'Poëzie van de dag'
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Rankje
nog net op de valreep binnengebracht
De eerste dagen van september was het thuis erg stil en verlaten nu ook het jongste kleinkindje mee naar school ging. Hij was zo fier toen hij hand in hand met zusje en nichtje op de speelplaats stapte. Had ik maar op de eerste schooldag een vlieg kunnen zijn om in hun klasje rond te snorren en alles eens stiekem te kunnen afluisteren en bekijken. Maar het viel allemaal heel goed mee, de kleintjes hadden na enkele dagen al een tekening bij en fier zeiden ze dat zij die gekleurd hadden. Maar om nu al over hun scholing te spreken is toch nog een beetje te vroeg. September, time to remember …dat de zomer stilaan plaats maakt voor de herfst, het lijkt steeds meer dat de tijd naar de toekomst vliegt zoals een wervelwind. September is ook de geboortemaand van mijn vader, ook al is hij er al jaren niet meer de herinnering aan hem blijft dicht bij mij in mijn hart.
’s Morgens en ’s avonds als er mist is dan weet je dat de zomer bijna voorbij is. Dan begin je aan de herfst te denken als er dan een dag vol met regen bijna voorbij is en al het stof is weggespoeld dan loopt Kazemiertje een hondje uit de buurt overal te snuffelen, het is zo een lieve verschijning. Zou hij dan ook denken..de zomer is aan het verwelken? Als je hem zo ziet rennen dan denk je geluk is niet te koop als je zo kan genieten van de mooie nazomer.
De eerste viool hoeft men niet te spelen door het ouder worden kan men beter alles relativeren. Schrijven doe ik graag en men moet het niet goed vinden, denken staat vrij zolang ik er maar plezier aan beleef volstaat dat voor mij. Ik schrijf graag iets luchtig wat ik nu met deze titels niet kon, het was meer beschrijf de blues. Dat is alweer iets anders zoals jouw wereld anders is dan de mijne. Ook al hoor ik graag viool spelen, het stemt me toch wat melancholisch. Daarom zing viool jij hoort bij de blues voor sommigen nu de zomer voorbij is. Toch vind ik het zielig als men het kind in zich niet meer kan vinden en er zijn er die ze vinden in dromenland.
groetjes
neske
nog net op de valreep binnengebracht
De eerste dagen van september was het thuis erg stil en verlaten nu ook het jongste kleinkindje mee naar school ging. Hij was zo fier toen hij hand in hand met zusje en nichtje op de speelplaats stapte. Had ik maar op de eerste schooldag een vlieg kunnen zijn om in hun klasje rond te snorren en alles eens stiekem te kunnen afluisteren en bekijken. Maar het viel allemaal heel goed mee, de kleintjes hadden na enkele dagen al een tekening bij en fier zeiden ze dat zij die gekleurd hadden. Maar om nu al over hun scholing te spreken is toch nog een beetje te vroeg. September, time to remember …dat de zomer stilaan plaats maakt voor de herfst, het lijkt steeds meer dat de tijd naar de toekomst vliegt zoals een wervelwind. September is ook de geboortemaand van mijn vader, ook al is hij er al jaren niet meer de herinnering aan hem blijft dicht bij mij in mijn hart.
’s Morgens en ’s avonds als er mist is dan weet je dat de zomer bijna voorbij is. Dan begin je aan de herfst te denken als er dan een dag vol met regen bijna voorbij is en al het stof is weggespoeld dan loopt Kazemiertje een hondje uit de buurt overal te snuffelen, het is zo een lieve verschijning. Zou hij dan ook denken..de zomer is aan het verwelken? Als je hem zo ziet rennen dan denk je geluk is niet te koop als je zo kan genieten van de mooie nazomer.
De eerste viool hoeft men niet te spelen door het ouder worden kan men beter alles relativeren. Schrijven doe ik graag en men moet het niet goed vinden, denken staat vrij zolang ik er maar plezier aan beleef volstaat dat voor mij. Ik schrijf graag iets luchtig wat ik nu met deze titels niet kon, het was meer beschrijf de blues. Dat is alweer iets anders zoals jouw wereld anders is dan de mijne. Ook al hoor ik graag viool spelen, het stemt me toch wat melancholisch. Daarom zing viool jij hoort bij de blues voor sommigen nu de zomer voorbij is. Toch vind ik het zielig als men het kind in zich niet meer kan vinden en er zijn er die ze vinden in dromenland.
groetjes
neske
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Neske,
Juist op de valreep... gelukkig, en ik zal je iets zeggen :
'Formidabel !' Weer heel mooi verwoord jouw verhaal !
Ik (wij) hoop dat je niet meer twijfelt en een trouwe
schrijfster wordt van 'de titels van gedichten voor Poëzie
van de dag aan elkaar gelinkt'
Tot schrijfs en liefs van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
Programma voor de maand Oktober 2012
01-10-2012 Bo'ke met Blaadjes
02 " " " " " Bomi met Bezinnen
03 " " " " " Claire met De ommekeer
04 " " " " " Elisa met Najaar
05 " " " " " Elleke met Herfstsluier
06 " " " " " Ferry met Yin en Yang
07 " " " " " Frankie met Tranen
08 " " " " " Give met Liedje van hoop
09 " " " " " Gustilpe met Herfst
10 " " " " " Herman met Goede en kwade wegen
11 " " " " " Hilde met Dat heet dan gelukkig zijn
12 " " " " " Jadi met Lege noten
13 " " " " " Janina met Ziek
14 " " " " " Jure met De emmer van verdriet
15 " " " " " Michelly met Kaarsenlicht
16 " " " " " Morgenstern met Oktober
17 " " " " " Nele met Herfstkleuren
18 " " " " " Neske met De vroege jaren zestig
19 " " " " " Norman met De oude man
20 " " " " " Rapke met Kasteelklasse
21 " " " " " Ria met Gelukkig zijn
22 " " " " " Robbe met Zijn naam is wind
23 " " " " " Schrijfster met Klaar om te vliegen
24 " " " " " Sunset met En altijd nog Oktober
25 " " " " " Tineke met Dit somber jaargetij
26 " " " " " Tinneke met Om het even waar naartoe
27 " " " " " Yna met Herinneringen
28 " " " " " Alterego met Oktober
29 " " " " " Bosrankje met Het mooiste kleurpalet
30 " " " " " Nienka met Als de twijfel toeslaat
31 " " " " " Frido met Een parel
Groetjes,
Bosrankje en Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Harry Potter en de resten van 1000 seconden
Harry Potter veegde zoals elke dag de blaadjes weg van voor de deur van de keuken. Daar zat Herwig Van Hove zich te bezinnen over de ommekeer in het Medialandschap, sinds dit najaar Wouter Vandenhaute VT4 bevrijd heeft van zijn herfstsluier.
Herwig woog de Yin en Yang van de ingrijpende veranderingen tegen elkaar af. Hij kon ten einde raad zijn tranen pas eventjes bedwingen toen hij Harry buiten een liedje van hoop hoorde neuriën.
In de herfst had hij het traditiegetrouw moeilijk om te kiezen tussen goede en kwade wegen.
'Dat heet dan gelukkig zijn! brulde Harry enthousiast uit volle borst, Ann Christy stijlvol nabootsend, al klonken er hier en daar lege noten. Hij kon niet verbergen dat hij ziek werd bij het aanschouwen van de emmer van verdriet die Herwig Van hove volgeschreid had.
Plots doofde het kaarsenlicht.
'In oktober geniet ik van de herfstkleuren, stamelde Harry, vol onbegrip naar de kaarsen starend.
'Ik waardeer dat al sinds 'de vroege jaren zestig' zuchtte de oude man met de pollepel, roerend in een schaal wijn in de hoop die manueel te decanteren.
Kok Van Hove nipte van de wijn en zuchtte; 'Kasteelklasse! By the way, wat zong jij daar van 'Gelukkig zijn'? Ha, JIJ hebt die kaarsen uitgeblazen!'
'Neen, zijn naam is wind', lachte Harry. Sterke wind trouwens! Als jij niet vermagert, raak je nooit klaar om te vliegen.
'En altijd nog oktober! begon Herwig opnieuw te snotteren, kregelig omdat hij geen plagerijen omtrent zijn lichaamsgewicht kon uitstaan.'Dit somber jaargetij leidt ons om het even waar naartoe.
'Mijn heerlijkste herinneringen aan de filmopnames dateren allemaal uit oktober, glimlachte Harry weemoedig. De filmdecors waren ontworpen met het mooiste kleurpalet dat je je kan inbeelden!'
'Kom, proef een oester, trachtte de professor Harry uit zijn nostalgie te helpen.
'Als ontbijt? Met rode wijn? ' stotterde Harry Potter. Hij stottert zoals wij allen weten, regelmatig wanneer hij niet mag toveren en met name als de twijfel toeslaat.
'Waarom niet? antwoordde Herwig, 'maar langzaam slurpen, er zou wel eens een parel kunnen inzitten.'
'Oeps, en dat na slechts 900 seconden !'
Harry Potter veegde zoals elke dag de blaadjes weg van voor de deur van de keuken. Daar zat Herwig Van Hove zich te bezinnen over de ommekeer in het Medialandschap, sinds dit najaar Wouter Vandenhaute VT4 bevrijd heeft van zijn herfstsluier.
Herwig woog de Yin en Yang van de ingrijpende veranderingen tegen elkaar af. Hij kon ten einde raad zijn tranen pas eventjes bedwingen toen hij Harry buiten een liedje van hoop hoorde neuriën.
In de herfst had hij het traditiegetrouw moeilijk om te kiezen tussen goede en kwade wegen.
'Dat heet dan gelukkig zijn! brulde Harry enthousiast uit volle borst, Ann Christy stijlvol nabootsend, al klonken er hier en daar lege noten. Hij kon niet verbergen dat hij ziek werd bij het aanschouwen van de emmer van verdriet die Herwig Van hove volgeschreid had.
Plots doofde het kaarsenlicht.
'In oktober geniet ik van de herfstkleuren, stamelde Harry, vol onbegrip naar de kaarsen starend.
'Ik waardeer dat al sinds 'de vroege jaren zestig' zuchtte de oude man met de pollepel, roerend in een schaal wijn in de hoop die manueel te decanteren.
Kok Van Hove nipte van de wijn en zuchtte; 'Kasteelklasse! By the way, wat zong jij daar van 'Gelukkig zijn'? Ha, JIJ hebt die kaarsen uitgeblazen!'
'Neen, zijn naam is wind', lachte Harry. Sterke wind trouwens! Als jij niet vermagert, raak je nooit klaar om te vliegen.
'En altijd nog oktober! begon Herwig opnieuw te snotteren, kregelig omdat hij geen plagerijen omtrent zijn lichaamsgewicht kon uitstaan.'Dit somber jaargetij leidt ons om het even waar naartoe.
'Mijn heerlijkste herinneringen aan de filmopnames dateren allemaal uit oktober, glimlachte Harry weemoedig. De filmdecors waren ontworpen met het mooiste kleurpalet dat je je kan inbeelden!'
'Kom, proef een oester, trachtte de professor Harry uit zijn nostalgie te helpen.
'Als ontbijt? Met rode wijn? ' stotterde Harry Potter. Hij stottert zoals wij allen weten, regelmatig wanneer hij niet mag toveren en met name als de twijfel toeslaat.
'Waarom niet? antwoordde Herwig, 'maar langzaam slurpen, er zou wel eens een parel kunnen inzitten.'
'Oeps, en dat na slechts 900 seconden !'
Frankie (zie ook blog onder deze naam)
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Frankie, Eurocent, Roland,
Eerst en vooral : Proficiat !
Je hebt het weer grandioos verwoord ! Bijzonder origineel !
Bedankt om nog mee te doen aan het spannend en ô zo leuk
avontuur 'titels van gedichten aan elkaar gelinkt' en... hopelijk
tot de volgende maand ?!
Warme herfstgroetjes van Alter en Rankje.
http://youtu.be/TyWXXdksDn8
Gelukkig zijn, Ann Christy
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Robol - Lid geworden op: 25 dec 2004, 14:48
- Locatie: Beringen
De almanak telt nu al heel wat minder blaadjes
en daar wil ik me even over bezinnen
op de ommekeer van die blaadjes staan soms praatjes
mopjes, levensfilosofie en dat het najaar gaat beginnen
De herfstsluier hangt al dagen in de bomen
2 Chinezen, Yin en Yang, zijn hier gisteren voor de kerk getrouwd
Ze weenden tranen van geluk bij hun gedeelde dromen
Het kerkkoor zong een liedje van hoop, op liefde gebouwd
De pastoor sprak: Als de herfst komt, blijft elkander trouw
ook in de zomer op goede en kwade wegen
Dat heet dan gelukkig zijn, zong het kerkkoor nog gauw
dan smeten ze met rijst en lege noten, de pastoor gaf zijn zegen
De bruidegom dronk veel huang jiu en voelde zich zo ziek
de bruid, ocharme weende vol, de emmer van verdriet
Maar bij het kaarsenlicht, in de bruidsnacht, was hij weerom kwiek
Die nacht in oktober is het zeven keer geschied
De herfstkleuren tooiden ondertussen nog steeds de oude bomen
een lied uit de jaren zestig klonk uit de radio
gezongen door (de oude man ondertussen) Bob Dylan, die vrome
volksliedjes zong, de bruid riep zeven maal : Bravo !
De bruidegom had daarop een fles “kasteelklasse” wijn ontkurkt
en ze toasten op hun samen gelukkig zijn
Zijn naam is wind en hij was klaar om te vliegen, sprak hij stil gehurkt
Pardon, mijn bruid, het komt voorzekers van die oude wijn
En altijd nog oktober vertrokken ze op huwelijksreis
dit somber jaargetij ontvluchtten ze in China
Om het even waar naartoe, zei ze, ze keek wel naar de prijs
Herinneringen werden vastgelegd met hun Chinese camera
Oktober vliegt voorbij met het mooiste kleurpalet
het wonder der natuur en als de twijfel toeslaat
dan blaas ik “Il Silenzio” op mijn koperen trompet
een parel van een lied, ik stop nu inderdaad
Robbe
Luister naar Il Silenzio !
ps: Huang Jiu : Chinese rijstwijn
en daar wil ik me even over bezinnen
op de ommekeer van die blaadjes staan soms praatjes
mopjes, levensfilosofie en dat het najaar gaat beginnen
De herfstsluier hangt al dagen in de bomen
2 Chinezen, Yin en Yang, zijn hier gisteren voor de kerk getrouwd
Ze weenden tranen van geluk bij hun gedeelde dromen
Het kerkkoor zong een liedje van hoop, op liefde gebouwd
De pastoor sprak: Als de herfst komt, blijft elkander trouw
ook in de zomer op goede en kwade wegen
Dat heet dan gelukkig zijn, zong het kerkkoor nog gauw
dan smeten ze met rijst en lege noten, de pastoor gaf zijn zegen
De bruidegom dronk veel huang jiu en voelde zich zo ziek
de bruid, ocharme weende vol, de emmer van verdriet
Maar bij het kaarsenlicht, in de bruidsnacht, was hij weerom kwiek
Die nacht in oktober is het zeven keer geschied
De herfstkleuren tooiden ondertussen nog steeds de oude bomen
een lied uit de jaren zestig klonk uit de radio
gezongen door (de oude man ondertussen) Bob Dylan, die vrome
volksliedjes zong, de bruid riep zeven maal : Bravo !
De bruidegom had daarop een fles “kasteelklasse” wijn ontkurkt
en ze toasten op hun samen gelukkig zijn
Zijn naam is wind en hij was klaar om te vliegen, sprak hij stil gehurkt
Pardon, mijn bruid, het komt voorzekers van die oude wijn
En altijd nog oktober vertrokken ze op huwelijksreis
dit somber jaargetij ontvluchtten ze in China
Om het even waar naartoe, zei ze, ze keek wel naar de prijs
Herinneringen werden vastgelegd met hun Chinese camera
Oktober vliegt voorbij met het mooiste kleurpalet
het wonder der natuur en als de twijfel toeslaat
dan blaas ik “Il Silenzio” op mijn koperen trompet
een parel van een lied, ik stop nu inderdaad
Robbe
Luister naar Il Silenzio !
ps: Huang Jiu : Chinese rijstwijn
walk on with hope in your heart
And you'll never walk alone...
And you'll never walk alone...
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Beste Robbe,
Het was weer prachtig verteld,
het rijmde... kortom echt gelukt !
Prociat en bedankt om te blijven
meedoen
Tot volgende maand en lieve
groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
http://youtu.be/5KdrwU215as
Dana Winner - De oude man en de zee
De oude man en de zee
Blijven voortaan
Mij steeds spontaan voor ogen staan
Warm omarmd rusten met z'n twee
De oude man en de zee. (laatste strofe)
Lieve Yna,
Jij hebt weer een heel mooi verhaal gebracht met de titels van
de gedichten voor oktober !
Heel blij dat je nog meedoet maar het verbaast ons niet omdat
je genoeg fantasie hebt om iets boeiends en gevarieerd te schrijven !
Hopelijk tot de volgende keer en bedankt.
Liefs van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Alterego1 - Lid geworden op: 20 jan 2006, 14:05
- Locatie: Antwerpen
Poëzie van de dag
De titels van de gedichten voor Oktober 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
In perioden van verkiezingen vallen de BLAADJES met
partijpropaganda en grote beloften als regendruppels in
de brievenbus.Een mens moet zich daarbij dan wel wat
BEZINNEN,want je stem zou wel eens mee beslissend
kunnen zijn over eventueel DE OMMEKEER.
We zitten nu in het NAJAAR en dan durven de dagen
zich al eens in een HERFSTSLUIER te verhullen,maar
daar zullen YIN en YANG nu echt geen TRANEN voor
laten vloeien.Met een LIEDJE VAN HOOP wordt de
HERFST ingezet en dat zingen we graag luidop over
GOEDE EN KWADE WEGEN,we zijn goed gemutst
en DAT HEET DAN GELUKKIG ZIJN.
Toen ik al die LEGE NOTEN daar zag liggen onder
die walnotenboom begreep ik dat buurman er zo
ZIEK van werd toen hij het zag,hij lust die noten zo
graag,maar die gulzige Specht was hem voor geweest.
Zoals ik hem daar zo zag zitten leek het of zijn hele
lichaam wel DE EMMER VAN VERDRIET was.
Als de dagen korten en alsmaar vroeger donkeren
dan kunnen avondjes bij KAARSENLICHT best wel
gezellig zijn in OKTOBER.Ook overdag valt dat rijke
palet aan HERFSTKLEUREN niet te versmaden,'t is
om bij weg te dromen en terug te denken aan de tijd
in DE VROEGE JAREN ZESTIG toen ik daar aan de
bosrand DIE OUDE MAN bij zijn schildersezel met
kwasten vol verf het doek rijkelijk herfstig zag kleuren.
Ik zei hem toen dat zijn werk van KASTEELKLASSE
getuigde,hij mocht best fier en GELUKKIG ZIJN want
hij benoemde het tafereel als ZIJN NAAM IS WIND.
En voor zoveel ik er van maken kon leek het ook
KLAAR OM TE VLIEGEN,zo reeël weergegeven.
EN ALTIJD NOG OKTOBER met een zweem van
rijm over de velden,wat sommigen dan noemen als
DIT SOMBER JAARGETIJ,en al kan dat deels wel
waar zijn,OM HET EVEN WAAR NAARTOE ik in
mijn HERINNERINGEN ook dwaal,OKTOBER biedt zich
toch altijd aan als HET MOOISTE KLEURENPALET
in de natuur.En ALS DE TWIJFEL TOESLAAT ga
dan even het bos in,geef je ogen rijkelijk de kost
en vergenoeg je aan EEN PAREL van natuurpracht.
Alterego
De titels van de gedichten voor Oktober 2012
bondig aan elkaar gelinkt.
In perioden van verkiezingen vallen de BLAADJES met
partijpropaganda en grote beloften als regendruppels in
de brievenbus.Een mens moet zich daarbij dan wel wat
BEZINNEN,want je stem zou wel eens mee beslissend
kunnen zijn over eventueel DE OMMEKEER.
We zitten nu in het NAJAAR en dan durven de dagen
zich al eens in een HERFSTSLUIER te verhullen,maar
daar zullen YIN en YANG nu echt geen TRANEN voor
laten vloeien.Met een LIEDJE VAN HOOP wordt de
HERFST ingezet en dat zingen we graag luidop over
GOEDE EN KWADE WEGEN,we zijn goed gemutst
en DAT HEET DAN GELUKKIG ZIJN.
Toen ik al die LEGE NOTEN daar zag liggen onder
die walnotenboom begreep ik dat buurman er zo
ZIEK van werd toen hij het zag,hij lust die noten zo
graag,maar die gulzige Specht was hem voor geweest.
Zoals ik hem daar zo zag zitten leek het of zijn hele
lichaam wel DE EMMER VAN VERDRIET was.
Als de dagen korten en alsmaar vroeger donkeren
dan kunnen avondjes bij KAARSENLICHT best wel
gezellig zijn in OKTOBER.Ook overdag valt dat rijke
palet aan HERFSTKLEUREN niet te versmaden,'t is
om bij weg te dromen en terug te denken aan de tijd
in DE VROEGE JAREN ZESTIG toen ik daar aan de
bosrand DIE OUDE MAN bij zijn schildersezel met
kwasten vol verf het doek rijkelijk herfstig zag kleuren.
Ik zei hem toen dat zijn werk van KASTEELKLASSE
getuigde,hij mocht best fier en GELUKKIG ZIJN want
hij benoemde het tafereel als ZIJN NAAM IS WIND.
En voor zoveel ik er van maken kon leek het ook
KLAAR OM TE VLIEGEN,zo reeël weergegeven.
EN ALTIJD NOG OKTOBER met een zweem van
rijm over de velden,wat sommigen dan noemen als
DIT SOMBER JAARGETIJ,en al kan dat deels wel
waar zijn,OM HET EVEN WAAR NAARTOE ik in
mijn HERINNERINGEN ook dwaal,OKTOBER biedt zich
toch altijd aan als HET MOOISTE KLEURENPALET
in de natuur.En ALS DE TWIJFEL TOESLAAT ga
dan even het bos in,geef je ogen rijkelijk de kost
en vergenoeg je aan EEN PAREL van natuurpracht.
Alterego
To be or not to be,that's the question
Niemands meester,niemands knecht
Niemands meester,niemands knecht
-
neske - Lid geworden op: 01 aug 2007, 19:48
- Locatie: Vlaams Brabant
Ze pelt enkele tomaatjes en wast de slablaadjes terwijl kan ze even bezinnen bij die ommekeer voor haar, diep vanbinnen.
In het najaar als de natuur zijn herfstsluier zal dragen zullen zij de sprong wagen.
In de feestzaal bij Yin en Yang zal ze haar tranen niet kunnen bedwingen als hij daar een liedje van hoop gaat zingen. Ook al is het dan kouder het is tenslotte herfst, maar ze kunnen niet langer wachten zo denkt ze in gedachten.
Hij wou ook nog een speech geven over de goede en kwade wegen in een mensenleven, maar zij bekeek hem boos en toen heeft hij maar gezwegen. Elkaar begrijpen...dat heet dan gelukkig zijn.
Nu heeft ze teveel noten gegeten... met haring. Hij zegt: 'Jij hebt wel een rare goesting' en boos gooit zij de lege noten naar zijn hoofd. Ze voelt zich ziek, hij geeft haar een emmer, 'hier is de emmer van verdriet' zegt hij meevoelend 'en neem enkele pillen dan zal je vlug ophouden met rillen.'
Bij de vlammetjes van het kaarsenlicht droomt ze hoe het verder zal gaan in oktober, dan gaan ze zeker wandelen en genieten van de prachtige herfstkleuren. De radio speelt een nostalgisch lied van de vroege jaren zestig, dan had ze nog geen zorgen, wie dacht er toen al aan morgen? De bel rinkelt en de oude man van vorige keer staat voor de deur: 'dag jonge dame, wil je geen goed wijntje kopen? Het is echte kasteelklasse en je zal gelukkig zijn want dat geeft je gezicht een beetje kleur.' (pff..wat een charmeur). 'Hoe heet die wijn' vraagt ze ongeduldig en hij antwoordt 'zijn naam is wind.' Ze zegt: 'luister eens vriend.. ben jij klaar om te vliegen?' Hij vertrekt en altijd nog oktober nog niet veel verdiend mompelt hij somber.
Na deze onderbreking wou ze verder nadenken ondanks de kilte en regen zou dit somber jaargetijde haar veel warmte schenken. Zij zal met de baby gaan wandelen in het park of om het even waar naartoe, misschien zal papa te moe zijn en hield de baby ons wakker, ocharme die stakker.
Herinneringen aan die wandelingen in oktober met het mooiste kleurpalet zullen hen bijblijven ook als de twijfel toeslaat, het soms wat moeilijk gaat, kijken ze naar baby Karel, die schat van een parel.
Foto van Kareltje
In het najaar als de natuur zijn herfstsluier zal dragen zullen zij de sprong wagen.
In de feestzaal bij Yin en Yang zal ze haar tranen niet kunnen bedwingen als hij daar een liedje van hoop gaat zingen. Ook al is het dan kouder het is tenslotte herfst, maar ze kunnen niet langer wachten zo denkt ze in gedachten.
Hij wou ook nog een speech geven over de goede en kwade wegen in een mensenleven, maar zij bekeek hem boos en toen heeft hij maar gezwegen. Elkaar begrijpen...dat heet dan gelukkig zijn.
Nu heeft ze teveel noten gegeten... met haring. Hij zegt: 'Jij hebt wel een rare goesting' en boos gooit zij de lege noten naar zijn hoofd. Ze voelt zich ziek, hij geeft haar een emmer, 'hier is de emmer van verdriet' zegt hij meevoelend 'en neem enkele pillen dan zal je vlug ophouden met rillen.'
Bij de vlammetjes van het kaarsenlicht droomt ze hoe het verder zal gaan in oktober, dan gaan ze zeker wandelen en genieten van de prachtige herfstkleuren. De radio speelt een nostalgisch lied van de vroege jaren zestig, dan had ze nog geen zorgen, wie dacht er toen al aan morgen? De bel rinkelt en de oude man van vorige keer staat voor de deur: 'dag jonge dame, wil je geen goed wijntje kopen? Het is echte kasteelklasse en je zal gelukkig zijn want dat geeft je gezicht een beetje kleur.' (pff..wat een charmeur). 'Hoe heet die wijn' vraagt ze ongeduldig en hij antwoordt 'zijn naam is wind.' Ze zegt: 'luister eens vriend.. ben jij klaar om te vliegen?' Hij vertrekt en altijd nog oktober nog niet veel verdiend mompelt hij somber.
Na deze onderbreking wou ze verder nadenken ondanks de kilte en regen zou dit somber jaargetijde haar veel warmte schenken. Zij zal met de baby gaan wandelen in het park of om het even waar naartoe, misschien zal papa te moe zijn en hield de baby ons wakker, ocharme die stakker.
Herinneringen aan die wandelingen in oktober met het mooiste kleurpalet zullen hen bijblijven ook als de twijfel toeslaat, het soms wat moeilijk gaat, kijken ze naar baby Karel, die schat van een parel.
Foto van Kareltje
Zoek de zonnekant in het leven de schaduw volgt vanzelf
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Lieve Neske,
Blij je hier terug te zien met weer een originele tekst
waar alle nodige elementen, zowel humor als romantiek
en nostalgie, te vinden zijn om een leuk en boeiend
verhaal te maken ! Proficiat en bedankt
En... baby Kareltje is een schatje
Lieve warme groetjes van Alter en Rankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
Bosrankje - Lid geworden op: 20 dec 2005, 20:42
- Locatie: Antwerpen
Blaadjes associeert men dikwijls met de herfst... vallende, dwarrelende, blaadjes
gejaagd door de wind ...
Een mallemolen draait in mijn hoofd... misschien komt het door de storm, de
volle maan of gewoon door mijn gedachten die ik niet kan bedwingen, kanaliseren...
Alleen bezinnen zal mij kunnen helpen om een ommekeer te durven maken.
Het najaar is een vreemd jaargetij. Een herfstsluier bedekt niet alleen tuinen, velden
en bossen maar ook onze ziel in een mistige melancholie.
Lang geleden heb ik geleerd dat yin en yang twee tegengestelde krachten zijn die een
onlosmakelijk koppel vormen waar de ene ondenkbaar is zonder de andere.
Voor sommige mensen lijkt dat ongeloofwaardig en toch, als men de tijd neemt om de
natuur te observeren, kan men alles begrijpen : Zon en maan, licht en duisternis, warmte
en koude, man en vrouw, enz... Voor mij verklaart het zoveel en toen ik het voor de eerste
keer echt besefte, voelde ik tranen in mij opwellen gevolgd door een liedje van hoop ...
Ik zal het nooit vergeten, het was in de herfst in Hoei bij de Tibetaanse boeddhisten die
mij het verschil tussen goede en kwade wegen leerden.
Ik voelde mij zo licht als een vlinder, zo vrij als een vogel...
dat heet dan gelukkig zijn !Soms, denk ik nog aan een oude wijze lama waarmee ik lange
gesprekken voerde...
Hij had de gewoonte om alles te vergelijken met de natuur want hij vond het bevattelijker
voor de leerlingen. Hij vertelde mij ooit dat sommige mensen zich als lege noten voelen als
ze ziek zijn en vrezen te verdrinken in een emmer van verdriet. Mooie metafoor om
sommige gemoedstoestanden te leren beschrijven !
Ik hoor nog altijd de zachtheid van zijn stem en ruik bijna de uitwasemingen van wierook
terwijl hij me zoveel leerde met geduld in het kaarsenlicht dat dansende vormen op de
muren van de tempel tekende...Het was een moeilijke maar mooie periode van mijn leven
en ik denk er nog dikwijls aan.
Oktober speelt met de mooiste en warmste herfstkleuren om ieder jaar opnieuw prachtige
landschappen te toveren...
In deze bijzondere periode van 't jaar denk ik dikwijls aan de vroege jaren zestig... ik was
amper twintig jaar !
Waarom zie ik nu nog voor mij alsof het gisteren was, de oude man zo schraal als een
getormenteerde wijngaardrank die ons jaarlijks verwachtte in zijn wijnkelder in Saulieu
(In het hart van Bourgogne) waar hij een schat van Kasteelklasse wijnen bewaarde voor
zijn vrienden en kennissen aan een schappelijke prijs !
Ik ben weer in een nostalgische bui want zoveel herinneringen brengen mij in tijden en
plaatsen waar ik wist wat gelukkig zijn was ! In Wenduine, bijvoorbeeld, waar ik een groot
deel van mijn jeugd heb doorgebracht (tijdens weekends en vakantie)
Ik zie me nog op het strand, in de herfst, met mijn vader die een grote doos op 't zand zette
en naar mij keek met een mysterieuze blik. ' - Nu mag je die open doen !
Ik was zo zenuwachtig dat het mij niet lukte en mijn vader vroeg : '-weet je wat hierin zit ?'
Ik had wel een klein vermoeden maar was nog niet zeker. Toen ik eindelijk zag wat in de
grote doos zat, begon mijn hartje veel sneller te kloppen en ik vloog in de armen van mijn
vader om hem te bedanken! Een vlieger... en zo mooi, wel een beetje groot voor mij maar
die was precies zoals die waarvan ik droomde !
' -Zijn naam is wind ' en klaar om te vliegen, zei mijn vader terwijl hij begon te lopen op
het natte zand, en ik volgde hem bijna gedragen door de wind !
En altijd nog brengt oktober zoveel nostalgie met zich mee ... In dit somber jaargetij,
hebben veel mensen zin om het even waar naartoe te gaan maar vooral waar het warm
is en het liefst aan een zonnig strand !
Mijn herinneringen zijn soms heel leuk...September en oktober vond ik altijd zeer mooi
omdat de natuur het mooiste kleurpalet van het jaar vertoont ! En, als de twijfel toeslaat kijk
ik rustig om me heen en zelfs begint het te regenen, lijkt de eerste druppel op een parel.
Bosrankje
Ik hou van het leven en geloof in de mensen !
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
Schrijven is als vrijen met de schoonheid van
woord en zin.....
-
eurocent1948 - Lid geworden op: 05 feb 2007, 01:15
- Locatie: Tollembeek
Graag geef ik Bosrankje op haar beurt een pluim voor deze bezinnende, haast mystieke tekst, die gerijpt is gedurende een koppel weken, maar dan ook echt betekenisvol en vooral àf is.
We kijken uit naar de poëzielijst van november om weer onze muzes te ontketenen...
We kijken uit naar de poëzielijst van november om weer onze muzes te ontketenen...
Frankie (zie ook blog onder deze naam)