voor kinderen van 6-66plus

[Janina]

Yorkske, bedankt!

Ria, herinneringen...Graag gelezen!


*******************


Adieu, Oesje,

jouw leven werd je te zwaar,
wat je leed kon je niet zeggen
alleen maar miauwen en dan ...
je verstoppen, onrustig...
een plaatsje vinden om je lieve kop neer te leggen.
Vel over been
daar was geen remedie voor!
Whisky en jij waren de oudjes,
zeker geen vriendjes en
vrij vlug na mekaar
verhuisden jullie naar de honden- en kattenhemel.

Oesje, je zal nooit meer op de krant komen liggen
die ik las als ik de diertjes verzorgde
in de vakantieperiode van je baasjes
noch op mijn jas en op zoveel niet meer...
Je hebt een herenleventje gehad,
je baasjes en ook ik hebben van je genoten.
Zo gaat dat!

En ja, er prikken tranen in mijn ogen!
Weer een lieve herinnering rijker!

https://www.youtube.com/watch?v=FWNWt3kiTWc


Mijn kleindochter had destijds een zwak voor de witte kater en ik weet niet meer hoe dikwijls ze die musical weer en weer wou zien. Dit bleef hangen!

Janina

[Janina]

Zomer heeft het gevecht verloren,
het werd een zoet en warm vaarwel.
Herfst nam bruusk de scepter over,
zwaait ermee
en heerst.
Na haar komt een hij
en wat die in petto heeft...
dat weten we volgend jaar in mei.

En toch zag ik vanavond een regenboog!!!!




Herfstgroetjes van Janina

[Silver Wolf]

ok

[Janina]

Silver, zoals er duizenden melodietjes zijn die ik nog niet hoorde, zo zijn er duizenden gedichten die ik nog niet las!
"Regenboog" is één van die vele.
Heel graag gelezen! Bedankt!

***************

Yorkske, je composities worden ingewikkelder en abstracter. Mooi!
Ik weet niet hoe het komt maar ik moest aan Lily denken. Met zo een creatieve oma zal ze zeker wat opsteken!

Ik blijf ergens een kind al wordt ik honderd............
Voor Lily.

https://www.youtube.com/watch?v=apCsSAz_WE8

******************



Late oktobergroetjes!
Janina

[Janina]

Onverbroken

Geen die daarginds uw graf nog vindt;
er rest van u portret noch brief.
Maar ik die kind ben van uw kind
ik heb u uit de verte lief.
En gij mij, onbetwijfelbaar.

Er is een weten van elkaar
dat tijd en afstand overwint.

Soms grijpt ge even in; ik merk
het aan een stremming in het werk,
een wenk: ik leg de schijfstift neer;
die lichte wijziging komt van u.
Het vers handhaaft zich continu.

Er is bericht over en weer.

Ida Gerhardt



Warme 1 novembergroeten.
Janina

[Janina]

2 novembergroeten en gedachten.

Janina.

[Robol]

prachtige gedichten Janina en graag gelezen
zeker geraakt door het sonnet van Nijhof

mvg

Robbe

[Janina]

Robbe , er zijn gedichten die me zo erg beroeren dat ik ze niet vergeten kan.





Zoveel gedichten, zoveel gedachten die me raken...
MLG Janina

[Janina]

Nee York, dit mogen we nooit vergeten...
Bedankt voor wat jij zo mooi in beeld bracht. Ik heb daar niets aan toe te voegen tenzij dit....

http://www.youtube.com/watch?v=J6MTbbM0sXY&gl=BE

Liefs!
Janina

[Janina]

Lieve York, ik ben even niet mee!
Welke wagen?
Een kruiwagen is het zeker niet want die beschikt niet over versnellingen! (Ja, als ik het figuurlijk bekijk wel natuurlijk!)
Leer je autorijden?
Ik ben erg nieuwsgierig want ik mis een link denk ik.( Geen lynx die in Frankrijk volgens mij geen lynx is want een lynx heeft een korte staart...dat terzijde!)


*************


Ziezo! En nu ga ik ik eens lekker chauvinistisch doen....


Limburg m'n land

Waar ik vandaan kom
hoor ik thuis
m'n vruchtbaar land waar ik geboren ben
ik zwom in jeugd en glazen licht
waar schoonheid mij vervoerde
zonder tegengewicht

Waar ik vandaan kom hoor ik thuis
vol hartstocht blies de wind
mijn longen open
en dreef ik als een vogel in de storm
diep in dit land verscholen

Waar ik vandaan kom
hoor ik thuis
maar wanneer grijs grauwer wordt
en verten verdrinken in leegte
besef ik dat het leven 'n bloesem is
die verdwijnt in de vormloosheid van nevels.

Melanie Willems




Janina

[elisa20]

Lieve Janina,

Ik kwam graag bij lezen ...
Vol waardering en bewondering
las ik zoveel prachtige gedichten
en proza


Nog even heerst de herfst...:

Zwaaiende twijgen


Zie de twijgen
zwierig zwaaien,
alle okergele blaadjes
schudden

Mijn trouwe treurwilg
bood zo lang verzet
tegen grillen
van moeder natuur

De winter besluipt
zijn prooi
tot hij als winnaar
alle loof verteert

Zijn wij klaar
om 't voorbije jaar
van zorg en vreugd
in vrede af te sluiten?

elisa

----------------------------------
Geniet van deze herfst dagen...

Warme groetjes,
elisa

[Janina]

Yorkske,ik herinner me heel goed die ingreep. Ik was zo stom om niet te begrijpen dat je met een omzwachtelde voet geen auto kon of mocht besturen. Sorry!

******************

Elisa,

"Zwaaiende twijgen"
Zo mooi!
En nee, ik denk niet dat we klaar zijn om het voorbije jaar van zorg en vreugd in vrede af te sluiten hoe graag ik dat ook wil en wens.
Maar laten we maar poëtisch blijven...geen bitter maar honingzoet medicijn.

******************

Mijn wandelschoenen zijn niet meer waterdicht. Ik voelde het niet, ik zag het aan mijn blauwgekleurde tenen toen ik thuis kwam.
Tijd voor nieuwe schoenen dus!
Gek toch, je gaat wandelen, stapt door kleurrijke bladeren die je doen denken aan een schilderspallet terwijl je in gedachten heel ver weg bent en denkt aan toen...een jaar geleden...


toen...
een zee van verbijstering
een zee van tranen en verdriet
een zee van warme omarmingen
een zee van witte rozen
en jij, Tom, onbereikbaar in die zeeën
of toch niet?

nu...
tussen de ontelbare sterren
schittert jouw ster
een witte reus
herinneringen aan jou
blijvend warm gekoesterd
in zoveel harten
in een zee van liefde,
vriendschap en genegenheid
in een zee van witte rozen...

er gaan weinig dagen voorbj
dat er niet aan jou gedacht wordt
aan het verdriet
dat je achterliet...

hoi Tom,
dood ben je niet
je leeft in onze harten
in ons denken en voelen
de lijn is niet verbroken
we blijven verbonden
in warme herinneringen...



Janina

[YNA]

Janina,

Ik wens je nog een



Groetjes van Yna

[Janina]

Yna, ik wou écht wel een fijne dag hebben. Helaas!
Verdere uitleg bespaar ik jou.

P.S. Heel mooie creatie!
MVG,

Janina

[Janina]

En dan komt die wind
die niets weten wil
van alle kommer en zorgen

hij suist in mijn oren
zegt me...



Ja, er zijn zo van die dagen dat emoties oplaaien en dat de rede ver weg is!
Ook dat is des mensen.

Wou die zon nu maar even schijnen en al die herfsttinten een gouden gloed geven...
Nu ja, daarzonder zullen we het ook wel doen zeker!



MLG, Janina