Moeilijk

[rapke]

Het bed davert
door het ademen
luider dan elk concert
wat zorgt voor problemen.

De lampen krijgen schrik,
brengen griezelige duisternis
noch geluiden, noch getik
tot een prik...


m'n linkerhand

[neske]

het schijnt dat dat erg heel veel zeer doet, ik bedoel die schouder terug in de kom zetten. Misschien met die ijzeren emmer een klopke tegen geven?

dat laatste: zijn er al muggen misschien?

sorry, ik kon het niet laten

slaapwel maar dat zal wel niet, zo afgezien
neske

[Bomi]

-
-

Rapke,


Daarstraks was ik hier al maar kreeg bezoek, antwoorden
is dan uitgesteld.

Moet wel zeggen dat je emmerverhaal goed gevonden is,
alleen een beetje dom (sorry) hebben ze bij jou geen houten
lepels?

Hopelijk heeft het vrouwtje je voor Valentijn een erotische
massage gegeven voor je schouder, hmmm de geur alleen al!
Heerlijk is dat! Denk ik toch,

Groetjes,

Bomi

[bo'ke]

in het ziekenhuis

de genummerde deur
volgt elke beweging
en lekt rapke's gezeur
tot elke afdeling.

Vele kamers zijn curieus
naar dat raar ventje,
hij doet zo mysterieus
en ijlt over z'n appartementje.


van horen zeggen

[Assa]

Hey Rapke

Hoe gaat het met je rechtehand en arm,

en op welke manier hebben ze die plaaster er af gedaan,dat moet ge eens vertellen,dat moet geen lachertje geweest zijn ze zullen je wel plat gespoten hebben zeker spoedige beterschap
(weet je gebruik ondertussen maar verder je linkerhand)

Groetjes en verzorg je maar goed,

Assa

[rapke]

Wat vooraf ging
Ik zat met mijn rechterhand vast in een ijzeren emmer gevuld met plaaster. Op de spoeddienst werd door onachtzaamheid mijn schouder uit de kom getrokken
En ik wist bovendien niet eens waar ze mijn auto geparkeerd hadden, pffff
Enfin, ik vertel verder he
Wie Rapke een beetje kent weet dat hij niet vlug in zak en as zit, maar toen ze mij in de ziekenkamer rolden moest ik toch eventjes slikken hoor !! Die kamer lag vol met kennissen van mij !! Allemaal met gebroken armen en benen en vanalles doordat ze uitgegleden waren op mijn trottoir . Ah ja, met die emmer aan mijn arm kon ik geen sneeuw ruimen natuurlijk
Het minste dat ik kan zeggen is dat de sfeer op die kamer allesbehalve gezellig was, en het werd er niet beter op toen ik daar werd binnen gereden
De verpleegster, een brutaal wicht dat tijdens de rit van spoed naar de afdeling voortdurend neuriede van "twee emmertjes water halen ..." rolde mij naar een uithoek bij het venster en liet me daar hulpeloos achter.
In een ooghoek zag ik hoe één van mijn dorpsgenoten uit zijn bed gleed en heimelijk in mijn richting sloop. Gelukkig raakte hij verward in de serumkabels van zijn buurman, wat een alarm deed afgaan. Daarop stormden twee potige zusters binnen, die mijn belager met riemen op zijn bed vastgespten Blijkbaar hadden ze enig tumult verwacht
Terwijl de ene verpleegster met zwaar dreunende tred de kamer verliet, kwam de andere lichtvoetig naar mij toe. Allez, wat ge lichtvoetig kunt noemen he, van zo'n brok geneeskunde van minstens 150 Kg
In haar ogen zag ik de glinstering van opkomende verliefdheid
Ik ben er nog niet goed van, dus vertel ik de rest morgen wel

[bo'ke]

van horen zeggen

De politie bekeek de stoep
maar zag enkel sneeuw,
ze riep met een schreeuw :
'Haal weg die gevaarlijke troep.'

maar

Rapke hield zich van de domme
en herhaalde steeds : 'Wat blieft u?'
Tot de politie boos berichtte : 'Verdomme,
ik presenteer u dan maar een reçu.'

[rapke]

Wil de zon nog stralen ?

Ik zag goud in het water
of was het de zon die even
kwam piepen met een kater
die verleidt tot het nachtleven.

Zij neemt het donker voor dag
En vergeet ons eten te geven.
Is alle liefheid leeg ? ‘k Zag
haar liever tussen ons leven.


m'n linkerhand

[Bomi]

-
-

Rapke verlinkst,


Schrijf jij nu maar over 't zonnetje, links
geniet stemmig van haar stralen, links
denkend aan hondervijftig kilo nonnetje, links
met aandacht, liefde zal je haar betalen, helemaal.

Veel succes,

Bomi

[gustilpe]

rapke,

Bomi zegt dat hier mooi, rapke verlinkst

jamaar rapke, je beloofde dinsdag om morgen verder te vertellen en we zijn al donderdag, of misschien ben je de tel even kwijt door de problemen in het ziekenhuis want ik zie dat bo'ke van jouw gedrag aldaar al hoorde.

Ondertussen lees ik maar de gedichtes met de linkerhand
wat ik graag lees!

Laaat de zon maar komen,
gustilpe

[Assa]

Hey Rapke

Ze hebben je zeker vastgebonden aan u bed,of zijt ge in de armen van die brok van 150kl terecht gekomen ??



Groetjes~~Assa

[rapke]

neske zoekt muggen in m'n auto (niet te vinden)
m'n rechterhand ligt te puffen (zalig)
jure wil graag een groepsfoto (succes)
bomi kent iets van zware juffen (verstandig)
gustilpe ziet dat ik de tel kwijt ben (juist)
assa beseft dat ik zit vastgebonden (zou kunnen)
bo'ke schrijft met een rijmende pen (verslaafd)
en ik boet voor jullie zonden (gelukkig hebben jullie mij)



rapke

[neske]

Ewel, ik wil er mij niet mee bemoeien, maar ik peins dat die nog steeds afziet van die prik. Gekregen van dat verpleegsterke.
Ocharme toch.. ik heb er zo'n compassie mee
met dat verpleegsterke natuurlijk.

Ik heb horen zeggen dat hem dat verpleegsterke een schop heeft gegeven

[neske]

kan geen twee afb. samen zetten

[rapke]

Niet alles geloven wat Neske 'weet' van 'horen zeggen' zunne

Ik wil wel even stipuleren dat ik dit verhaal schrijf met een gezonde rechterhand . Sinds een week ongeveer ben ik weer thuis, zodat mijn memoires hier via mijn rechterhand de vrije loop krijgen.
Maar dit terzijde ;
Wat vooraf ging :
Ik lag dus op een mij vijandig gezinde kamer in het hospitaal. Vijandig, omdat mijn kamergenoten er van overtuigd waren dat ze door mijn schuld met gebroken botten zaten . Wat helemaal niet waar was, aangezien ik zelf met mijn arm ... Enfin, wie het vorige gelezen heeft zal het wel begrijpen (en mij gelijk geven ).
Ik zet dus mijn verhaal verder

Na één dag kon ik al precies uitmaken wie van dienst was op de afdeling. Er was het 'sloffer sloffer sloffer' van de gewone verpleegsters, en er was het 'BONG BANG BONG' van mijn beschermengel. Haar stap klonk als muziek in mijn oren, vooral als ik bemerkte dat mijn kamergenoten weer wat rancuneus begonnen te worden. Bij de VOETSTAP van MIJN verpleegster verdween hun (onterechte) agressie als sneeuw voor de zon.
Het was ook deze lieflijke dame, die steeds weer een kussen onder mijn emmer schoof, zodat ik wat gemakkelijker kon liggen.
Ik voel het u zo vragen : " Zat diene emmer dan nog altijd aan jou vast ?"
En ge vraagt je ook af natuurlijk waarom die er op de spoed niet werd afgehaald
Het antwoord is simpel
Maar dat vertel ik morgen wel, want ik word zo moe van al dat schrijven