Bosrankje's Laar 5

[Alterego1]

[Bosrankje]

Beste sunset,

Als dank voor het gevoelvol gedicht dat je in ons laar
hebt geplaatst, wou ik er een ppt van maken.
Begin november is altijd (voor bijna iedereen) een
moeilijke periode vol herinneringen aan verloren dierbaren
en, de herfstfeer die zoveel nostalgie met zich meebrengt,
weegt soms heel zwaar op onze ziel en kwelt ons hart !

We hebben je ook al bedankt in jouw stekje

Lieve warme novembergroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Allerheiligenzielen......

Allerheiligen.....eerste november
Allerzielen..... day to remember....
Ik heb feitelijk al die dagen niet nodig,
herinneringen komen als ik wakker lig.

Dagelijks denk ik nog aan jou....
mijn geest blijft dan in de kou.
Maar nu is er iemand die mij troost,
die mij met tederheid liefkoost........

Ik begin langzaam te aanvaarden,
dat ik je nooit meer terug zie.........
'k Mag niet meer dromen,moet aarden,
niets brengt je terug, zelfs geen magie

Misschien was mijn liefde een beetje egoïstisch,
jij was altijd, Papa, mijn steun en toeverlaat......
Je heengaan was zo plots,zo brutaal, zo tragisch
dat ik het beleefde als een hartverscheurend hiaat.

Een zacht lentebriesje heeft je as gedragen
tot in de aarde waarvan je zo hebt gehouden.
Je ziel zweefde nog in ons bos,enkele dagen.
Ik had die voor altijd bij mij willen houden.......

Maar ik moet je eindelijk loslaten
je weg in het Heelal laten gaan......
Ik had nog zo veel met jou willen praten,
misschien later...... in een ander bestaan.


Voor mijn lieve vader

Bosrankje

[Norman12]

[Norman12]

Beste Rankje ,

Dit volgende bericht zend ik in naam van Alter
Hij was effen druk bezig

[elisa20]

Lieve Bosrankje

Met veel medeleven heb ik 'Elly' gelezen,
je spreekt mooie woorden van troost en hoop,
die ik wil aanvullen met mijn beste wensen
voor verbetering, voor genezing , sterkte en moed


Je tekst 'klinisch dood' en je gedicht Allerheiligen - zielen'
beschrijven ontroerend je ontreddering, die jou nog beklemt
Jouw tekst zal je een houvast geven, dat weet ik zeker

Alter schrijft zijn 'De denker' , ook graag gelezen

Lieve November groetjes,
elisa

[Norman12]

[Bosrankje]

Beste Norman,

Do'nt cry..., crying doesn't... helemaal raak !
Bedankt hoor en..
ook lief dat je de boodschap van Alter
(die even zo bezig was ) naar mij
toebracht !

In jouw stekje heb ik ook een gedicht van mij
geplaatst... ik leg je daar uit waarom...

Lieve warme novembergroetjes van Alter en Rankje

[Bosrankje]

Lieve Elisa,

Ik heb je het al dikwijls gezegd (geschreven) maar ik wil
het nog eens herhalen : je woorden raken mij elke keer
opnieuw omdat ik voel en weet dat ze spontaan en gemeend
zijn !
Je steunt mij en geeft mij moed om verder te gaan... je begrijpt
mij volledig en ik wil je nogmaals ervoor bedanken, lieve soul-
mate.

Lieve novembergroetjes van ons beiden

Alter en Rankje

[Bosrankje]

Mijn kleinzoon Robbie, als zeeman op een "whaleboat"
voor een paar dagen, tijdens zijn Australische reis van
één jaar, tussen Perth en Adelaide...
Wat een verandering in enkele maanden tijdens een sabbats-
jaar na zijn studies en twee jaar werken...
Ik heb straks met hem meer dan één uur op Skype gebabbeld...
een diepgaand filosofisch gesprek met een jonge man van 25
jaar op zoek naar zichzelf ...
Met de lente zal hij terugkomen om zijn 26e verjaardag met
familie en vrienden thuis te vieren... We zullen hem wel missen
met Kerstmis !

Rankje

[Bosrankje]

[Bosrankje]

[Bosrankje]

Dankzij Norman, hebben wij een goede dichter ontdekt (waarvoor dank)

Nazım Hikmet (Salonika,15-01-1902 - Moskou, 03-06-1963, ook geschreven als Nâzim Hikmet,
was een Turkse dichter, toneelschrijver, romanschrijver en memoireschrijver die in Turkije wordt gezien
als de eerste en belangrijkste hedendaagse Turkse dichter en wordt wereldwijd gezien als een van de
grootste internationale dichters van de 20e eeuw.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog, begint hij in Istanboel gedichten te schrijven en sluit hij zich aan bij een verzetsbeweging. Hij studeert politieke economie aan de universiteit en moet omwille van zijn communistische gedachten uit Turkije vluchten. In 1928 keert hij terug en wordt in 1938 opgepakt en veroordeeld tot een gevangenisstraf van 28 jaar; Zijn boeken zouden aanzetten tot ongehoorzaamheid en rebellie.
In gevangenschap zal hij zijn belangrijkste werk : "Mensenlandschappen" schrijven.
In 1949 wordt er een internationaal comité gevormd, waarin onder meer Jean-Paul Sartre en Pablo Picasso zitting hebben, dat campagne voert voor Hikmets vrijlating.


Zelfportret in 1946


In 1950, na een regeringswisseling, komt hij vrij dankzij een algemene amnestie.
Buiten de gevangenis blijkt het nog gevaarlijker voor hem. Er vinden verschillende mislukte aanslagen op zijn leven plaats. Het lukt Hikmet om Turkije te ontvluchten als verstekeling op een vrachtboot die naar Roemenië vaart. Maar zijn tweede vrouw Münevver en zoon Memet werd niet toegestaan het land te verlaten.
Nazim Hikmet zou zijn land niet meer zien en leefde vanaf 1951 in Sofia, Warschau en ten slotte weer in Moskou waar hij begraven werd.

37 Dagen voor zijn dood, op 27 april 1963, maakte Hikmet zijn laatste wil op:
«Kameraden, als ik niet leef de dag te zien — ik bedoel indien ik sterf voor de vrijheid komt —
haal me weg en begraaf me op een dorpskerkhof in Anatolië.
Kameraden, als ik sterf voor die dag — en het gaat er steeds meer op lijken dat dat zo zal zijn —
begraaf me in een dorpsbegraafplaats in Anatolië, en er mag een plataanboom aan mijn hoofdeind staan als er daar een staat, ik heb geen steen of iets anders nodig.»
De zwaar zieke Hikmet stierf op 3 juni 1963. Gebroken door het verlangen naar zijn geliefde Turkije.
Hikmet is inmiddels weer een officiële Turk geworden. Zijn bewonderaars zinnen nog steeds op een manier om de laatste wil van de dichter ten uitvoer te kunnen brengen en hem alsnog in een Anatolisch dorp te begraven.



"Over het leven"

Het leven neem je niet te licht:
je dient te leven in diepe ernst
zoals een eekhoorn, bijvoorbeeld-
ik bedoel, zonder iets te verwachten buiten of boven het leven
het leven moet je hele ambacht zijn.

Uit "Forget your age"

And who knows,
the woman you love may stop loving you.
Don’t say it’s no big thing:
it’s like the snapping of a green branch
to the man inside.

Lieve novembergroetjes van Alter en Rankje

[elisa20]

Hallo bosrankje

Toch nog even langs gekomen, lees ik
eerst het gedicht van Hans Beuma 'Voorgoed'-- en

daana de bijdrage over Nazim Ikmet,
boeiend en leerrijk ...met het gedicht
'The most beautiful sea' en' over het leven'

Ook je verslag over je kleinzoon graag gelezen

en dank voor de sfeervolle illustratie
Hopelijk heb ik niets vergeten?

Lieve groetjes,
elisa

[Alterego1]