Spinsels van Alterego (2)

[ferry]

Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is niet te vergeten
in de goede gedachten der herinnering

Alter , innige deelneming met uw verlies en verdriet .
Fernanda

[ria]

Lieve vriend Roger, met verdriet lees ik dit bericht,
en de mooie tekst die het begeleidt.
Een knappe vrouw was zij.

Verlost van pijn en lijden,
maar wel verdriet achterlatend
voor hen die nu eenzaam achterblijven.

Ze heeft veel liefde en zorg gekregen,
en zal zeker nog gelukkig geweest zijn,
zelfs in die jaren van ziekte.

Veel sterkte en de steun van Betty.
voor de lege plek die Liske nu achterlaat,
maar in je hart zal ze altijd herinnerd worden.

een knuffel,
ria

[Robol]

Beste Alter

Ook ik bied je mijn oprechte deelneming aan.

Leven komt en leven gaat.

Vandaag nog een vriend ten grave gedragen.
De derde al dit jaar.

Van mijn klasgenoten al 5 op nog geen jaar.
Steeds meer kom ik tot het besef dat het leven eindig is

mvg

Robbe

[Janina]

"Gij zijt voorbij, maar leeft
met zoveel sporen
in ons hart
in onze herinneringen
toen wij u plots
maar niet geheel verloren
want alles, wat elk van ons ontving
aan liefde en vertedering
blijft eenieder
onverwoestbaar toebehoren."

A. Van Wilderode

Alter,
Bij het afscheid van mijn make was deze tekst de leidraad.
Ik vind geen andere woorden nu ...ik voel mee.

Janina

[Alterego1]

Dank aan de lieve mensen die hier hun medeleven
betuigden bij het overlijden van Liske(Alice).

Een woordje ter verduidelijking:

Liske is niet mijn moeder,maar mijn ex-vrouw die ik
35 jaar kende,waarvan ik 25 jaar met haar samen was.

Op 19 Maart 2006 kreeg ik telefoon van haar,we waren
toen al uit elkaar,ze voelde zich niet goed,erge hoofdpijn
en draainissen.Ik ben naar haar toe gegaan,ze had 22 bloeddruk,
'k heb de dokter laten komen die haar een injectie gaf,met het
advies om naar het ziekenhuis te gaan.Dat wou ze niet,'t zou zo
wel beteren zei ze.De bloeddruk daalde en ze viel dan in slaap op
de sofa.Rond middernacht werd ze wakker,maar de bloeddruk was
weer gestegen tot 20.Na lang aandringen stemde ze er dan in toe
dat ik de ambulance belde om haar naar 't ziekenhuis te brengen.
Het was dan al 3 uur in de morgen.

Pas Donderdags kwam via de scanner aan het licht dat ze op twee
plaatsen een hersenbloeding had.Omdat het te delicaat was om de
twee bloedingen in één keer te stelpen,is ze tweemaal geopereerd.
Met als gevolg totaal verlamd,enkel de rechterarm kon ze nog met
veel moeite bewegen,en spreken lukte ook practisch niet.

Ze is dan 7 weken in slaap gehouden op intensieve,en in totaal
verbleef ze 11 maanden in 't ziekenhuis.Daarna is ze naar een
rust en verzorgingstehuis in Borgerhout overgebracht.Ik ging elke
week zo'n 2 a 3 keer op bezoek,ook wanneer ze opnieuw gedurende
een maand in 't ziekenhuis lag met een longontsteking,of telkens ze
er lag met een aanval van epilepsie.Haar toestand heeft mij nooit
onberoerd gelaten.

Tijdens de hele duur van haar verblijf in RVT Borsbeekhof,zo'n
7 jaar lang heb ik haar altijd blijven bezoeken,en ze was daar heel
gelukkig om.Tengevolge van haar beroerte was ze van gedacht dat
we nog steeds een koppel waren.

Op zaterdag 8 februari was ze weer opgenomen in het ziekenhuis,
ik bezocht haar in de namiddag,ze lag er met zuurstofbehandeling.
's Avonds kreeg ik telefoon van de dochter,'t ging niet goed met Liske.
We zijn er dan opnieuw naartoe geweest,Betty en ik,en er de hele nacht
gebleven tot ze zondagmorgen om 5u30 overleed.
Ik ben heel blij dat ze in een ogenblik dat ze haar ogen opende toch nog
ja zei toen ik haar vroeg of ze mij nog herkende.Dat moet voor haar een
troost geweest zijn(voor zover dat nog mogelijk was)te weten dat ik ook
daar nog bij haar was.

Ze was op 6 november 2013 pas 74 jaar geworden,moeder van twee
zonen en een dochter,en grootmoeder van 9 kleinkinderen.
Op maandag 17 februari is ze ten grave gedragen.

De foto hierboven werd genomen twee weken voor de hersenbloeding.



Alterego

[Monika **]

lieve Allegro

even een klein gedichtje
die ik voor me zelf ook gebruik

Berg je mooie herinneringen
op in je gedachten
Gebruik het in moeilijke tijden
dat geeft weer moed
en geeft je ook weer kracht
ze zal wel in je gedachten blijven.
ik hoop hier heeft u iets aan
het is natuurlijk van mijn weer spontaan.

lieve groetjes van Monika.

[Robol]

Beste Alter

een droef verhaal.
Ik wens jullie veel sterkte bij dit verlies.
Jullie waren ongetwijfeld een grote steun al die jaren.


Voor haar
de kinderen
de kleinkinderen.

Laat dit een troost wezen.

met vriendelijke groetjes

Robbe

[Janina]

Niets blijft...alleen wat we voor elkaar blijven voelen,
laat het dan geen liefde meer zijn met die grote L, liefde heeft duizend namen...

Meevoelend,

Janina

[Bosrankje]

[Alterego1]

Dit schreef ik ooit over Liske's toestand.

Als 't leven geen 'leven' meer is.......

Telkens ik naast je bed sta,
zoveel jaar nu al,er van bewust
dat je nooit meer beter zal worden,
besef ik pas dat lang heel lang
véél te lang kan zijn.
Eindeloos lang,zonder uitzicht of hoop
op enige beterschap in je lichaam,
verlamde ledematen,
gedoemd tot stille bedlegerigheid.
Gevangene van je eigen lichaam,
totaal afhankelijk van anderen,
vernederend en beangstigend
om dit lijdzaam te moeten ondergaan.
Voor altijd,heel je verdere leven.
Tijd heeft voor jou geen betekenis meer,
uren en dagen kruipen
in dat zelfde monotone ritme traag voorbij.
Onbewust ook van enig buitenleven.
Leven...,welke bepaling
houdt dat nog in voor jou?
Je 'leeft' niet meer,
wat valt er voor jou nog te 'beleven'.
Je bent nog in leven méér niet,
je kan je niet meer 'uitleven'.
Zolang er leven is,is er hoop,zegt men.
Maar die hoop is reeds lang
in het hopeloze vervlogen.
Omgeslagen in het jammerlijke besef
van de spijtige realiteit,
de werkelijkheid die ons
in alle nuchterheid gebiedt te aanvaarden
dat dit is voor altijd.

Alterego

Teruggetreden...

Gezond van lijf en leden,
kon je nog plannen smeden.

Maar nu is het heden,
een vervlogen verleden.

Die vaste zekerheden,
voor immer vergleden.

't Ziekbed ingegleden,
lichaam moegestreden.

Geestelijke moeilijkheden,
evenzovele narigheden.

Enkel de feitelijkheden,
mindere vaardigheden.

Maatschappelijk afgegleden,
zonder eigen wil of reden.

Dagen duren eeuwigheden,
zelden nog zielstevreden.

In twijfels teruggetreden,
tussen heden en verleden.

Alterego

[schrijfster]

Alter en lief Rankje,

intens voelbaar je beschrijven en gedicht

van herinneringen, verdriet en
rouw
zoveel schakeringen op respectvolle wijze
samen volbracht!!

Heel veel sterkte
toegewenst!!


met warme respectvolle groet
Loes/schrijfster

[Janina]

Treffend!


Liefs,
Janina

[Bosrankje]

Lieve vriend(inn)en,

Met dit hartverwarmend rijmpje van Toon Hermans
over Liefde en Vriendschap, zijn we bij ieder van jullie
langs geweest als dank voor de talrijke meelevende
bezoeken die wij hebben gekregen in de voorbije
moeilijke periode...

We willen ook iedereen die geen topic heeft bij Poëzie
en Proza, langs deze weg bedanken en een heel fijn
weekend toewensen.

Lieve warme groetjes op deze laatste februari dag van

Alter en Rankje

[YNA]

Alter,


Ik wil je ook mijn oprechte steun betuigen bij het verlies van Liske zoals u beschrijft.
Ik wens jullie beiden nog veel moed !
veel liefs
Yna

[ria]

Lieve Alter,

Soms dragen woorden bij
om verdriet te verwerken,
soms ook doen ze
de pijn nog versterken.

Maar de liefde
de vriendschap,
het samen dragen,
elkaar tot steun zijn,
in moeilijke dagen.

De lege plaats
zal altijd blijven,
maar met de tijd
groeien
de herinneringen
aan blije dagen.

goede moed,
ria