Spinsels van Alterego (2)

[Alterego1]

Portretbeschrijving van Guido Gezelle

(Een opstel uit de schooltijd van Willem Elsschot)

Er zijn koppen die tot iedereen spreken en die eenieder
ontzag inboezemen.Dit is,dunkt mij,in hoge mate het
geval met Guido Gezelle,zo ver wij hem kennen uit
enkele weinige portretten die ons van hem zijn gebleven.
Ik bedoel niet de talrijke,meestal geidealiseeerde
portretten van kunstenaars die Gezelle misschien nooit
gekend hebben,maar de weinige fotografische opnamen
die van hem bekend zijn.

In de eerste plaats treft ons een uitgesproken gelijkenis
met Beethoven.Een groot hoofd en een,in verhouding,
nog groter voorhoofd.De kop is boven de oren in de breedte
uitgezet.Het diep doorgroefde voorhoofd spreekt van
kommer en diep nadenken.De mond heeft een bittere
uitdrukking als van iemand die onder veel onrecht gebukt
gaat,of die het leed van anderen op eigen schouders laadt.

Het is hem aan te zien dat hij in zijn loopbaan van priester
van de geestelijke overheid meer tegenkanting en minachting
dan waardering ondervonden heeft.De kop maakt de indruk
van een eenvoudige,maar tevens van een onwrikbare en
zelfbewuste persoonlijkheid.Hij schijnt te vragen of hij al de
tegenkantingen verdiend heeft,die hem belet hebben
volledige uiting te geven aan zijn uitzonderlijke begaafdheden
als leraar van Latijn,Grieks en Engels.

Tot meerder eer en glorie van onze Nederlandse taalgemeen-
schap heeft hij dan troost gezocht in het schrijven van
gedichten die nu aan ons kultureel firmament schitteren als
zoveel sterren van eerste grootte.
Die eenvoudige verschopte man,is terecht naar veler mening
de grootste lyrische dichter sedert Virgilius.

Willem Elsschot

--------------------------------------------------------

Op 27 November 1899 overleed Guido Gezelle

We mogen al blij zijn dat de Nederlanders ons
hem niet betwisten.
Want Guido Gezelle werd op 1 Mei 1830 wél als
Nederlander geboren,vermits Belgie bij zijn
geboorte nog niet onafhankelijk was.
Pas toen hij vijf maanden oud was kreeg hij
de Belgische nationaliteit.

En nu ik het hier toch over Guido Gezelle heb,
de man was met een uitzonderlijk talent begaafd
op vlak van poëzie en proza,daarover bestaat
geen betwisting.
Evenwel weten we ook van Gezelle dat hij met
een hersengewicht van 1674 gram zomaar even
ruim 300 gram meer hersenen bezat dan de
doorsnee mens met 1330,90 gram.
Maar ook hier kunnen we stellen dat het niet
zozeer gaat om de kwantiteit dan wel om de
kwaliteit.

Alterego

[Alterego1]

Allerheiligendag

1 November op 't kerkhof
drukte tussen de perken,
chrysanten sieren zerken.
Als gedenken met apostrof.

In grijzig grauwe killigheid
ligt voor velen 't verleden,
de zielenstrijd gestreden.
Gegijzeld door eeuwigheid.

't Nabestaan dof in treurnis
strijdend met gevoeligheid,
om 't ongelijke in lafenis.
Bij leegte door afwezigheid.

Alterego

ten geleide:

Apostrof;wending waarbij de spreker of schrijver het woord
rechtstreeks tot een persoon (gewoonlijk een niet-aanwezige
of een personificatie) richt

Nabestaan;bestaan na het overlijden van een partner, kind e.d.

Treurnis;droefheid, rouw - iets wat droefheid verwekt

Lafenis; verkwikking - datgene waarmee men gelaafd wordt

[Alterego1]

[ninjavincent]

[Alterego1]

Willem Elsschot vertelt

In 't Rubenshof is er hof noch Rubens.
Maar Rubens staat voor de deur en het plein
schijnt speciaal voor hem aangelegd te zijn.
- Maar zeg eens vriend,wat is er dan toch voor
biezonders aan heel dat fameuze Rubenshof?
- Alles waarde vriend,alles.Tenminste voor wie
oog en oor wijd open houdt.

De stamtafel met de buste van Napoleon,
tronend bovenop de gevulde tabakspot waaruit
nieuwelingen niet durven stoppen want zij kunnen
zich niet voorstellen dat zoiets 'mag' zonder betalen.
Dan de eenvoudige lieden die er hun boterhammen
komen verwerken en die dadelijk,ongevraagd,van bord,
mes en vork worden voorzien om die operatie gratis
een zeker decorum bij te zetten.

Dan de merkwaardige kelners die welgezind en
dienstvaardig blijven;of je ze nu een zware fooi of
niets geeft.Dat schijnen zij niet eens te merken.
En zij mogen hier gratis hun dorst lessen want het
is hier immers één grote familie.Verder het korte,
tonvormige Leger des Heilsvrouwtje,dat als een vat
komt binnenrollen,en steeds maar weer hare vorige
omhaling voortzet onder welgevallige blik van de baas,
de kelners en al de aanwezigen die zich verdringen
om aan haar enkele franken te kunnen kwijtraken.

Dan de moeder met de twee snoezige knapen die
gelaarsd en gespoord de lederen banken bestormen,
er op klimmen om op de kussens hun traditionele
apachendans ten beste te geven onder het applaus
van baas,kelners en klanten.

- Vriend als dat niet voldoende is om het Rubenshof
te bestempelen als een unicum in onze Scheldestad,
neem mij niet kwalijk,maar dan ben jij een verduiveld
lastige klant die er goed zou aan doen om naar
Amerika te emigreren.Mocht je daar iets vinden dat
nog beter is,dan houden wij ons voor een rapport ten
zeerste aanbevolen.Ik vrees echter,beste kerel dat je
vergrijsd en ontgoocheld zult terugkeren om in
't gastvrije Rubenshof boete te doen en absolutie af
te smeken.

Willem Elsschot

-------------------------------------------------------------------------

Het Rubenshof te Antwerpen op de Groenplaats waar
het standbeeld van P.P.Rubens staat,was destijds het
stamcafé waar Willem Elsschot dagelijks kwam.
Willem Elsschot,of Alfons De Ridder licentiaat van den
Hogeren Graad in Handels- en Consulaire Wetenschappen,
had zijn bureel van publiciteit-uitgever om de hoek van de
Groenplaats,vandaar zijn dagelijkse verpozing in 't Rubenshof.

Waar Elsschot in zijn verhaaltje hierboven in dialoog treedt
met een 'vriend' en daarbij naar Amerika verwijst,moet dat
gezien worden als het over de hekel halen van de toenmalige
emigratiestroom naar Amerika van de Antwerpse rederij
Red Star Line waarmede in totaal zo'n 2 miljoen mensen
van hieruit naar de States verhuisden.

Alterego

[krakje]

een fijne zondagavond met groetjes van krakje,
brrr wind, regen en heeeeeel fris,

[Alterego1]

Een dwaallichtje;

Willem Elsschot was nogal op zijn privacy gesteld.

Toen Elsschot eens ergens met familie in een restaurant
zat te eten,meende een Nederlandse fan hem te herkennen,
en kwam met uitgestoken hand naar Elsschot toegestapt.

-"Dag meneer Elsschot,aangenaam u hier te mogen ontmoeten,
ik ben een groot bewonderaar van u".

Waarop Elsschot,de man de hand drukkend zei:

-"Pardon meneer,maar ik denk dat u verkeerd bent,ik ben niet
de meneer Elsschot zoals u denkt,mijn naam is Schotels".

De verbouwereerde Nederlander verontschuldigde zich in alle
toonaarden,en spoedde zich weer naar zijn plaats.

Konklusie:
Elsschot was bij de zaak,had hij gewoon gezegd,"ik ben
niet Elsschot,maar Alfons De Ridder",dan had hij zich bloot gegeven,
want zijn echte naam was ook ruim bekend.

Dus was 't Schotels.

Alterego

Zien jullie het verband tussen Schotels en Elsschot?

[krakje]

een fijne gezellige avond van krakje,

plaatje van norman

zo te zien was Ellschot een pientere man

[Bosrankje]

http://youtu.be/mJ_WG3d3GL8

Eén van onze lievelingsliedjes maar voor mij vooral
een gelijkenis tussen Alter en Scott in die tijd...
Allebei in 1939 geboren !

Sweet dreams...

Rankje

[krakje]

een prettig weekend, genietent bij de warmte binnen,
met een glaasje wijn, dat ben ik nu aan het doen,
groetjes van krakje

[elisa20]

Dag Alter,

Vele prachtige gedichten , in het bijzonder nu over de herfst ,
heb ik graag komen lezen

Eveneens wil ik 'Verval' van Pieter Cornelis Verhulst,
werk van Willem Elsschot (o.a over Guido Gezelle )
en van Alice Nahon vernoemen ,
alsmede jouw levensbeschrijving van Hendrik Luyten en
zijn gade Hedwig Behnisch
Zoveel interessante lectuur prijkt hier

Dank voor 'Een liedje' in een mooie ppt voor het Prentenkabinet

Vriendelijke groeten
elisa

[Alterego1]

Flanders Fields 1914-18

Oorlog raast in volle geweld,
daar in modderige loopgraven
aan 't front in Vlaanderens veld
soldaten die er zich handhaven.

Levende militaire schietschijven
verdedigend 't eigen vaderland,
onwetend hoe lang 't zal blijven.
Voor wanneer 'n wapenstilstand.

Moedig,maar ach,o zo angstig,
beseffend,de dood is zeer nabij,
al ben je nu soldaat of vaandrig
je bent kanonnenvlees,allebei.

Wat spookt er door hoofden;
de roep naar familie,'n thuis,
herinneringen die nooit doofden.
Frontlinies zijn altijd vergruis.

Zullen ze nog geliefden weerzien,
nog ooit 'n huiselijkheid smaken,
wat met familie thuis sedertdien,
gaan ze nog wel bij hen geraken.

Voor velen kwam de vrede te laat,
sneuvelden er op het veld van eer,
met 'in memoriam' als predikaat.
Te gering voor heldhaftig verweer.

Alterego

http://youtu.be/4-l0o3tOXw0
Soldiers who want to be heroes
Rod Mc Kuen

[Alterego1]

[Alterego1]

Zonder jou

Als een clematis zonder steun,
een roos zonder bijen,
een buddleia zonder vlinders
een alchemilla zonder dauwdruppels

zo voel ik mij zonder jou...

Wat is een nacht zonder maan
en een dag zonder zon ?
En als een Muse de dichter verlaat...
wat is dan een viool zonder ziel ?

Want wat is eb zonder vloed
en yin zonder yang ?
Bestaat de dag zonder de nacht,
en het heelal zonder de sterren ?

Julia wou niet leven zonder Romeo,
en Heloïse zonder Abelard...
Isolde miste Tristan
zoals Isis haar Osiris.

En ik... ik hoor bij jou.

Bosrankje

[Monika **]

.


lieve groetjes Monika