Spinsels van Alterego

[Alterego1]

Geduld....

Behoedzaam,

zachtjes
en langzaam,

uitgerekend
en uitgemeten,

consumeert
dochter Geduld,

op behaaglijk
geraffineerde wijze,

haar weldoener
en schepper

haar vader
de Tijd.

Alterego


Met geduld,geduldig lezen aub

[koeketien]

Alter ik ben effe uit mijn koekjestrommel gekropen .Heb met bewondering en plezier effe door je topic gewandeld.Jullie liefde brengt het beste van je schrijverstalent naar boven.
Lieve groetjes en tot de volgende keer.Koekske

[Alterego1]

Koekske,

Zeer vereerd met uw bezoek en je lieve
woorden,een mens doet z'n best hé.
'k Zit al een week met een taaie verkoudheid,
en 'k denk dat ik al mijn grijze cellen
(voor zover ik die al had)al uitgesnoten heb!

Lieve groetjes,en tot kijks,

Alterego

[Alterego1]

Absolute nonssens.........

In die ijzige koude pikdonkere sterrennacht
blaakte 't zonnetje in haar glorievolle pracht,
naast de wegen besneeuwd en hardbevroren
lag hij zalig te dagdromen in het rijpe koren

't Hemelse gevoel van 'n gruw vreselijke pijn
'n grimas tooide zijn volle perkamenten lippen
in z'n open mond blonken wit brokkelige tanden
wijl hij droomde van vervlogen liefde vol venijn

Daar op 't platteland,midden de drukke stad,
diep ingegraven,ergens boven,'n zolderkamer,
vol verwachting voor datgene hij al had gehad,
zacht gewekt met 'n klop van 'n houten hamer

Zat aan de hoek van 'n ellenlange ronde tafel
een puberjongelingetje van pas tachtig jaren,
met krachtige gespierde benen van puur flanel,
door 'n bril zonder glazen op z'n neus te staren

Had zitten lezen in een boek zonder bladeren,
waarbij 't zweet hem bijna stolde in de aderen,
in 't felle lichtschijnsel van 'n uitgedoofde kaars
zo midden in de Meimaand op 't eind des jaars

Niets is eeuwigdurend,en 'k heb het hier vooral
over tegenstellingen,al kloppen ze voor geen bal,
over zin en onzin,te zijn of niet te zijn,wel of niet
toch hoop ik dat je van mijn nonssens wat geniet!

Alterego

[Alterego1]

Smiley...

"Aan de hoek
van een ronde tafel,
bij het licht van
een uitgedoofde kaars,
vol verwachting
voor datgene
hij al had gehad,
zat een jongeling
van pas tachtig jaren,
door een bril
waarvan de glazen
ontbraken,
te lezen
in een boek
zonder bladeren"

Alterego

[ria]

Eigenlijk moest ik nu in de tuin zijn, waar manlief ongeduldig op me wacht. Maar jij houdt mij hier gekluisterd, met je gedichten en je grappen.
Ik las (ergens anders) dat jullie "nachtbrakers" (zouden de westvlamingen en de limburgers dat woord wel kennen?) zijn, duurt dat tot 7.17u in de morgen of heb je toch een paar uurtjes één oogje dichtgedaan?
In ieder geval, of het nu laat is of vroeg,
Alter schudt ze allemaal uit zijn mouw....
Ik heb zo het idee, dat sinds er een nieuw nest werd gebouwd,
de energie, de creativiteit en de humor onuitputtelijk zijn!
Is dat de liefde - de verliefdheid, of allebei?

Ik wens je nog veel plezier, creativeit en vooral GELUK! S A M E N !!!
ria

[Alterego1]

Echt gebeurd;

Zwanger

Bart,de zoon,komt de huiskamer binnen,gevolgd door
zijn hond,een prachtige Duitse wijfjes-schaper.
Ze komen juist terug van de hondenweide,waar de
hond zijn behoefte kon doen en zich wat heeft kunnen
uitleven samen met andere honden.

De zoon zet zich aan tafel,'t is zondagnamiddag en naar
wekelijkse gewoonte zijn ook broer en zuster bij moeder
op bezoek.Er ontspint zich een geanimeerd gesprek over
koetjes en kalfjes,waarbij ook Mireille,de vrouw van Bart,
ter sprake komt.
-Zegt de moeder;"Zeg Bart,en weet ge nu al of ze zwanger
is of niet?"
Waarmee ze geinteresseerd is of Mireille nu al of niet in
blijde verwachting is,vermits er een vermoeden van
was dat het zou kunnen zijn.
- Bart antwoord daarop;"Och mama,ze staat al zolang loops,
als ze nu nog niet zwanger is,weet ik het ook niet meer.
'k Ben er nu al zoveel keer mee naar de hondenwei geweest,
en er hebben al heel wat honden opgezeten,normaal gezien
kan het bijna niet anders of ze is in verwachting.Daarbij ge
moet maar eens zien hoe haar tepeltjes gespannen staan".

Waarna de andere aanwezige huisgenoten in een daverende
schaterlach uitbarstten,omwille van het misverstand,waarbij
Bart dacht dat moeder wilde weten hoe het met de hond gesteld
was,wijl ze in feite Mireille bedoelde!

Klein amusant misverstandje.

Alterego

[rapke]

beste alterego
krek hetzelfde heb ik meegemaakt met mijn schoonmoeder.
ik was juist mijn aquarium aan het bestuderen toen mijn schoonmoeder plots van onderwerp veranderde en - doelend op mijn schoondochter- vroeg : 'en, is 't nog niet zo ver?', waarop ik antwoordde : 'maar ma toch, de mannekes worden pas volgende week geleverd'

[Gast]

Alterego en rapke.

Het doet goed zulke misverstandjes te lezen.
Het was geen misverstand, wel zoeken naar het goede eitje.
Je hebt maar één eitje nodig (geen windei)

[Alterego1]

Aan Guido Gezelle

Daar weet geen één den stillen troost,
Die door mijn kale kamer bloost.
't En is geen zonlicht van den Oost,
't En is geen lief dat kust en koost...
Het is een oude beeltenis
Van hem,die schoon van eenvoud is
En prachtig droeg z'n droefenis...;
Gezelle...,m'n goede Gezelle!

Dáár,op uw voorhoofd staat geprint
Het lijden van een menschenkind,
En wen m'n blik uw blikken vindt,
Is 't of ge een verzeke begint...;
Een verzeke dat veel vergoedt,
Een dichterke,dat dromen doet...,
Een liedeke voor Vlaandren zoet,
Gezelle...,m'n Vlaamsche Gezelle.

Wanneer te sterven ging de zon,
De schemering heur webbe spon,
Wanneer de smart mij overwon
En ik die smart niet dragen kon;
Dan heb ik vaak me neergezet
Dicht bij dat oud verkleurd portret...;
Dáár toeven was me een schoon gebed,
Gezelle...,m'n heilige Gezelle.

O geef me van uw eèl gezicht
De ziel die in uw oogen ligt;
De ziel,die,lijk een blom naar 't licht,
Naar God en Vlaandren stond gericht,
En leer het,zanger,leer het mij,
Door levensvreugd en stervenstij
Te dichten,simpel zoals gij,
Gezelle...,m'n meester Gezelle.

Alice Nahon

(uit de bundel;
Op Zachte Vooizekens 1921)

[Morgenstern]

Alterego 1
Mooi je gedicht zal er nog komen lezen.

groetjes Morgenstern

[denook]

Maar morgenstern toch, dit is geen
gedicht van Alter, maar van Alice Nahon,
één van zijn lievelingsdichters.

groetjes in vriendschap, ook aan Alter
en bosrankje - - denook - -

[Bosrankje]

Zaadmaand

Daar stond een late zonnebloem
Te sterven in de leste zon;
En niemand in de wereld,
Die haar helpen kon.

Een menschenhand gerimpeld
En door geen werk vergroofd,
Die sneed van 't mager halske
Dat beu-gebogen hoofd.

En op z'n smalle vingren
Woog het van zaden zwaar.
Ze hebben elkaar bekeken
En hij werd bang van haar.

En schouwend in zich zelve
Voelend z'n groot verval;
"Zal ik zoo prachtig wezen,
Als God mij plukken zal?"

Alice Nahon

(uit de bundel;
Maart-April 1936)

[Bosrankje]

Mijn lieve Alter,

'k wil dit plaatsen als ochtendgroet voor jou
omdat ik "eenvoud" één van de mooiste ge-
dichten van Alice Nahon vind en ook..... het
zegt zo veel over liefde.......


Ik voel mijn ziel verwant met kleine simple dingen,
Die op ons wegen staan als bloemen van het veld...,
Verdoken in het gras, door weinigen geteld...,
Al dragen z'in hun kelk de zoetste zegeningen.

'k Vind schoonheid overal ; maar dat wat zachte perelt
Van uit uw moeën mond, die luttel woorden vindt :
"Goênavond...,lieveke, goênacht...,m'n zielekind."
Dat maakt me zaal'ger dan de weelde van de wereld.

Zo groeit in m'n gedacht een vrede, niet te noemen ;
M'n ziel, in schoonheidshuis, niet één mysterie vindt;
Want al wat schoonheid is, met simpelheid begint...,
En 'k noeme Liefde, 't zaad van alle schoonheidsbloemen.

Jouw B srankje

[Alterego1]