mijmeringen 2
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Schrijfster,
mensen zijn er voor elkaar,
tot steun van wie het nodig heeft,
het allerbeste met jouw dochter!
Bedankt, een mooi plaatje!
Assa,
je mag ongelooflijk fier zijn, het is jou gegund,
en B-Fast team verdient die eer!
Een mooie morf!
Bedankt!
nog een fijne avond,
gustilpe
mensen zijn er voor elkaar,
tot steun van wie het nodig heeft,
het allerbeste met jouw dochter!
Bedankt, een mooi plaatje!
Assa,
je mag ongelooflijk fier zijn, het is jou gegund,
en B-Fast team verdient die eer!
Een mooie morf!
Bedankt!
nog een fijne avond,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
De lucht zwangert
sneeuw dwarrelt
het hart verward
snakt naar warmte.
Waakzaam luisterend
in onzekerheid
voorbij de leegte
werkt versmachtend.
Tastend de morgen af
in duisternis gesloten
weldra blij ervarend
hoe toch de lente komt!
gustilpe
sneeuw dwarrelt
het hart verward
snakt naar warmte.
Waakzaam luisterend
in onzekerheid
voorbij de leegte
werkt versmachtend.
Tastend de morgen af
in duisternis gesloten
weldra blij ervarend
hoe toch de lente komt!
gustilpe
Laatst gewijzigd door gustilpe op 10 feb 2010, 19:29, 1 keer totaal gewijzigd.
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
bo'ke - Lid geworden op: 28 apr 2007, 19:47
Gustilpe,
inderdaad...
Ook al is het nog volop winter,
we kijken uit naar de lente
die het toelaat dat het venster
mag openwaaien zodat we
frisse lucht kunnen opsnuiven.
een lieve groet
bo'ke
inderdaad...
Ook al is het nog volop winter,
we kijken uit naar de lente
die het toelaat dat het venster
mag openwaaien zodat we
frisse lucht kunnen opsnuiven.
een lieve groet
bo'ke
'zalig druk' heb ik het en ik geniet ervan
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
dus minder vrije tijd om te dichten en toch : ik geniet ervan
'zalig genieten'
.
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
bo'ke,
bedankt voor jouw bezoekje,
we kijken inderdaad uit naar de lente,
de winter duurt lang!
Ik breng jou een tanka:
Wachtend op lente
happend naar zon en warmte
koude verdrijven.
Het hout laait in het haardvuur
behaaglijk en knus binnen!
lieve groetjes,
gustilpe
bedankt voor jouw bezoekje,
we kijken inderdaad uit naar de lente,
de winter duurt lang!
Ik breng jou een tanka:
Wachtend op lente
happend naar zon en warmte
koude verdrijven.
Het hout laait in het haardvuur
behaaglijk en knus binnen!
lieve groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Brun,
blij om jou te zien, de zon komt er door,
mag zij binnenkort overheersen!
Ria,
heel mooie foto, de schoonheid van de natuur
kan ik smaken in elk seizoen,
de met sneeuw bedekte planten prachtig
maar toch snak ik naar lente
assa,
een mooie rode roos mag ik hier bekijken,
de kleur van liefde!
Een mooi werkje, amai hoe je dat weer klaarspeelde!
Nele,
Jouw Lenteverlangen deel ik met jou,
je maakte er een mooie ppt van.
de zonnestraal is er ondertussen,
voor de crocus en de lelie nog even wachten!
bo'ke,
ik geniet van jouw creatie
het leven en de dagen een
afwisseling van drukte en rust!
aan elk van jullie zeer wel bedankt!
en een fijn weekend,
lieve zonnige groetjes,
gustilpe
blij om jou te zien, de zon komt er door,
mag zij binnenkort overheersen!
Ria,
heel mooie foto, de schoonheid van de natuur
kan ik smaken in elk seizoen,
de met sneeuw bedekte planten prachtig
maar toch snak ik naar lente
assa,
een mooie rode roos mag ik hier bekijken,
de kleur van liefde!
Een mooi werkje, amai hoe je dat weer klaarspeelde!
Nele,
Jouw Lenteverlangen deel ik met jou,
je maakte er een mooie ppt van.
de zonnestraal is er ondertussen,
voor de crocus en de lelie nog even wachten!
bo'ke,
ik geniet van jouw creatie
het leven en de dagen een
afwisseling van drukte en rust!
aan elk van jullie zeer wel bedankt!
en een fijn weekend,
lieve zonnige groetjes,
gustilpe
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
gustilpe - Lid geworden op: 04 okt 2007, 20:52
- Locatie: vlaams brabant
Naar aanleiding Nelson Mandela 20 jaar een vrij man.
Ervaringen uit Zuid-Afrika
In 1968 emigreerden wij naar Zuid-Afrika. Eén jaar gehuwd, echtgenoot net afgestudeerd, een baby van drie maanden, we wilden een nieuwe toekomst uitbouwen.
Zuid-Afrika vroeg massaal naar gediplomeerden, ikzelf had vroeger veel gehoord over Zuid-Afrika op mijn middelbare school, Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand in Kortrijk. Een aantal nonnetjes weggejaagd uit Ceylon, nu Sri Lanka, vertrokken als missiezusters naar dat land. Ook de taal, het Zuid-Afrikaans, dat nog het meest gelijkt op het West-Vlaams was een meevaller, de keuze was vrij vlug gemaakt.
Begin september vertrokken we. Al vrij vlug kwamen we in contact met “apartheid”. We werden naar een hotel gebracht in Johannesburg door de dienst Emigratie. We waren met een tiental koppels. Daar viel het onmiddellijk op wie het zware of vuile werk deed en wie de bazen waren. De Vlamingen werden in het restaurant bediend door steeds dezelfde ‘zwarte dienstknecht’, iedereen gaf hem een fooi, na enkele dagen was hij afwezig, had zijn fooien op één dag opgedronken, dat was les nummer één.
Na een paar weken had mijn echtgenoot werk in Pretoria, toen een heel mooie stad, in de straten stonden de Jacaranda’s volle in bloei, 40.000 bomen in paarse bloemenpracht, het beste klimaat ter wereld, ‘sonskijn van in die môre tot die aand’. We.woonden recht tegenover het Burgerspark, in het woonstel Cadrille. Groot was onze verbazing in de huur inbegrepen kreeg je een ‘flatboy’ die dagelijks kwam poetsen, ’s zondags enkel het vuilbakje leegmaken.
Vaak wandelde ik met de baby in het park, op de banken stond te lezen ‘slegs vir blankes’ zwarten zaten op het gras, ook de oppasters van blanke kindjes.
Moest je naar het postkantoor had je een ingang ‘vir blankes’ waar je onmiddellijk bediend werd en een ingang ‘nie-blankes’ met lange rijen wachtenden. Bij alle openbare diensten trof je hetzelfde fenomeen aan.
Pretoria was vooral een witte stad, je zag er wel zwarten zoals bedelaars, moeders met kindjes op de rug, gehandicapten die kropen op handen en voeten. Zwarten, ik noem hen voortaan Afrikanen, (de blanken Afrikaners) die de straat hier en daar moesten opbreken werkten in rijen, en op het ritme van hun gezang zwaaide terzelfdertijd hun schop of pik omhoog en omlaag, een fascinerend.schouwspel.
Die eerste indrukken waren verbijsterend!
Wordt vervolgd….
Ervaringen uit Zuid-Afrika
In 1968 emigreerden wij naar Zuid-Afrika. Eén jaar gehuwd, echtgenoot net afgestudeerd, een baby van drie maanden, we wilden een nieuwe toekomst uitbouwen.
Zuid-Afrika vroeg massaal naar gediplomeerden, ikzelf had vroeger veel gehoord over Zuid-Afrika op mijn middelbare school, Onze-Lieve-Vrouw van Bijstand in Kortrijk. Een aantal nonnetjes weggejaagd uit Ceylon, nu Sri Lanka, vertrokken als missiezusters naar dat land. Ook de taal, het Zuid-Afrikaans, dat nog het meest gelijkt op het West-Vlaams was een meevaller, de keuze was vrij vlug gemaakt.
Begin september vertrokken we. Al vrij vlug kwamen we in contact met “apartheid”. We werden naar een hotel gebracht in Johannesburg door de dienst Emigratie. We waren met een tiental koppels. Daar viel het onmiddellijk op wie het zware of vuile werk deed en wie de bazen waren. De Vlamingen werden in het restaurant bediend door steeds dezelfde ‘zwarte dienstknecht’, iedereen gaf hem een fooi, na enkele dagen was hij afwezig, had zijn fooien op één dag opgedronken, dat was les nummer één.
Na een paar weken had mijn echtgenoot werk in Pretoria, toen een heel mooie stad, in de straten stonden de Jacaranda’s volle in bloei, 40.000 bomen in paarse bloemenpracht, het beste klimaat ter wereld, ‘sonskijn van in die môre tot die aand’. We.woonden recht tegenover het Burgerspark, in het woonstel Cadrille. Groot was onze verbazing in de huur inbegrepen kreeg je een ‘flatboy’ die dagelijks kwam poetsen, ’s zondags enkel het vuilbakje leegmaken.
Vaak wandelde ik met de baby in het park, op de banken stond te lezen ‘slegs vir blankes’ zwarten zaten op het gras, ook de oppasters van blanke kindjes.
Moest je naar het postkantoor had je een ingang ‘vir blankes’ waar je onmiddellijk bediend werd en een ingang ‘nie-blankes’ met lange rijen wachtenden. Bij alle openbare diensten trof je hetzelfde fenomeen aan.
Pretoria was vooral een witte stad, je zag er wel zwarten zoals bedelaars, moeders met kindjes op de rug, gehandicapten die kropen op handen en voeten. Zwarten, ik noem hen voortaan Afrikanen, (de blanken Afrikaners) die de straat hier en daar moesten opbreken werkten in rijen, en op het ritme van hun gezang zwaaide terzelfdertijd hun schop of pik omhoog en omlaag, een fascinerend.schouwspel.
Die eerste indrukken waren verbijsterend!
Wordt vervolgd….
vriendschap is het kostbaarste geschenk!
-
elisa20 - Lid geworden op: 01 nov 2008, 18:10
- Locatie: Prov. Antwerpen
Lieve Gustilpe,
Ik zie dat ik niet had geantwoord na je verslagje over
'Gasthuisberg' . Knap verteld, en weer bravo voor je inzet!
'De lucht zwangert...' vind ik bijzonder mooi, je uit
je verlangen naar de lente!
Dan las ik 'Zuid-Afrika' , een reportage over de apartheid.
Ik las in die tijd, vermoed ik , 'Het huis van Mama Pondo' ,
van Aster Berkhof, denk ik.
Het is toch onvoorstelbaar, die apartheid !
Februari groetjes, en.. prettig weekend,
liefs, van elisa
Ik zie dat ik niet had geantwoord na je verslagje over
'Gasthuisberg' . Knap verteld, en weer bravo voor je inzet!
'De lucht zwangert...' vind ik bijzonder mooi, je uit
je verlangen naar de lente!
Dan las ik 'Zuid-Afrika' , een reportage over de apartheid.
Ik las in die tijd, vermoed ik , 'Het huis van Mama Pondo' ,
van Aster Berkhof, denk ik.
Het is toch onvoorstelbaar, die apartheid !
Februari groetjes, en.. prettig weekend,
liefs, van elisa
-
Bomi - Lid geworden op: 09 aug 2002, 20:54
- Locatie: Hasselt
-
-
Lieve Gustilpe,
Wat staan hier weer mooie dingen bij elkaar, omdat ik mezelf een paar dagen verlof heb gegeven ( veel gelezen ) valt het nog méér op dan wanneer je elke dag langs komt.
Heel speciaal is je schrijven over Zuid Afrika, hopelijk laat je ons niet te lang wachten op een vervolg.
Mijn overburen hebben ook een buitenlands verleden, Kongo, na de onafhankelijkheid Ruanda, daarna Duitsland. Ik geniet ook altijd van hun verhalen.
Liefs,
Bomi.
-
Lieve Gustilpe,
Wat staan hier weer mooie dingen bij elkaar, omdat ik mezelf een paar dagen verlof heb gegeven ( veel gelezen ) valt het nog méér op dan wanneer je elke dag langs komt.
Heel speciaal is je schrijven over Zuid Afrika, hopelijk laat je ons niet te lang wachten op een vervolg.
Mijn overburen hebben ook een buitenlands verleden, Kongo, na de onafhankelijkheid Ruanda, daarna Duitsland. Ik geniet ook altijd van hun verhalen.
Liefs,
Bomi.
Dankbaar met het verleden, je blik open voor het heden!
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Gustilpe,
Ik wacht ook op het vervolg van Zuid-Afrika. Een buurvrouw heeft daar ook jaren gewoond met haar gezin en die kon daar ook zo over vertellen.
Een prettig weekend hè.
neske
Ik wacht ook op het vervolg van Zuid-Afrika. Een buurvrouw heeft daar ook jaren gewoond met haar gezin en die kon daar ook zo over vertellen.
Een prettig weekend hè.
neske
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf
-
ria - Lid geworden op: 09 sep 2004, 13:19
- Locatie: waar het goed is om wonen...
Lieve Gustilpe,
Met veel aandacht las ik het verhaal over jullie beginperiode in Zuid-Afrika.
Weet je dat het me pijn deed, omdat ik, ook nu nog, sommige van die
fenomenen zie in andere delen van Afrika.
Al zijn ze daar dan niet bij wet vastgelegd, ze gebeuren er ook en nog.
Zolang wij onze medemensen niet zien als "evenwaardig"
zolang zal die discriminatie blijven bestaan, hier, in Afrika of elders in de wereld.
Het komt mij voor dat wij over vele dingen hetzelfde aanvoelen hebben.
Dat is fijn en geeft steun.
Ook ik kijk uit naar het vervolg van je verhaal.
Ik wens je een fijn weekend toe
ria
Met veel aandacht las ik het verhaal over jullie beginperiode in Zuid-Afrika.
Weet je dat het me pijn deed, omdat ik, ook nu nog, sommige van die
fenomenen zie in andere delen van Afrika.
Al zijn ze daar dan niet bij wet vastgelegd, ze gebeuren er ook en nog.
Zolang wij onze medemensen niet zien als "evenwaardig"
zolang zal die discriminatie blijven bestaan, hier, in Afrika of elders in de wereld.
Het komt mij voor dat wij over vele dingen hetzelfde aanvoelen hebben.
Dat is fijn en geeft steun.
Ook ik kijk uit naar het vervolg van je verhaal.
Ik wens je een fijn weekend toe
ria
Onder uw bescherming, o Moeder van God en ook onze moeder.