BOSRANKJE'S LAAR 3

[Alterego1]

Dag nieuwe dag,elke dag...

Jaren verglijden ons in sneltreinvaart,
goedschiks gedijen mensen er in mee
immer voorwaarts,volgend heel gedwee,
zo weinig nog dat verwondering baart

Het lijkt alles ook zo vanzelfsprekend
dat elke morgen een nieuwe dag begint,
en dat de hemel zich boven ons uitspint,
zijn we gewend,hebben 't altijd gekend

Dat er een zon,maan en sterren zijn,
of dat met lente,zomer,herfst en winter,
seizoenen zich opvolgen zonder hinder,
dat doet dichters dichten in kwatrijn

We kunnen zien,horen,voelen,proeven,
tasten,ruiken,liefhebben,en genieten
van 'n fauna en flora zonder limieten,
we kunnen lopen,en er in vertoeven

't Leven biedt nog tal van zekerheden,
mensen worden nog steeds verliefd
en kinderen blijven altijd wel geliefd,
vinden we normaal,met recht en reden

Doch,eerbied en verbazing opbrengen,
voor wat ons dagelijks nog te beurt valt
opent steeds weer nieuwe perspectieven,
zodat de wereld rondom ons niet versmalt.

Alterego

[_Nele_]

Lieve Bosrankje en Aterego,

kom jullie een zonnig week-end wensen!

[bo'ke]

Hé Rankje,


Woorden en beelden verweven in liefde,
maar ook bekeken doorheen de realiteit
van het leven met gedwongen afscheid.
Zoals het leven is ....
fijn om hier te lezen...


een blije groet
bo

[Bosrankje]

[gustilpe]

lief Rankje,

genoten van jouw sprookjesalbum, zo noem ik jouw gedichtje in ppt over dromen, zeer mooi!


Alter,

dag nieuwe dag, elke dag...
we lijken alles zo vanzelfsprekend... een waarheid!
Verwondering, een oubollig woord?
Ik hoop alleszins van niet!

geniet samen van het zonnetje!

gustilpe

[Bosrankje]

Nele,bo en Gustilpe,

Bedankt voor jullie bezoek aan mijn topic,
en de waardering voor wat hier gebracht wordt.
Wij wensen jullie verder ook een fijn weekend,
hopelijk met morgen nog wat zon.

Groetjes in vrede,vreugde en vriendschap

Alter en Rankje

[Alterego1]

[Bosrankje]

Beste Jure,

Jouw bezoek vereert ons altijd.
Met je heldere blik weet je steeds
een juiste formulering te vinden,
om iets op een passende wijze te
typeren...
De woorden die je zopas in deze
topic schreef benaderen heel dicht
de waarheid !

Nogmaals dank voor je bezoek
en lieve groetjes in vrede, vreugde
en vriendschap van ons beiden

[Bosrankje]

Kom mijn lief en volg mij naar Elfenland
vertrouw mij, en ga mee waar ik beland
voor jou zal ik lachen, zingen en dansen
onder regenbogen, zon en rozenkransen

Mijn schat,

Nogmaals bedankt voor je lieve ochtendgroet,
je zoveel betekende gedicht "Dag nieuwe dag,
elke dag..." die ik met veel emotie herontdekt
heb !
Van elke zin heb ik innig genoten met een heel
klein voorkeur voor de vierde strofe :

"We kunnen zien,horen,voelen,proeven,
tasten,ruiken,liefhebben,en genieten
van 'n fauna en flora zonder limieten,
we kunnen lopen,en er in vertoeven "

En... last but not least : " De Elfendans"
geschreven door een bijzondere vrouw
die ik een beetje als mijn "soulsister"
beschouw, want haar derde strofe heeft
voor mij een vleugje van "déjà vu" en
dat wist jij ook - daarom heb je dit mooi
gedicht voor mij gekozen - zij houdt name-
lijk ook van nevel, weide, elfen en maan !

Elke dag komen wij een beetje dichter bij
elkaar in een bijna perfecte osmose die
bewijst dat echte liefde alles mogelijk maakt !

Ik heb nog maar één wens : dat de tijd ons
tijd geeft om nog een tijdje bij elkaar te mogen
zijn

Je bosrankje xxxxxxx

[Alterego1]

[Alterego1]

Mijn lieve Rankje,

Dit gedicht schreef Jacqueline van der Waals zowat
een eeuw geleden,ze is zelf amper 54 jaar oud geworden,
maar nooit zal ze kunnen vermoeden hebben dat het
zovele jaren later nog altijd toepasselijk is.
Ook jij legt je hand wel eens op mijn voorhoofd wanneer
ik hoofdpijn heb,met dank daarvoor.
Daarom wou ik het hier in je topic plaatsen.

Je Alter

[Alterego1]

Jacqueline E. van der Waals

Jacqueline Elisabeth van der Waals
(Den Haag, 26 juni 1868 – Amsterdam, 20 april 1922)
was een Nederlandse dichteres, schrijfster, vertaalster
en lerares.
Ze werd geboren als dochter van de J.D. van der Waals,
een wereldberoemd natuurkundige en Nobelprijswinnaar
naar wie de Van der Waalskracht is genoemd.
Ze doorliep de hbs en studeerde thuis voor de hulpakte
voor het onderwijs en de M.O.-akte voor geschiedenis.
Ze werd lerares in Doorn, Bloemendaal en Amsterdam.
Daarnaast vertaalde zij uit onder meer de Scandinavische
talen en schreef essays over Søren Kierkegaard,
Henrik Ibsen en Selma Lagerlöf.
Gedichten schreef zij aanvankelijk onder het pseudoniem
Una Ex Vocibus (een van de stemmen).
De beginletters hiervan komen overeen met die van
Ursule Eleonora Velt, de hoofdpersoon van haar
autobiografische roman Noortje Velt (1907).
Ze deed aan tennissen, schaatsen, wandelen en
bergbeklimmen, activiteiten die in haar gedichten terugkomen.
Ze nam deel aan studiegroepen waar ze filosofen
als Kierkegaard en Nietzsche besprak.
Haar eerste gedichten publiceerde ze onder een pseudoniem
Una ex Vocibus dat "één van de stemmen" betekent.
In het voorbericht schreef ze:
"Ik vrees, dat ik even onvoorzichtig ben als de dwaze
dwerg in het kindersprookje, die zijn naam verborgen willende
houden, in de eenzaamheid van het bosch stond te dansen
en juichende zong:
Welk een geluk, dat niemand weet,dat ik Repelsteeltje heet.
En een man, die hem bespiedde,
hoorde zijn lied en verstond de woorden,
en Repelsteeltjes naam werd bekend.
Doe ik wellicht hetzelfde?
En heb ik onwetend, voor enkelen verstaanbaar,
mijn naam uitgesproken in deze verzen?
Dan vraag ik allen, die mijn geheim weten of te weten
mochten komen, dat verborgen te houden; en hièrin
ongelijk aan Repelsteeltje,
mag ik dit verlangen, want het weten van mijn naam zou
niemand voordeel doen, slechts mijn vreugde bederven.
Want ik wil niets zijn dan een stem, één van die vele stemmen,
die luid of stil uit menschenharten omhoog klinken.
Moge mijn geluid dan liefelijk zijn en, zij het ook slechts aan
enkelen, vreugde geven."
Haar vrees werd bewaarheid. Iemand ontdekte dat zij
die gedichten had gemaakt en haalde haar over de gedichten
onder haar eigen naam te publiceren.
Het sprookje over Repelsteeltje heeft ze herverteld
waarbij de rol van deze dwerg in een ander daglicht
komt te staan.


Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

[Bosrankje]

Jacqueline Elisabeth van der Waals werd geboren op 26 juni 1868,
en overleed aan maagkanker op 20 april 1922

In tegenstelling tot veel dichters die hun onderwerp van buiten bekijken,
zijn van der Waals gedichten zeer persoonlijk, uit haar hart.
Daarom schreef ze eerst onder pseudoniem Una ex Vocibus
(één van de stemmen). Bij sommige gedichten is het genant,
om deze gevoelens aan de wereld te tonen.

Een aantal thema's komen steeds terug :

Een eerste thema is de dood. Eerst een verlangen naar de dood, zoals
in Heimwee, een misschien niet helemaal gemeend spelen met zelfmoord,
om daar toch maar vanaf te zien, waar De beuken naar verwijst.
Later, als ze weet dat ze stervende is, komt ze tot aanvaarding van dood
én leven, Annunciatie. Haar bekendste werk, de postuum uitgegeven
"Laatste Verzen", zijn voor een groot deel aan de dood gewijd.

Een tweede thema is de natuur en de gevoelens, die de natuur bij haar
oproept, zoals in Alpenbloemen en Meiliedje.

Een derde thema is God. Het bekendste hiervan is waarschijnlijk
Wat de toekomst brenge moge in het gezangen boek van de hervormde
kerk.

Maar ze heeft ook gedichten geschreven, die zeker niet in een gezangen
boek geplaatst worden, bijvoorbeeld Bitterheid.

Naast de gedichten heeft ze ook enig proza geschreven, zoals
Het sprookje van de boze fee, over de gave,in de ogen
van de fee was het een gave, die ze doornroosje gaf.

Verder schreef van der Waals één novelle, "Noortje Velt" (1901), over
opgroeiende meisjes van de intellectuele burgerij in de
veranderende wereld van de negentiende eeuw.

Lieve Alter,

Ik wou nog een beetje meer weten over,de mij tot nu toe onbekende,
J.E. van der Waals, en ben even gaan wandelen in de gangen van
Google met heel veel nieuwsgierigheid en plezier ! Wat ik gevonden
heb wou ik natuurlijk hier plaatsen met een foto van de dichteres.

Ik heb ook een schat ontdekt : Teksten van alles wat ze
geschreven heeft, zowel gedichten als sprookje en novelle...
uren leesgenot in perspectief (voor mij) en.... rust en stilte (voor jou)

Ik wil je bedanken voor het plaatsen van drie gedichten van Jacqueline
in mijn Laar : Herfst, Elfendans en vandaag, Hoofdpijn(Droefheid)

Tot straks voor het vervolg, liefs van je Bosrankje xxxxxx

Beste vrienden, we hopen dat jullie evenveel plezier zullen beleven
als wij, bij 't lezen van teksten en gedichten van J.E. van der Waals

Lieve groetjes in vrede, vreugde en vriendschap van Alter en Rankje

[renko]

Nog een eeuwigheid!

Jullie liefde die wij voelen
Is niet warm, het is gloeien
Geen korps kan dat blussen,
Er is al vuur bij het kussen.

Wonden zijn niet verdwenen
Ook dat kunnen wij lezen ,
Door liefdezalf ingewreven
Konden wonden vlug helen.

Zich opnieuw programmeren
Bang zijn zich nog te bezeren
Maar jullie bewijzen dat’t kan
En jullie genieten er zeker van.

Al die verloren tijd inhalen,
Maken nu de mooiste jaren
Die raak je nooit meer kwijt,
De tijd? Ik schat een eeuwigheid !!!
groeten

[gustilpe]

lief Rankje,

bedankt voor wat je schreef op mijn topic.
Ik moest vrijdag naar Aalst, mijn man had de auto nodig, voor mij geen probleem ik met de trein.

Aan het staiton zijn werken aan de gang. Toen ik moest afstappen bij het terugkomen, zag ik dat het perron afgegraven was, ik aarzelde om af te stappen, maar ik moest van die trein, met het gekende gevolg.

We dienden klacht in om andere reizigers te beschermen. Normaal wordt er op de trein aangekonidgd dat reizigers naar hier in de eerste drie rijtuigen moesten plaats nemen, maar deze keer dus niet!

Maar het gaat al veel beter hoor!


Ondertussen staat hier heel wat te lezen, Jacqueline Van der Waals, nog nooit van gehoord, heel interessant! en mooie gedichten!


groetjes aan jullie beiden,

gustilpe