Vannacht onder onze zachte DONSdeken was ik nog even aan
't filosoferen...WIE BEN IK eigenlijk, dacht ik met een beetje
angst toen ik opeens besefte dat wij in de LAATSTE FASE van
ons leven waren aangeland ! Als VREEMDEN ZIJN WE DAAR
terecht gekomen maar zullen hopelijk het beste ervan maken !
Niet zoals AMALIA die dag na dag IN STILTE leefde, zonder doel
of hoop...
Toen wij de laatste keer bij haar op bezoek kwamen, zei ik haar :
- VERGEET NIET TE LEZEN ! -WAAROM ? fluisterde ze met haar
bibberende stem. -Er is geen HOOP op verbetering zei de dokter
toen we buitenkwamen, ze heeft de TIJDMARATHON onherroepelijk
verloren !

Bosrankje

[Robol]

Mijn wensen tracht ik simpel te verweven
in versjes al dan niet in karamelpapier
De illusie door mijn muze ingegeven
in gezelschap van een donker patersbier

Is dit nu echt een winterdag vandaag?
ik stel die vraag op een zondagmiddag in januari
In mijn wintertuin motregent het gestaag
troostend zingt ons Pierke, de kanarie

Ik ga geen nieuwe horizon ontdekken
Ik misprijs de schaduw van onzekerheid
Hoe kaal de bomen zijn, de lente zal ze straks bedekken
nu hebben wolken het hemelsblauw gekrijt

Ik zoek de uitweg uit dit troosteloos cocon
De ochtendwaarneming zal straks weer zonnig zijn
Vanuit het winterhuisje zie ik het klimmen van de zon
Mijn hart ging op reis met nieuwe zonneschijn

Vanmorgen bleven hardleers wolken hangen
Gelukkig krijg ik die warme lach van jou
Geen zwarte sneeuw ontkleurt mijn verlangen
en tureluurs schud ik zomaar dingen uit mijn mouw

De weg is lang, bedenk ik met een frons
De huismus blijft de ganse winter hier
Hun kopje verdoken in het eigen dons
Wie ben ik? Van jouw hart de cipier !

Dit gedicht komt in een laatste fase
Vreemden zijn we daar , ja iedere keer
Amalia de kat lust enkel Franse kazen
In stilte leg ik me daar bij neer

Vergeet niet te lezen wat de anderen schreven
Waarom zijn zij gezegend zoveel meer talent
doch ik heb de hoop nog lang niet opgegeven
nu ga ik “Driekoningen” zingen voor snoep of een cent

Ik heb alweer een tijdmarathon gelopen
in woorden dan, mijn vingers worden moe
met “mijn wensen” deed ik het gedichtje open
met “veel geluk” doe ik dit gedichtje toe…



Robbe
PS: Mijn beste wensen aan alle vrienden van de pure poëzie (en proza)

[ria]

[Alterego1]

Lieve Ria,

Werkelijk enig mooi die ppt van jou,naar vorm,
inhoud en warme uitstraling.
De genoemde V's waardig.

Men wordt direct aangegrepen door de warme boodschap
die deze V-woorden uitdragen.

Wie in Vrede leeft met zichzelf en zijn naasten,schept Vreugde
in het leven,waardoor hechte Vriendschap kan leiden tot algeheel
Vertrouwen en grote rustgevende Voldoening,wat zeker bij een
eventuele bevredigende Verzoening zal resulteren tot Voorspoed
in de samenleving,waardoor we de liefde uit ons hart ook immer
kunnen blijven Verdelen.

Iets wat we allen principieel als levensmotto hoog in het vaandel
zouden moeten voeren.

Zo kan men streven tot een universele Verbondenheid.

Ria,hopelijk hebben we de gedachte die jij met deze woorden
naar buiten brengt goed geinterpreteerd.

Genegen groetjes van ons beiden,

Rankje en Alter

[Bosrankje]

Beste poëzievriend(inn)en

Door een opmerking van Ferry, willen wij hier
even behulpzaam zijn.

Inderdaad, staat de naam van de auteur niet naast
de titel van zijn/haar gedicht in het archief maar wel
op deze topic 'Poëzie van de dag' waar men sinds
december 2009 alles kan weervinden.

B.v. :

14 December - Nienka met 'Poëzie'
15 " " - Frido met 'Winterprik'
16 " " - Azuur met 'Aan mijn liefste'
17 " " - Frankie met 'Nutteloos'
18 " " - Bomi met 'Vingers'
19 " " - Give met 'Tweelicht'
20 " " - Brun met 'Woorden'
21 " " - Herman met 'Ik ben maar een mens'
22 " " - Claire met 'Beeld'
23 " " - Jure met 'Expressie 01'
24 " " - Elisa met 'Kerstmis'
25 " " - Ninja Vincent met 'Een traan'
26 " " - Ferry met 'Geef me even tijd'
27 " " - Robbe met 'Terwijl mijn pen'
28 " " - Hilde met 'De stilte'
29 " " - Silver Wolf met 'Kind'
30 " " - Katrijn met 'Katrijntje'
31 " " - Sunset met 'Jaar wisselen'

Vriendelijke groetjes van Alter en Rankje

[ferry]

Inderdaad Rankje , even niet aan gedacht
maar hier kan men de gedichten niet openen
in het archief van " poësie van de dag " wel . Fernanda

[Alterego1]

Poëzie van de dag

Programma voor de maand Februari 2012

01-02-2012 Alterego met Schrikkeljaar
02 " " " " " Bosrankje met Ik zou in je armen willen sterven
03 " " " " " Bomi met Mijmering
04 " " " " " Claire met Noorderlicht
05 " " " " " Elisa met Gure winter
06 " " " " " Ferry met Wintermorgen
07 " " " " " Frankie met Nu je weg bent
08 " " " " " Frido met Nare flitsen
09 " " " " " Give met Snippers geluk
10 " " " " " Herman met Voor jou
11 " " " " " Hilde met Oma zijn
12 " " " " " Jadi met Winterleven
13 " " " " " Janina met Mijn kindje
14 " " " " " Sunset met Liefde wonder
15 " " " " " Michelly met Tijd
16 " " " " " Morgenstern met Dromen
17 " " " " " Nele met Het heelal
18 " " " " " Nienka met Vandaag
19 " " " " " NinjaVincent met Kleinkinderen
20 " " " " " Norman met De meeste dingen
21 " " " " " Xje met Achter mijn ogen
22 " " " " " Ria met Er zijn zo van die dingen
23 " " " " " Robbe met De eerste zonnestralen
24 " " " " " Schrijfster met Vroeg ontwaken
25 " " " " " Jure met Tekens
26 " " " " " Tineke met Zilveren maan
27 " " " " " Tinneke met De waarheid
28 " " " " " Uvi met Komen en gaan
29 " " " " " Chris met Wereld

Groetjes,

Bosrankje en Alterego

[Alterego1]

Poëzie van de dag

De titels van de gedichten voor Februari 2012
bondig aan elkaar gelinkt.

Anno 2012 leven we in een SCHRIKKELJAAR,
en dat inspireert de mens wel eens tot rare uitspraken,
zoals IK ZOU IN JE ARMEN WILLEN STERVEN,wat
mijn geliefde tot me zei.Je kan wel denken dat ik
daarna in diepe MIJMERING weggezonken was,
vooral ook onder invloed van het NOORDERLICHT
dat zich in die GURE WINTER zo manifesteerde op
deze vroege WINTERMORGEN.

Ik moet daar nog steeds aan denken,het laat me
niet los,vooral NU JE WEG BENT,er spoken daarbij
zo'n NARE FLITSEN door mijn hoofd,van weemoed
en ook met SNIPPERS GELUK.Omdat VOOR JOU
het OMA ZIJN ook tijdens het WINTERLEVEN veel
van je tijd opslorpt,elk van je kleinkinderen noem je
MIJN KINDJE,als gevolg van het LIEFDE WONDER.

Ik heb nu wat TIJD en zit daarbij te DROMEN,'k vraag
me af of het leven in HET HEELAL zoals het er zich
VANDAAG manifesteert,nog hetzelfde zal blijven voor
onze KLEINKINDEREN.Want DE MEESTE DINGEN
evolueren zo snel,ook in de ruimte,met alles wat men
daar aan ruimtestations laat rondtoeren.Het beetje
gezond verstand ACHTER MIJN OGEN zegt me dan
ER ZIJN ZO VAN DIE DINGEN die onvoorspelbaar zijn.

Maar ach,DE EERSTE ZONNESTRALEN zullen toch
altijd blijven deugd doen bij het VROEG ONTWAKEN.
Ook als men de avond tevoren nare TEKENS meende
te ontwaren in het licht van een ZILVEREN MAAN,dan
toch telt nog altijd als DE WAARHEID dat ook na ons
het een KOMEN EN GAAN zal blijven op deze WERELD.

Alterego

[Bosrankje]

Vier jaar geleden, dus ook in een SCHRIKKELJAAR, schreef ik
IK ZOU IN JE ARMEN WILLEN STERVEN . Alter was toen zeer
ontroerd en ik zag hem wegdromen in een diepe MIJMERING.
Zou het NOORDERLICHT tijdens deze GURE WINTER mij zo
melancholisch hebben laten voelen ?

Op deze WINTERMORGEN zoals elke morgen trouwens, denk
ik 'NU JE WEG BENT' papa, waarom komen nog zo dikwijls
NARE FLITSEN in mijn herinnering ? SNIPPERS GELUK met jou
wil ik VOOR JOU altijd in mijn hart bewaren !

OMA ZIJN is fantastisch ! Ik was het al op 40 jaar en het maakte
mij altijd gelukkig tijdens mijn zomer- en herfstleven. Ik hoop tot
nog ver in mijn WINTERLEVEN hetzelfde geluk te mogen beleven !
MIJN KINDJE, je bent een LIEFDEWONDER, zei ik toen tegen mijn
eerste kleinkind en later gebruikte ik dezelfde woorden voor de
drie anderen...
Het was de TIJD van toen...een tijd om met hen te DROMEN van
HET HEELAL, en VANDAAG vertellen mij mijn KLEINKINDEREN,
DE MEESTE DINGEN die hen interesseren, gelukkig maken
of soms ook pijnigen.

Als ik mediteer, zie ik ACHTER MIJN OGEN zoveel...ER ZIJN ZO VAN
DIE DINGEN die lijken op DE EERSTE ZONNESTRALEN die er voor
zorgen dat we VROEG ONTWAKEN...
Er zijn zoveel TEKENS vooral bij de ZILVEREN MAAN die ons heel dicht
bij DE WAARHEID brengen die we bijna allemaal zoeken : wat is het
geheim van KOMEN EN GAAN ?
Wat weten we feitelijk over onze WERELD ?

Bosrankje